Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 782. 't blog wordt log
  • 781. Jean Brusselmans
  • 780. de reiskoffer
  • 779. 1946 - 1966
  • 778. kat & viool
  • 777. alarmen
  • 776. De Grote Gulpini
  • 775. over ganzen
  • 774. creatief mt ellende
  • 773. overal afblijven
  • 772. herfst à la Maju
  • 771. graffiti oorlog
  • 770. klein & mooi
  • 769. Banksy - docu
  • 767. Mitty & Mitty
  • 768. privacy
  • 766. wanneer & indien
  • 765. multitasken
  • 764. 1966 aardgas
  • 763. 1970 , Congo
  • 762. overdenksel
  • 761. Truus ~ 11/11
  • 760. schrijven met licht
  • 759. Truus ~ 10/11
  • 758. giftig geval
  • 757. Truus ~ 09/11
  • 756. twee broers
  • 755. Truus ~ 08/11
  • 754. spinnekoppin
  • 753. Truus ~ 07/11
  • 752. een spinisauriër
  • 751. Truus ~ 06/11
  • 750. mensenwensen
  • 749. Truus ~ 05/11
  • 748. trukje met truck
  • 747. Truus ~ 04/11
  • 746. voedselfotografie
  • 745. Truus ~ 03/11
  • 744. maybe, Maebe
  • 743. Truus ~ 02/11
  • 742. silos in kleur
  • 741. Truus ~ 01/11
  • ------ Truus ~ 00/11
  • 740. de Gaawe Lieuw
  • 739. vechten? lachen?
  • 738. beetje luguber
  • 737. op élk ogenblik
  • 736. chef Buytaert
  • 735. mijn deugnieterij
  • 734. Yoga = Zen ?
  • 733. veranderingen
  • 732. met de moto
  • 731. deze BBQ-tafel
  • 730. een klarinet & zo
  • 729. man op bankje
  • 728. gelatenheid
  • 727. weer naar school
  • 726. de laatste dag
  • 725. daglicht in huis
  • 724. blikvernauwing
  • 723. basketbal
  • ------ schooltaak
  • 722. personentransfer
  • EINDE NOVELLE
  • 721. --- afl. 121/121
  • ------ tante-zijn
  • 720. zoo-broeken
  • 719. --- afl. 120/121
  • ------ gesprek
  • 718. de dodendraad
  • 717. --- afl. 119/121
  • ------ ze hadden dorst
  • 716. look? erbarmen!
  • 715. --- afl. 118/121
  • ------ voorzichtig
  • 714. look, zei u ...
  • 713. --- afl. 117/121
  • ------ iets v Kees Stip
  • 712. look, zei u ?
  • 711. --- afl. 116/121
  • ------ onze merel
  • 710. sterren ontmoeten
  • 709. --- afl. 115/121
  • ------ onze cavalerie
  • 708. chaos à la Steen
  • 707. --- afl. 114/121
  • ------ wat nu?
  • 706. biechten
  • 705. --- afl. 113/121
  • ------ rijpe peren
  • 704. de Slimste Thuis
  • 703. --- afl. 112/121
  • ------ ik wil later
  • 702. diefstal in 1911
  • 701. --- afl. 111/121
  • ------ bijna klaar
  • 700. Saludos Amigos!
  • 699. --- afl. 110/121
  • ------ filo-wijzerplaat
  • 698. hoogteverschil
  • 697. --- afl. 109/121
  • ------ wijndelijk!
  • 696. kant & poëzie
  • 695. --- afl. 108/121
  • ------ waarom hij danst
  • 694. brood & fruitsap
  • 693. --- afl. 107/121
  • ------ aan de kassa
  • 692. de lach
  • 691. --- afl. 106/121
  • ------ moederdag
  • 690. binair schrift
  • 689. --- afl. 105/121
  • ----- om in te bijten
  • 688. Hal Lasko
  • 687. --- afl. 104/121
  • ------ Ferdy & Leemans
  • 686. doop Seluj
  • 685 .--- afl. 103/121
  • ------ schooltaak
  • 684. telefoneren
  • 683. --- afl. 102/121
  • ------ zoet-zuur
  • 682 strooien hoed
  • 681. --- afl. 101/121
  • ------ graad is alles
  • 680. geld ~ écht geld
  • 679. --- afl. 100/121
  • ------ uit de losse pols
  • 678. bomen verhuizen
  • 677. --- afl. 099/121
  • ------ charmante man
  • 676. spijt
  • 675. --- afl. 098/121
  • ------ een autokoe
  • 674. wat een dokter!
  • 673. --- afl. 097/121
  • ------ Brits fatsoen
  • 672. 't remt niet
  • 671. --- afl. 096/121
  • ------ verstrooid
  • 670. mijn hok
  • 669. --- afl. 094-095
  • ------ oma dalton
  • 668. de vissoep
  • 667. --- afl. 093/121
  • ------ intens manneke
  • 666. pillen pakken
  • 665. --- afl. 092/121
  • ------ begoochelen
  • 664. kippevel
  • 663. --- afl. 091/121
  • ------ strand & zand
  • 662. YSL & Majorelle
  • 661. --- afl. 090/121
  • ------ tijd is relatief
  • 660. de Kreta - krok
  • 659. --- afl. 089/121
  • ------ ze rukken op !
  • 658. meloenen
  • 657. --- afl. 087+088
  • ------ kleine & kat
  • 656. de andere Russen
  • 655. --- afl. 085+086
  • ------ lookalike + nep
  • 654. geheim
  • 653. --- afl. 083+084
  • ------ virtuoze dames
  • 652. het is Tetris !
  • 651. --- afl. 081+082
  • ------ speel dan toch
  • 650. het paradijs
  • 649. --- afl. 079+080
  • ------ de kleine coach
  • 648. een Smutske
  • 647. --- afl. 077+078
  • ------ mistake waltz
  • 646. connecties
  • 645. --- afl. 075+076
  • ------ allen te paard !
  • 644. een schreeuwertje
  • 643. --- afl. 073+074
  • ------ hulde aan Greeley
  • 642. kritiek
  • 641. --- afl. 072a+b
  • ------ contrast
  • 640. ontbijt ~ oelala
  • 639. --- afl. 071/121
  • ------ 'n boom schieten
  • 638. les gens du nord
  • 637. --- afl. 070/121
  • ------ de selfie
  • 636. kast & kast
  • 635. --- afl. 069/121
  • ------ de locatie
  • 634. wraak
  • 633. --- afl. 068/121
  • ------ treitergedrag
  • 632. in werking!
    'een gans jaar maart?'
    schrijfvloer 01 ~ afgerond, klaar
    06-08-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ Brits fatsoen

    Toen Ivo samen met een maat van het stamcafé te voet naar huis ging,
    passeerde hen een wagen in volle snelheid, reed door een grote plas en bezorgde hen een vieze douche.

    "Wat leven wij toch in een onfatsoenlijk land, zei de kameraad. Als zoiets in Engeland gebeurt
    stopt de chauffeur, excuseert zich, neemt u mee naar huis om te douchen, bezorgt u een propere badjas én
    hij laat u bij hem overnachten tot uw eigen kleren terug zijn van de droogkuis."

    "Daar geloof ik niks van" zei Ivo.

    "Ja-wél" antwoordde de maat met klem “Vorige week! In Engeland! Mijn vrouw heeft het zelf meegemaakt!" 

    *
     

    06-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.672. 't remt niet

    een schip remt niet

    "Al youtubend (wat een woord!) kwam ik op de laatste Parkinson talkshow voor de BBC
    met als gasten Michael Caine en Billy Connolly. Michael Caine is niet alleen een geweldig acteur maar ook 
    een zeer boeiende verteller die bovendien gekend is voor zijn grote liefde voor  nutteloze informatie
    die hij graag mededeelt aan wie het wil horen. Zo is er in Nieuw-Zeeland geen enkele plek die verder dan 52 mijl van de zee is,
    omdat hij zich verwonderde dat er op een bepaald moment een tekort aan zout was.
    Maar ooit was hij op zo'n enorm containerschip aan het filmen en
    hij vroeg aan een van de bemanningsleden hoelang het zou duren om dat schip te doen stoppen in geval van nood.
    Die man zei : 22 mijl!!! ik neem aan dat een zeemijl ongeveer 1800 meter is." JdB

    Een zeemijl is achttien tweeënvijftig. 1852 m. 
    Voor LM en mij is dat gemakkelijk onthouden, wij zijn allebei geboren in tweeënvijftig. 1952.  
    De luchtvaart werkt ook met zeemijl ofte nautical miles. Luchtvaarders varen ook globaal hé.
    Dus geen gedoe met de soorten landmijlen die ooit verschilden per land.

    1 zeemijl = 1,852km
    22 zeemijl = 22 x 1,852km = 40,744km

    W
    at was de actuele vaart van dat schip?
    Stromingen en wind zijn ook factoren die moeten verrekend worden.
    En natuurlijk ook de densiteit van het water.

    40km lijkt me veel als ik het zo zie staan, maar het kan.
    Eigenlijk remt een schip niet. Enfin, een vrachtvaarder toch niet. 
    Vaart minderen kan wel. En 'stop engine' ook.
    Maar dat is gelijk gas minderen of voet van de pedaal halen bij een wagen. Dat is niet actief remmen.

    Afbeeldingen van full astern

    Zo’n emergency stop is niet plezant. Een schip is geen trotinette, zei ooit een 2de en
    ik voelde daarbij zijn hartepijn als machinist.

    m - EZW-10/2011, herwerkt - http://wiki.answers.com/Q/In_maritime_vocabulary_what_is_meant_by_full_astern

    06-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.671. --- afl. 096/121

    afl. 096/121 ~ Oeroud en half-oud

    In het portaal stonden wij plots tegenover twee vrouwen. Moeder en dochter zo te zien.
    Dezelfde haartooi, dezelfde gebogen houding, dezelfde harde mond,
    dezelfde sloffen aan de voeten en dezelfde vinnige, onderzoekende blikken.

    Ze kwamen bij meneer pastoor de begrafenis bespreken. Negen uur was al goed, zei oeroud.
    Vader zat dood in zijn zetel vanmorgen, vervolledigde half-oud.
    Tweeënzeventig jaar en heel zijn leven hard gewerkt. 't Was toch te jong.
    Ze wisten dat er morgen een trouw was in de kerk en in de namiddag een doop.

    Daarom waren ze nu gekomen. Half-oud moest volgende week geopereerd worden aan haar tenniselleboog.
    Ze had nog nooit een raket in de hand gehad. Wat een mens toch allemaal krijgt, nietwaar meneer.
    Veel volk zou er niet komen, maar het moest toch een schone begrafenis zijn.
    Ja, ze waren al naar het met het briefje van de dokter naar het gemeentehuis geweest.
    Kort na de middag. Overlijdensbewijzen voor de bank en voor de pensioenkas.

    Moet meneer pastoor nog andere papieren hebben? Morgen ging half-oud naar de ziekenbond.
    Ze wist dat ze recht hadden op een rouwpremie. Het was wel niet veel, maar toch iets, nietwaar meneer?
    Ze vertrouwden de begrafenisondernemer niet helemaal. Wat ze zelf konden, deden ze liever zelf en beter.
    Als je de prijs ziet van de kisten, meneer. Ze waren er echt niet goed van.
    Daarom hadden ze eerst in beraad gestaan het lichaam van vader aan de geneeskunde te schenken.
    Oeroud vreesde voor de praatjes in het dorp. Dus liever niet. Later, als half-oud de ellenboog kon bewegen,
    zouden ze terugkomen om vijf namissen te bespreken. Elke maand een en de goedkoopste.
    De vroegmissen dus, Gerda's missen. Een gebed om zeven uur is evengoed als een om elf uur, nietwaar?
    Of meneer pastoor nog vandaag de sacramenten van de doden kon komen geven?

    Meneer daar was toch niet de man van die mevrouw uit de villa? Of ze hem al hadden? De moordenaar, meneer.
    De dag van vandaag gebeurde er toch wel wat. Als half-oud boodschappen moest doen was oeroud altijd ongerust.
    Vandaar dat ze al hun groenten zelf kweekten. Ze hadden ook kippen en konijnen.
    Als meneer een konijn moest hebben, hoefde hij maar te spreken.
    Goed, mals vlees, tja hun dieren werden niet opgejaagd en voor hem aan de helft van de prijs van bij de marchand.

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=60

    06-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    05-08-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ verstrooid

    teveel seks is niet goed

    Gewoonlijk lezen wij in stilte. Vooral 's morgens.
    Af en toe komt er toch een bedenking luidop.
    Gevolgd door een verstrooid antwoord.

    - Dirk Draulans zegt hier dat teveel seks niet goed is.
    - mm …
    - En die gast heeft bij drie verschillende vrouwen een kind.
    - tss, …
    - Heeft die vent recht van spreken, vindt ge?
    - m-m, …
    - Weet ge wat dat wil zeggen, op drie plaatsen een kind.
    - … eh, dat hij drie keer seks gehad heeft?

    - HiH-03/2015, http://www.knack.be/nieuws/wetenschap/te-veel-seks-is-niet-goed/article-opinion-541661.html , https://www.nieuwsblad.be/cnt/geq22n7bs

    05-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.670. mijn hok

    mijn hok is mijn kasteel, voor een dag

    Die iemand op dat kantoor moet toch zeer geliefd zijn dat hij/zij
    niet zomaar een versierde stoel krijgt als verjaardagspresentje maar een gans kasteel.
    Iemand heeft zelfs aan hoekstenen gedacht,
    maar vanwege de stramme knieën lopen ze niet door tot onder.

    Mensen hebben tijd en vindingrijkheid gestoken in dat bouwsel.
    En energie. Want van kantelen knippen krijgt men bleinen hé.
    En dan pas denkt men aan een cutter...

    De poort heeft de magazijnier zelf uitgesneden,
    hij kon het niet meer aanzien hoe de mensen van den bureau
    stonden te knoeien en te klungelen met een paar stukken karton.

    De valbrug lijkt een uitgerolde loper om de prins(es) van het kantoor te verwelkomen.
    Daarom vind ik dit een mooie foto. Om wat er allemaal niét op staat.

    En ook omdat ik bij zo'n foto er op los kan fantaseren.
    foto van 't Net   Afbeeldingsresultaat voor cubicle castle cardboard

    m
    – EZW-06/2013, herwerkt
     

    05-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.669. --- afl. 094-095

    afl. 095/121

    Wegens ooit een vergissing in de nummering bestaat deze aflevering niet maar ik bewaar en volg de oorspronkelijke nummering wel
    omdat anders de verwijzingen/de linken naar de bron niet meer kloppen. En bronvermelding is ongeveer heilig niewaar, m.

    afl. 094/121 ~ Het genadeschot

    'Max, ik vind het vreselijk. Verschrikkelijk. Mijn boete zal immens zijn. Is dit nu al.
    Ik begrijp het nog steeds niet. Ik wou dit niet. Hij alleen wou het, dat duivels monster in mij.
    Hij heeft Gerda de genadeslag toegebracht. Totale zinsverbijstering en onmiddellijke ontnuchtering.
    Jij begrijpt dit toch, Max? Je wou haar toch ook dood, die avond na de reünie, met de wagen.
    Was er bij jou eveneens een duistere macht die je leidde?
    Kan de liefde voor een vrouw, een verstandig man tot misdaad aanzetten?
    Ja, jij hebt het ervaren. Geef toe, Max, alleen God hoort ons…'

    'Bullshit, smeerlap, dit pakt bij mij niet…'

    Opnieuw zijn vaderlijk zalvende stem, als een in het verweer gedrongen wraakzuchtige die een nieuwe kans ziet:
    'Peccare nemini licet, Max, zondigen staat niemand vrij! Jawel, Max, bij jou pakte het goed uit.
    Slechts een fractie van een seconde maakt dat jij vrijuit gaat en ik … levenslang zal krijgen.
    Een fractie van een seconde! Is er echt een verschil tussen jou en mij, Max?
    Tussen jouw verslaving aan die mooie vrouw en de mijne aan de goktafels?
    Jouw handen hunkeren naar haar borsten, de mijne naar de speelkaarten.
    Uitzinnige passie ontspoort altijd. Omne nimium nocet. Elk teveel is schadelijk.
    Ik zal, biddend in de cel, de zware last van je schuld helpen dragen.'

    'Wat!? Je wou met je manoeuvers, mij ten slotte jouw wandaad in de schoenen schuiven.
    Je hebt Gerda dolgedraaid. Mij overal beklad. Marianne een duister verleden toegeschreven.
    Geld geïnd in naam van Gerda, terwijl zij opgebaard in je kerk lag. Mij nu nog de les spellen op de koop toe!'

    Serge reageerde, opeens weer kalm en doortastend.
    Bij momenten toch nog de gladde aal blijvend in het vangnet van schuld, vrees en herwonnen zelfwaarde:
    'Je stond je vrouw naar het leven, Max. Gerda vertelde me altijd alles.
    Was je haat zo vreselijk, man? Ik spreek de waarheid.
    En wat Marianne betreft, vraag het haar.
    Misschien zie ik het anders, ben ik verkeerd en is het niet alleen om geld te doen.
    Ik hoop het voor jou. Zo niet is je moordpoging een maat voor niets geweest.'

    'Vloesberghe moet meteen komen. Sta recht!'

    Mijn stem beefde. Zou hij iets van onzekerheid in mijn ogen bespeuren?

    'Vooraleer hij komt, weet dat mijn lippen tijdens zijn ondervraging, verzegeld waren over je intenties.
    Ik heb bewust gezwegen. Ja, Max, zo ben ik ook! Jij blijkbaar niet.'

    Hij verschrompelde weer. De kameleon van alle markten thuis.
    Zijn brede schouders leken te bezwijken onder de verpletterende last van zijn moordbesef.
    Hij bracht gesmoord, onderdanig stamelend uit:

    'Je hebt gelijk, Max, ik ben een gewetenloze smeerlap, een onwaardige.
    Mijn schuld is niet meer in te lossen. Geen cel, geen boete, zelfs niet
    het brandend kastijden in de diepste der hellen kan me nog bevrijden …
    Moet dit echt, Max, moeten onze daden openbaar gemaakt worden?
    Denk aan de wantoestanden, vooral in Amerika, de knapenschennis aldaar en het gezichtsverlies dat Rome erdoor lijdt.
    Denk vooral aan je zoon, Max! Door mijn ziekelijke obsessie ziet hij nog jarenlang het verminkte lichaam van zijn moeder voor ogen.
    Het allerergste zal hij evenwel luidop vernemen in de rechtbank, als jij gedwongen wordt je dodelijke intenties prijs te geven!'

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=60

    05-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    04-08-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ oma dalton

    Een politieagent doet een hoogbejaarde dame stoppen.
    Terwijl hij haar rijbewijs en de papieren van de wagen controleert
    zie hij een wapenvergunning zitten.

    - Mevrouw, heeft u een wapen in de wagen?

    - Dat is zeker jongen, kraakt haar stem, dat is zeker !
      Een 45 Smith & Wesson in het handschoenkastje,
      een 357 Magnum in de koffer en
      een 38 Special in mijn handtas.

    - Maar Mevrouw, waar bent u zo bang van?

    - Van niks of van niemand niet, jongen,
      van niks of niemand niet !

    m  – EZW-05/2014 - Was dat Bomma Backeljau?

    04-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.668. de vissoep

    vissoep zonder de pietermannen

    Maandag heb ik raprap de soep gemaakt want ik wou ze absoluut
    24hrs laten rusten in de koelkast. Dinsdagnamiddag heb ik ze afgewerkt.

    Dinsdagavond heb ik er de vis in laten garen,
    400 gram 'wilde' koolvis / colin / pollack uit Alaska.
    Diepgevroren natuurlijk, het is koud in het wilde Alaska.

    De vis heb ik zeer³ traag³ laten garen, het suddervlammetje op zijn laagst,
    om het beestje niet te doen schrikken en eigenlijk vooral opdat de vis alles zou afgeven aan de soep. 
    Want koolvis, ook al komt hij uit Alaska, is eigenlijk maar mijn repetitievis.
    Als een visgerecht smaakt met koolvis, dan smaakt het ook met de juiste vissoort,
    dan zit mijn bereiding goed. 

    'k Had twee aardappelen in de pel gekookt, dan is de smaak geconcentreerder.
    'k Heb ze gepeld in de keuken omdat ze mee de soep in moesten, pellen aan tafel zou dan moeilijk zijn hé. 
    De aardappelen heb ik in de lengte in vier gesneden -mes na elke snede afspoelen en nat houden-
    omdat die schuitjesvorm gemakkelijker garniert op het bord. 

    Halverwege vond ik dat er kleur ontbrak en heb ik nog een tomaat versneden,
    het binnenste er uit gehaald, want dat binnenste kon niet meer mee in deze soep.
    Die tomatenkaviaar gebruik ik wel in een volgende soep. 
    De lapjes tomaat heb ik er pas op de laatste nipper bij gedaan
    omdat ze enkel mochten warmen, niet kapot pruttelen. 

    Omdat het boeltje relatief bleek was -buiten de rode driehoekjes tomaat dan -  
    heb ik het op de grote zwarte borden geserveerd, die zijn vierkant en de vier tippen gaan wat omhoog.
    Het zijn niet echt diepe borden, maar ze zijn wel lichtjes hol, men kan er iets à la nage in serveren.

    LM vond het lekker, als ik hem niet hoor is het lekker. Dat was dinsdagavond. 
    Woensdagmiddag heeft LM de resterende halve liter soep als lunch gegeten, met getoast bruin brood en extra look.
    Toen zijn kom leeg was begon hij te praten, dat hij wel elke week zoiets zou lusten …
    terwijl hij afruimde taterde hij verder en ik ging op de sofa liggen,
    trok het dekentje over mijn hoofd deed of ik het niet hoorde en viel in slaap. 

    Twee of drie keren per week vis eten is oké, dat doen we ongeveer,
    maar er moet niet élke week vissoep bij zijn, volgens mij. 
    Waarom vertel ik dit nu zo uitgebreid? Omdat ik niet kan slapen. 
    En élke week vissoep? Zeg nu zelf …  alhoewel, er zijn ook de caldeiradas natuurlijk.

    m - EZW-08/2013, herwerkt - https://nl.wikipedia.org/wiki/Caldeirada , Afbeeldingen van calderade

    04-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.667. --- afl. 093/121

    afl. 093/121 ~ Serge, de baarlijke duivel

    Serge verloor plots weer zijn schijnbare kalmte en zelfverzekerdheid.
    Jammerde opnieuw, haast in een rochelend gesmeek:

    'Max, ik wou het niet … het was een ongeval, puur ongeval. Je moet me geloven.'

    'Gerda opzettelijk de schedel inslaan is puur ongeval? Waarmee heb je het gedaan? Waarmee en hoe?'

    Hij richtte zich moeizaam half op.
    Zijn natte, uitdrukkingsloze ogen, als doffe stenen naar binnen gedraaid, leken holten geworden.
    Hij beefde nu van kop tot teen. Gebroken was hij. Mijn waarheid had hem eindelijk hulpeloos op de knieën gekregen.
    Hij wees, mompelde mat, voorgoed verloren:

    'Daar op het altaar, die bronzen crucifix. Stond bovenop haar kamer …'

    'Met een kruisbeeld van Gerda!?'

    Serge knikte. Grijnsde opnieuw. Of was het duivels geveinsd huilen?
    Net een waanzinnige. Schokkend. Volkomen los van de realiteit.
    Een man in nood. Daardoor amoreel. Zonder besef van eigen verlies.

    'Ja, daarmee, Max, met de vlag van God. Zijn standaard. Ze nam me de pentekening van Sint Maarten af.
    Zeventiendeeuws. Op de Zavel hebben ze daar kopers voor. Kon zeker tweeduizend of nog meer opbrengen.
    Gerda kwam haar belofte niet na. Ik greep een kruisbeeld en schreeuwde haar toe, in naam van Christus.
    Ze moest en zou absoluut haar belofte nakomen. God verdraagt het niet dat je me aan mijn lot overlaat, riep ik.
    Hij zal je verdoemen, de demonen keren terug in jou.'

    Hij lette niet meer op mij. Sprak lispelend voort, nu in trance zelfs:

    'Ze liep de kamer uit. Ik volgde smekend en biddend. Ik was een baarlijke duivel, gilde ze.
    Ze dacht dat ik haar alleen kwaad wou. Ik had haar bezoedeld, besmet onteerd, geslagen, belogen en vernederd.
    Ze zou iedereen vertellen wat haar was aangedaan. Vooral aan jou. We stonden bovenaan de trap.
    Ze spuwde op mij. Stampvoetend mepte ze daarop zichzelf in het gezicht, met beide handen.
    Trok zich de haren uit. Hysterisch werd ze. Ik wou haar kalmeren. Toen moet ze gestruikeld zijn.
    Ze kermde, onderaan de trap, bewoog bijna niet meer. Ik wou helpen, de ambulance bellen.
    Ik weet nog altijd niet wat mij toen bezielde ... Ze had mij misleid en de crucifix was in de handen van satan.
    Het bloed spatte tegen de muur. Ze kermde minder en minder …'

    'Zwijg! Ik bel Vloesberghe.'

    word morgen vervolgd : bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=60

    04-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    03-08-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ intens manneke

    ‘slapen kan ik al’ 

    De kleine eet over de middag thuis en gaat dan weer naar school.
    Daar begint de namiddag met een dutje. Dat is niet echt naar de zin van de kleine, dat slapen.
    Op weg naar school laat hij dat duidelijk merken, hij stapt niet mee aan de hand, hij hangt er aan.
    Oma houdt stevig zijn handje vast. 
    Hij probeert met stampvoeten. Oma stapt gestaag verder en Kleine moét wel mee. 
    Hij probeert met huilen. Het is eerder een protest-gejengel. Oma laat zich niet vermurwen.
    Aan de schoolpoort geeft ze hem en kus en mag hij uitleggen wat hem zo stoort aan de namiddag.

    En dan, met een dreinerige snik van onmacht : Ik wil tekenen (= leren).
    Slapen-kan-ik-al. Niet slapen!
    Hij leert en leeft zo intens dat hij daar elke namiddag slaapt als een roos.
    Al en toe houden ze hem thuis voor het middagdutje.
    Bij het wakker worden vraagt hij dan verongelijkt "waar is mijn school?"
    Want slapen, dat kan hij al.

    – HiH-07/2015, herzien 

    03-08-2018 om 00:16 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.666. pillen pakken

    'k Ben nogal slordig met medicijnen. Ooit was dat anders.
    Dan sliep nog goed ik en toen was er regelmaat in de besognes van de dag.
    Shipshape bijna. En dat was wel gemakkelijk.
    Door die routine bleef een hoop tijd vrij voor andere bezigheden.

    Een jaar of tien geleden is dat veranderd, samen met een paar andere dingen.
    Sinds dan slaap ik slecht en is het uit met de orde en de regelmaat. 
    Om de medicijnen op uur en stond te nemen zal ik al zeker geen wekker zetten op 8h ’s morgens.
    Stel dat ik juist in slaap geraakt ben, dan ga ik mezelf toch niet wakker bellen zeker!

    Eigenlijk heb ik geen echt dag- & nachtritme meer. Sommige dingen doe ik
    terwijl andere mensen slapen, zolang het maar geen lawaai maakt. 
    Stofzuigen doe ik dus niet wanneer men slaapt. Dweilen wel.
    De douchecabine uitschuren kan niet 's nachts, teveel gebonk.
    Al het andere poetswerk in de badkamer kan wel.

    Peterselie hakken doe ik ook niet meer wanneer het donker is.
    Soep mixen wel, ik heb nu een rubbermatje om
    onder de pot of onder de maatbeker te zetten, dat matje dempt het geluid heel goed.

    Qua nachtgeluiden : de wasmachine kan, de droogkast niet.
    Vreemd, maar het is zo. Nuja, alles gaat toch al jaren op de droogtoren,
    de droogkast staat er maar in geval van nood.

    Als ik dit overlees lijkt het leven hier nogal bohémien & chaos, maar dat is het niet.
    Het is eerder een vrije interpretatie van wat 'orde & regelmaat' is.

    Gek genoeg word ik wel intijds wakker om aan de maaltijden te beginnen.
    Dat is iets dat al meer dan dertig jaar ingebakken zit, wat dat betreft doet mijn innerlijke klok het nog wel.
    Met de 3 tussenmaaltijden van LM erbij geteld, zijn er nu zes eetbeurten per dag.

    Nu nog die medicijnen ergens een vast moment geven. 
    Een vaste plek hebben ze al. Ze zitten in een mandje dat niet aan medicijnen doet denken. 

    m - EZW-08/2013, herwerkt

    03-08-2018 om 00:16 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.665. --- afl. 092/121

    afl. 092/121 ~ Nosce te ipsum (ken uzelf)

    Er keerde iets om in mijn binnenste. Even dacht ik terug aan vroeger.
    Aan het absolute gebrek aan intimiteit tussen Gerda en mij.

    Nu zag ik haar echter niet zo. Niet als een koele echtgenote,
    niet eens als iemand met wie ik onder hetzelfde dak had gewoond.

    Wel als een vrouw-in-het-algemeen,
    een moeder, een vrouw op leeftijd, zwak, goedgelovig, simplistisch en zo kwetsbaar.
    Levend in eigen specifieke cocon, plots doorboord,
    pijnlijk vleselijk doorboord door een schurftige schoelie van een priester, die naam niet waardig.
    Voor wie levenslange cel of opsluiting in een psychiatrische instelling nog te mild was.
    Die tot zijn laatste snik alleen martelende dwangarbeid verdiende,
    in de galeien geslagen, aangevreten door ongedierte, uitgehongerd, gekastijd.

    Ik vermande me. Zijn lispelende biechtstem ging verder:
    'Max, geloof me, ik wou het eerst niet … De duivel leek in haar … in mij … in ons gevaren.
    Ik, ik was me niet meer bewust van mijn handelen … Geloof me, het was geen genot …'

    'Gerda heeft nooit beseft was seksueel genot was', siste ik hem toe
    'Haar onderlichaam beschouwde ze als een soort relikwie.
    Ze ontving een man alleen om te kunnen baren. Dat was haar plicht'.

    Serge trachtte even geforceerd te grijnzen. Voor het eerst leek hij een beetje zelfverzekerder.
    Hij reageerde heel voorzichtig:

    'En toch schonk het haar een bepaalde voldoening. De boete werd voor haar na een tijdje een vorm van bevrediging.
    Wat ze met jou nooit heeft meegemaakt! Ze zong zelfs. Ze plukte de dag als nooit tevoren.
    Geef toe, Max, ondanks alles moet je dat toch zijn opgevallen? Nooit bij stilgestaan? Nosce te ipsum! Ken u zelf, man!'

    Neen, het was mij niet opgevallen. Niets aan Gerda viel me de laatste jaren nog op.
    Totale apathie, desinteresse tot en met, zelfs van in den beginne. Daardoor was het me nooit gelukt. Hem wel!
    Mijn onvermogen door de fysieke afkeer voor Gerda wierp die ploert me met wellust voor de voeten.
    Ik stond heel even perplex, Serge heel even triomferend.

    'Je gaf geen moer om haar. Je ging tot het uiterste, met slechts één doel voor ogen: haar geld.
    Een simpele vrouw tot lichamelijke onderwerping brengen en dan aftroggelen!'

    'Best mogelijk … Ik zag nog uitsluitend hoe ze mij uit het slop kon helpen.
    Voor wat hoort nu eenmaal wat, vandaar … een luttel bedrag, twee à drieduizend euro wou ik.
    Peanuts voor haar. Maar ze wou niet.'

    'Voor enkele briefjes van duizend pleeg jij een afschuwelijke misdaad.
    Ze moest je zelfs betalen voor de smeerlapperijen die je haar aandeed!'

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=60

    03-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    02-08-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. ------ begoochelen

    zweef eens een weens worstje 

    Hoe reageren honden op een worstje dat zweeft?
    Jose Ahonen wou dat ook weten en bracht het in beeld:

    klank aanzetten,
    https://www.youtube.com/watch?v=9Db6JZHh0SA&feature=em-subs_diges 
    01min44

    De honden kregen na de test wel elk hun hapje hoor.

    :o)   EZW-08/2014 , herzien 

    02-08-2018 om 01:55 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.664. kippevel

    een gewone dag in de keuken

    Er moet kippebouillon gemaakt worden.
    De Chef meent dat de jongste keukenhulp dit nu wel aankan. 
    De jongen bloost van glorie dat de chef hem zo'n taak toevertrouwt.

    -   Ge weet hoe het moet?
    -   Ja Chef.
    -   De kip, de aromaten, water …
    -   Ja Chef.

    De kleine gaat zeer geconcentreerd te werk om zeker niks te vergeten.
    En zijn aandacht is zo toegespitst op de ingrediënten dat hij vergeet
    vuur onder de pot te zetten. 
    Na een half uur komt de chef eens kijken. Hij ziet een koude boel.

    -   Kom eens hier, jongeman.
    -   Ja Chef.
    -   Wat ziet ge? 
    -   … stil afgrijzen: de kleine merkt dat er geen vlam onder de pot staat en versteent … 
    -   Die kip heeft kippevel van de kou hé jongen! zei de Chef, zo zacht dat de anderen het niet konden horen.

    Learning from the best, André Kohn, Learning from the Best


    Blozend van schaamte en stress zette de jongen de vlam onder de pot. 
    Voorwaar een milde chef. Want er is al voor minder geroepen geweest in een keuken. 
    Deze jongen gaat nu door het vuur voor die rustige chef.

    m - EZW-08/2013, herwerkt

    02-08-2018 om 01:54 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.663. --- afl. 091/121

    afl. 091/121 ~ De hulpbehoevende evennaaste

    De browning beefde niet in mijn hand. Ik was zelfs zelden zo kalm geweest.
    Hij bleek almaar meer van streek. Zijn voorhoofd glom. 

    'Haar dagboeken zijn de beste bewijsstukken. Er was niet alleen dat seksueel misbruik.
    Eens zij naar jouw pijpen danste, heb je haar bestolen op de koop toe.
    Om haar geld was het je te doen, geef toe! Uitsluitend om haar geld!'

    'Geld? Welk geld, man?'

    Het loeder deed een vergeefse poging om verbaasd-spottend te glimlachen. In werkelijkheid zag hij er afschuwelijk uit. 

    'Niet de restjes van haar huishoudgeld, noch de halfjaarlijkse intresten van haar beleggingen bij Francis.
    Dat waren habbekratsen voor jou, jij gore havik. Je wilde alles tot de laatste cent!'

    Instinctief voelde ik aan, dat hij zich meer en meer rekenschap gaf van het feit dat ik perfect op de hoogte was
    en mijn beschuldigingen geen ijle lucht waren. Vooral de browning en mijn zelfverzekerdheid brokkelden hem af. 

    'Je rekende erop dat een naïef mens als Gerda in de val zou trappen.
    Als die hoerenloper van haar man aan een prostituee zijn geld hing,

    was het maar meer dan billijk dat jij, afgezant van de heer, het beetje vermogen van die religiewaanzinnige zou krijgen.
    Maar je was aan het verkeerde adres, nietwaar! Gerda loste niets. Francis zou het trouwens wel verhinderd hebben!'

    'Max, ik had Gerda een eerlijk voorstel willen doen... ik had…'

    'Hou je smoel, ik verwittig nu de politie.'

    'Ik heb je vrouw niet …'

    'Wat, smerige leugenaar !?'

    Toen deed ik het onbewust. Van een revolver wist ik alleen dat je de veiligheidspal gesloten moet houden.
    Ik had er niet op gelet bij het laden ervan. Ik haalde nu blind de trekker over.
    De kogel blafte langs Serge’s gezicht ergens tegen de voorkant van het altaar en kaatste verder terug.
    Een knal, met tientallen echo’s, die tussen ons een snoer van wrede angst legde.
    Serge klappertande. Mijn benen trilden. Ik schreeuwde mijn speeksel tegen zijn glimmend voorhoofd. 

    'Nu ga je bekennen. Nu, of …'

    Hij zakte voorover. Verborg het hoofd in de handen. Huilde rauw. Stootte gebroken uit:
    'Ik wou het niet … Nooit de bedoeling gehad … Ik begrijp nog niet wat mij bezielde.
    Al die demonen van haar zitten in mij … Ik werd een monster … Een monster zonder geweten, zonder hart. Ik …'

    'De feiten, verdomme, de feiten!'

    Hij jammerde, klein, verloren, totaal gebroken en op:
    'Ruzie, wij hadden ruzie … het geld. Gerda wou niet. Ik nam de pentekening mee … op de Zavel is een opkoper …
    Gerda had mij dat geld beloofd. Vast beloofd. Toen … niets.
    Ze hebben mij bedreigd … de datum was al drie dagen verstreken … Ik moest die schuld …  

    'Schuld? Welke schuld?'

    De geslagen hond keek smekend op. Fluisterde toonloos: 

    'Speelschulden in Antwerpen, het milieu aldaar. Ik gok, Max, al jaren. Grof geld.'

    Hij schreide. Zelfs uit zijn trillende handen leken tranen te druppelen. Zielig die kloot.
    Als ik nu schoot, dwars door zijn verdorven brein.
    Hem hier, in zijn eigen godshuis,
    afmaakte, vertrappelde, van de grond veegde als een giftige adder.

    Eén seconde. Amper één luttele beweging en het was voorbij.
    Nee, die straf was te mild voor hem. Duizendvoudig moest hij boeten voor zijn misdaden.
    Duizendvoudig sterven aan zijn eigen schuldkruisen. Tot zelfs zijn naakte botten nog bloed bekenden.   

    Zijn stem kwam schor, nauwelijks hoorbaar, uit een verre diepte terug:
    'Ik wist dat zij einde maand een deel van de intresten zou ontvangen. Met de lening erbij … ze wou niet.
    Ik moest betalen, Minstens drieduizend euro. Onmiddellijk.
    Die kerels zijn gewetenloos, die … je hebt er geen idee van, Max.'

    'Jij verslaafde parasiet, je wou alles van Gerda!'

    'Nee, Max, echt niet. Ik wou alleen die lening. Ik zou haar later terugbetalen samen met de intresten. Geloof me toch!’
    Hij hijgde huilerig-klagend: ‘Max, je moet me geloven. Het is de waarheid. Ik sta voor een berg schulden.
    Een kleine veertigduizend euro. Op verschillende plaatsen. Ik kan nergens meer heen.
    Ik wou geld lenen bij de dames, maar durfde niet. Alleen Gerda heeft geholpen.
    Eveneens twee kleine stukken uit de kerk. Heb ik stiekem verkocht.
    Maar Adrienne ziet alles en zou de politie erbij halen. Daarom was ik zo blij dat Gerda er was, echt waar.
    Zij is zo ontvankelijk voor een hulpbehoevende evennaaste …'

    'Voor een plas drek, ja, niet een evennaaste. Wat is religie voor jou anders dan commercie.
    Een middel, een masker om je smerige handel te verbergen.  
    Niet alleen dat gokken, maar ook bestiale perversiteiten. Je hebt Gerda keer op keer verkracht!' 

    'Dat was het niet', mompelde hij met een vertwijfeld hoofdschudden. 'Neen, geen verkrachting. Ze vroeg er zelf om.' 

    'Wat!? Verdomde oerleugenaar. Alles gebeurde tegen haar wil. Ze was bang voor jou.
    Je bracht haar in een soort trance. Ze schrijft het en Gerda liegt niet. Ze besefte niet eens wat je met haar uitspookte!' 

    Hij steunde, in een laffe vorm van schuldbekentenis: 'Ik heb haar nooit vooraan gepenetreerd. Het waren rituelen.
    Zelfs verboden genot … dat zogezegde genot … kan een zware straf zijn. Jij, Max, jij begrijpt dat niet.'

    'Jij, jij verzuipt in eigen leugens. Hoe zei je het ook weer? Een gebied waar alleen geesten huizen!
    Je sacristie behoort daar ook toe? Middeleeuwse boetedoening! Ze raakte er zelfs bewusteloos bij, smeerlap!'

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=60

    02-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    01-08-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ strand & zand

    verkruimeld zeeleven en geologische mysteries : “wanneer we op zand lopen,
    wandelen we op miljoenen jaren biologische en geologische geschiedenis”

    Deze edelstenen zijn zandkorrels onder de microscoop.
    Dr Gary Greenberg (Hawaii) houdt zich daarmee bezig. Als men hem vraagt 'moet er nog zand zijn?'
    dan roept hij Jaa!, grabbelt zijn foto-uitrusting bijeen en springt in een vliegmachien. 
    Zandkorrels van over de hele aardbol staan in zijn portfolio.

                                          Afbeeldingsresultaat voor sandgrains greenberg

    Van http://sandgrains.com/Sand-Grains-Gallery.html geeft een overzicht van zijn werk
    Klik daar om de afbeeldingen te vergroten.
    Naast elke foto verschijnt een woordje uitleg over de aard van de korrel,
    de locatie en ook de vergroting van de microscoop.

    Er is zelfs Belgisch zand bij zijn werk, want sinds een eeuw of twee zit er ook
    een stuk typisch menselijke geschiedenis in het korrelmengsel dat zand is : industrieel afval.
    Het zwart-blauw stuk pollutie is duidelijk te zien tussen de kwartskorrels.
    Foto 08/35 is Belgisch zand. Wij weer hoor …

                                                            Afbeeldingsresultaat voor belgian sandgrains greenberg

    Een ander aantal mooie korrels. Hierbij staat de uitleg onder elke foto van de diashow.
    http://www.scientificamerican.com/slideshow/a-grain-of-sand-natures-secret-wonder/

    Van de NASA kreeg Greenberg een staaltje maanzand te fotograferen dat de Apollo 11 in 1969 meegebracht had.

                                                 Afbeeldingsresultaat voor sandgrains greenberg

    Over Prof. Dr. Greenberg : http://sandgrains.com/artist.html 
    Knappe kop en voor wie vragen heeft, zijn telefoonnummer staat erbij :o)

    m  – HiH-06/2015, bijgewerkt

    01-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.662. YSL & Majorelle

    geboren op 01/08, Yves Saint Laurent  van P²

    Yves Henri Donat Mathieu Saint Laurent, Franse modeontwerper
    (Oran-Algerije, 01/08/1936 - Parijs, 01/06/2008)
    Hij was de zoon van Charles Saint Laurent en Lucienne Mathieu.

    Toen hij zeventien was verliet Saint Laurent het ouderlijk huis om voor de ontwerper Christian Dior te gaan werken.
    Toen Dior in 1957 stierf, kreeg Saint Laurent op 21-jarige leeftijd de leiding over het toen slecht lopende modehuis Dior.
    De ontwerpen van Saint Laurent waren zo vernieuwend, dat ze tot grote successen leidden.
    Zo bijvoorbeeld de trapeziumjurk uit 1958, die ruim viel om de taille in plaats van deze in te snoeren.

    YSL voor Dior, 1958 - die trapeziumlijn herinner ik mij,
    ze leek op zwangerschapskledij en mijn jongste zus was op komst.
    Ik was zes en ik dacht dat alle dames in trapeziumjurk een kindje verwachtten.
    Het woord bevolkingsexplosie kende ik nog niet in 1958, het woord babyboom ookni.

    de trapeziumlijn Gerelateerde afbeelding Yves Saint Laurent - Dior - Robe 'Trapèze' - Soie - 1958

    Saint Laurent gebruikte zowel fel lichte, als donkere kleuren,
    en hij ontwierp ook één collectie waarvan alle stukken zwart waren.
    Tijdens de Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog werd Saint Laurent opgeroepen om in het Franse leger te dienen.
    Na twintig dagen werd hij vanwege een zenuwinzinking opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis,
    waar hij onder andere met elektroshocktherapie werd behandeld.
    Vanwege zijn zenuwinzinking werd Saint Laurent de leiding over het modehuis Dior ontnomen.
    Samen met zijn partner Pierre Bergé begon hij daarop zijn eigen modehuis, met later de merknaam YSL.

    In de jaren zestig en zeventig zette Yves Saint-Laurent trends zoals
    het broekpak, de beatnik look en de puntlaarzen die tot dijhoogte de benen omsloten, de cuissardes.

    broekpak Afbeeldingsresultaat voor pinstripe pant suit YSL 1967 beatnik look  Afbeeldingsresultaat voor ysl beatnik look  Afbeeldingsresultaat voor ysl beatnik look cuissardes

    Midden jaren zestig ontwierp Saint Laurent een collectie jurken geïnspireerd op het werk van Piet Mondriaan.
    Deze ogen rechthoekig met zwarte omlijning, primaire kleuren en hebben een bedachte vlakverdeling.

    Afbeeldingen van YSL mondriaan Afbeeldingsresultaat voor YSL Mondriaan   Afbeeldingsresultaat voor YSL Mondriaan

    Tot Saint Laurents cliënteel behoorden onder meer zijn muze Loulou de la Falaise en de actrice Catherine Deneuve.

    De la Falaise & YSL Afbeeldingsresultaat voor loulou de la falaise YSL  Afbeeldingsresultaat voor ysl catherine deneuve YSL & Deneuve

    In 1993 werd het modehuis van Yves Saint Laurent voor ongeveer 600 miljoen dollar verkocht
    aan het farmaceutische bedrijf Sanofi. Zes jaar later werd het merk YSL gekocht door Gucci.
    Tom Ford kreeg de leiding over de confectie-collectie, terwijl Saint Laurent de haute couture-collectie ontwierp.
    In 2002 werd, mede als gevolg van Laurents leeftijd, drugsmisbruik, depressie, alcoholisme,
    kritiek op de YSL-ontwerpen en problemen met Tom Ford, besloten het couturehuis van YSL te sluiten. 

    https://en.wikipedia.org/wiki/Tom_Ford , https://fr.wikipedia.org/wiki/Tom_Ford   Tom Ford

    Hierna trok Saint Laurent zich meer en meer terug in zijn huis in Marrakesh, Marokko.
    Yves Saint Laurent overleed op 71-jarige leeftijd. Hij werd begraven in Marrakesh. 

    Afbeeldingen van jardin majorelle, marrakech ysl Gerelateerde afbeelding

    Pierre Bergé, 50 jaar lang de partner van YSL, geeft zijn visie over de verkoop van hun kunstcollectie.
    Bergé geeft in heldere woorden een kijk op de situatie, tussen de 01min48 en de 02min33,
    op wat volgens hem een kunstverzameling is en op wat er te gebeuren staat. 
    Op 03min14, geeft hij zijn visie over wat de verkoop is, volgens hem. Weer die heldere kijk.

    't Is in 't Frans, met Engelse ondertitels, toch maar klank aanzetten:
    http://www.youtube.com/watch?v=g65Qyau1078 03min35

    De documentaire dateert van 2010, een integrale versie op You Tube heb ik nog niet gevonden. Jammer,
    want die was heel interessant, vooral het gedeelte over hun tuin in Marrakech, le Jardin Majorelle.

    m - EZW-01/08/2013, herwerkt -
    https://www.pinterest.com/pin/531424824761966586/ , https://www.pinterest.com/pin/505951339359851612/ , https://www.pinterest.com/pin/368802656966227680/ , Afbeeldingen van Loulou de la Falaise YSL ,
    Afbeeldingen van Catherine Deneuve YSL , https://en.wikipedia.org/wiki/Loulou_de_la_Falaise , https://fr.wikipedia.org/wiki/Loulou_de_la_Falaise , https://nl.wikipedia.org/wiki/Catherine_Deneuve ,
    https://www.medias24.com/CULTURE-LOISIRS/161404-Un-musee-Yves-Saint-Laurent-bientot-a-Marrakech.html 

    01-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.661. --- afl. 090/121

    afl. 090/121 ~ De confrontatie

    Het motregende nog steeds. De vage schemering kroop mistig uit de aarde.
    Ik leek heel alleen op een zwarte plek. Ik stopte bij de vervallen pastorij in het dorp.
    Belde aan. Geen reactie. Ik wachtte nog een minuutje en liep toen naar de kerk. De zijdeur stond op een kier.
    Serge zat op een van de voorste stoelen bij het altaar. In jeans en hemdsmouwen.
    Een kwajongen op z’n zondags. Hij keek op. Een bleek verbaasd en toch uitnodigend sereen gezicht.
    Alsof hij me verwachtte en bij voorbaat wist wat ik hem te zeggen had: 'Ha, de Max!'

    Ik bleef wijdbeens voor hem staan, de rechterhand rond de revolver in mijn zak.
    Nog niets zeggend. Tegen vette varkens spreekt men niet. Die keelt men.

    'Tempori parce', monkelde hij. 'Wees zuinig met de tijd. Wat kan ik voor jou doen?'

    Ik reageerde niet. Hij bekeek me scherper. Argwanend. Dan weer zijn vaderlijke beroepstoon van zielenherder:
    'Max, kerel, hoe jij eruit ziet, zeg! Wat voor spoken heb jij ontmoet!
    Kom, ik heb nog een halve fles uitstekende Saint Estèphe.'

    'Blijf waar je bent!' siste ik giftig. 'Verroer verdomme niet of ik plak je hersenen aan je altaar!'

    'Potius mori', begon hij onzeker te stamelen, opeens erg bang lijkend.

    'Hou op met je gezever. Je weet verdomd heel goed waarom ik hier ben!'

    'Neen, Max, ik weet het echt niet.'

    'Jij hebt Gerda omgebracht, jij zwijn, en je rekent erop mij of wie dan ook die moord in de schoenen te schuiven.'

    'Max, ik … wat is dat voor larie … ik ...'

    Hij wou opstaan, schijnbaar diep verontwaardigd. Verblekend ineenkrimpend. Ik stootte hem brutaal terug.

    'Jij hebt Gerda van de trap geduwd en haar met een zwaar voorwerp de schedel verbrijzeld.
    Beken, smeerlap, geef toe dat jij het hebt gedaan!'

    'Waar haal je dat allemaal vandaan, Max?
    Ik heb met die vreselijke zaak niets, hoegenaamd niets te maken. God is mijn getuige …'

    'Loop met je god naar de kloten. Of nee, roep liever zijn hulp in, nu je hem broodnodig hebt.'

    Serge's lippen bewogen schichtig. Hij bad, de huichelaar. Smeekte zijn god om steun.
    Gesmoord bracht hij uit: 'Max, ik begrijp niet wat er met jou aan de hand is. Je draait door, man.
    Waar haal je toch al die onzin, die leugens vandaan? Ik herken je niet meer!'

    'Ik heb haar dagboeken gevonden!'

    'Welke dagboeken? De politie heeft toch alles doorzocht en …'

    'De politie heeft helemaal niks. Ik doorzie het nu allemaal. Jij en niemand anders heeft het gedaan. Jij! Jij!'

    'Nee, Max!'

    'Ja, smeerlap, ja!'

    Zijn adem ging sneller op en neer.
    Hij deed opnieuw een poging om op te staan, keek nu wit geschrokken in de loop van de browning.


    'Vooruit, schoft, de waarheid!'

    'Max, ik zweer je …'

    'Hoe heb je haar vermoord!'

    'Ik heb echt niet …'

    'Uit haar schriften heb ik opgemaakt hoe je haar behekst hebt met je demonische vertelsels,
    hoe je haar gestraft hebt eerst met paedicatio-aanrandingen …'

    'Wat !??'

    'Dat is, monster dat je bent, het uitvoeren met geweld van anale coïtus op een volwassen persoon,
    om een medisch gerechtelijke term te gebruiken. Knoop dit in je hoofd, je zal hem nog vaker horen.
    Nadien heb je haar vaginaal gepenetreerd, haar goedgelovigheid en naïviteit schandalig misbruikt
    en tenslotte heb je haar omgebracht, jij verdorven rotzak.'

    Hij staarde me eerst verwilderd aan, daarna vertwijfeld, hatelijk en duivels wraakzuchtig.
    Een in het nauw gedreven roofdier, dat bloed rook en zich uit behoudsnood zelfs op zijn eigen schaduw zou storten.

    'Max, blijf redelijk. Doe die revolver weg.'

    'Jij bekent nu en dan ga ik met jou naar de politie!'

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=60

    01-08-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    31-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ tijd is relatief

    hoe men tijd ziet/ervaart 

    Mme Henri wordt binnenkort 85 en besluit voor een paar maanden naar het zuiden te verkassen.
    Ze wil een klein comfortabel appartement, instapklaar en vooral
    niet teveel frullen & krullen of gedoe & poespas.
    Misschien koopt er ze wel meer dan één, om familie en vrienden te logeren.

    De jonge makelaar aldaar is in de wolken met zo'n welstellende cliënte en
    laat haar alvast foto's van de meest fabuleuze appartementen zien. 
    Bij elke set foto's zingt hij het lof van het te groot eigendom en
    elk en ieder te luxueus appartement prijst hij met jeugdig enthousiasme de hemel in. 

    "En dit hier, wat een koopje, Mevrouw! De investering van uw leven!
    Binnen tien jaar is dit drie keer de aankoopprijs waard en …"

    Mme Henri kende iets meer van investeringen dan het jonkie van dienst en onderbrak kregelig:
    "Tien jaar? Jongeman, op mijn leeftijd koop ik zelfs geen halfrijpe bananen meer."

    m  - EZW-11/2013, herzien 

    31-07-2018 om 01:45 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.660. de Kreta - krok

    Kreta in rep en roer door krokodil in stuwmeer
    maandag 07 juli 2014, 17u36 - Bron: BELGA - Auteur: kidr

    Het scenario voor een thriller:

    Op het vakantie-eiland Kreta wordt ijverig naar een krokodil gezocht,
    die in een stuwmeer ten zuiden van de badplaats Rethymnon zou leven.
    De Griekse nieuwszender Skai zond maandag nieuwe videobeelden uit
    waarop het reptiel duidelijk te zien is.

    Het dier zou anderhalve tot twee meter lang zijn.
    Lokale media speculeren erover dat het als huisdier werd gehouden.
    Als het te groot werd, zou de eigenaar het uitgezet hebben.
    De bewoners werden opgeroepen niet naar het stuwmeer te gaan
    en er in elk geval niet in te zwemmen.

    Ge zijt daar een beetje aan roeien, een beetje spelevaren, lui in het zonneke.
    Zalig niksdoen, zo zou elke dag van het jaar mogen zijn, vakantie …
    En dan ineens : naast de boot een wijdopen muil vol tanden.

    Op de videobeelden zwom de krokodil maandag beneden aan de stuwdam.
    Aan de oever hadden zich tientallen kijklustigen verzameld, aldus lokale reporters.
    De media en bewoners gaven het reptiel al verschillende namen zoals 'Manoliós' of 'Sifis'.
    Samen met experten werken politie en brandweer aan een strategie
    om het dier te vangen, aldus de openbare omroep.

    De mogelijke eigenaar van het dier werd opgeroepen zich bij de politie of brandweer te melden.
    'Zeg ons of u een of meerdere krokodillen in het meer hebt gegooid. Ook anoniem', luidde het in een verklaring. 

    Dat komt er dan nog bij : Werd er meer dan één dier gedumpt of
    is het probleem opgelost wanneer die ene krokodil gevangen is?

    Op Kreta doen ondertussen de wildste verhalen de ronde.
    De boulevardpers meent dat het dier zich kan voortplanten.
    Herders uit de regio verklaarden aan de lokale media dat er verschillende schapen worden vermist.
    Andere bewoners meldden dat de eenden op het meer zijn verdwenen.
    Een officieel standpunt over de geruchten is er niet.

    Dat de eenden verdwenen zijn, dat geloof ik direct. Een hongerige krokodil vreet alles.

    Dat van die schapen, dat zou een praatje van schapenboeren kunnen zijn. De opportunisten onder hen
    maken van de gelegenheid gebruik om bij de verzekeringen een voordeeltje te halen, denk ik. 

    Dat van dat voortplanten, 't zou kunnen dat het een wijfje is en dat ze bevrucht zou zijn.
    Onwaarschijnlijk maar niet onmogelijk. En dan legt ze eieren natuurlijk.
    Zijn er nu kleintjes op komst? En die worden groot? Griezelig idee voor Kreta.  

    het geluid dat men hoort is de drone, denk ik
    https://www.youtube.com/watch?v=ZVTB_1bhpdo 
    03min37, vanaf 01min29 komt de beest in beeld

    Volgens het scenario van mijn griezelfilm wordt het dier gevangen en gedood en opgezet en tentoongesteld.
    Terwijl het in een glazen kast staat te grijnzen naar de bezoekers krijgen we een beeld van het stuwmeer bij Rethymnon.
    Daar komen in alle stilte, zonder dreigende violen of andere griezelmuziek,
    -enkel het geritsel van de oevergewassen is te horen tijdens de aftiteling-
    daar komen een paar tientallen kleine krokodillekoppetjes boven water piepen. Hier is er al eentje. 

                                    foto van ’t Net Baby crocodile head over water — Stock Photo

    Dat is voor het geval er sponsors gevonden worden voor een vervolgfilm. Tot zover de fantasie.
    Het échte einde is dat het dier niet gedijt in te koud klimaat.
    Acht maanden later, 03/2015 : http://www.tovima.gr/en/article/?aid=690686 


    m – EZW-07/2014, bijgewerkt

    31-07-2018 om 01:44 geschreven door maart


    >> Reageer (0)



    Archief per maand
  • 03-2020
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!