Mijn favorieten
  • natoken
  • hettysite
  • bojako
  • Vekabocamping De Boomgaard Vorden NL
  • ludovikus
  • Fotojacht--jachthonden/ motorcross
  • ani
  • thea
  • loewiesa
  • wimhetty
    Mijn favorieten
  • Beth
  • Paperclip
  • Foto
    Inhoud blog
  • Bram. de filosoof
  • Wie is de baas?
  • Rick en Epke...
  • Hattem
  • Zaterdag
  • Knipscheer..??
  • Drie generaties
  • Suze
  • Verrassing
  • Oog in oog
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Archief per maand
  • 04-2024
  • 10-2023
  • 01-2023
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 09-2021
  • 07-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 04-2020
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 07-2018
  • 05-2018
  • 04-2017
  • 11-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl   weblog 1  vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. 
    Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl  te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom! 
    Foto
    Foto
    De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
    Foto
    Foto
    Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK.
    www.hettysite.nl
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • Aan het Schoolpad (956)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (956)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (956)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • hetty's site
    of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
    07-10-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wie goed doet...
    Je hebt mensen en mensen. Je hebt mensen met een groot hart… en ook mensen met géén hart. Ik ken gelukkig meer van het eerste soort. Eén ervan is Gera, ons nichtje dat bijna 25 jaar geleden naar Canada emigreerde met haar Fred en daar een gezin en een goed bestaan opbouwden. Drie keer waren we er al, twee keer samen met Henry en Tony en brachten de hele zomervakantie daar door. Ook Rick is er al heel wat keren geweest en voelde zich thuis. Alles kon. Als je honger had was dat je eigen schuld want de koelkast stond er ook voor jou. ’s Morgens was er een gezamenlijk ontbijt en ’s avonds de warme maaltijd. We genoten van hun gezin dat intussen al aan het uitvliegen is. Het bijzondere aan Gera is dat ook alle dieren er welkom zijn. Is er een hond van een knecht die niet goed meer thuis kan zijn? Bij hen is hij welkom. Het bleek een zij die ook na een week of wat onverwacht de familie verraste met puppies. Allemaal geen probleem. Hun eerste hondje was Face. Ik meen dat die nog gered is door een dierenarts na een grote verwonding. Face emigreerde mee naar Canada en was de lieveling van beiden. Gera had er een speciale band mee. Later kregen ze honden die altijd buiten waren en weer eens eentje die binnen kon. Nadat we in 2010 met Ben en Niesje daar de puppies van de hond van hun knecht nog bewonderd hadden, bleek er iets later weer een hond liefdevol opgenomen te zijn. Daar bleek Gera dezelfde band mee te hebben als met hun eerste hondje Face. Die bleek nu overleden te zijn Gera meldde het op Facebook en wat een medeleven kreeg ze. ‘Wie goed doet goed ontmoet.’





    07-10-2013 om 10:26 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    04-10-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kraomschudden...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Oma Anneke met Mirthe..

    Ik ging niet alleen voor pup Wiesje naar de Achterhoek, maar wanneer er een nichtje juist op jouw verjaardag gaat bevallen en tussen de weeën door je nog kan feliciteren met je verjaardag , en diezelfde dag nog een prachtige dochter krijgt moet je die toch gaan zien en bewonderen. Dat stond de dag erop gepland en samen met Diny gaan wij, de nieuwbakken tantes, iets uitzoeken in de mooie Hanzestad Zutphen met z’n mooie oude gebouwen en de poorten en muren die nog overgebleven zijn uit de Spaanse tijd. Hier fietste ik vroeger met de grote groep medeleerlingen uit Vorden langs naar het Baudartius lyceum. Toen had je nog niet zo door hoe bijzonder al die oude panden en overblijfselen waren. Ze zijn intussen ook mooi gerestaureerd. We zoeken een leuk stoer jurkje uit met een bijpassend broekje en sokjes voor de kleine Mirthe. ’s Middags gaan we naar Lochem op kraambezoek bij nichtje Yvonne. Nu is ze nog vrij vanwege haar zwangerschapsverlof. Papa Jorrit is natuurlijk naar z’n werk. Maar terwijl wij net binnen zijn komen de nieuwbakken opa Henk en oma Anneke ook langs waaien. Het wordt een leuk middagje. We bewonderen het prachtige kindje, dat zo rustig is en de fles bij Diny op schoot naar binnen werkt. Ze gaat van de ene arm in de andere. Da’s noe echt kraomschudden, zou je vroeger gezegd hebben. Zo beginnen de nazaten van de familie Eggink zich uit te breiden. Binnenkort verwachten ook Jaap en Mirjam hun tweede baby en worden Ben en Diny voor de vierde keer opa en oma.
    We gaan nog even kijken of nicht Ineke thuis is, ze woont vlakbij Yvonne en Jorrit, maar jammer, de vogel is gevlogen. Ik had beter kunnen bellen, ik weet het Ineke. Volgende keer beter.


    04-10-2013 om 20:05 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    03-10-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over treinspotters en een nieuwe aanwinst...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Josca vindt het kleine ding wel heel bijzonder.

    'Hier… daarheen…! Mevrou-ouw..!' Een paar heren op een bankje, lekker uit de wind op het station van Deventer maken grote gebaren naar mij. Ik had intussen al twee knoppen geprobeerd in te drukken om de deuren van de trein te openen. Maar er gebeurde niets. Ineens zie ik de wuivende heren en een heel eind verder laat een conducteur andere reizigers die net als ik uit de trein met vertraging kwamen, instappen. En weg is ie….... de trein. Even later hoor ik van de mannen dat alleen die ene deur nog open was omdat de trein richting Zutphen en verder naar Roosendaal al op vertrekken stond.
    Ik laat me bij de heren op het bankje vallen. Je moet er soms wat voor over hebben om vanuit Emmen in de Achterhoek te komen. Vanwege een brand in een locomotief was de trein van Zwolle naar Deventer uitgevallen en zou pas om elf uur ’s avonds weer rijden. Het alternatief was een reis via Marienberg/ Almelo/ Deventer/ Zutphen. In Almelo had de internationale trein richting Deventer/ Amsterdam al 10 minuten vertraging. Maar door een sprintje te trekken zouden we het net kunnen redden door de goede communicatie tussen de conducteurs. Maar ja… toen liep ik naar het verkeerde treinstel.
    Ik heb intussen wel een genoeglijk half uurtje doorgebracht op dat bankje met de twee doorgewinterde treinspotters. De ene heette Jeroen en de andere was een tweelingbroer van Jan Kruis, de tekenaar. Zo leek hij er op. Ze brachten heel wat uurtjes per week door met het spotten van vooral goederentreinen en ik kreeg een spoedcursus treinspotten. Alle treinen in Europa kennen ze intussen en volgens hen gaan de Zwitserse met de eer strijken.
    Diny staat me al op te wachten bij het station en eenmaal thuis hoor ik dat de trein vanuit Zwolle al sinds vijf uur weer reed. Tja…..
    Ik maak kennis met de nieuwste aanwinst: Wiesje en het is inderdaad een aandoenlijk leuk hondje. Na wat drukte en spektakel nestelt hij zich naast Diny op de bank en beweegt de hele avond niet meer.

    03-10-2013 om 09:13 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    30-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Dode Zeerollen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De Dode Zee rollen zijn een verhaal apart. De klimaatbeheersing van dat gedeelte in het Drents Museum, streng beveiligd, wordt zelfs vanuit Jeruzalem in de gaten gehouden. Het is er donker, er mag niet gefotografeerd en er mag maar een beperkt aantal mensen tegelijk in om de stukjes tekst op leer te kunnen zien. Je ziet er dan ook niet veel van maar het is meer het idee dat deze boekrollen of wat ervan over is daar een paar duizend jaar in de grotten bij Qumran bij de Dode Zee verstopt zijn geweest. Een herdersjongen, Mohammed Ahmed el- Hamid, gooide in 1948 een steentje een grot in en hoorde een brekend geluid. Toen hij op onderzoek uit ging vond hij een kruik met een boekrol erin verstopt en later nog meerdere die hij verpatste voor een paar ponden aan een verzamelaar. Later werden zelfs stukjes van boekrollen verkocht, dat leverde meer op. De inhoud blijkt zelfs uit de tijd van Jesaja te komen al is er maar een gedeelte van Bijbelse inhoud. Het vertelt veel over de tijd waarin de mensen toen leefden. Er is pas een klein deel van de gevonden boekrollen ontcijferd en er wordt nog steeds op gestudeerd. De rollen zijn net op tijd verstopt voor de Romeinen Jeruzalem en meerdere plekken met de grond gelijk maakten en de Joden zich over de hele wereld zouden gaan verspreiden.
    Ik moet zeggen dat er een mooi geheel van de expositie is gemaakt, interessant voor iedereen die maar enigszins in historie of Bijbelse achtergrond geïnteresseerd is.
    Wij gingen er met een groep van onze kerk met auto’s heen en zo ontmoet je elkaar eens op een andere manier. Er reed een oudere dame met ons mee, Ina van 85 jaar, die nog volop in het leven staat, elke morgen met ‘Nederland in Beweging’ meedoet en het hele land doorrijdt met haar auto naar familie en vrienden. Daar neem ik mijn petje voor af. Vorig jaar voor de Kerst was haar dochter op bezoek en wilde ze toch ook naar een kerstmarkt in de Bargeres. Daar had die dochter ook wel zin in, maar zei dat haar passagiersstoel nat was door een omgevallen flesje water. Natuurlijk reed 85 jarige Ina toen. Ze kwamen terug en dochter maakte de opmerking: ‘Ma.. je rijdt als een jonge meid’, waarop moeder Ina zei: ’Je had helemaal geen natte stoel in je auto, je wou alleen eens kijken of je moeder al een gevaar op de weg is’. Eenmaal terug in Emmen zetten we haar bij haar auto af en reed ze voor ons uit naar haar huis. Inderdaad... als een jonge meid!

    30-09-2013 om 19:29 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    29-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PKN Emmen- Oost
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik moet zeggen dat onze kerk, de PKN Emmen – Oost ( Prot. Kerk Nederland) best actief is om mensen te betrekken bij het gemeente zijn. Voor de kinderen is er een praatje vooraf en een eigen dienst met knutselen in een aparte ruimte. Afgelopen zondag mochten ze de rijen door om hun gekleurde duifjes te laten zien en kregen zelfs een applaus. Ook het liturgisch bloemschikken krijgt alle aandacht. De dienst Leren Vieren stond in het teken van de vrede en het bloemarrangement ook. De verschillende vaasjes, beplakt met krantenartikelen over Syrië en andere plekken waar het steeds maar oorlog is, stonden voor de wereldgodsdiensten. Ze waren gevuld met verschillende bloemen die weer de verscheidenheid aan mensen voorstelde.
    Mensen die door leeftijd of handicap niet naar de kerk kunnen komen worden door een aantal anderen trouw gehaald en gebracht.
    Een deel van de Dode Zee rollen die in Qumran gevonden zijn, bevinden zich op dit moment in het Drents Museum in Assen. Aan dit unieke gebeuren wordt ook aandacht besteed. Deze week kregen we een lezing hierover door dhr Bloemberg die zich hierin gespecialiseerd heeft. Het bleek erg interessant. Morgen gaan we met een grote groep naar Assen. Na de kerkdienst eten we ons broodje en krijgen een kop soep en daarna gaan we met eigen auto’s die kant op. Wie geen vervoer heeft kan meerijden.
    Binnenkort is er een gemeentezondag waarbij er voor de kerkdienst al een gezamenlijk ontbijt is en erna een heel programma in elkaar gezet is om oud en jong een mooie middag te bezorgen. Dat geeft een band. Wij zullen er niet bij zijn. Niesjes verjaardag krijgt prioriteit.

    29-09-2013 om 09:58 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    28-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Storm
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ineens is Storm puppy af, tenminste zo lijkt het. Hij is al net zo groot als Queeny, alleen zie je wel het verschil in leeftijd. Queeny is met haar 6 jaar veel rustiger. Hij heeft nu ook zijn volwassen vacht, echt mooi geworden, met lang haar en een mooie staart.
    Storm rent er wat af rondom huis en erf. Hij heeft al heel wat speelgoedberen versleten en we houden het nu bij een speciale ring die niet kapot kan en die je tenminste terug kunt vinden als je er mee gooit. Er liggen intussen al heel wat ballen verstopt in de struiken. Storm is qua gedrag ook een echte reu, een baasje. Hij kan er niet best tegen dat je een andere hond aanhaalt, hij gaat ogenblikkelijk zijn knuffel bij je halen en duwt de andere gewoon aan de kant. Alleen bij Queeny lukt dat niet, die heeft haar recht op knuffelen al eerder veroverd. Wel bijzonder is het dat hij met kat Suze speelt. Hij neemt haar kop zelfs af en toe voorzichtig in de bek en Suze haalt steeds quasi naar hem uit.
    Maar het blijkt toch maar weer: een hond is je beste vriend… op één na dan.

    28-09-2013 om 09:20 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    27-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Natuur...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De natuur laat zich niet dwingen, niet door mij in elk geval. Wanneer planten niet bij je grondsoort passen of te veel in de schaduw of juist in de zon staan wat ze nou net niet willen, wordt het niets. Je kunt de grond wat veranderen door er turf bij te doen of meststoffen, maar je kunt ook de beplanting aan de plaats aanpassen. Ik ben gek op kerstrozen, Helleborussen. Aan de ene kant van het pad willen ze wel en aan de andere kant niet. De oeverrand van de vijver stond eerst vol met aardig wat verschillende soorten planten. Nu zijn er nog drie van over, de gele lis in overvloed, watermunt en dotters. De waterlobelia met z’n mooie rode bloemen miste ik al gauw en af en toe doe ik weer een poging met nieuwe. Wat er uit zichzelf bij kwam staan was de vrouwenmantel. Dat is wel zo’n gemakkelijke plant. Droog of nat, zon of schaduw, het maakt haar niets uit en het blad met de dauwdruppels ’s morgens kan ik wel waarderen: sterke dame!
    Nu hebben we van Rob een stel kippen, Barnevelders, gekregen. Er waren er een paar bij die niet door de rest geaccepteerd werden en één was al snel verdwenen. Net die ene kreeg dat stel kuikens toen we op vakantie waren. Waarschijnlijk zat die ergens in de bosjes te broeden. Ze deed haar best bij de verzorging van haar kroost. Toen we thuis kwamen waren er nog zes. De kuikens worden groter en gaan nu alleen op stap, kruipen door een openingetje in de deur van de ren. Pas ’s middags laten we de rest van de kippen los lopen, we hopen dat ze eerst een ei leggen. Nu heeft de kloek bedacht om ’s nachts boven in een laurier te gaan zitten, buiten de ren. Ze kloekt haar kinderen mee naar boven, maar eentje komt niet verder dan de lage cotoneaster. Dat is me ’s avonds een spektakel. De kleine roept en moeder antwoordt, maar het lukt nog niet om langs de takken van de laurier hoger te gaan. Als je je er mee gaat bemoeien vliegt die kloek je aan. Dus laten we het maar gebeuren. Als het donker is, is het ineens stil. Loeder loopt er met opgestreken staart langs maar die heeft liever muizen, elke dag ligt er een bij de deur.

    27-09-2013 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    26-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Grote schoonmaak
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Rien in de speciale broek, ooit door Gera gescoord in een 2e hands winkeltje in Innisfail en door Rick meegebracht, deed het grote werk.

    Het was een hele klus… het schoonmaken van de vijver. Dat mocht ook wel eens gebeuren na 16 jaar. Wim had wel zorgvuldig elke herfst ’s morgens de bladeren van het oppervlak van het water gevist, maar de vijver oogde de laatste jaren niet meer naar wens.
    Gelukkig hebben we hovenier Rien Middelburg die ons met deze klus hielp. Wim had de dag ervoor al een deel van het water weggepompt. Er kwam heel wat troep uit èn ook vrouwtje Tureluur die twee jaar geleden in de vijver was gevallen. Nu staat ze weer trots te wezen op de vlonder naast haar Piggelmee.
    Op een gegeven moment zag Rien dat de vissen het wat benauwd kregen en heb ik samen met Wim de helft van de vissen gevangen met een net en in grote bakken water gezet. De vier goudvisjes en 4 goudwindes van het eerste uur hebben zich enorm vermenigvuldigd. We laten dan ook de natuur zijn gang maar gaan. Wanneer de ‘grote visser’ langs komt, zoals die door Bernd Schulte genoemd wordt, mag hij er best wel eentje pakken. We hebben die escapades al eens gevolgd door heel stil in de kamer te zitten en te bekijken hoe die reiger er stukje bij beetje op af komt en dan al overvliegend er eentje uit het water pikt. Maar bij elke beweging in of om het huis is hij al weer weg.
    Buurman Alle heeft wat jaren terug ook zijn wat kleinere vijver schoongemaakt en had de vissen apart in een grote bak gezet. Ze gingen even weg naar de Welkoop om iets te halen voor de vissen en de andere dieren. Toen ze terug kwamen waren de kleinere vissen opgevreten en de grote jongens, de koi's, doorboord. Bij ons kreeg de 'grote visser' nu geen kans, we waren gewaarschuwd.
    Nu is de vijver weer gevuld, de vissen zijn teruggezet en hebben het spektakel overleefd.

    26-09-2013 om 11:06 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    23-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eventjes eerder...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De drie mannen van het vorige stukje, maar wel 40 jaar eerder...

    23-09-2013 om 23:08 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    22-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.The day after...

    En heb je ze alledrie even bij elkaar, dan is het tijd voor een foto....

    ‘Mijn verjaardag..? Nee hoor die sla ik gewoon over… ‘. Vorig jaar waren wij in de USA en konden er niet zijn, maar we hadden we een soort Amerikaanse party voor hem bedacht, iedereen nam zelf zijn drankje mee. Maar dit keer had Rick er gewoon geen zin in. Het was trouwens het weekend dat hij deze kant op zou komen, eerst naar buurvrouw Wielens en daarna tegen etenstijd bij ons. Meestal gaat hij dan tegen kwart voor negen nog naar Jans en Geesje.
    Nu had ik dus de andere jongens gevraagd om bij ons te komen eten en op die manier toch zijn verjaardag te kunnen memoreren. Dat deden ze dus, Gerhard met Judith en Mark met Jennifer. Je had Rick eens moeten zien kijken. Het werd een gezellig etentje met een hapje en een drankje tussendoor. Toen hij na zijn kort maar krachtig feestje tegen 9 uur wegging naar Jans en Geesje met een dik stuk slagroomtaart, was er een lach op zijn gezicht en gaf hij toe dat de verrassing compleet was. Zo wil hij wel jarig zijn.
    De cadeautjes brengen we hem zo na: bier in alle soorten en lijstjes voor zijn vakantiekiekjes. Wij bestelden bij de Hema een fotoboek over onze belevenissen samen in Schotland. ’Je moet er wel vier dagen op wachten’, meldde ik. ‘Vier dagen????’ Dat was voor mij het teken dat hij dit een grandioos idee vond.





    22-09-2013 om 22:18 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    21-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rick

    Vandaag is het 46 jaar geleden dat deze jongeman werd geboren. Het was 21 september 1967. We woonden toen in Aalten nadat Wim gestopt was met zijn werk als scheepswerktuigkundige en was begonnen als monteur van eiersorteer- en inpakmachines bij Staalkat in Aalten. Nee dat met die eieren is niks geworden. Machines bouwen was geen probleem, maar er moest ook gerepareerd worden. 'Heb je wel eens een rot ei geroken', vroeg Wim later nog wel eens. 'Nou die lagen er onder die kapotte machines en als je er tegen aan stootte, begon alles te bewegen...'. Daarna lonkte Stork in Hengelo en de Kwaliteitsdienst bleek voor hem een beter alternatief.
    De plek waar Rick geboren werd hebben we naderhand nog wel eens opgezocht.
    Rick... van harte gefeliciteerd en wie weet gaan we nog eens samen wat leuks ondernemen.











    21-09-2013 om 21:32 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    19-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geduld!
    Wij zijn er even niet! Wie nieuwsgierig is naar waar ik zolang uithang kan kijken op www.hettysite.nl weblog 1 of aan de linkerkant van het blog  hettysite aanklikken. Het ga jullie allemaal goed! Tot een volgende keer

    19-08-2013 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    18-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Drenthe is ìn!
    ‘Milford Sound Nieuw Zeeland, 12 december 2007.

    Eigenlijk bunne wi’j hartstikke gek, mo’j es kieken… hier hebbe wi’j toch ok vakansie’. We zitten met onze koffie bij de wei en zien de horden fietsers over de Bargerweg voorbij komen. Drenthe is ìn!
    Ieder jaar nemen we ons voor dat we de volgende vakantie in eigen land gaan doorbrengen, maar daar is toch weinig van terecht gekomen. Vorig jaar zijn we na onze week Israël met Ben en Diny toch ook in juni een paar weken naar Frankrijk afgezakt met Ben en Riet terwijl Ben no 3 met zijn Niesje op ons onderkomen met inhoud pasten. Daarna kwam de geweldige ervaring van onze familievakantie in de USA, aangevuld met een paar dagen aan de Rijn met Ben en Niesje. Het enige Nederland dat we bezochten was de camping van Johan en Joke. Dit jaar is van het hetzelfde laken een pak. De Algarve in januari, de Rijn in juli met Dick en Anda en nu dan ….Schotland met Rick.
    Nu we de caravan al aardig gepakt hebben, hebben we opnieuw bedacht om het volgend jaar eens anders aan te pakken. We gaan door Nederland trekken mèt Storm. En daarna verkopen we de caravan. Het klinkt bijna als vloeken in de kerk. En wat dan? Och we vinden wel wat op hotelveiling.nl of we huren hier en daar wat…. of niet natuurlijk. Zo brainstormen we wel eens. En dan ineens kijken we naar ‘We zijn er bijna’, over een groep kampeerders van de ANWB die door Oost Europa trekt. Meteen komen de herinneringen aan onze fantastische Nieuw Zeelandreis weer boven. Misschien houden we die caravan toch nog maar even…. Nee Oost Europa trekt ons niet, maar er zijn nog meer bestemmingen in Europa. Er zit toch een soort nieuwsgierigheid in ons om meer te willen zien dan onze achtertuin.








    Bijlagen:
    pic1376652984[1].jpg (98.3 KB)   

    18-08-2013 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    16-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Prinsen en gewone mensen...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Heel Nederland is onder de indruk bij het overlijden van onze Prins Friso en leeft mee. In bijna iedere familie komt dit soort verdriet voor en daarom kun je je goed inleven in wat de Koninklijke familie moet meemaken. Koningen, prinsen, gewone mensen, in dit leven ben je allemaal gelijk.
    Wims vader overleed toen hij 46 was, veel te jong, net als drie van zijn broers. Tante Dina was pas 24 en onze vader Hendrik Jan was 35 toen hij dat motorongeluk kreeg en aan de gevolgen overleed. De verhalen over het verdriet kennen we als geen ander. En al was ik me bij dat overlijden van Hendrik Jan niet bewust wat het inhield, ik had geen papa meer, dat wist ik al snel. Wanneer ik wat later bij mama in bed mocht slapen, huilde ze vaak. Ik zei dan zoiets van: ‘Niet huulen, mama.., niet huuln. Ik bun der toch…’ Als enig antwoord kreeg ik dan: ’Och kind iej liekt zo op oew vader’.
    Toen Diny en ik vier jaar later bij vader Hein op de knie gezet werden in het keukentje van de Haar en ik dat ene trekje aan zijn sigaret mocht nemen zei mama: ’Dit is oew nieje papa’. En zo was het.
    Het was een goeie papa en op De Boomgaard hebben we een goede tijd gehad, maar toch….wanneer er wel eens, volgens mij om niks, gestraft werd, dacht ik vaak: ’Dat zol mien ‘eigen papa’ nooit zo edaon hebb’n’. Gek is dat…. of toch niet…
    En telkens wanneer er iemand veel te jong overlijdt komt dat gevoel van eenzaamheid en die rare knoop in mijn maag weer terug. En rouw ik mee met hen die achterblijven.

    16-08-2013 om 21:55 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    15-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over een verhuizing en een 'wandelende wekker'.

    ‘Mag hij ook mee?’ Rob komt met zijn auto met aanhanger de lammeren ophalen. Simon helpt hem mee. Hij heeft de auto dichtbij de stal kunnen neerzetten en hoeft hij telkens maar een klein stukje met de ram tussen de benen af te leggen. Dan krijgen ze nog een vitaminepreparaat toegediend. En nu komt hij met het bruine flessenlam aan. Het is degene die nog steeds op me af komt en aan mijn vingers wil zuigen, net alsof ik er met fles en speen aan kom. ‘Ja hoor, die mag ook mee’. Hij kent me nog steeds en even mag ik hem nog aaien.
    Rob denkt dat ik maar moeilijk afstand kan doen van de lammeren, maar ik heb al zo vaak afstand gedaan van dieren. Het went nooit helemaal. Maar dit keer gaan ze allemaal naar een nieuwe plek. Zijn lammeren zijn mooi, Rob is erg tevreden. Een leuke bijkomstigheid is dat een aantal van zijn jonge rammen naar een kudde Schoonebekers in Zuid Limburg gaat. Die zochten nieuw bloed voor hun kudde.
    Voor ons is het mooi op tijd, want zondag is het zover. Schotland wordt dan ons doel. We vertrekken vanuit IJmuiden. Rick heeft er ook zin in. Vandaag was zijn laatste werkdag en heeft nog een paar dagen om zich voor te bereiden. We hebben hem al ingelicht dat hij wel een paar keer vroeg uit bed moet. In elk geval de eerste ochtend als we in Newcastle aankomen. Het zou jammer zijn als hij het uitgebreide ontbijt zou missen. En als we opbreken op een camping moet dat ook niet te laat. Hij weet ervan. 'Geen probleem', zegt hij: ‘Ik heb een wandelende wekker’. En dat is dan weer zo’n cryptische omschrijving waar hij octrooi op heeft.







    15-08-2013 om 20:13 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    14-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het zal rustig wprden hier....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Aan het eind van de middag is het zover. De bevolking in de wei wordt aardig uitgedund. Alle elf lammeren gaan weg. Rob had dit jaar weinig geluk bij de verdeling, het waren bij ons 9 rammen en 2 ooien en bij de rest van zijn ooien waren het ook overwegend rammen. Ze zijn nu zo gegroeid dat je vanaf een afstand heel goed moet kijken wat de volwassen ooien zijn en wat lammeren. Ze zijn even groot. Alleen de ooien zijn geschoren.
    Rob is bijzonder ingenomen met de drieling,ook rammen. Hun moeder lag dood en wij hebben ze met de fles verder grootgebracht. Als Rob nu naar ze kijkt beginnen zijn ogen te glimmen, want ze schijnen perfect te zijn in hun soort. Vandaag worden ze dus gespeend, de flessenlammeren waren dat al, maar de andere zes zie je iedere keer nog onder de moeder duiken, zo groot als ze zijn. De jonge rammen zullen allemaal samen naar een natuurterrein gaan en de ooien naar nog een andere plek. De volwassen ooien blijven nog tot oktober. Dan gaan die ook weg om met een speciaal uitgezochte en goedgekeurde ram ergens bij een boer of een ander terrein te bivakkeren tot begin maart. Het zal rustig worden hier.

    14-08-2013 om 22:31 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    13-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Agnes...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Agnes met Amber, juli 2010.

    Gistermiddag hebben we afscheid genomen van ons logeermeisje Agnes. Drie en een half jaar kwam ze elke maand een weekend bij ons. Haar ouders kregen zo de kans om een weekend bij te tanken wanneer hun drie kinderen, allemaal met een speciale handicap, naar hun logeergezin waren. Indertijd deed de Stichting MEE een oproep op de radio voor nieuwe logeergezinnen. Daar reageerden wij op en werd er nauwkeurig gekeken welk kind in welk gezin zou kunnen passen.
    We hebben veel leuke dingen gedaan, geschilderd, gebakken, bloemstukken gemaakt, geshopt met na die tijd koffie met appeltaart. Ze vond het hier prima, speelde met de honden en borstelde de pony’s. Heel trouw ging ze mee naar de kerk. Ze vond het zingen altijd erg mooi en deed overal aan mee. Vaak vroegen mensen of het een kleindochter van me was. Agnes is nu 16 en is toe aan een nieuwe uitdaging. Vanaf september gaat ze elke maand een weekend naar een zorgboerderij met manege waar ze met meer meisjes logeert.
    Vanmiddag kwam ze met vader Yke voor een officieel afscheid en we dronken koffie met een lekker stuk kwarktaart. Agnes gaat straks naar de Praktijkschool hier vlakbij. Het werd dus niet een echt afscheid, want ze stuurt ons straks haar lesrooster en kan ze af en toe even aan komen. Voor ons is het wel de afsluiting van een bijzondere periode. We hadden hier de mogelijkheid om haar op te vangen en het heeft ons goed gedaan.

    13-08-2013 om 15:44 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    12-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bonnie Scotland...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het werd tijd om de caravan op te halen van Camping De Boomgaard. Er is te weinig van gekomen om er vaker te kunnen zijn. We laten ons huis niet graag alleen zonder oppas in huis. En het is net of de roofdieren het weten wanneer we er niet zijn en er ook geen honden op het erf lopen. Telkens sneuvelt er een kip. De laatste keer was het de haan die voor de ren van emotie of een hartverlamming in elkaar was gezakt. Het kon wel eens een steenmarter zijn die hem opgejaagd heeft want hij had geen veren meer in de staart.
    Maar nu staat de caravan te wachten tot we hem gaan inpakken. We hebben nog een weekje. Dan komen Ben en Niesje hier de boel overnemen. Er is ook voor ons verblijf in Schotland wat te regelen want als we in augustus in Edinburgh een plaatsje op een camping willen kun je dat het beste even reserveren, net als een camping gedurende bank holiday, het eerste weekend in september. Ook de tickets voor de Military Tattoo hebben we al binnen. Het laatste wat we geregeld hebben zijn plaatsen in de Jacobite train, een stoomtrein die van Fort William naar Mallaig rijdt, een prachtig stukje natuur. Dat leek ons altijd al wel wat maar nu Rick met ons meegaat willen we hem dat ook laten meemaken. Hij mag straks niet kunnen zeggen dat hij een saaie vakantie heeft gehad met z’n ouwelui.

    12-08-2013 om 18:08 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    11-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uit 't bed geklapt...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ‘Ieje ok altied met oew knokfilms’. We liggen in bed en ik moet even m’n frustraties uiten over onze zo verschillende interesses wat betreft tv programma’s. Ik had net Hello Goodbye gekeken en aan het eind van de avond Knevel. Wim had zich teruggetrokken in de achterkamer bij de kleine tv èn voor de gelegenheid met een glaasje van de Famous Grouse onder handbereik.
    ‘Hoe kom ie der bi’j… knokfilms….’
    ’Nou ja wild west dan… of misdaad… maor altied valt der dooien‘.
    ‘Welnee… ik hoeve noe een keer niet altied documentaires te zien of van die praotprogramma’s’.
    Hoe nuum iej dat dan met al die schieterieje en al dat bloed?’
    'Ie weet toch dat et niet echt is, tomatensap en zo…’
    ‘Nou ik vin et tien keer niks’.
    'En ik holle gewoon van iets met spanning. ..spionage en zo. Dan geet der ene vandeur met een atoombom onder den arm en die gaot ze dan te pakken zeen te kriegen’.
    Ineens zie ik het voor me en ik begin zo te lachen dat het hele bed ervan begint te schudden.
    ‘Wat heb ie noe dan weer?’
    ‘Ik zie et veur mien… dee kearl met die atoombom onder den arm en al dee luu der achteran’.
    ‘Nou dat is ander niet um te lachen. Dat gebeurt in werkelijkheid ok’.
    Maar ik kan niet stoppen en het duurt even voordat de rust is weergekeerd. Maar ik heb er goed op geslapen.

    11-08-2013 om 18:14 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    10-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bollebak en Kladdegat
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Nichtje Suze en haar vriendin bij Kladdegat, afgelopen jaar op de brug aan de Dorpsweg. Hij ligt veilig aan de ketting. Het beeld werd gemaakt door Jan Erik Barendsen in 1993.

    Zoals wij vroeger in Linde de Bollebak hadden waarmee je bang gemaakt kon worden, hadden ze in Hattem Kladdegat. Het was een soort hondachtig beest. Ik denk ook dat die misschien dezelfde functie had. De bollebak, een soort watergeest, huisde voornamelijk in gevaarlijke kolken of beekjes en opoe hield ons op die manier bij de gevaarlijke laoke weg.
    Kladdegat was meer het Hattemer spook. Het hondachtige wezen huisde in de donkere tunnels onder de stadsmuren aan de Adelaarshoek, inderdaad, in het Spookhuys. De Hattemers rilden als ze ’s nachts het naargeestig gehuil en het gerammel van kettingen meenden te horen.
    De spookhond was zo levensecht dat ze het ’s avonds laat niet waagden om zich in donkere hoekjes rondom de stadsmuur te begeven. Tot in de 20ste eeuw bestond er nog een heilig ontzag voor Kladdegat, waarvan opvoeders dankbaar gebruik van maakten: ‘Pas maar op, anders komt Kladdegat je halen.’

    Angst. Aan de ketting, de ogen vol vuur.
    Vastgeketend aan Hattems muur
    Met een boog er omheen, anders doet hij u wat!
    Waakt u voor spookhond 'Kladdegat'.

    10-08-2013 om 09:50 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)


    Welkom op Hetty's site

    Laatste commentaren
  • hallo (ani)
        op Bram. de filosoof
  • hallo (ani)
        op Bram. de filosoof
  • Hallo (Arlette)
        op Bram. de filosoof
  • Goedemorgen ('t Vosken)
        op Bram. de filosoof
  • Goedemorgen blog vrienden ('t Vosken)
        op Bram. de filosoof
  • Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    The Great Gray-- de Laplanduil, geschilderd op een plak berkenhout.


    Foto

    Hector
    Foto

    Samen met vader op de bok
    Foto

    De takkenvlechter.

    Nieuwsgierig geworden?
    Meer schilderijen zijn te zien op
    www.hettysite.nl

    Hoofdpunten blog wimhetty
  • Over licht... en donker...
  • Weerspiegeling
  • Homoet of Hoenwaard
  • De Verkentoren
  • Vesting- en Hanzestad Hattem

    Zoeken in blog


    <a href="http://imageshack.us"><img src="http://imageshack.us/img/iss1.png" border="0" /></a>


    Foto

    Foto

    Welkom bij
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!