|
Soms ben ik ontiegelijk vroeg wakker. Op het uur dat heel het gebouw, heel de straat nog slaapt.
Dan moet ik stil zijn. Dwz geen huishoudapparaten gebruiken.
Er schiet niet veel over hé : typen of TV kijken.
Een beetje zielig, dacht ik ooit, maar
het is dát of slaappillen nemen.
Gewoonlijk begin ik met TV kijken.
De nachtprogramma’s staan niet aangegeven in het programmablad.
In het begin was dat vervelend en toen was het zappen op hoop van zege.
Maar gaandeweg wordt men er goed in en nu
kan ik gericht navigeren, op de juiste zendtijd naar de juiste zender.
Slapelozen kennen de weg in de nachtprogramma's.
En zo herkennen wij mekaar,
door terloopse opmerkingen in het gesprek,
door de zijdelingse informatie.
Wanneer iemand in het gezelschap foetert dat hij een programma gemist heeft en iemand antwoordt:
"Oh, dat wordt later op de avond heruitgezonden hoor!"
Waarbij 'later' een eufemisme is voor 's nachts dan weet ik dat de spreker er ook een is.
Nee geen TV-junkie. Iemand van het Genootschap der Stilte. Een slapeloze !
En wij wisselen een glimlachje van verstandhouding.
Wij noemen een paar programmatitels en zenders, om mekaars voorkeuren af te tasten
zoals wijnkenners chateau’s en jaartallen lanceren om mekaars gebieden te situeren.
Dr. Oz Show? …. zuinig mondje, nee dus
Live at the Apollo. Soms, niet elke keer
Bargain Hunt, Salvage Hunters, Antiques Roadshow? Ah! The Antiques Roadshow!
Zo vinden zusterzielen elkaar.
The Antiques Roadshow, BBC Entertainment. Bij Telenet is dat Kanaal 26.
Het wordt tegen de ochtend uitgezonden.
De titelmuziek op zich is al een prijs waard. De componisten zijn Paul Reade * en Tim Gibson.
Het is 46 seconden klank over belofte. Wel, dat is wat ik er van maak, belofte en hoop.
En een beetje benieuwdheid, geen nieuwsgierigheid, gewoon kriebelige benieuwdheid
zo ergens onder het borstbeen.
Toen ik het muziekje voor het eerst hoorde was ik direct verkocht.
Het is een miniatuurtje, de beschrijving van een momentje. Maar dat momentje staat er dan ook hé.
En ik zag de sfeer van sommige zomerochtenden, ooit.
Keukendeur open zetten.
Water in het keteltje, vuur eronder.
De geur van de zomer komt binnen gevloeid.
Ik ga in het deurgat staan.
De ochtendzon geeft genoeg warmte om de geuren uit alle tuinen op te tillen.
Misschien gebeurt er vandaag iets dat heel goed is, iets waar iedereen blij van wordt.
Het is nog stil, nog geen verkeer. De zangvogeltjes hebben het auditorium voor zich.
Het daglicht is al op volle kracht.
Ik leun tegen de deurpost en wacht.
Achter mij staat de waterketel te suizen. Nog efkes.
En dan is er thee.
De dag is begonnen.
De ochtendglorie, het moment van belofte is voorbij.
Vanaf nu moet ik het zelf doen.
Dat zit allemaal in dit muziekske van 46 seconden:
klank aanzetteuuh !
https://www.youtube.com/watch?v=BIyi4l7_DHY
00min46
m
met dank aan wiki,
https://en.wikipedia.org/wiki/Antiques_Roadshow
https://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Reade
|
