Wat kun je allemaal met een boom doen, begon ds de Korte zijn overdenking. Hij had niet gedacht dat de eerste de beste zou roepen : affikken. Hij dacht meer aan in de schaduw zitten of appeltjes plukken, maar de goegemeente was er wel bij op deze manier. Hij wilde er naar toe: wat is jouw boom, jouw veilige plek? Er waren er niet veel die het strand noemden, meer de natuur, de bank thuis of zelf het veilige bed. Als ik eerlijk ben is de rest weggezakt want we hadden nog meer te doen gisteren.
Om 3 uur werden we bij Mark en Jennifer verwacht. Dit keer hoefde je niet stiekem met cadeautjes te goochelen want Robin en Eva doen met hun 12 jaar volwaardig mee in het sintgebeuren. Rick een beetje. We moeten vooral heel blij zijn dat hij er bij is en dat zijn we. Zijn broers verzorgden voor hem voor een hééél lang gedicht waarin zijn interesse in Google Earth naar voren kwam. Hij is nl in de Bargeres op veel plekken gesignaleerd met dit aardrijkskundig wereldwonder. En iedere dag is hij van alles aan het opzoeken.
In een namaak Ug, je weet wel zo’n laars, had Eva briefjes met alle namen gestopt en wie ze trok mocht een cadeautje pakken voor een ander. Het werd een gezellige boel daar in Sleen.. De cadeautjes vielen in de smaak, van scheerkwast tot boek: Wat doe ik met mijn puber, after shave, een toiletborstel, een Youpie en een Mart Smeets en…. chocoladeletters. Nadat Gerhard een keer na het sint festijn opmerkte:”Ik heb niet eens een chocoladeletter”, hebben we daar verandering in gebracht.
Je bent zo een paar uurtjes verder en toen mochten we aanvallen op alle lekkers wat iedereen had meegebracht. Eigenlijk wordt nooit hardop gevraagd wie wie had, maar Eva kon het niet laten. Iedereen werd ondervraagd: “Wie had jij?” Intussen was het gezelschap om precies 7 uur in twee kampen verdeeld. De heren zaten in de keuken. Raad eens??? Natuurlijk de voetbal. En de dames in de kamer. Heel voldaan ging iedereen daarna huiswaarts.... juist op tijd om Boer zoekt Vrouw te zien.
’s Avonds ging de telefoon. Rick. “Ik ben mijn gedichten vergeten…” en “Volgend jaar doe ik het toch anders!” Hij moet er nog even over denken, maar….. hij wil toch helemaal mee gaan doen. Ik moet mezelf maar even een schop geven. Geweldig plan!
Ehhhh.... mìjn veilige plek..? In de stoel bij het achterraam met zicht op de vogels, het land van de boer en het Oeverse bos.

Jan met z'n nieuwe scheergerei.... en z'n glas wijn.
Het schilderij boven de schoorsteenmantel is van Klaas Kraak, de vader van Jennifer.

07-12-2010 om 11:36 geschreven door Loewiesa