Op de laatste excursie in de Algarve vertelde onze gids Vasco het verhaal
van de haan van Portugal, eigenlijk de haan van Barcelos. Er zijn verschillende
versies van maar ze komen op hetzelfde neer. Ik vertel de versie à la
Vasco. Lang geleden was een pelgrim op weg naar Santiago de Compostella. Hij
was moe en hongerig toen hij in de noordelijke plaats Barcelos aankwam. Hij werd
gastvrij ontvangen door een familie. Hij kreeg er een heerlijke maaltijd en een
fijn bed voor een goede nachtrust. De volgende morgen was het echter heel
anders. Die nacht was er kostbaar zilver gestolen van de familie en omdat hij de
enige vreemdeling was werd hij gevangen genomen. Hij moest voor de rechter
verschijnen en al zei hij telkens dat hij onschuldig was, het hielp hem niet en
werd veroordeeld tot de dood door de strop. Terwijl hij werd weggevoerd kwam hij
langs de plek waar de rechter lekker zat te eten. Een gebraden haantje stond
voor hem op tafel. De pelgrim vertelde nogmaals dat hij onschuldig was, maar het
hielp hem niet. Toen zei hij tot slot: U kunt me nu wel niet geloven maar
straks als u die haan aanprikt zal de haan gaan staan en drie maal kraaien. De
veroordeelde pelgrim werd weggebracht naar de dodencel en zou opgehangen worden.
Op het moment dat dat gebeurde prikte de rechter de haan aan. Die stond op en
kraaide drie keer. Toen hij besefte dat hij een onschuldige had berecht en
stuurde hij snel iemand naar de gevangene die op dat moment zou worden
opgehangen. Het was maar net op tijd. Sinds die tijd is de haan van Barcelos een
typisch beeld geworden van Portugal. Het staat voor deze drie dingen:
rechtvaardigheid, geluk èn geloof.
En... zo vertelde Vasco... in Spanje hebben ze een vergelijkbaar verhaal, maar dan met kippetjes. Je snapt wel dat dat niet kan. Een kip kraait niet
|