Jantje l. en Marijke.

“En noe mo’w ’t schaop nog scheren”, hoorde ik gisteren bij Ellen in haar atelier. Ja af en toe hoor ik hier tijdens het schilderen echt Drents of in elk geval de Drentse klanken. Ik had die uitdrukking nog nooit gehoord. “Dat jij dat niet weet”, kreeg ik te horen van Jantje uit Sleen. Het betekent zoiets als: Nu komt het moeilijkste deel aan de beurt. Eigenlijk wel logisch.
Ik ken wel: Noe he’j ’t schaop an ’t drieten. Betekent zoveel als: Nou gebeurt er wat!
Wim gebruikt nog wel eens als waarschuwing:”Dat vrus oe nog wel es op den emmer.( Dat krijg je nog spijt van)
Meestal beginnen we dinsdagsmorgens bij Ellen met koffie en ik had gisteren precies zicht op de weg en ik zie een camper voorrijden en de laatste twee cursisten komen er met levensgrote doeken uit. “Hé daar komen de jonkies”, meld ik. Het zijn de jongsten onder ons, werken alleen abstract, maar nu schilderen ze midden op die abstracte achtergrond hun kind.
Iemand is een prachtige gevulde jonge vrouw aan het schilderen. Wordt helemaal goed! Greet werkt een beetje in de stijl van Herman Brood, Liesbeth heel abstract met wat strakke vormen er in, Jannie maakt heel mooie portretten. Tiny werkt ook abstract, maar meestal zie ik er wel huizen of bomen in. En ik ben degene die meestal met dieren in de weer is. Als iemand een mooi plaatje tegenkomt brengen ze dat voor me mee ter inspiratie.
Marijke spant de kroon wat betreft fantasie. Die schildert bij ieder gedicht van vriendin Annie iets wat er bij hoort. Dit weekend wordt hun expositie geopend in Assen. Ik zal er dit keer niet bij zijn, maar wens ze veel succes en vooral veel plezier. Marijke zal het geheel beslist opluisteren met haar saxofoon. Nog even ter informatie: www.dedamessamen.nl