|
Met een pup ben je in het begin bijna net zo druk als met een baby. Zindelijkheidstraining is natuurlijk een eerste waar je aan denkt. Meghan gaat om het uur even met Susan naar buiten en doet meteen wat er van haar verwacht wordt.
Ik moet meteen aan onze eerste kleine Laska denken die we bij nicht Gerrie uit Doornspijk hadden opgehaald. Het was een echte gezinshond, maar Mark verzorgde trouw die zindelijkheidstraining en nam haar mee naar de schooltuin aan de overkant waar ze onder de struiken haar behoefte leerde doen. Dat was zo gepiept. En de rest ging vanzelf. Door de jongens èn de kinderen uit de buurt werd het een heel sociaal hondje. Zelfs Gera memoreerde eens dat ze toen ze als kind bij ons logeerde op de logeermatras sliep in de boekenhoek met de koptelefoon van Wim onder handbereik èn met Laska naast zich.
Meghan komt ook stap voor stap met de buitenwereld in aanraking. Bij ons en ook in de buurt maakt ze kennis met andere honden en ze gaat mee naar een gezin met kinderen. Nee met Meghan gaat het helemaal goed komen.
Ze is erg speels als we komen kijken, helemaal dol dat Tessa mee is. Tessa vindt zo'n pup die meteen op haar af komt minder en snauwt meteen. Meghan begrijpt de hint en blijft de rest van ons bezoek op minstens een halve meter afstand. Agnes vindt het helemaal geweldig, zo'n pup, en is er niet bij weg te slaan. Zo blijven de mannen bij computer, I-pad en Tom tom en wij bij het dierengebeuren.
Arme Buffy! Buffy, de 8 jaar oude degoe, houdt niet zo van veel drukte. Die krijgt z'n rust als we weer weg zijn. En zo is het weekend met ons logeermeisje Agnes alweer voorbij. En ze gaat heel tevreden met haar zelfgeverfde kerstlampjes en het samen in elkaar geknutselde kerststuk naar huis.
|
