De grens met Scotland.
Na het ontbijt met uitzicht op de River Tay is het weer zover... we gaan richting the King of Scandanavia die in Newcastle op ons ligt te wachten. Toen Berend en José aan het begin van hun relatie een midweekje aan het Rannoch Loch doorbrachten hadden ze de boot op een haar na gemist. We nemen nu maar de snelste route. "Dan bunt dee dames achterin ok gerust", zegt Ben. De snelweg langs de kust is ook de moeite waard en ruim op tijd zijn we bij de haven. Op het laatste moment nemen we nog de Tyne tunnel wat niet de bedoeling was, maar een meneer bij de benzinepomp wijst ons vriendelijk de weg terug wéér door die tunnel. "We made a mistake", roepen we als we aan het eind van de tunnel weer zouden moeten betalen en mogen zo doorrijden.
Opnieuw hebben we geluk met het weer tijdens de overtocht. Lekker rustig. Dat ontbijt aan boord mag er ook zijn. We hoeven de eerste dag niets meer.
Nog steeds veel schapen....
Bij de receptie van het Kenmore Hotel brandde steeds de open haard. Daar maken we dankbaar gebruik van.
De Noord Spaanse receptioniste wil best even een foto van ons vieren maken. Al het jonge personeel is internationaal: Frankrijk, Letland, Polen en Spanje. Alexandersk vertelt tijdens het bedienen bij het diner over de reis per touringcar vanuit Letland naar Schotland.
At the reception of our hotel there always was an open fire. We loved it to sit there for a moment.
Almost all of the young staff was international: France, Polen, Spain and Letland. Alexandersk, our waiter at dinner, told us about his voyage by touringcar all the way from Letland to London and then to Scotland. The lovely receptoniste came from the north of Spain.
Op de terugweg nemen we de route langs de kust, de A1.
De grens Engeland- Schotland ter hoogte van Northumberland
|
