Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
13-06-2007
Plannen
Vandaag is het een dag helemaal zonder pup, zelfs Queeny komt niet.Daarom een dag voor nieuwe plannen. Eerst maar eens samen naar het gemeentehuis, naar de afd. Ruimtelijke Ordening. Er wordt daar verbouwd, dus eerst ver omlopen, dan 3 trappen op. We leggen aan een vriendelijke meneer onze zorgen uit...we zijn bang dat ons huisje straks ondergeschoffeld gaat worden als de verdubbeling van de Dordsche Allee er komt. We kunnen een brief sturen aan B en W met onze zorgen en onze bedachte voorstellen. --Graag de 2e weg aan de overkant --Een geluidswalletje svp --Hoe blijven we straks bereikbaar? Dan naar onze bank, De ING omte vragen hoe je in vredesnaam de Classiccard kunt activeren. Dat bleek ook een eenvoudig telefoontje naar ING Amsterdam te zijn. Daarna gaat het op de fiets naar de ANWB om een internationaal rijbewijs aan te vragen. Dat wordt sterk aanbevolen voor Nw. Zeeland. Dat is ook zo gepiept.. Dan wordt het tijd voor een ijsje bij de Italiaan. Nee Niesje, Bertje slaan we over. Die is helemaal voor jou! Dan moet er thuis nog gepland worden. Ik probeer op een rijtje te zetten welke scholen en Kinderopvang ik kan benaderen voor mijn boekjes en via wie. Ja jullie komen straks allemaal aan de beurt met het verzoek om adressen en"verdere" medewerking. Ik ga het nu wel spannend vinden nu de kogel door de kerk is. Huisartsen, eigen tandarts, VVV Emmen heb ik ook aan gedacht. Als jullie ook nog ideeen hebben, hou ik me van harte aanbevolen. Ook Vlaamse kinderen zullen deze boekjes geweldig vinden! De beide boekjes kunnen binnen 2 weken klaar zijn!! Oei!! Op www.hettysite.nl is meer informatie te vinden.
Ingrid komt. Ingrid is de accountmanager van drukkerij JOCI. Ze komt het voorbeeldboekje halen van "Ik ben Scotty"en de laatste afspraken maken. Dus : de ballonnen hangen weer. Meestal wordt er haha geroepen als ik het over de ballonnen heb. Maar Ingrid is ziek en haar baas Hinko komt. Die was echt wel blij met de ballonnen, anders had hij ons verstopte huis niet gevonden. En dat hebben we meer gehoord. Nu gaat het dan toch gebeuren! Er komt een 2e druk van "Ik ben Moniek"met ècht kattenbelletje, waarin Moniek, onze poes vertelt over haar belevenissen met bordercollies Scott en Kim, de schapen, de gevaarlijke weg, dokter Harrie en nog meer. Hou je vast ...1000 stuks. En ook van "Ik ben Scotty"worden er 1000 stuks gedrukt. In "Ik ben Scotty" vertelt Scotty wat hij allemaal meemaakt vanaf het moment dat hij geboren is totdat hij zich op zijn gemak voelt in zijn nieuwe thuis. Beide prentenboekjes zijn voorzien van kleurige collages! Nu moet dan nog wel een plan volgen om de boekjes aan de doelgroep te slijten! Moniek voor kinderen van af ong 3 jaar en Scotty is geschikt om voor te lezen vanaf 5/6 jaar en vanaf groep 4 lezen ze het al helemaal zelf. Ik houd je op de hoogte!
Gera is weer op de terugweg naar huis, naar Canada. Tien dagen lang heeft ze dochter Suze, vriendin Joan en diens dochter Dena laten kennismaken met haar geboorteland en haar familie.Gisteren was het een soort familie reunie van de van der Kolkjes.Wat is ze gegroeid van een echte heerlijke eigenzinnige, maar ook heel sociale teener tot een sterke zelfstandige jonge vrouw ,die haar gezin ( Ian, Suze en Tom)en bedrijf runt samen met haar Fred.Ook is ze nog vrijwilligster bij de Brandweer en de plaatselijke Ambulance, een luisterend oor heeft voor haar vrienden en voor hen klaarstaat. Een paar jaar heeft ze ook nog de Liquerstore geleid , maar daar is ze nu vanaf omdat die verkocht is.We hebben daar ook al 2x 6 weken vakantie mogen houden en dat voor mij die bij de grens al heimwee krijgt, was dat geweldig omdat we ons daar in hun gezin helemaal thuis voelden Negen jaar achter elkaar was Rick daar welkom om vakantie te houden, maar het liefst werkte hij mee in het oogstseizoen.Nu is Suze op een leeftijd dat ze net als Gera vroeger ook erop uit wil zonder" gezeur"van op tijd thuis enz. Gera weet nog precies hoe het was toen. We hebben ze hier de hunebedden laten zien en verder waren Suze en Dena vooral geinteresseerd in de pups en de Shetlanders, die ze een schoonheidsbehandeling hebben gegeven. Thank you Suze and Dena....Amber and Sara are missing you!!Now I have to do it by myself.
Nadat gisteren Sam ook vertrokken was konden we ons concentreren op de verschillende feestelijke gebeurtenissen dit weekend. En nadat we alle hondenstof- zweet - en tranen van ons afgedoucht hadden togen we naar Almelo om de 60e verjaardag te vieren van Wims ex-collega Jack. Dat werd een multicultureel gebeuren met lekker eten, de eigen band en veel vriendelijke mensen. Een ouder Indonesisch echtpaar( zeker in de 70) kwam bij ons zitten. Dan zaten ze gelijk dicht bij de dansvloer! Ze vertelden ons over hun jeugd in Indonesie, het Jappenkamp en hun leven hier in Nederland. Ze waren hier al 58 jaar en waren bewust nooit teruggeweest. En na het heerlijke, door de vrouwen van de band klaargemaakte, warm- en koud buffet begon de muziek te spelen. Ogenblikkelijk kwamen ze in de benen en hup naar de dansvloer. Dat dansen gebeurde met zo'n overgave zoals ik nog niet vaak gezien heb, met sierlijke handbewegingen en pirouettes. De man straalde helemaal. Toen ze dan even later terugkwamen zei ik dat ik ze zo mooi vond dansen. Hij straalde opnieuw en zei:"O, wij houden zo van dansen....het opent je hart". Dat vond ik zo mooi gezegd. Zo zou iedereen moeten leven. Dingen doen die je energie geven, die je hart openen. Ik heb het met de dieren, soms alleen het kijken naar ze .Of ..praat ik met ze...of schilder ze of...inderdaad ...schrijf over ze. Dag!
Nieuwsgierig geworden naar mijn schilderijen?? Kijk op www.hettysite.nl
Het nest is nu helemaal leeeeeg! Wim maait het gras. Tessa en Scott rennen weer eensgezind buiten. En ik..... Zonet is Sam ook opgehaald. Wat was het geweldig om weer van die blije gezichten te zien. Heel veel geluk met Sam! Jullie hebben een fijn speelkameraadje Tim en Isa. Gisteren gingen Kenai en Spikey al met hun nieuwe baasjes mee. Knuffelbeer Kenai ging mee naar Gieten, gelukkig niet zo ver weg.Ik weet zeker dat jullie er een geweldige hond aan krijgen, Annique en Jarno. En dan onze Spike. Jullie hebben er heel wat voor over gehad in dat slechte weer.Volgens mij was dat afzien.En aan jullie mail te lezen hoeven jullie je voorlopig ook niet te vervelen met ons aller Spike,want die is echt heel speels.Veel geluk Laura, Kevin en Sem met jullie nieuwe speelkameraadje. Ik neem nog maar een kop koffie en bedenk dat we heel bijzondere weken achter de rug hebben, niet alleen met die geweldige pups, maar ook met al die nieuwe contacten die dat met zich mee brengt en die vast wel zullen blijven. Dank je wel allemaal!
"Wanneer gaat die klimmerd eigenlijk weg?",vroeg Wim vanmorgen. Het begon net rustig te worden. Ons leventje werd weer normaal. Drie pups is goed te overzien......dachten we.Tot gisteravond Sam vóór de buitenren met glinsteroogjes op ons lag te wachten."Heb jij Sam er uitgehaald?". "Nee, jij?"."Dat moet, die komt er nooit alleen uit, als het Kenai nou was!" Ik zet Sam weer bij de anderen in de ren. En ik heb me nog niet omgedraaid of ik zie het voor m'n ogen gebeuren.Sam zet haar teentjes zo op het dubbeltjesgaas en klimt naar boven, blijft even met haar buik op het betongaas hangen,wiebelt wat en floep daar lag ze al in het gras buiten de ren. Nou , morgen dus! Dan gaat onze Sam naar Losser. Dat rustige hondje is dus wel een slim hondje. Daar kunnen jullie nog veel plezier aan beleven!
foto:achter het gaas van de buitenren links Spikey rechts Queeny en Alfa met daarachter Toska
En toen waren er nog drie!Ineens kwam gisteren een telefoontje. Jennifer heeft al een bench gekocht. Kun je Queeny komen brengen als je toch Robin naar huis brengt? Robin was langer gebleven op de woensdagmiddag en na het grasmaaien ging hij met Wim naar buurman Jans om te helpen bij het hooien. Hij zit dan bij Wim op de tractor en houdt in de gaten of de balen goed op een rij liggen voor de opraapwagen en waarschuwt Jans als er wat mis is en helpt ze rechtleggen . Hij vindt het prachtig. Zo rijden we dan met Robin èn Queeny eerst naar Robins huis . Queeny werd gelijk door Shiva gevloerd, de Friese Stabij, en ging mooi op haar rug liggen. Shiva raakte wat opgewonden en we gingen maar gauw verder naar haar nieuwe thuis. Nou een bench, ook geschikt voor een Berner senner, zo groot, stond al klaar. Daar heeft ze voorlopig alle ruimte. Queeny was bij Eva al snel op haar gemak. Ze werd flink geprezen toen ze haar plasje buiten had gedaan. Vandaag werd Meike, alias Columbus, opgehaald. Een heel tevreden vrolijke pup is dat geworden. Die mag over een tijdje Shadow helpen bij het ophalen van de koeien in de buurt van Beilen. Ik denk dat ze daar heel geschikt voor is. 'Ik denk toch dat we haar Nora noemen". Ook mooi! Ook hier werden we uitgenodigd om eens te komen kijken. Dat zullen we over een tijdje graag doen! En nu....... zijn er dus nog maar drie.
Alfa is gisteren met jullie meegegaan, maar een Romeo hadden we niet, maar toen ik later ging opruimen lag er wel een Alfa Romeo op tafel! We zullen er goed op passen, Enzo( of Nardi).
Ben je nieuwsgierig geworden naar onze verdere activiteiten? Mijn nieuwe site is in de lucht! Welkom!! www.hettysite.nl
Voor de laatste keer hingen ze met z'n zevenen aan moeders tepels vanmorgen om half 7.De rest van de dag houdt Tess het voor gezien. De barricades van het terras naar de rest van ons erf zijn nu waterdicht. Zelfs Spikey kan geen gaatje meer vinden. We hebben geluk met het prachtige weer, want nu kunnen ze om 9 uur na de brinta al naar de buitenren. Daar spelen ze zich moe en even later is alles weer in diepe rust. Sam was ons wel even te glad af. Zit je rustig aan te kijken als je haar roept, maar duikt dan onder de caravan. Zeker van Toska en Spikey afgekeken. Maar nu is het half 6. Alfa is al opgehaald. Zo vanaf het vliegveld naar Emmen en Alfa werd met open armen ontvangen door een bruingebrande familie. Het doet zo goed dat jullie zo blij met haar zijn! Heel veel geluk! Ik zie haar over een poosje al met je mee lopen, Alma! Tegelijk kwam ook de familie uit Uithuizen voor Toska. Nienke was niet weg te slaan bij de pups en liep gelijk met Toska te slepen. Die slaapt vast goed onderweg. Vorig jaar kwamen ze voor Britt. Het was of de tijd had stil gestaan. Toch was het een veelbewogen jaar. Maar we komen zeker die kant een keer op met de caravan. Ja, en nu zit ik dan een beetje bij te komen en inderdaad.... Nu zijn er nog maar 5.
Het is bijna zover. Morgen gaan Alfa en Tosca naar hun nieuwe thuis. Hier zijn we aan het afbouwen. Vandaag zijn ze weer ontwormd, hoewel ik geen wormen gezien heb. Maar dat kun je misschien niet altijd zien. Tessa geeft ze 's morgens om half 7 nog hun ontbijtje, maar de rest van de dag houdt ze de pups van zich af. Ze gaat gewoon plat op haar buik liggen en speelt met ze en laat duidelijk merken dat ze van dat gelebber niet meer gediend is.Wat regelt de natuur dat toch mooi. De pups die nu even vrij mogen lopen zitten al achter de kippen aan en Alfa is al net zo gek op stokken als Scott. Zonet had ze een stuk hout gevonden en bracht dat al mee. Je kunt ze nu geen moment meer uit het oog verliezen. Gisteren kwam er nog een telefoontje van Majorca van de nieuwe baasjes van Alfa. Wim riep nog: "Je kunt ze beter even terugbellen". Het schijnt nogal duur te zijn als je mobiel vanuit het buitenland belt.We wachten maar af. Het was geen lang gesprek en ze wilden zo graag horen dat alles met haar in orde is. Vanmorgen stond ze anders wel samen met Kenai ons op te wachten onder aan de trap.Een fraai stel. Spikey en Toska duiken graag onder de caravan als je ze weer in de ren wilt doen.Die twee weten ook al hoe ze langs de barricades kunnen glippen vanaf het terras. Gisteren is er weer uitgebreid geknuffeld met allemaal Gera, ons nichtje uit Canada was er met aanhang. Sam was ook erg in trek. Die lag wel een uur rustig bij Gera in de nek en sliep daar gewoon in. En dat voor een bordercollie.!!
Ja hoor, het is zover.Tosca en Queeny zijn er vandoor. Ik zie ze achter de struiken racen, kijken wie het snelste is. En maken er ook nog een soort brulgeluid bij.Ze horen of zien me niet.Ze hebben een sluipweggetje ontdekt naar het land van de boer. Ik wring me door de struiken, maar dan zijn ze allang een eind verderop. Ik geef het maar op. Tessa helpt straks wel weer. Vanmorgen stond Kenai me onderaan de trap op te wachten.Zo van : kijk mij eens en hij had zo'n blik van trots in zijn ogen. Ik had al zo'n idee dat die dat nog wel een keer zou redden. Soms nam hij al een aanloopje wanneer je hem uit het nest wou tillen. Hij is het grootst van allemaal. Toch goed dat we Scott 's nachts achter het schot hebben.Scott vind dat geloof ik een gerust gevoel dat geen pup hem kan lastig vallen. Nu zitten ze weer in de buitenren, moe van het spelen. En ze bouwen al slapend weer energie op voor straks. Dan begint het festijn weer van voren af aan. Spikey kreeg een mailtje van z'n nieuwe baasje Laura. Hij was zeer vereerd en kan niet wachten tot hij gehaald wordt.En...Kevin ...groetjes van Scott, die heeft de bal al weer klaar liggen. Dag allemaal!
Daar liggen ze dan! Helemaal uitgeteld. Niet meer op één hoop zoals in de eerste weken, maar nu zoeken ze allemaal hun eigen plekje in de ren.Meestal liggen ze op een warm stukje van de deken, maar Sam niet. Nee Sam gaat steeds op een zeskanige stenen tegel liggen. Vanmiddag was er dus bezoek om oa naar de pups te kijken, want volgende week zal waarschijnlijk alleen Spikey er nog zijn. Bo Lyn zat steeds met Sam op schoot. En die vond het heel best.Chrissy, Robin en Roald zaten bij de pups in de ren en speelden met de anderen.We kunnen ze niet meer allemaal tegelijk los laten lopen. Nou ja , dat kan wel, maar voordat je ze allemaal weer terug hebt....De reddende tactiek is om dan Tessa te roepen en gegarandeerd binnen een minuut hangen ze alle 7 weer bij Tessa aan de tepels.Maar dat zijn we nu aan het afbouwen, want straks moeten ze het alleen met de melk van een schaaltje brinta doen 's morgens.Daarom de laatste week 3 eruit en 4 in de ren en daarna andersom! Ook Arjan en Monique met Annique en Jarno, Kenais nieuwe baasjes konden gewoon niet wachten. Zo graag wilden ze Kenai nog even zien en knuffelen. Het was dan ook een drukte van belang, maar heel gezellig!. Nu liggen ze daar. Het eerste uur hoef ik er niet naar om te kijken
Dat komt ervan als je vlug vlug van alles wilt doen. Pups naar binnen , gauw een wasje, ophangen. Ja en dan kom je de barricade tegen, die voor de pups is opgericht ,zodat ze niet van het terras af kunnen.Twee opgeklapte tuinstoelen waren bedoeld om onze woelwaters tegen te houden. Ik val er ongelukkig overheen.Voet gekneusd, elleboog blauw, vinger gekneusd en nagel ingescheurd. Achteraf viel het gelukkig mee na de Reikibehandeling van Wim en vannacht een ijscompres op de voet en nog even de vinger in de soda. Vanmorgen liep ik al weer redelijk en dat was maar goed ook ,want moeders ging uit met Groei en Bloei. Met een hele bus vol naar de Levenstuin in de buurt van Teuge, lunchen bij het vliegveld, een fuchsiakwekerij en een mooie particuliere tuin in Heerde. Een hele mooie dag uit. Rick paste op de pups toen Wim met de Shanty's in de weer was en nu zitten we weer te genieten van het spelen van Tessa met haar kids. Patrick ( van Susan) komt vragen of ik z'n embleempjes met "stoottroepen"erop op zijn uniformjasjes kan zetten. En zo is er weer een dag voorbij. foto Eva met Queeny
Weten jullie dat mijn eigen site nu ook in de lucht is? www.hettysite.nl Volg de ontwikkelingen!
Tessa zorgt geweldig voor haar pups. Ze speelt met ze . Ze leert ze door ze zacht in de bek of poot te bijten dat ze zich moeten onderwerpen door op hun rug te gaan liggen.Dat doen ze allemaal. Ze bereidt ze voor op "het leven". Gisteren na Robins feestje ging ik met Ellen schilderijen wegbrengen naar de Voorhof ( kerk) in Angelslo voor de expositie van onze schildersgroep.Pups in de buitenren, Scott binnen, en Wim ging naar Schoonebeek zingen met zijn Shantykoor. Ineens schoot me te binnen dat we zondag een vos zagen lopen in het veld 300 m verderop. En dacht: zou die ook pups kunnen aanvallen of toch eerst voor een kippetje gaan.. Ik ben gelijk teruggereden, alle pups in hun nest binnen gezet...vonden ze niet leuk. Het is trouwens een mooie expositie geworden in de foyer van de Voorhof. Door de week is De Voorhof ook open, omdat het CBR zijn examens daar afneemt.Zondag komen ook mijn medecursisten naar de kerk en bij het koffiedrinken wordt de expositie voor geopend verklaard.
Scott heeft het zwaar.Alle aandacht gaat naar de pups en daarna naar Tessa. En die kleine deugnieten zijn al zo snel.Ze zitten overal aan en in. En natuurlijk ook aan zijn stok of bal. Nee Scott heeft geen last van vadergevoelens. Hij is dan ook al een wat bezadigde oude hond aan het worden die al die drukte niet meer hoeft.Toch heeft hij een geweldig trouw karakter,maar hij zal blij zijn als de rust straks weergekeerd is. Nu wordt hij steeds in de gaten gehouden en 's nachts gaat hij achter het hek, dat zelfs gebarricadeerd wordt met een grote plank. Want stel je voor dat een pup er 's nachts toch uit komt en toch onder het hek door kruipt!! En dat doen ze...Ze vinden Scott heel interessant en zien niet dat hij daar geen zin in heeft. Nee, wij willen rustig kunnen slapen.
Dokter Harrie is geweest! Er is geënt links en gechipt rechts in de nek! En......ze zijn allemaal nagekeken en gezond verklaard. Het was nog een heel precies werkje.Ik hield de pup steeds vast, dokter Harrie entte en chipte en onderzocht ze. En Wim schreef en controleerde de exacte nummers.Met een kop koffie erbij ben je zo een uur verder. Maar ik ben blij dat ze allemaal o.k. zijn. Hij vertelde nog over de bloedhonden waar hij door ingesloten werd, toen de eigenaren niet thuis waren.En hoe hij door rustig achteruit te lopen en rustig pratend ontsnapt was aan...Wij vertelden ons vosse verhaal , maar hij dacht dat Tessa die vos wel op afstand gehouden had wanneer die toch verschenen was. Alfa wordt woensdag opgehaald en de anderen kunnen in de rest van de week mee naar hun nieuwe thuis!
Hoera, Robin is jarig en....... mijn eigen website is klaar, nou ja ...klaar? Ik wist niet dat je nog zoveel trucjes moet kennen om er iets van te maken, maar als je het leuk vindt, kun je me ook volgen in het ontwikkelen tot een site die de moeite waard is om aan te klikken. De pups hebben net hun pap gehad en spelen zich nu moe. Tessa is blij dat ze even alleen met Wim mee kan naar de kippen , lammeren en de pony's. Ik ga straks proberen om dit berichtje over te zetten op de nieuwe site, wat me gisteravond met de vorige niet gelukt is. De foto's komen in elk geval heel mooi uit op de nieuwe site. Mijn site kun je aanklikken als www.hettysite.nl
Vandaag ga ik dokter Harrie bellen. Vrijdag zijn de pups 6 weken en er moet nog geent , gechipt, en goed onderzocht worden voordat de schatjes naar hun nieuwe baasjes gaan. Dokter Harrie is toch een ietwat kleurrijk persoon . Toen we hem 13 jaar geleden leerden kennen droeg hij een warrige bos lang haar. Hij heeft ons veel geleerd toen wij als hobbyboertjes schapen gingen houden. Hij leerde ons bv hoe je een lam dat verkeerd ligt met een pootje, weer goed kunt leggen, zodat het toch zonder moeite geboren kan worden. Hij kan bij ons helemaal niet meer stuk nadat hij midden in de nacht, een lam dat er niet af wou, met hartmassage en mond op mond( bek) beademing in leven hield. Iedere keer wanneer het lam weer ophield met ademen begon hij weer met de massage en beademing en dat 3 kwartier lang. Het kleine rammetje hebben we toen Harrie genoemd , naar zijn redder. Dokter Harrie hoort ook niet bij een grote dierenkliniek met meer collega's, maar runt de boel met z'n vrouw.Wanneer hij voor een bepaald dier komt ziet hij ook in 1 oogopslag hoe het met de rest is en schiet in de lach als hij ziet dat de honden over de bielzenrand langs het grindpad lopen ipv over het scherpe grind. Hoewel er andere dierenartsen dichterbij wonen, blijven wij dokter Harrie trouw. Vrijdag is hij dus weer aan de beurt. 'k Ben benieuwd wat hij van onze prachtige puppies vindt.
foto: Tessa met de Groningse fleslammetjes (dank je wel Corrie)
Rechts op de foto Sam. Snap je het nou... met zo'n kopje! Van l. naar r, Tosca en Spikey nemen Queeny te grazen.(vindt ze toch erg leuk) achteraan Keenai, daarvoor Meike en Alfa.
Vandaag is het een dag helemaal zonder pup, zelfs Queeny komt niet.Daarom een dag voor nieuwe plannen. Eerst maar eens samen naar het gemeentehuis, naar de afd. Ruimtelijke Ordening.
Ingrid komt. Ingrid is de accountmanager van drukkerij JOCI. Ze komt het voorbeeldboekje halen van "Ik ben Scotty"en de laatste afspraken maken. Dus : de ballonnen hangen weer. Meestal wordt er haha geroepen als ik het over de ballonnen heb. 
Gera is weer op de terugweg naar huis, naar Canada. Tien dagen lang heeft ze dochter Suze, vriendin Joan en diens dochter Dena laten kennismaken met haar geboorteland en haar familie.Gisteren was het een soort familie reunie van de van der Kolkjes.Wat is ze gegroeid van een echte heerlijke eigenzinnige, maar ook heel sociale teener tot een sterke zelfstandige jonge vrouw ,die haar gezin ( Ian, Suze en Tom)en bedrijf runt samen met haar Fred.Ook is ze nog vrijwilligster bij de Brandweer en de plaatselijke Ambulance, een luisterend oor heeft voor haar vrienden en voor hen klaarstaat. Een paar jaar heeft ze ook nog de Liquerstore geleid , maar daar is ze nu vanaf omdat die verkocht is.We hebben daar ook al 2x 6 weken vakantie mogen houden en dat voor mij die bij de grens al heimwee krijgt, was dat geweldig omdat we ons daar in hun gezin helemaal thuis voelden 
Nadat gisteren Sam ook vertrokken was konden we ons concentreren op de verschillende feestelijke gebeurtenissen dit weekend.
Het nest is nu helemaal leeeeeg!
"Wanneer gaat die klimmerd eigenlijk weg?",vroeg Wim vanmorgen.
Alfa is gisteren met jullie meegegaan, maar een Romeo hadden we niet, maar toen ik later ging opruimen lag er wel een Alfa Romeo op tafel! We zullen er goed op passen, Enzo( of Nardi).
Voor de laatste keer hingen ze met z'n zevenen aan moeders tepels vanmorgen om half 7.De rest van de dag houdt Tess het voor gezien. De barricades van het terras naar de rest van ons erf zijn nu waterdicht. Zelfs Spikey kan geen gaatje meer vinden. We hebben geluk met het prachtige weer, want nu kunnen ze om 9 uur na de brinta al naar de buitenren. Daar spelen ze zich moe en even later is alles weer in diepe rust. Sam was ons wel even te glad af. Zit je rustig aan te kijken als je haar roept, maar duikt dan onder de caravan. Zeker van Toska en Spikey afgekeken.
Het is bijna zover. Morgen gaan Alfa en Tosca naar hun nieuwe thuis. Hier zijn we aan het afbouwen. Vandaag zijn ze weer ontwormd, hoewel ik geen wormen gezien heb.
Dat komt ervan als je vlug vlug van alles wilt doen. Pups naar binnen , gauw een wasje, 
Tessa zorgt geweldig voor haar pups. Ze speelt met ze . Ze leert ze door ze zacht in de bek of poot te bijten dat ze zich moeten onderwerpen door op hun rug te gaan liggen.Dat doen ze allemaal. Ze bereidt ze voor op "het leven".
Scott heeft het zwaar.Alle aandacht gaat naar de pups en daarna naar Tessa. En die kleine deugnieten zijn al zo snel.Ze zitten overal aan en in.
Dokter Harrie is geweest! Er is geënt links en gechipt rechts in de nek!
Vandaag ga ik dokter Harrie bellen. Vrijdag zijn de pups 6 weken en er moet nog geent , gechipt, en goed onderzocht worden voordat de schatjes naar hun nieuwe baasjes gaan. Dokter Harrie is toch een ietwat kleurrijk persoon . Toen we hem 13 jaar geleden leerden kennen droeg hij een warrige bos lang haar. Hij heeft ons veel geleerd toen wij als hobbyboertjes schapen gingen houden. Hij leerde ons bv hoe je een lam dat verkeerd ligt met een pootje, weer goed kunt leggen, zodat het toch zonder moeite geboren kan worden.
Rechts op de foto Sam. Snap je het nou... met zo'n kopje!
