Vandaag brengen ze mijn nieuwe electronische rolstoel
Dag Ja gisteren heeft hij gebeld dat hij vandaag komt met mijn nieuwe rolstoel, ik ben toch benieuwd hoe hij er in werkelijkheid uitziet. Ik weet het ongeveer wel, want ik heb hem uitgetest, maar ja het is toch altijd even afwachten hoe mijn rolstoel er echt gaat uitzien, en of hij werkelijk voldoet aan alles wat ik mij had voorgesteld. Ondertussen is hij er, hij heeft wel een beetje werk gehad om alles te zetten zoals het voor mij het beste is, zoals mijn voetsteunen op de juiste hoogte, mijn armsteunen op de juiste hoogte, mijn rug aanpassen zoals het voor mij het beste is, hij heeft hem een beetje laten zakken, omdat hij weet dat ik niet te graag mijn rugsteun te hoog heb, maar ik heb er natuurlijk enorm meer mogelijkheden mee dan met mijn vorige stoel, ik kon daar nooit op mijn gemak inzitten om een beetje te rusten, maar met deze kan dit dus wel ik kan de zit en de rug laten bewegen in de richting die voor mij het aangenaamste is, tenslotte moet ik er een hele dag inzitten he, maar ik zal hem toch serieus moeten gewoon worden. Groetjes
Dag ja je leest het goed, onze mazoutketel gaat eruit, wij hebben de beslissing genomen om over te schakelen op gas, nadat onze mazoutketel was afgekeurd, doordat hij te veel koolmonoxide uitstoot. Hij staat hier ondertussen 37 jaar en een van de jaren moest het toch gebeuren, nu is het zover, na al het voorbereidend werk dat ze maanden geleden al gedaan hebben om het gas tot aan ons huis te leggen. Ik weet het ik ben er lang tegen geweest om over te schakelen op gas, maar iedereen heeft mij overtuigd dat dit de beste oplossing was, dus heb ik dan ook maar toegegeven. Vandaag heeft de istallateur het voorbereidende werk gedaan om de ketel te vervangen, mijn man had deze morgen vroeg al de auto's buiten gezet, want anders zouden ze met al hun materiaal niet binnen kunnen. Hoe hij mijn auto buitengezet heeft weet hij zelf niet, want hij kon er niet mee rijden, ik heb de gas en de rem aan het stuur, en vroeger heeft hij er nog mee gereden maar dan deed hij de plaat van de pedalen weg en kon hij er gewoon mee rijden, maar nu heeft hij hem dus buiten gezet met alles aan het stuur, hij stond al buiten en dan vroeg hij aan mij hoe hij dit moest doen, ik verstond er niets meer van, enfin hem binnen zetten zal ik voor alle zekerheid maar zelf doen. De installateur is reeds weer vertrokken, omdat hij niet verder kon, maar morgen iets na zeven uur komt hij terug, en dan gaan we een dag geen warm water hebben of geen verwarming, maar als alles goed gaat zouden we tegen avond al terug verwarming moeten hebben, tenminste als Eandis hun afspraken nakomt, om in de voormiddag te komen controleren en in de namiddag de gas te komen aansluiten. Dus we hebben nog een beetje mazout, en de installateur zegt van deze avond alle radiateurs goed open te zetten, zodanig dat het morgen toch een beetje warm blijft. We hebben zolang moeten wachten omdat we nog teveel mazout hadden. We zullen wel zien wat het geeft. Groetjes
Dag Ja ons reis naar Napels zit er al op. Hier een klein verslagje, ik zal nog wel een reisverslag schrijven voor seniorennet later. Op 30 december zijn we afgereisd, van Zaventem moesten we met een relatief klein vliegtuigje naar Munchen, daar moesten we overstappen op een groter vliegtuig naar Napels. Maar op de luchthaven van Munchen moesten we wel nog 5 uur wachten voor ons vliegtuig vertrok. We hebben dan eerst een beetje shopping gedaan, ik moest toch maquillage producten hebben en vermits het daar toch taxfree was hebben we daar dan maar even van geprofiteerd, dan zijn we in een wachtzaal gaan zitten waar het rustig was, en hebben een beetje zitten lezen en zelfs een beetje zitten slapen. Tot het tijd was voor onze vlucht. Gelukkig is er in de luchthaven van Munchen een aparte ruimte waar men mag roken, er zijn er zelfs twee op niet zo ver afstand van elkaar. Munchen heeft een zeer grote moderne luchthaven, ik was aan het denken als er daar ook mensen vast gezeten hebben door de sneeuw zullen ze niet zo op mekaars lip gezeten hebben, want er is er toch wel erg groot. Rond 9 uur s'avonds kwamen we dan aan in Napels, er stond een taxi van het hotel ons op te wachten met een groot bord met onze naam op. Na een rit van zo'n 30 minuten waren we aan ons hotel, vermits het donker was zagen we niet zoveel langs de baan, enkel maar hele hopen afval dat zo maar langs de kant van de baan lag, onvoorstelbaar, na navraag te doen begrepen we dat dit al 16 jaar aan de gang is, en dat de mafia er voor een groot deel tussenzit. Het hotel zag er heel goed uit, en ook de kamer viel heel goed mee, natuurlijk het eerste waar ik naar keek was de badkamer, of ze voldoende aangepast was, en inderdaad, het toilet was verhoogd er was maar een baar maar in de muur was een randje waar ik mij kon vasthouden om mij recht te trekken, dus alles was ok, en het zicht aan het hotel was ook in orde, we zaten wel aan de zijkant maar hadden toch een mooi zicht op de baai, en er mocht in de kamer gerookt worden, ik heb dat niet gedaan, enkel met de venster open naar het terras, en de deur zoveel mogelijk dicht dat mijn man er geen last van zou hebben, het is een heel oud hotel maar wel volledig gemoderniseerd, een kingsise bed en een flatscreen tv., maar het was dan ook een vijsterren hotel, en best denk ik , want Napels is een heel oude en mooie stad maar ook een heel vuile stad, het vuil ligt daar gewoon langs de straten en overal waar je komt ligt er vuil op straat, papiertjes, lege drankbusjes enz. Ons hotel noemde "Vesuvio", aan de linker kant hadden we zicht op de vulkanische berg Vesuvius, en vlak voor ons was de baai met het kasteel de 'l Ovo. We zijn niet naar Pompei geweest maar wel naar Herculanum, dit is een site die kleiner is dan Pompei, met de resten van de het dorp dat is uitgegraven in de 18 de eeuw, terwijl we weten dat de vesuvius is uitgebarsten in 67 voor Christus, maar door de lava werd dit dorp helemaal bedekt, en ze vertelde ons bij het bouwen van een hotel als ze gingen zoeken voor een bron zijn ze op dit vergeten dorp gestoten, dan hebben ze dit helemaal uitgegraven, en ik moet zeggen het is wel de moeite om dit te zien, te weten dat dit al meer dan 2000 jaar geleden is. De laatste keer dat de Vesuvius is uitgebarsten zou in 1944 geweest zijn maar met weinig gevolg. Natuurlijk om er met een rolstoel rond te rijden is het uiteraard niet aan te raden, maar we hebben het toch maar gedaan. Groetjes
Dag Ja het kerstfeestje hebben we gevierd bij de zoon, in Oost Vlaanderen, mijn man raakte met zijn auto niet weg, zelfs de dag voordien dus de vrijdag, raakte hij niet uit de garage, hij heeft eerst de sneeuw moeten wegdoen voor hij uit de garage kon rijden, maar als hij naar voren wilde rijden gleed hij constant weg, hij gleed gevaarlijk dicht tegen de muur, en raakte niet vooruit, hij heeft dan de garagist gebeld, die heeft hem dan tot vooraan kunnne rijden maar hij raadde toch af om met die auto proberen te rijden op de zwaar besneeuwde rijweg. Hij heeft het geprobeerd, maar het lukte hiet, hij had beloofd dat hij vissoep zou maken om mee te nemen naar het feestje, maar hij geraakte niet weg om boodschappen te gaan doen, dus geen vissoep, mijn zoon zou ons dan komen halen om zaterdag naar het feestje te gaan, hij heeft dus een 4 x 4 en die hebben natuurlijk geen probleem om op zo'n baan te rijden, . We moesten er rond 10 30 zijn zondag, ik was al klaar van 7u30, om 9u 15 kwam mijn zoon ons halen, zij hadden soep mee, en voor de groentjes gezorgd, de kalkoen zou ter plaatse bereid worden, en als voorgerecht was er paté fois die mijn schoonzus meebracht, als we toekwamen stonden de kindjes ons op een rij op te wachten in de gang op een rij, met hun mooie bloesje aan en een leuk strikje, ze kwamen juist lijk uit een doosje, die hemdjes hebben wij trouwens meegebracht van Dyjon, als we deze zomer vier dagen in Frankrijk geweest zijn. We moesten eerst terug weg naar Bart zijn nieuwe huis gaan zien, ik moest in de auto blijven want ik kon er toch niet binnen, er ligt nog geen vloer, maar ik mocht wel op de rand van de auto een sigaretje roken, alleen had ik de pech dat mijn aansteker op was, Bart is dan zo goed geweest van een aansteker van het vuur te geven, daarmee was ik dus gered. Het eten was heel lekker, maar wel veel, de sfeer was zeer aangenaam en we hebben een leuke dag beleefd. Rond 6 uur zijn we terug naar huis gereden, de grote banen waren gelukkig goed berijdbaar, maar onze straat was natuurlijk een masacre. Maar met mijn zoon zijn auto was dit ook geen probleem. Nu moeten we ons stilaan voorbereiden op ons reisje naar Napels, we gaan daar nieuwjaar vieren, ik hoop dat we niet vast komen te zitten op de luchthaven van Munchen, hier zal het wel goed zijn maar daar weet je maar nooit. Enfin ik hoop dat alles goed verloopt, maar dat het niet is Napels zien en sterven. Groetjes
Dag Zondag was het weer van dat, mijn zoon had vrijdag gebeld naar mijn man om te vragen of wij zondag konden komen babysitten bij de vier kindjes. Rond 8u45 waren we er en we konden direct beginnen. Hij wilde dat ik meekwam, ik begreep eerst niet goed waarom maar dat bleek algauw als we daar toekwamen, er moest nog voor eten gezorgd worden, de bloemkool had ze al gekuist maar die moest nog klaar gemaakt worden met uiteraard een bechamel saus, de aardappelen moesten natuurlijk nog geschild worden en de worsten gebakken. Op zich is dat geen probleem, maar in iemand anders zijn huis gaan koken waar je dus niets weet liggen en nog moet uitzoeken hoe alles werkt is niet zo evident. En dan nog het feit dat ik omzeggens aan niets aan kon. Mijn zoon zat aan het ontbijt met de kindjes, en zijn vrouw was reeds naar het huis, maar de kindjes zaten nog in pyama, vermits ik niet naar boven kan en mijn zoon niet wist wat ze moesten aan doen, moest S. natuurlijk terug naar huis komen, ze is dan de kindjes komen aankleden en dan zijn ze samen vertrokken naar hun nieuwe huis, ze hadden er nog zo veel te doen, en ja mijn zoon is alleen maar de zondag beschikbaar dus moest het vandaag. Ik zag direct dat ze blijkbaar niet veel tijd had gehad om haar huis een beetje aan de kant te doen, ik kan niet zeggen dat het er netjes bijlag, maar ja met vier kindjes en dan alle dagen naar je nieuwe huis moeten is ool niet simpel, maar de maandag komt de werkvrouw die zal het wel weer netjes maken, ik kan het spijtig genoeg ook niet vanuit mijn rolstoel is er niet zo veel mogelijk, ik kan nog het afwasmachine niet vullen ik kan er gewoon niet aan, thuis lukt mij dit wel maar bij hun lukt het van geen kanten, best dat ik mijn man meehad, dus we hebben voor de kindjes gezorgd en voor eten gezorgd, de kindjes s'middags eten gegeven, er was zeker nog veel eten over voor hun zodanig dat ze het maar een beetje op te warmen hebben. Rond 5u30 is ze naar huis gekomen, ik was wel blij dat ik ze zag, want ik wilde naar huis, ik kan daar met veel moeite naar het toilet, mijn man moet mijn helpen, ik was wel al een maar geweest maar voor het grote toilet ben ik toch liever thuis, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik hoop echt dat hun huis gauw in orde is, en dat ze kunnen verhuizen, want dit is ook slopend. Groetjes.
Dag Ja ik heb eindelijk nog eens met mijn auto gereden, ik moest naar Pellenberg voor onderhoud van mijn prothese, ik had dit al een paar maal uitgesteld omwille van het weer natuurlijk, maar ik had tegen mijn man gezegd deze keer rijd ik zelf, ik heb geluk want sinds ik die batterij oplader heb moet ik niet meer ongerust zijn dat mijn batterij zal plat zijn, die wordt nu constant opgeladen, dat is wel een hele geruststelling, want de laatste tijd rij ik echt niet veel meer, mijn man doet gewoonlijk zelf en alleen de boodschappen, en natuurlijk met die sneeuw kan ik toch niet buiten, met mijn rolstoel kan ik niet rijden in de sneeuw. Maar voorlopig is de sneeuw weg en gaat het dus weer. Maar het is eigenlijk een rit voor niets geweest want er moet een nieuwe mousse aangedaan worden en die moest besteld worden dus moet ik volgende week terug, en hij had ook nog geen nieuwe liner, die je dus elk jaar bij het onderhoud nieuw krijgt, maar ik begrijp dit niet goed als ze weten dat je komt kunnen ze dit dan niet op voorhand bestellen, zodanig dat je maar een keer hoeft te gaan, want tenslotte het is toch niet bij de deur. Ondertussen hij de technieker gebeld dat hij mijn tweede prothese ook moet nazien, normaal was dit gepland voor januari, maar vermits we het einde van het jaar nog enkele dagen op verlof gaan wilt hij dit toch voordien doen, ik vind dit goed, maar dan moet ik zelf wel mee, normaal zou mijn man die prothes binnen doen en ze dan achteraf terug gaan halen, want ze hebben daar zowat een uur of drie werk aan, maar nu ga ik dus mee met hem en terwijl kunnen we dan ergens boodschappen gaan doen, alhoewel zonder prothesen zie ik dat toch ook niet zo goed zitten, ik weet nog niet hoe we dit gaan oplossen we zien wel, tot hier toe heeft hij nog niet gebeld dus het zal nog niet binnen zijn, ik denk dat hij maandag wel zal bellen voor dinsdag naar daar te gaan. Groetjes
Dag Vrijdag belde mijn zoon om te vragen of mijn man zondagmorgen tegen 8 uur kon komen om te babysitten op de 4 kindjes, ze moesten van alles doen in hun huis dat ze aan het klaarstomen zijn om er eindelijk te kunnen intrekken, er is nog enorm veel werk in, en ze hebben ook alle tegenslag van de wereld, een tijdje geleden als het in het Gentse zo verschrikkelijk hard geregend heeft was hun dak er af en moest er een nieuw op gelegd worden, het was zo erg dat er een vals plafond toen naar beneden gekomen is van de druk van het water, en nu dat het stenen dik vriest komt de loodgieter maar niet af om de verwarming in orde te stellen, dus er is geen verwarming, ze zouden natuurlijk willen dat dit allemaal zo vlug mogelijk is opgelost, dat ze eindelijk met hun vier kindjes kunnnen verhuizen, maar enfin het zal denkelijk nog even duren. In maart moeten ze er uit uit hun huis want het is verkocht en dan komen er dus nieuwe mensen in. Dus van 7 uur was mijn man al op weg om er op tijd te zijn, het is toch wel een uur rijden, het zou natuurlijk makkelijker zijn moesten ze dichterbij wonen maar het is nu niet anders, hij heeft mij niet gevraagd, ik kan er toch niet veel gaan doen, ze zouden met mij nog meer problemen hebben dan met de kindjes waarschijnlijk, bij wijze van spreken dan natuurlijk, maar toch ik zou het natuurlijk liever anders willen maar ja het is nu zo. Rond 10 uur heb ik hem eens gebeld om te horen hoe het was, en alles was ok zei hij, de kindjes waren aan het spelen in hun speelkamer en hij was de keuken een beetje aan het opruimen. Rond 1u30 zijn de papa en mama terug thuis gekomen, en dan moesten ze met de kindjes naar een sinterklaasfeestje, ze vroegen of hij nog wilde blijven want ze wilden nadien nog terug naar het huis, maar mijn man vond het genoeg geweest, en is dan maar naar huis gekomen. Gelukkig dat het die dag nog niet gesneeuwd had. Groetjes
Dag Ik heb een hele tijd geen brood gebakken, mijn man vond dat ik maar eens een tijdje moest wachten met zelf brood te bakken, omdat als ik het de eerste dag sneed het nogal makkelijk brokkelt. Dus na verschillende weken wilde hij dat ik nog maar eens moest brood bakken, want het brood dat hij kocht voldoet toch niet zoals hij het wil. Dus ik doe alles klaar en steek de pries in, niets, het machine weigert alle dienst. Ik dacht ja het moest er eens van komen, ik heb het toch al verschillende jaren, en het was geen duur machine, ik heb het maar 30 betaald in de Aldi, mijn werkvrouw had het nog meegebracht, het was het laatste in de winkel en normaal kostte het 40 , maar ik kreeg het dus voor 30 . In een andere pries gebrobeerd, maar niks, ik zeg ja dan is het voor het vuilnis, ik dacht wat moet ik nu doen alles er terug uit halen en wachten tot ik een nieuw machine heb of wat. Ik begreep het eigenlijk niet; er was niets mee gebeurd en de vorige keer was alles normaal, dus voor ik het terug weg zette probeerde ik nog eens van in de pries te steken, en het lukte, alles was terug normaal, enkel na een paar minuten weigerde het terug dienst, ik heb het dan terug ingesteld en dan is het vertrokken, en alles is normaal verlopen. Dus ik kan nog even wachten om een nieuw machine te kopen, gelukkig. En mijn broodje ziet er heel goed uit. Mijn vorig machine was niet kapot maar die haak die er in zit was in het brood blijven zitten, dit gebeurt nog al eens, maar ik had dit niet gezien en mijn werkvrouw heeft dit brood meegenomen om aan de eendjes te geven zonder er op te letten dat die haak er nog in zat, dus weg haak, en zo kon ik het machine niet meer gebruiken, ik heb het dan gegeven aan een collega van mij wiens machine kapot was, maar die dus die haak nog wel had, dan was zij ook geholpen, en ik heb dan deze machine gekocht Groetjes
Dag Op 27 oktober kreeg ik een brief van de medisch adviseur dat ze een ongunstig advies gaven in verband met de aanvraag voor mijn nieuwe electronische rolstoel, die dringend aan vervanging toe is, vermits mijn oude al bijna 7 jaar oud is, en er dreigen grote kosten aan te komen, en bij het Vlaams Fonds is er geen geld meer voorzien om die onkosten nog te betalen, dit was omdat ze bij de mutualiteit dachten dat ze mijn tweede rolstoel ook betaald hadden, diegene die een paar jaar geleden vervangen is, vermits ik trapliften heb moet er zowel boven als beneden in de kelder ook een rolstoel staan, maar op dat moment konden ze niet in de computer om te kijken of dit wel zo was want het systeem lag plat, dus moesten we wachten tot ze er weer inkonden, en inderdaad nu hebben ze dus gezien dat zij die niet betaald hebben, maar het Vlaams Fonds, en nu op 15 november heb ik de goedkeuring gekregen voor mijn niewe rolstoel, ik ben content want dit is toch zowat 8.000 die de rolstoel kost, dus dat is enorm veel geld, en als ik dit zelf zou moeten betalen zou het mij ernstig in de problemen brengen, maar dit is een zorg die toch weer van de baan is, het zal de SALSA worden, ik heb er veel mogelijkheden mee, ik kan hem plat leggen om een beetje te rusten, ik kan hem hoger en lager zetten, en nog zo veel meer. Nu moeten ze hem nog bestellen en het duurt dan nog zo'n 4 a 5 weken voor ik hem in mijn bezit zal hebben. Ik ben echt benieuwd hoe het zal zijn, ik heb hem wel uitgetest maar als dit je eigen rolstoel wordt is dit toch nog iets anders, al de grieven die ik had zouden moeten weggewerkt zijn, ik hoop echt dat het meevalt. Groetjes
Dag Mijn man had bericht gekregen dat er in Lille of Rijsel een wijnbeurs gehouden werd, met wijnen van over heel Frankrijk, ja daar wilde hij wel eens naartoe gaan en ik mocht mee, gelukkig dat ik nog mee kan op zijn uitstapjes, zoniet kwam ik nooit meer buiten, want naar de winkel gaan doet hij liefst alleen, en met het slechte weer, heb ik ook geen zin om met mijn scooter rond te rijden, vooral nu het weer serieus aan het regenen is. We hebben er twee uur over gedaan om tot daar te rijden, er stonden al enorm veel auto's, er was wel parking voorzien voor gehandicapten maar die stond al helemaal vol, dan maar op een normale parking gaan staan, het was er enorm groot en inderdaad er waren wijnen van overal evenals kaas en alle soorten van worst en hesp. Er is daar nog al wat wijn buiten gegaan, je houd het niet voor mogelijk, hele palletten vol met dozen wijn alle soorten, en alle smaken. Ik denk dat dit vooral voor restaurants bedoelt is natuurlijk. Wij hebben er ook enkele meegenomen, 12 flessen rode en 6 flessen rosé, deze is dan vooral voor mij bedoelt, want ik drink alleen rode wijn bij het eten, maar als ik wijn drink als aperitief dan is dit vooral witte of rosé. We hebben daar dan een broodje gegeten met hesp en kaas, we moesten toch iets eten he, en rond drie uur zijn we dan terug naar huis gereden. Het was weer een heerlijk dagje er tussenuit. Groetjes
Dag Zoals elk jaar zijn we zondag 31 oktoberr naar t'kerkhof van Blankenberge geweest, naar het graf van mijn man zijn ouders, omdat het voor mijn schoondochter niet paste om op allerheiligen te gaan. We zijn om 10u15 vertrokken om er om 12uur te ziijn, , maar op de autostrade tussen Wetteren en Sint Denijs Westrem stonden we in de file, daar hebben we wel een half uur verloren, dus we kwamen er maar om 12 u 20 aan, mijn man had al gebeld met zijn zuster dat we een beetje later zouden zijn, maar heel de familie stond er te wachten wachten, ik begrijp als je met vier kindjes moet staan wachten dat dit niet leuk is, maar natuurlijk, zoals gewoonte was het weer mijn schuld dat we te laat waren, hij had zogezegd op mij moeten wachten, alhoewel dit helemaal niet het geval was, en zo is mijn man heel de dag kwaad op mij geweest omdat we niet op tijd waren, maar mijn zoon en schoondochter die dus ook in de file hadden gestaan waren nog later dan wij. Maar mijn zoon nam de schuld hiervoor volledig op zichzelf, hij vond dat hij te laat vertrokken was. Na het kerkhof zijn we allen samen naar mijn schoonzus haar appartement gegaan om iets te eten, dat is ook een gewoonte van elk jaar, maar normaal gaan we naar een restaurant, maar mijn schoondochter vond dit te moeilijk met de vier kindjes, en daar had ze natuurlijk vokomen gelijk in. De huurders waren gelukkig een dag vroeger vertrokken dan normaal en zo konden we in het appartement. Mijn zoon had oesters en kreeften gaan halen voor diegenen die dit lusten, en mijn schoonzus had voor lekkere minestrone soep gezorgd. Ook had ze lasagne voor degenen die geen oesers of kreeften aten , en dat waren vooral de kindjes natuurlijk. Ook in moest geen kreeft hebben, maar ik heb wel enkele oesters gegeten. Het was lekker en gezellig, vorig jaar zijn we bij mijn schoondochter in het Gentse geweest, en dan moesten ze nog naar het ziekenhuis met Yoshka, die was met zijn kin op de salontafel gevallen en dit was een open wondje dat moest gehecht worden daar zijn ze dan toch een uur en half mee weggeweest, maar dit jaar is er gelukkig niets gebeurd. We hadden afgesproken dat er twee van de kindjes met ons mee zouden komen om bij ons te logeren, Quido en Yoshka, voor Quido was het al bijna de normaalste zaak van de wereld, die is hier al zo dilwijls geweest, maar voor yoshka was het wel iets nieuw, hij had hier nog nooit gelogeerd, zonder zijn mama en papa natuurlijk. We stonden al in de file voor we in Brugge waren, en plots begon Quido te wenen, dat hij niet graag meeging dat hij wilde bij zijn mama blijven, we wisten niet wat er gebeurde, maar het was gelukkig vlug voorbij. Ze zijn gelukkig allebei in slaap gevallen voor de rest van de rit, we hebben er toch weer meer dan twee uur over gedaan, maar eens thuis hebben ze nog een yochourtje gegeten en dan direct in hun bedje, ze zouden samen slapen in het grote bed, en dat vonden ze allebei geestig , ik heb ze nog een hele tijd horen vertellen, mijn man had eerst een stukje voorgelezen uit een kinderboek, en dat vonden ze leuk. Ze hebben wel goed geslapen maar ze waren vroeg wakker, om 6 uur stonden ze al beneden, we wilden dat ze bij ons in bed kwamen en naar de tv keken, maar ze wilden in de living tv kijken, we zijn dan ook maar op gestaan Na hun ontbijt dat bestond voor Yoshka uit rozijnenbokes met confituur en Quido uit een paar boterkoeken met een tas warme melk heeft mijn man ze in bad gestoken, alletwee tegelijk, en dat vonden ze natuurlijkl leuk. In de namiddag zijn ze dan naar de cinema geweest naar een tekenfilm in drie D, dus ze moesten een brilletje opzetten maar bij de kleine viel die constant van zijn neusje, dan is mijn man met hem naar een andere zaal getrokken maar na een paar minuten wilde hij toch terug naar zijn broertje, en heeft hij de film maar uitgekeken zonder brilletje, maar dat effect is natuurlijk niet hetzelfde, voor Yoshka was het de eerste keer dat hij naar de cinema is geweest en hij vond het toch wel indrukwekkend. Dinsdagavond hebben we ze terug naar huis gedaan, ze moesten voor 7 uur thuis zijn, maar als we aan hun huis kwamen was er niemand thuis, en haar telefoon werd niet opgenomen, we zijn dan nog een beetje boodschappen gaan doen, enkele koeken voor de kindjes en een beetje snoep, en als we dan terug aan hun huis kwamen moesten we nog vijf minuten wachten voor hun mama er was, maar nu bleek dat ze haar sleutels laten liggen had in hun nieuwe huis, dus moest ze terug met de vier kindjes om die te gaan halen, uiteindelijk is alles toch in orde gekomen. Groetjes
Dag Om de twee jaar is er het bal van de BAFI, dit is het bal van de luchthaven en airlines, dat om de twee jaar gehouden wordt. Mijn man is daar zoveel jaren geleden mee begonnen, en om de twee jaar in de maand oktober wordt dit gehouden. Er is altijd zo'n 300 man op aanwezig en elke keer worden er 12 reizen verloot. Het is een gala bal met een grote diner, vroeger ging ik altijd mee, maar sinds ik in een rolstoel zit ga ik niet meer mee, het is veel te moeilijk voor mij, het is in smoking en gala tenu. Dus mijn man is er alleen naar toe gegaan, uitgedost, hij kwam lijk uit een doosje, ik zei hem nog zie dat je een reis wint, hij zei ja als dat kon waar zijn. Hij was terug thuis rond 2 uur, en ik zag het al, hij hield een envelop vast van Lumphtansa, ik zeg je hebt een reis gewonnen, en ja hoor een reis naar gelijk waar in Europa, en we hebben er een jaar de tijd voor. Aan zijn tafel hadden er drie een reis gewonnen, wij naar een bestemming in Europa, Raymond, mijn man zijn vroegere collega een reis naar de Caraiben, en een derde een helicopter vlucht. We zijn nu natuurlijk aan het denken waar we naartoe kunnen gaan, hij sprak van Wenen maar ik zeg, zijn er nu geen verdere plaatsen in Europa waar we naartoe kunnen, en dan kwam hij af met Napels, en inderdaad het ziet er mooi uit, hij wilt ook nog eens terug naar Rome, maar dat zie ik niet zo goed zitten, we zijn er nog maar pas geweest en met de gids hebben we toch zowat alles gezien wat moet gezien worden, maar Napels dat zegt mij wel iets, we zouden dan gaan met Kerstmis of mat nieuwjaar, daar zijn we nog niet uit. Enfin we hebben toch weer leuke vooruitzichten, want normaal gezien haat ik die periode van Kerstmis en nieuwjaar, ik heb daar een grondige hekel aan, de samenkomst van de familie en al die cadeautjes, voor mij hoeft dat niet echt. Volgende week, het is dan herfstverlof, komen twee van onze kleindkindjes voor een paar dagen logeren, Quido en Yoshka, voor Quido ben ik niet bang, die is al dikwijls hier geweest, Yoshka is een ander paar mouwen, dat is een waar je niet mee doet wat je wil. Enfin ik hoop dat het goed verloopt, mijn man heeft al gezegd dat hij er mee naar de film zal gaan, en misschien naar de dierentuin, we zien wel, het hangt natuurlijk ook van het weer af. Groetjes
Dag Ja zondag in de late voormiddag kreeg mijn man telefoon van mijn zoon, of ze mochten komen met de kindjes, zij moestern even een bezoek brengen naar een soort antiekbeurs, en natuurlijk met vier kleine kindjes gaat dit niet zo goed. Hij vroeg wel om voor middageten te zorgen, maar mijn man zei, dat gaat nu niet want ik heb niets in huis, ik zal wel verse soep maken en dan moeten ze maar een stukje pain francais of een pistoletje er bij eten. Rond 2 uur waren ze daar, razend van de honger, dus we hebben ze direct verse soep gegeven met een broodje, zij hebben zelf ook een tas soep gedronken, en zijn dan vertrokken. Aanvankelijk ging alles goed, Fernand is met hun een voor een langs de stoeltjeslift naar boven gegaan, dat vinden ze leuk, maar je kunt dit geen hele namiddag vol houden, hij is dan maar de grote zak met al het speelgoed naar boven gaan halen en dan konden ze rustig spelen, daar zit zowat van alles in, van puzzels tot bokken enz. Quido keek terwijl naar televisie naar caroon net, het zou maar twee uur duren en dan zouden ze al terug zijn, dus eve volhouden, maar ik kan natuurlijk niet veel doen met die kindjes, als je in een rolstoel zit dan heb je niet zo veel mogelijkheden, maar alle momenten stonden ze daar om iets te eten, ik heb al het fruit dat ik in huis had, in stukjes gedaan, youchourt hadden we spijtig genoeg niet in huis, als er nu eens de dag vroeger gebeld hadden, maar ja het was nu maar zo. Ik heb hun dan nog een beetje bezig gehouden met hen te laten tekenen, maar ze waren alles nogal vlug beu. En dorst hadden ze ook nogal, het eerste glas dat viel was gelukkig niet kapot, maar het tweede was dit dus wel, gelukkig was hun mama en papa al terug thuis, en hebben zij het glas opgekuisd, want daar was ik wel een beetje bang van voor de banden van mijn rolstoel, ze hadden dan ook taart meegebracht, dus ieder een stuk taart en dan konden ze er weer tegen. Het was een leuke maar drukke namiddag, rond 5u30 zijn ze terug vertrokken. Groetjes
Vandaag moest ik gaan voor de uitslag van mijn scan van mijn schouder
Dag Nadat ik woensdag naar Pellenberg moest voor een arthrographie en scan van mijn linker schouder moest ik vandaag bij de prof zijn voor de uitslag. Ja er is inderdaad een grote scheur in de pees van mijn linker schouder. Zij kunnen dat opereren, dus het is te repareren, maar met een zeer lange en zware revalidatie als gevolg, en dat laatste kan ik mij in de verste verte niet veroorloven, ik heb mijn beide armen meer dan nodig. Dus operatie heb ik afgeketst, hij stuurt mij nu naar het LAC, of het algologisch centrum, ook in Pellenberg, naar dr. Kumar, maar daar ben ik al zo lang in behandeling voor mijn rug, en mijn bil, ze hebben een paar weken geleden nog maar de zenuwen van mijn rug doorgebrand, en inderdaad in de rug heb ik minder pijn, maar de pijn in mijn bil is hetzelfde gebleven. Ik zal nog even afwachten, ik heb nog maar een inspuiting gevraagd in mijn schouder, die van vorige week heeft wel niet zoveel geholpen, maar misschien doet deze iets meer, ik hoop het want als elke beweging van mijn arm een marteling blijft weet ik niet of ik dit nog zal kunnen verder uithouden. Groetjes
Dag Ja je leest het goed, nu zit ik met een rotatorcuffscheur in mijn linker schouder, in mei hebben ze al een arthroscopie gedaan om het gewricht te kuisen, sindsdien heb ik constant pijn gehad in mijn linkerschouder, ik heb al zo'n spijt gehad dat ik dit heb laten doen, de bedoeling was dat de pijn hiermee zou verdwijnen, maar het tegengestelde is waar, dus voor we naar Amerika gingen had de prof gezegd normaal moet je niet meer terugkomen, maar moesten er problemen zijn mag je mij altijd bellen, vorige week, ik weet niet dat er ook maar een aanleiding is geweest heb ik zo'n vreselijke pijn gekregen in mijn linker schouder, en heel mijn arm, elke beweging is een marteling. Ik belde naar de prof, en mocht vrijdag komen, hij zei mij direct dat ziet er niet goed uit, ik moest dan een echographie laten doen van mijn schouder, en inderdaad wat bleek, een grote scheur in de pees en zware ontsteking van het gewricht, hij zegt we gaan een scan laten nemen om te zien of we dit nog kunnen aan elkaar zetten, ik zeg dat is dan terug opereren, hij zegt ja en een heel lange revalidatie, ik zei en als je dit niet meer kan hechten, moet ik er dan direct een einde aan maken, hij zegt neen dan wordt het een prothese, ik dacht nee dat kan niet waar ziijn. Aan mijn rechter schouder zijn alle pezen afgescheurd en daar heb ik omzeggens geen pijn aan, daar is al beslist daar moet een volledig gewricht in geplaatst worden, hij zegt daar begrijpen wij dus niets van hoe je daar dus geen pijn kunt in hebben. Maar links weet ik er alles van, wat moet ik gaan doen, ik heb enkel nog mijn armen waarmee ik mij moet behelpen, ik heb die alle twee nodig , dus ik kan die absoluut niet missen ook niet voor 6 weken ik mag er niet aan denken, dus woensdag moet ik gaan voor die arthrographie en scan, en vrijdag moet ik dan terug op controle bij de prof, en dan zal hij zeggen wat er kan gedaan worden, hij heeft mij vrijdag wel nog maar een inspuiting gegeven om de pijn toch een beetje te verzachten, maar tot hiertoe heeft het nog niet veel geholpen, ik hoop nog altijd dat het zal beteren zonder operatie, want dat zie ik echt niet zitten, dat ik zo'n zes weken mijn linker arm niet kan gebruiken is voor mij een drama. Groetjes
Ik ben met een kanjer van een blaasontsteking thuisgekomen van reis
Dag Ja deze keer heb ik het wel goed zitten, ik moet zeggen dat het al wel een hele tijd geleden is dat ik nog een gehad heb, vroeger had ik dit regelmatig, en moest ik constant antibiotica slikken, maar dat is toch al wel enkele jaren geleden. Maar ja moeilijk is dat natuurlijk niet, als je weet dat ik van in Los Angeles niet meer naar het toilet geweest ben tot we toekwamen in Zaventem. Ik was op de luchthaven van Los Angeles nog geweest voor we aan boord van het vliegtuig gingen, en doordat ik in een rolstoel zit moet ik altijd als eerste erop, voor de andere passagiers aan boord komen, omdat ze mij met een speciaal stoeltje moeten tot aan mijn plaats brengen, mijn rolstoel kan daar dus niet tussen. De vlucht van Los Angeles tot Atlanta duurde ongeveer vier uur, Normaal hadden we in Atlanta tijd genoeg, we moesten naar een ander vliegtuig, maar we moesten ons niets aantrekken van onze bagage die ging automatisch over van het ene vliegtuig naar het andere. Maar iedereen was er al af, en ik zat er nog op, de piloot had mij al gerust gesteld dat ik niet moest panikeren dat we tijd genoeg zouden hebben, maar de kuisploeg was er al, en ik werd bijna letterlijk buiten gekuisd. Eindelijk kwamen ze mij dan toch halen, maar wat bleek, ze vonden nergens mijn rolstoel terug, en het was zeker dat hij meegekomen was, dus alles afgezocht, maar niets te vinden, maar de tijd verstreek, en ik zat geblokkeerd op de gate ik kon daar niet weg, als de tijd al helemaal verstreken was kwamen ze eindelijk met mijn rolstoel af, nu bleek dat een ander passagier hem zo maar genomen had en er mee aan de haal was gegaan, ze hebben dus heel de luchthaven moeten afzoeken om mijn rolstoeol terug te vinden, mijn man had al geprobeerd om tenminste een upgrading te bekomen voor al onze miserie, maar dat kon niet want business klas zat helemaal vol, hij heeft wel voor ons eventuele volgende vlucht een afslag van een paar honderd dollars gekregen, maar of dat voor ons zal zijn is nog maar de vraag, maar ja de kinderen zijn er ook nog. Dus ik moest direct het vliegtuig op, zonder naar het toilet te kunnen gaan maar zegden, ze het zal op het vliegtuig ook wel lukken, niet dus. Je moet dan weten dat een vlucht van Atlanta naar Brussel 9 uur duurt, dan begrijp je het wel. Mijn man was eens gaan kijken naar het toilet, maar dat was dus niets aangepast, er was zelfs geen baar, dan is hij gaan kijken naar het toilet van business clas, daar was wel een baar aanwezig, en zou het eventueel kunnen lukken, maar de stewardess kwam naar hem om te vragen wat hij daar kwam doen, hij legde het uit, maar zij vond dus dat hij daar niet hoorde, ze heeft er dan de hoofdsteward van business clas er bij gehaald, en die vond dat ik natuurlijk wel het recht had om daar naar het toilet te gaan. Maar het was al de moeite voor niets want ik raakte gewoon van mijn stoel niet recht, ik zei dan maar ik zal wel wachten, en heb dan ook niets gedronken, op heel die vlucht. Maar het kwaad was al geschied, als ik thuis kwam wist ik hoe laat het was, maar ik dacht dat het wel in een dag of drie zou gedaan zijn, niet dus, dus ik heb dan de huisdokter gebeld en ik had nog een voorschriftje liggen voor antibiotica, en van hem mocht ik dit dus gebruiken. Dus nu hoop ik dat het vlug zal over zijn, want ik voel mij er toch niet zo lekker bij. Groetjes
Dag Gisteren zijn we thuis gekomen van onze reis naar Amerika, een paar dagen eerder hadden we gebeld met mijn werkvrouw die de boel een beetje in de gaten houd terwijl wij weg zijn, onder andere de schilders helpt, om dingen te verplaatsen of terug te zetten indien ze ergens gedaan hebben, en ook om voor ons poes te zorgen, haar eten en drinken te geven, zorgen dat ze s'avonds niet binnen is als iedereen weg is, en alles was ok, ook de poes was in goede doen. Maar van als ik gisteren in de keuken kwam, hoorde ik een zeer klagelijk geluid, ik wist niet wat ik hoorde, en dan zag ik ons poes in haar mandje liggen, zonder te bewegen, normaal zou ze er al lang uit geweest zijn om ons te begroeten, en dan zag ik dat er een briefje op tafel lag van mijn werkvrouw, er stond op, prutske is niet goed, bel mij op, dus dat heb ik gedaan, maar ze was niet thuis, maar haar man wist er iets van, en ze zou zeker nog komen. Als ik aan ons prutske kwam bewoog ze amper, ik zeg dat ziet er niet goed uit. Even later is mijn werkvrouw dan gekomen, en ze zei dat ze de poes de dag voordien in de gang had gevonden, en dat ze niet meer kon opstaan, ze lag in een plas urine, ze heeft ze dan opgepakt en in haar bedje gelegd, en geprobeerd haar met ee pipetje een beetje water te geven, maar ze slikte niet meer, ik zeg ze zal een ataque gekregen hebben, ze is ondertussen 19 jaar oud geworden. Ik heb dan naar de veearts gebeld om haar een spuitje te komen geven. Die is dan in de namddag gekomen, ze heeft ze dan eerst een spuitje gegeven om haar te verdoven en dan heeft ze een dodelijk injectie gegeven, ik heb mijn man er bij geroepen, hij moest niet zo veel hebben van de poes, maar hij was toch ook aangedaan dat dit het einde was. De veearts heeft ze dan meegenomen, ik moest er wel 100 voor betalen maar een poes laat je toch niet afzien he, ik weet dat ze het zeker niet lang meer getrokken zou hebben want ze was nu al helemaal uitgedroogd van een dag niets te drinken. Mijn man zegt we zullen maar zorgen voor een ander zeker, maar ik wil een tijdje wachten, we zien wel. Maar het heeft er alle schijn van dat ze op ons gewacht heeft, tot we terug thuis waren van onze reis. Ik zal er nog een foto bijdoen van onze poes. Het verslag van onze reis, die wel goed verlopen is met een paar strubbelingen zal ik uitgebreid vertellen in mijn reisverslag op seniorennet. Groetjes
Dag Ik begrijp er niets meer van, ze zijn vorige week geweest om onze wc van de badkamer te ontstoppen, nadat er dacht ik zo'n houdertje van een wc blokje in gevallen was. Nu is het al terug een paar dagen als je doortrekt dat het water naar boven komt, het gaat dan wel weg maar het papier blijft liggen, dus dat is niet normaal. Ik dan maar terug gebeld naar de algemende ontstopper, dus hij is geweest, en nu zat er een groot stuk kalk in, van waar dat kwam weet ik ook niet, maar volgens die meneer is het omdat de buis die leid naar de ceptische put doorgezakt is, hij zegt dat we dit waarschijnlijk nog gaan hebben maar dat het wel lang kan duren, hij zegt het is zelfs mogelijk dat het al van in het begin verzakt is, en dat het uiteindelijk na al die jaren van gebruik er kalk in gevormd is en dat is los gekomen en heeft dus heel de boel verstopt, dus die buis zal moeten vervangen worden, dus nu moeten we terug 209 betalen om met de camera te kijken in de buizen en alles door te spoelen, wat gaan we nog allemaal meemaken, het stopt hier niet meer, het is constant het een na het andere, en het kost allemaal zo veel geld dat het niet mooi meer is. Enfin we laten het niet teveel aan ons hart komen, en gaan toch eerst eens genieten van onze vakantie, en dan zien we wel weer, de schilder komt terwijl schilderen zodanig dat alles klaar is tegen we terug komen, enfin dat hoop ik toch, en S. zal het huis onder controle houden en voor ons poes zorgen, gelukkig dat we die nog hebben. Groetjes
Dag Het is weer van dat, we hebben drie pompen in de kelder staan om het binnenkomende water weg te pompen, maar natuurlijk als er teveel ineens uit de hemel valt kunnen die pompen dat natuurlijk niet meer slikken en loopt die put waar de pompen in staan gewoon over, dus eerst in de chauffageruimte dan in mijn garage, want dit is het laagste punt van de garages en de kelder, en ten slotte de kelder en mijn man zijn garage, de regen van eergisteren die toch heel erg was had nog niets veroorzaakt, mijn man was s'morgens gaan kijken en er was nog geen druppel te zien, maar die van gisteren heeft het hem weer gedaan, als hij nadien terug ding kijken stond het weer vol water en slijk, mijn man heeft met een aftrekker het meeste weggevaagd, maar onder mijn auto staat er natuurlijk nog wel slijk, ik vind het zo erg voor mijn werkvrouw, ze heeft nu al zo dikwijls het water en de slijk moeten wegdoen uit de garages, ik dacht dat kunnen we haar toch niet weer aan doen, maar ja het zal moeten want proper is het natuurlijk nog niet, alles staat bij ons op een verhoog, ttz. op paletten, om te voorkomen dat er iets zo beschadigd worden, Ons reis naar Amerika staat voor de deur, morgen is het onze laatste dag hier, dus ik moet er stilaan aan denken om alles klaar te maken voor de reis, mijn man heeft het nodige gedaan om alles in goede banen te laten leiden, dus ik hoop dat de reis nu ook een beetje meevalt, ik zal natuurlijk dan weer een reisverslag schrijven, van wat we allemaal gezien en beleeft hebben, want met mij op reis gaan is toch wel een echt avontuur, zo simpel is dit toch allemaal niet, maar blijkbaar ziet mijn man daar niet tegenop, en daar kan ik aleen maar blij mee zijn, wie weet het is misschien onze laatste lange reis dat we kunnne maken, dus we zullen er maar het beste va maken. Groetjes
Dag Kun je je dat voorstellen, ik heb over ons poes gereden met mijn electronische rolstoel, doordat ze doof is en mij dus niet meer hoort afkomen, kijk ik altijd goed of ze niet achter mij zit als ik moet achteruit rijden, gewoonlijk zit ze altijd bij mij in de buurt, maar gewoonlijk naast mij of op de vensterbank voor mij, dus ik rijd weg van mijn computer, en kijk eerst links achter mij, niets in de weg, dus ik rijd achteruit en voel dat ik over iets rijid, ik kijk en zie dat pruts, onze poes plots rechtspringt en wegloopt, ik dacht nee dat kan niet, ik heb ons poes overreden, maar blijkbaar heeft ze niets als ze nog kan weglopen, op een ik en een gij, liep ze de trappen af en zat ze in de hof, ze keek nog eens heel beschuldigend om naar mij, ik was wel ongerust, dat ze toch iets zou mankeren. Ik heb ze dan heel de namiddag niet meer gezien, en dan s'avonds zat ze naast een boom, ik gaf haar eten maar ze moest niets hebben, ik was echt overtuigd dat dit haar laatste dag zou zijn, ze is 19 jaar oud geworden deze maand. Maar deze morgen stond ze er terug, zonder dat er blijkbaar iets aan de hand was, en al haar eten was op, dus ik was gerust gesteld, ik wist niet dat een poes zoveel kon verdragen, zo'n rolstoel met mij erin weegt toch een beetje, ik ben toch blij dat ik ze niet heb doodgereden.. Groetjes
