Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 782. 't blog wordt log
  • 781. Jean Brusselmans
  • 780. de reiskoffer
  • 779. 1946 - 1966
  • 778. kat & viool
  • 777. alarmen
  • 776. De Grote Gulpini
  • 775. over ganzen
  • 774. creatief mt ellende
  • 773. overal afblijven
  • 772. herfst à la Maju
  • 771. graffiti oorlog
  • 770. klein & mooi
  • 769. Banksy - docu
  • 767. Mitty & Mitty
  • 768. privacy
  • 766. wanneer & indien
  • 765. multitasken
  • 764. 1966 aardgas
  • 763. 1970 , Congo
  • 762. overdenksel
  • 761. Truus ~ 11/11
  • 760. schrijven met licht
  • 759. Truus ~ 10/11
  • 758. giftig geval
  • 757. Truus ~ 09/11
  • 756. twee broers
  • 755. Truus ~ 08/11
  • 754. spinnekoppin
  • 753. Truus ~ 07/11
  • 752. een spinisauriër
  • 751. Truus ~ 06/11
  • 750. mensenwensen
  • 749. Truus ~ 05/11
  • 748. trukje met truck
  • 747. Truus ~ 04/11
  • 746. voedselfotografie
  • 745. Truus ~ 03/11
  • 744. maybe, Maebe
  • 743. Truus ~ 02/11
  • 742. silos in kleur
  • 741. Truus ~ 01/11
  • ------ Truus ~ 00/11
  • 740. de Gaawe Lieuw
  • 739. vechten? lachen?
  • 738. beetje luguber
  • 737. op élk ogenblik
  • 736. chef Buytaert
  • 735. mijn deugnieterij
  • 734. Yoga = Zen ?
  • 733. veranderingen
  • 732. met de moto
  • 731. deze BBQ-tafel
  • 730. een klarinet & zo
  • 729. man op bankje
  • 728. gelatenheid
  • 727. weer naar school
  • 726. de laatste dag
  • 725. daglicht in huis
  • 724. blikvernauwing
  • 723. basketbal
  • ------ schooltaak
  • 722. personentransfer
  • EINDE NOVELLE
  • 721. --- afl. 121/121
  • ------ tante-zijn
  • 720. zoo-broeken
  • 719. --- afl. 120/121
  • ------ gesprek
  • 718. de dodendraad
  • 717. --- afl. 119/121
  • ------ ze hadden dorst
  • 716. look? erbarmen!
  • 715. --- afl. 118/121
  • ------ voorzichtig
  • 714. look, zei u ...
  • 713. --- afl. 117/121
  • ------ iets v Kees Stip
  • 712. look, zei u ?
  • 711. --- afl. 116/121
  • ------ onze merel
  • 710. sterren ontmoeten
  • 709. --- afl. 115/121
  • ------ onze cavalerie
  • 708. chaos à la Steen
  • 707. --- afl. 114/121
  • ------ wat nu?
  • 706. biechten
  • 705. --- afl. 113/121
  • ------ rijpe peren
  • 704. de Slimste Thuis
  • 703. --- afl. 112/121
  • ------ ik wil later
  • 702. diefstal in 1911
  • 701. --- afl. 111/121
  • ------ bijna klaar
  • 700. Saludos Amigos!
  • 699. --- afl. 110/121
  • ------ filo-wijzerplaat
  • 698. hoogteverschil
  • 697. --- afl. 109/121
  • ------ wijndelijk!
  • 696. kant & poëzie
  • 695. --- afl. 108/121
  • ------ waarom hij danst
  • 694. brood & fruitsap
  • 693. --- afl. 107/121
  • ------ aan de kassa
  • 692. de lach
  • 691. --- afl. 106/121
  • ------ moederdag
  • 690. binair schrift
  • 689. --- afl. 105/121
  • ----- om in te bijten
  • 688. Hal Lasko
  • 687. --- afl. 104/121
  • ------ Ferdy & Leemans
  • 686. doop Seluj
  • 685 .--- afl. 103/121
  • ------ schooltaak
  • 684. telefoneren
  • 683. --- afl. 102/121
  • ------ zoet-zuur
  • 682 strooien hoed
  • 681. --- afl. 101/121
  • ------ graad is alles
  • 680. geld ~ écht geld
  • 679. --- afl. 100/121
  • ------ uit de losse pols
  • 678. bomen verhuizen
  • 677. --- afl. 099/121
  • ------ charmante man
  • 676. spijt
  • 675. --- afl. 098/121
  • ------ een autokoe
  • 674. wat een dokter!
  • 673. --- afl. 097/121
  • ------ Brits fatsoen
  • 672. 't remt niet
  • 671. --- afl. 096/121
  • ------ verstrooid
  • 670. mijn hok
  • 669. --- afl. 094-095
  • ------ oma dalton
  • 668. de vissoep
  • 667. --- afl. 093/121
  • ------ intens manneke
  • 666. pillen pakken
  • 665. --- afl. 092/121
  • ------ begoochelen
  • 664. kippevel
  • 663. --- afl. 091/121
  • ------ strand & zand
  • 662. YSL & Majorelle
  • 661. --- afl. 090/121
  • ------ tijd is relatief
  • 660. de Kreta - krok
  • 659. --- afl. 089/121
  • ------ ze rukken op !
  • 658. meloenen
  • 657. --- afl. 087+088
  • ------ kleine & kat
  • 656. de andere Russen
  • 655. --- afl. 085+086
  • ------ lookalike + nep
  • 654. geheim
  • 653. --- afl. 083+084
  • ------ virtuoze dames
  • 652. het is Tetris !
  • 651. --- afl. 081+082
  • ------ speel dan toch
  • 650. het paradijs
  • 649. --- afl. 079+080
  • ------ de kleine coach
  • 648. een Smutske
  • 647. --- afl. 077+078
  • ------ mistake waltz
  • 646. connecties
  • 645. --- afl. 075+076
  • ------ allen te paard !
  • 644. een schreeuwertje
  • 643. --- afl. 073+074
  • ------ hulde aan Greeley
  • 642. kritiek
  • 641. --- afl. 072a+b
  • ------ contrast
  • 640. ontbijt ~ oelala
  • 639. --- afl. 071/121
  • ------ 'n boom schieten
  • 638. les gens du nord
  • 637. --- afl. 070/121
  • ------ de selfie
  • 636. kast & kast
  • 635. --- afl. 069/121
  • ------ de locatie
  • 634. wraak
  • 633. --- afl. 068/121
  • ------ treitergedrag
  • 632. in werking!
    'een gans jaar maart?'
    schrijfvloer 01 ~ afgerond, klaar
    25-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.648. een Smutske

    LM heeft een nieuw lekker brood ontdekt in de bakkerij-afdeling van de plaatselijke supermarkt.
    En ik wou dat hij dat brood nog eens meebracht. Ik schreef op het boodschappenpapiertje : smutske - 1x

    Hij kwam een beetje ongelukkig de keuken in. Hij vind het heel vervelend wanneer hij iets niet snapt
    dat er toch duidelijk leesbaar geschreven staat. Dan voelt hij zich ambetant.

    - Wat is een smutske? deed hij zielig.
    - Dat is toch dat brood, … ja sorry, 'k had er brood moeten bijzetten, da's juist. 
    Want begin in zo'n supermarkt maar eens een smutske te zoeken als ge niet weet
    in welke afdeling ge moet zijn hé. Dus ik schrijf,  smutske – 1x (brood)

    - En dat hebben ze daar, dat brood?
    - Ge hebt het al zelf meegebracht.
    - Ikke?
    - Maar ja!, een meergranenbrood : Pater Smutske. 

    Zijn snuitewerk verhelderde helemaal en hij hield zich ineens veel rechter ook: 

    - Het is niet een Pater Smutske, zei hij, het is een patersmutske!

    eh, Pater Smutske zou toch een Scandinavische missionaris kunnen zijn, of een Zuid-Afrikaan, of zo …

    m
      – EZW-07/2014, herzien - https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Christian_Smuts , en zijn kinderen zijn smutskes en die hadden een bakkerij. Nà!

    25-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.647. --- afl. 077+078

    afl. 077/121 ~ Uitdrijving met paterskoorden

    Enkele bladzijden verder in het dagboek:

    29 april -Vierde zondag na Pasen - dag van de Heilige Petrus, martelaar.

    Ik heb de zondagsmis zoals gewoonlijk bijgewoond.
    Dan ben ik met de dames van de Heilige Maagd naar de kapel van de Heilige Jacobus geweest,
    voor een genezingsgebed. Daarop heb ik mijn Heiland thuis begroet. 

    Ik begrijp Serge soms niet goed. Hij lijkt me afstandelijk en vreemd.
    Gisteren toonde hij me een paar witte paterskoorden met dikke knopen.
    Kijk, Gerda, zei hij, verdraag deze en je zal je lichaam lichter voelen.
    Toen deed hij de deur van mijn kamer op slot en schoof de overgordijnen dicht.
    Ik had het liever zo, in het halfduister. Ik wou niet dat de gezant van God mijn naaktheid zag.
    Van voren bedoel ik. En zeker mijn vrouwelijkheid niet.

    Ik knielde, boog voorover en werd direct de striemende koordslagen op mijn rug en achterste gewaar.
    De pijn was verschrikkelijk maar ik beet op mijn tanden.
    Dit was mijn eigen gevecht met satan. God wilde het. Ja, ik ben een zondares,
    al denk ik nog altijd dat mijn fouten veel minder zijn dan die van de hoerenloper. 

    Hij is vanmorgen met de auto vertrokken. Gelukkig is het zondag en was hij heel vroeg weg,
    zodat de buren misschien niets hebben gemerkt. Ik vermoed dat zij zijn kleren nu kiest.
    Precies een oude, rijke homo, de zot. Zo opgetut zag hij eruit.
    Heer, vergeef mij, aanvaard mijn pijnen en spaar mij van deze gedachten.
    Heer, ik ken Uw groot verdriet maar ook Uw genade. Ik zal boeten.

    Ik zakte bijna door de knieën. Ik zei tegen Serge dat het nu toch wel genoeg was voor vandaag.
    We krijgen er hem wel uit, Gerda, zei hij.
    Ik zag dat hij enorm transpireerde en hoorde hem gesmoord nahijgen.
    Hij had een vreemde, donkere blik in zijn ogen,
    precies als was er een stuk van mijn bezetenheid naar hem overgeslagen. 

    Hij zei dat dit zijn manier was om aan duivelsuitdrijving te doen.
    Allemaal goed en wel, maar ik wil zo’n pijn niet meer gewaar worden.
    Serge keek me hard en doordringend aan en snauwde dat er nog andere manieren waren.
    We zullen tot het uiterste gaan, Gerda, tot het uiterste. 

    Heb dank, O, Heer maar maak alstublieft Serge wijs dat hij het wat zachter de duivel uitdrijft.

    afl. 078/121 ~ De hemelse prikkel

    Haar geschrift op de volgende bladzijden werd jachtig, bijna onleesbaar:

    4 Mei - Dag van de Heilige Monica, Weduwe.

    Serge kwam vandaag kort na de middag. Hij heeft een kop koffie gedronken.
    Ik vond hem heel zwijgzaam en zenuwachtig. Hij sprong opeens recht en zei: kom Gerda, we gaan eraan beginnen.

    Wij gingen naar mijn kamer voor de boetedoening.
    Serge bond de palmtakken en de paterskoorden rond drie stolpen van wassen Heilige Maagden.
    Hij schoof de overgordijnen dicht en ik deed de deur op slot.
    ‘Luister nu goed, Gerda,’ zei hij zachtjes ‘ik heb je gezegd, de straf moet zwaarder want satan wijkt niet.
    Kleed je uit, kind, en kniel zoals gewoonlijk, maar je achterste een weinig hoger, als dat gaat.
    Sluit de ogen, Gerda. Beheers je. Gil niet en bid samen met mij: Heer ontferm U over ons. Christus ontferm U over ons.

    Ik begon kalm: Christus hoor ons. Christus verhoor ons. God, Hemelse Vader, ontferm U over ons.
    God de Zoon, Verlosser der wereld, ontferm U over ons, God, Heilige Geest, verhoor ons….

    Ik voelde eerst niets. Er was alleen mijn luide lofzang voor de Heer. Achter mij stond Serge,
    die op zijn manier de demonen in mij bevocht met rituele gebaren en stille bezweringen.
    Plots beroerden zijn klamme handen mijn lichaam. Onderaan.
    Er was een korte, hevige pijn, niet aan mijn vrouwelijkheid, maar ’t ander.
    Ik weet de christelijke naam voor mijn achterste niet, maar Gij verstaat wel waar. 

    Heer, ik dacht dat ik ging openscheuren. Al biddend heb ik alle heiligen aangeroepen:
    alle heilige engelen en aartsengelen, alle heilige koren der zalige geesten,
    de heilige aartsvaders en profeten, bid voor kinderen, maagden en weduwen.
    Bid voor mij. Wees genadig! Spaar mij, Heer, en verlos mij van alle zonden.
    Van de geest van onkuisheid … van alle gesels … Vertrooster, zoon van God, kom mij ter hulp.

    Ik wou het uitschreeuwen van de pijn,
    maar liet de schreeuw van afschuw op mijn stukgebeten onderlip sterven.
    Ik kromp ineen, maar bad koortsachtig verder.
    Dit was de ware pijn die alle andere verdrong. Precies de pijn van een barende vrouw,
    misschien niet zo erg, maar voor zover ik me nog kan herinneren ging dit er toch naar toe.
    Ik riep om hulp uit de hemel, om verlossing want mijn achterste stond precies in brand.
    Warm vocht liep van mijn billen, tot in de vouw van mijn knieën.
    De gesel werd uit mijn lichaam gehaald. Ik kreunde en bad koortsig verder.
    Ik wist zelfs niet meer of Serge nog in de kamer was.

    Stilaan ging die vreselijke pijn over in iets anders, waarvoor ik de juiste woorden niet kan vinden.
    Mijn onderlichaam tintelde. Hetgeen je gewaar wordt na een koude douche als het buiten snikheet is,
    maar dan van binnen. Precies of er iemand met een fijn pluimpje overal over en weer wreef.

    Na een tijdje ging het over en ik vond het spijtig. Dit moest de goddelijke prikkel zijn,
    die ik nooit eerder doorheen mijn lichaam had gevoeld. Serge was er nog. Hij waste zijn bezweet gezicht.

    Nadien dronken wij de rest van de koud geworden koffie. We hadden nog geen woord gezegd.
    Ik stond op het punt hem te vertellen van die goddelijke prikkel. Op dat moment schraapte hij de keel.
    ‘Gerda, zei hij, wij zijn nu in een vlakte waar slechts geesten huizen.’

    Zijn ogen lachten mij precies uit. Ik had schrik dat Serge met mij het zesde gebod had overtreden.
    Ik had dit als kastijding aanvaard. Als het zo was, dan was zonde met zonde uitgewist.
    Ik begon te beven als een riet. Ik vroeg snikkend aan Serge of dat nu wel echt nodig was
    om mij zo te gebruiken en wat de Heer daar wel zou van denken.

    ‘Gerda’, zei hij eerder koel, ‘beheers je, de Heer heeft al jaren bezit genomen van je geest en je ziel.
    Nu neemt hij bezit van je lichaam. Ik ben zijn instrument.
    Blijf vertrouwen in mij hebben. Ik weet wat moet. Je zal voortaan meer rust ervaren.
    Je gaat ontvankelijker worden. Je kwelgeesten zullen minder en minder vat op jou krijgen.’

    Ik was door zijn woorden al een stuk gerustgesteld en hij had nog gelijk ook: ik voelde me beter.
    Heer, ontvang mijn lichaam als mijn offer en blijf de weerbarstige demonen in mij doorboren met Uw genade.

    Heb dank, O, Heer

    14 mei - Dag van de Heiligen Matthias, apostel, en Bonifatius, IJsheilige 

    Heer, mijn God, heb dank, heb duizendvoudig dank. Ik verjong met de dag. 
    Uw  rust is in mijn geest. Ik denk dat de demonen het niet meer zien zitten.
    Max is het gras aan het afrijden. Twee weken geleden zou ik nog gewenst hebben
    dat de grasmaaier met hem een vaart reed zoals in de filmpjes van Tom en Jerry.
    Geen haar op mijn hoofd dat daar nu aan denkt.
    Serge heeft mij gisteren nog eens op het hart gedrukt, dat mijn boetedoening op deze manier goed werkt. 

    ‘Gerda, zei hij ‘je diepste en vroomste wens is verhoord.
    Door de kruisvaarder van God werd je nu echt de bruid van God.’

    O, God, door wie ik leef, verleen ons op mijn smeken toch een uur of drie schoon, helder weer overmorgen.
    De laatste ijsheilige is bijna van de baan en ik moet mijn canna’s planten.
    Maak ook dat de stormen wijken, want die van vorige week heeft
    in mijn voorjaarsadonissen en paasbloemen lelijk huis gehouden, ook in mijn mariahartjes.
    och die hebben nog tijd om op hun effen te komen.
    Ik smeek U ook, Heer, dat Gij de overvloedige regenvlagen van de laatste dagen tegenhoudt.
    Want de bloemen uit mijn tuin en die van Adrienne zijn de offeranden,
    die wij voor onze zonden en deze van onze evennaasten aan Uw Heilige Naam ter heiliging opdragen.

    Heb dank, O, Heer.

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=80

    25-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    24-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ mistake waltz

    choreografie = dans- en bewegingscompositie, een aantal
    lichamen volgens patronen gelijktijdig doen bewegen in ruimte en tijd

    Voor de choreograaf was het waarschijnlijk heel interessant en ook plezierig
    om een ontwerp te maken met individuele patronen die eerst slechts lichtjes van mekaar afwijken en
    dan evolueren naar chaos, een optreden dat eindigt in een tuil van vergissingen, zonder dat het geheel clownesk wordt.
    Mijn hoed af voor wie dit genre chaos weet te orkestreren.
    Voor de danseressen moet het moeilijk geweest zijn om schijnbaar moeiteloos, zoveel vergissingen juist uit te voeren.

    Het Mistake Waltz ballet (1966) bestaat uit drie delen,
    de voorbereiding van de scène, wanneer de poppen-danseressen gebracht worden door de toneelknechten/dansers
    de uitvoering door de danseressen … zijn zij defecte robot-poppen ?,
    het haastig leegruimen van de scène wanneer het zogezegd vreemde optreden afgelopen is.

    klank aanzetten
    https://www.youtube.com/watch?v=wDP2c2FCHAM 
    06min02 

    Jerome Robbins (choreograaf West Side Story), https://nl.wikipedia.org/wiki/Jerome_Robbins

    24-07-2018 om 01:25 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.646. connecties

    Voor wie deze planeet wil verlaten :

    1. Bel de NASA. Het telefoonnummer is +1 202-358-0001.
        Leg hen uit dat ge hier zo snel mogelijk weg wilt. 

    2. Als ze daar niet willen meewerken, bel het Witte Huis
       +1 202-456-1111 en vraag iemand daar of die voor u
       een goed woordje kan doen bij de NASA.

    3. Als ge geen connecties hebt binnen het Witte Huis,
       bel het Kremlin : +7 495 697-03-49
       Die hebben geen vrienden bij de NASA, niet echt,
       maar ze zouden nu wel een beetje invloed hebben in het Witte Huis,
       dus dat nummer is het proberen waard.

    4. Als dat ook niet helpt, bel de Paus om raad.
       Zijn nummer is +39 0669881662
       en ik veronderstel dat het schakelbord ginds nog altijd onfeilbaar is.

    Ach ja, ik was toen jong, en dan wil het een & ander al eens lukken hé.
    Nu, indien al deze pogingen tot niets leiden, wuif de eerstvolgende vliegende schotel naar beneden en
    leg uit dat het van levensbelang is hier weg te raken vóór de volgende telefoonfactuur in de bus valt.

    - met dank aan RD - EZW-07/2013 en google zegt dat de telefoonnummers kloppen

    24-07-2018 om 01:23 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.645. --- afl. 075+076

    afl. 075/121 ~ Een vaart rijden met het Scheppingswerk

    6 Maart- Dag van de Heiligen Perpetua en Felicitas, martelaressen en tweede Zondag van de Vasten.

    Halleluja, Heer, ik ben eruit! Ja, God moet mij straffen. Serge is zijn afgezant en ik zal hem gehoorzamen.
    Ik weet nu dat ik mijn straf verdien. Ik weet ook dat ik nog vele malen boete zal moeten doen.
    Want telkens als ik Max bekijk, zie ik hem bezig met haar. 
    Heer, Gij kunt U niet voorstellen wat een marteling dat voor mij is.
    Het is nu zondag, Heer. Weet Gij wat mijn kwelgeest in de keuken staat te doen?
    Rozijnenbrood bakken. Jawel! En dat middenin de Vasten!
    Op de dag des Heren brood bakken, dat is royaal de spot drijven met Uw scheppingswerk nietwaar?
    Neen, Heer, ik ga niet naar beneden. Ik vrees dat de demonen mij zouden dwingen om dat deeg naar zijn hoofd te gooien.

    Zie mij voor U, Heer, opnieuw vol schaamte en berouw bij deze woorden, bij deze zware fouten.
    Ik verafschuw ze uit heel mijn hart omdat ik de zo goede en beminnenswaardige God hiermee beledigd heb.
    Is dit mijn dank voor Uw liefde, die Gij mij zo spontaan gegeven hebt?
    Ik heb mijn ondankbaarheid, mijn egoïsme en haat veel te ver doorgedreven.
    Ik onderwerp mij aan uw oordeel. Aanvaard, O Heer, mijn boete.

    Heb dank, O, mijn Heer 

    9 maart - Dag van de heilige Francisca Romana, weduwe.

    Heer, mag ik U alstublieft vragen Zijne Heiligheid onze Paus bij te staan.
    Ik heb er eerlijk waar geen goed oog in en hij sukkelt al jaren.
    Heer, ik smeek U, maak er toch geen martelaar van. Dat verdient hij niet.
    De wereld heeft hem nodig, als Gij ziet wat er overal allemaal gebeurt. 

    Heer, Ge moogt geen tv opzetten en gazet openslaan of de kogels vliegen rond een mens zijn oren.
    Op de duur wordt iedereen daaraan gewoon.
    Voor twee doodgeschoten jongens draait zelfs het journaal zijn hand niet meer om.
    Ik zou eens willen weten hoeveel moeders in Amerika alle dagen hun hart vasthouden.
    Ik zou ze geen eten willen geven, Almachtige.
    Dan nog hoor je vrouwen op tv vertellen dat ze fier zijn omdat hun jongen naar Irak moet.
    Weet Gij wat ik daarover denk, Heer? Ofwel zijn ze zot ofwel omgekocht door de tv.
    Als er een land is waar ze U, Heer, op handen dragen, dan is het Amerika toch! 

    Ik heb U niet te bevelen, Heer, maar ik vind dat Gij aan onze Heilige Vader of zijn secretaris gerust moogt zeggen
    dat ze meer haar op hun tanden moeten hebben.
    Die president vraagt U elke keer om zijn land te zegenen en ondertussen
    eist hij miljoenen belastinggeld om die oorlog te kunnen betalen.
    Hoe durft hij Uw naam vernoemen! Gij, Heer, die altijd vrede op aarde wenst.
    Nee, Heer, mij moeten ze niet wijsmaken dat die president en zijn mannen mensen van goede wil zijn.
    Schijnheiligen zijn het, die siroop aan Uw baard smeren.

    Nog iets. Ik heb gisteren de biecht gesproken bij Serge. Zijn penitentie is tamelijk hard, Heer.
    Hij spreekt nu van de duivel uit mijn lichaam te drijven.
    Alleen kastijding zal mij zuiveren, zegt hij. Ik ben daar niet zo voor te vinden.
    Maar, allez, alle baten helpen.
    Hij heeft ook gevraagd om mij daarop van nu af aan geestelijk voor te bereiden.
    Ik bid U om mij hierin te steunen.

    Heb dank, O, Heer. 

    afl. 076/121 ~ Te voet naar Canossa

    23 maart- Dag van de Heilige Gabriël, Aartsengel.

    Heer, wat moeten wij doen? Madeleine en Adrienne vinden dat wij niet mogen opgeven en
    dat wij nog meer moeten bidden voor onze Heilige Vader.
    Adrienne is er zeker van, dat de kracht van ons gebed zijn asem op gang zal brengen.
    Ik vind van niet. Ik denk, Heer, dat hij echt een vogel voor de kat is en op zijn laatste benen loopt. 

    Daarom smeek ik U, Heer, met geweldig veel zeer in mijn hart, laat Uw grote, oneindige Goedheid en Genade over hem komen.
    Open uw Huis voor hem, mijn Heer, en neem hem op in Uw midden.
    Laat hem verwelkomen door Uw engelen en vooral door ons Heilig Bernadetje, die hij zo lief heeft gehad.
    Aanhoor mijn gebed, O, mijn Heer. 

    Het is bijna Pasen en de Vasten is ver gedaan. Ik bid meer dan ooit. Ik ben bereid. Serge gaat juist buiten.

    Hij heeft me nog een bundel lange, groene palmtakken gebracht, niet zoals die korte van zondag, maar speciale.
    Hij praat rustig en zalvend . Het is voor mij zo een weldaad om door zijn stem, die mij de stem van U, mijn Heer,
    lijkt te worden getroost. Ik doe wat hij zegt: duw de kousen naar beneden, kniel op de blote knieën en steun op de ellebogen.

    Dan slaat hij met de palmtakken op mijn rug en gebiedt op luide toon de hymne van de tweede vesperpsalm zingend te bidden:
    Gegroet, o, martelaarbloei, die zwicht ten drempel van uw jonge bestaan door ’t moordenaarsmes op God gericht,
    verscheurd als prille rozenblaan. Hij slaat mij harder. De twijgen zijn te mals, ik voel niks. Toch weet ik dat ik pijn moet lijden.
    Ik heb daarom aan Serge gevraagd even te wachten en zich om te keren omdat ik mijn rok moet uitdoen. 

    Ik kniel opnieuw en Serge zweept harder. Hij blijft kijvend en bezwerend slaan.
    Gerda, zegt hij, de twijgen worden nu heet gloeiende staven, die je rug bloederig scheuren.
    Dat is wel niet waar, maar ik stel mij dat voor, omdat het zo zou moeten zijn.
    Serge commandeert grofweg: duw nu de onderbroek naar beneden en trek die blouse ook maar uit.
    Blijf biddend zingen, zegt hij. Lach, ervaar bevrijding. Wees dankbaar.

    Mijn blouse, mijn thermogeen onderhemd, mijn onderbroek en mijn soutien liggen naast mij.
    Ik kniel, buig voorover en steun op mijn ellebogen, mijn achterste naar Serge gericht.
    Ik moet wachten op mijn bevrijding door de slagen die blijven komen. Maar al bij al geeft dat toch niet de verwachte, noodzakelijke pijn. 

    Heer, op dat moment wist ik dat de demonen weerstand bieden. Dat zij zich niet zo gemakkelijk uit mij laten drijven.
    Ik zeg tegen Serge: het doet niets uit, ze willen niet Ik hoor de goddelijke stem van Serge:
    moge dit offer dat wij U voor alle zonden opdragen, Heer, voor U een welgevallen offergave zijn
    en laat het aldus levenden en doden tot heil strekken.

    Ik mompel de woorden met hem mee. Ik moet boeten, nietwaar, en dankbaar alle straf ondergaan.
    De demonen hebben mij overladen met de schuld van haat en wraak. Ze moeten tot zwijgen gebracht worden.
    Serge weet goed genoeg wat hij daarvoor moet doen. Ik ben een kind van God. Ik wil terug onder Zijn liefhebbende hoede.

    Als Serge ophoudt, kleed ik me snel aan. Ik ben onder de indruk van gedachten en gevoelens die ik echt niet kan beschrijven.
    Serge zal me blijven helpen. God laat geen enkel schaap verloren gaan, zegt hij, maar daarvoor moet het schaap eerst naar Canossa gaan.
    Ik vroeg hem of ik daar te voet naar toe moest en hoe ver dat was. Serge zei dat die stad overal lag en bij mij bovenaan de trap. 

    Hij kan soms van die zaken vertellen, waar ik kop noch staart aan krijg.
    Dat zal het verschil zijn tussen een gewone sterveling en een priester, denk ik. 

    Heb dank, O, Heer.

    over canossa : https://onzetaal.nl/taaladvies/naar-canossa-gaan/ 
    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur: http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=80

    24-07-2018 om 01:21 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    23-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ allen te paard !

    Wie nog niet groot is moet slim zijn.
    En ja, het paardje is geen Lippizaner maar het is toch al wit.
    Dat is een begin.

    klank aanzetten
    http://www.youtube.com/watch?v=ZXPKQG4o60g 
    00min20
    m - met dank aan MMB, EZW-07/2014, herwerkt - https://nl.wikipedia.org/wiki/Lipizzaner

    23-07-2018 om 01:05 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.644. een schreeuwertje

    nog wat vlieg-perikelen

    "ik heb al meerdere vluchten meegemaakt, wij zitten steeds achteraan daar we geen maaltijd nemen aan boord
    en de klein kinderen ook waarschijnlijk want als we opstijgen begint er een kind te krijsen tot we terug op grond zijn,
    zenuwslopend is dat als je 4u30 in een vliegtuig zit, ook eens op een nachtvlucht, we dachten lekker een dutje te doen
    maar er was weer zo'n krijser bij tot in Zaventem toen hield hij op en begon zijn zus te brullen." van BE

    Wanneer er een schreeuwertje begint is het mentaal dekking zoeken, ja. Gij hebt het over 4 à 5 uren vliegen.
    Hoe houdt men het vol op een intercontinentale vlucht van meer dan 12 uren?
    Ik probeer dan te verdwijnen in een soortement on-bewustzijn,
    een soort half-comateus bewustzijn, ik weet niet hoe het heet, maar ik verdwijn in een soort gelatenheid.

    Ik accepteer het geluid niet hoor, dat lukt me niet. Maar ik onderga of negeer het op een of andere manier.
    Wanneer het geluid dan stopt, of wanneer moeder & kind bij de tussenlanding het vliegtuig verlaten
    en we het niet meer horen, dan komt er een hoofdpijn opzetten die me vertelt dat ik qua negeren nog veel te leren heb. 
    Hoe langer die hoofdpijn blijft duren, hoe beter ik besef dat ik moet leren negeren zónder me te verzetten.
    Ik heb nog een hele weg te gaan hé. Maar LM & ik vliegen niet meer. Dat helpt voor een deel.

    m
     – EZW-07/2014, herwerkt

    23-07-2018 om 01:04 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.643. --- afl. 073+074

    afl. 073 /121 ~ Nederig verzoek aan het Eerwaardig Vat

    11 oktober- Moederschap van de Heilige Maagd Maria

    Wees gegroet, O Heilige Moeder, die als maagd de Koning ter wereld bracht.
    Vandaag eer ik Uw moederschap. Aanhoor mijn gebed, maar eerst mijn verzoek. 

    Moeder Maria, Eerwaardig Vat, het botert niet tussen mijn zoon en zijn vrouw.
    Van in het begin heb ik geweten dat die twee niet door onze Heer voor elkaar zijn voorbestemd.
    Jawel, zeer Kuise Moeder, zijn Pat is geen gemakkelijke hoor!
    De Vrucht van uw Lichaam is gekruisigd, maar die van mij draagt alle dagen zijn kruis.
    Maar ik zwijg uit liefde voor mijn zoon. 

    Ik denk, Hoogverheven Moeder, dat het tijd wordt, dat er in dat gezin een kindje komt.
    Ik vraag mij af of Gij, die tot de verbazing van de natuur de Heilige Schepper ter wereld bracht,
    of Gij aan dat koppel geen duwtje kunt geven?
    Ik zou toch zo gaarne een kleinkind hebben. Het zou mijn aards bestaan opnieuw zin geven. 

    Gij weet, roemwaardigste Maria, hoe triestig mijn leven hier is.
    Uw Josef ging niet op een ander, de mijne wel.
    Na het baren, O Heerlijk vat van Godsvrucht, zijt gij ongeschonden gebleven.
    Ik was echter gescheurd langs alle kanten. Pat weet dat, Heilige moeder.
    Bij de stam van de Cijnensen zijn het allemaal zware borelingen.
    Ook is ze bang om haar slanke lijn te verliezen.
    Moest het aan mijn zoon zijn zaad liggen, dan kruip ik op mijn knieën naar Lourdes heen en terug. 

    Waarom ik U dat nu pas vraag? Wel, Mystieke Roos, omdat zij het altijd heeft over
    de vriendschap die een mens van dieren krijgt, veel meer dan van mensen zegt ze.
    Haar vriendin heeft een hondenkwekerij en hondenhotel overgenomen
    en Pat zit daar ganse dagen aan een stuk.
    Ik zie het aankomen, Heilige Moeder, en daarom heb ik het achtste gebod overtreden.
    Ja, Spiegel van Gerechtigheid, Uw dienares heeft gelogen.
    Ik heb haar verteld dat mijn Francis tegen geen hondenhaar kan.
    Dat ik met hem vreselijk gesukkeld heb toen hij een klein manneke was.
    ’t Was eruit voordat ik het wist.

    O, Zetel van Wijsheid, klap alstublieft die hond uit haar hoofd.
    O Heer, ik bid U, verleen mij te mogen ondervinden dat de Heilige Maagd mijn voorspraak is,
    omdat wij door Haar mochten ontvangen de Gever van het Leven
    en probeer daar in Keerbergen iets te forceren.

    Heb dank, O, Heer

    afl. 074/121 ~ Waar de muren van Jericho al goed voor zijn!

    3 december - Dag van de Heilige Franciscus-Xaverius, Belijder.
    De stem van de Almachtige is boos. Hij zegt: Gij, Gerda verkettert God en verzoekt de duivel.
    Uw gebeden zijn schijnheilig. Uw lijden is begeerte naar wraak. Serge heeft gelijk dat hij mij dat zo vlakaf zegt.
    Zelfs zondaars moet men beminnen zoals zijn evennaasten. 

    Maar ik vind dat de Almachtige gemakkelijk kan spreken. Hij zit niet met een overspelige echtgenoot!
    Tegen Serge heb ik ook gezegd dat het geen lachen is iemand te moeten beminnen,
    die mij en mijn zoon tot schaamte, schande en smaad veroordeelt. 

    Alstublieft, Almachtige, Eeuwige God, die mij zowel door kastijding geneest als door vergeving bewaart,
    aanhoor Uw nederige smekelinge en dienares.
    Maak dat ik mij verheug over de rust van de verlangde vertroosting en steeds
    de gave van Uw Vaderlijke Goedheid moge genieten.

    Heb dank, O, mijn Heer.

    21 Januari- Dag van de heilige Agnes, Maagd en Martelares.
    Heer, mijn God, eerst en vooral wil ik U vragen onze gebeden in de kapel  ’s morgens te willen verhoren
    en dan speciaal die van mij voor onze Heilige Vader. Ik vind dat hij nu serieus achteruitgaat.
    Heer, Gij hadt hem moeten zien van de week op tv. Mijn hart kromp ineen.
    Ik verstond van hem geen gebenedijd woord.
    Heer, ik smeek U nederig op mijn blote knieën, laat al die goddelozen zien wat Gij kunt
    en geef onze Heilige Vader een beetje meer stem.
    Dan kan ik hem verstaan en door hem spreekt Gij, mijn Heer, ook tot mij. 

    Heer, mijn God, wat staat er mij te doen? 
    Denkt Gij dat de demonen nu ook in mij zijn gevaren omdat ik wens
    dat Max en zijn hoer zouden bezwijken onder de muren van Jericho,
    dat zij zouden creperen en wentelen in de gruwelijkste pijnen? 

    Echt waar, Heer, ik ben niet slecht. Ik vraag alleen gerechtigheid. En toch bezweert Serge me dat ik moet boeten.
    Eerlijk gezegd, ik vraag mij toch af waarom ik zou moeten boeten. Maar Serge is door Uw hand gewijd.
    Hij is priester. Hij zal het dus wel beter weten.
    Ik bid U, help mij bij mijn tweestrijd. 

    Heb dank, O, mijn Heer.

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=80

    23-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    22-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ hulde aan Greeley

    Andrew M. Greeley

    05/02/1928 - 29/05/2013 A proponent of reform within the Catholic Church, the outspoken Fr Andrew M Greeley wrote more than 100 works of non-fiction. Photograph: Lee Balterman//Time Life Pictures/Getty Images

    Er is op het InterNet heel veel te vinden over Greeley, overtuigd katholiek priester, professor sociologie, journalist en succes-auteur.
    Ik denk dat hij de novelle van TiTi met plezier zou gelezen hebben.

    Wie tijd en zin heeft om een beetje opzoekwerk te doen, lees op google wat ge over deze man te pakken kunt krijgen.
    We gaan hem nog nodig hebben tussen dit en het einde van de novelle.

    Afbeeldingen van andrew greeley - https://en.wikipedia.org/wiki/Andrew_Greeley - https://fr.wikipedia.org/wiki/Andrew_Greeley 

    22-07-2018 om 03:46 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.642. kritiek

    Een tijd geleden las ik in 'Opmerkelijk', een kleine rubriek op de frontpagina van SenNet:

    De meeste mensen vinden kritiek helemaal niet erg, zolang iemand anders het mikpunt is.


    De meeste mensen vinden kritiek helemaal niet erg, -dat kan kloppen, dacht ik-
    zolang iemand anders het mikpunt is -daar stond ik perplex.
    Die tweede lijn had ik helemaal niet verwacht.

    De meeste mensen vinden kritiek niet erg,

    zolang de criteria kloppen …
    zolang de kritiek gegrond is …
    zolang de kritiek aarde aan de dijk brengt …
    zolang die kritiek ondersteunt, iets bijbrengt …

    Maar ik had me zeker niet verwacht aan het woord mikpunt.
    Een mikpunt is een doelwit. Hebben we het dan nog wel over kritiek?
    Gaat het dan niet eerder over hekelen, spotten, schimpen en schelden?

    Kritiek is volgens mij het hanteren van criteria, van maatstaven. Het opmaken van een balans.
    Er komt geen mikpunt of doelwit aan te pas. Wel een serie maatstaven en een onderwerp.

    'k Vond de uitspraak tamelijk onvolwassen, voor een seniorennet.
    Dit moest me efkes van het hart. Ziezo, dat is bij deze dan gebeurd. Dankuwel.

    m  – HiH-07/2015, bijgewerkt

    22-07-2018 om 03:32 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.641. --- afl. 072a+b

    Wegens ooit een vergissing in de nummering bestaat aflevering 072 twee maal maar ik bewaar en volg de oorspronkelijke nummering
    omdat anders de verwijzingen / de linken naar de bron niet meer kloppen. Vandaar 072a & 072b.
    Want bronvermelding is ongeveer heilig niewaar. m 

    afl. 072a/121 ~ Onreine gedachten uitwisselen met het Ark van Verbond

    Eén tranigere litanie over Marianne en mij. Hoe ze ons verafschuwde en dood wenste.
    De panische angsten die ze uitstond voor de verantwoording, die ze ooit in het hiernamaals aan haar Heer zou moeten geven.

    Haar gedachten waren onrein, door en door bevlekt. Bladzijden en bladzijden lang bleef ze erover zeuren.

    Ik schudde er onbegrijpend het hoofd bij. En dat voor zo’n devote, naar buiten uit zo minzame en medevoelende vrouw!
    Ze wist al zolang dat ze van mij niets meer te verwachten had! Zo stupide was ze ook niet!
    Of was het juist door die absurde godsdienstwaanzin, dat Gerda op zo’n manier redeneerde?

    Toen begon ik aan het derde dagboek, het roze. Het moeilijkst leesbare.

    Het is noodzakelijk bepaalde passages uit dit schrift in hun geheel over te nemen.
    Woordelijk getrouw zonder er een punt of komma aan te wijzigen -spelfouten heb ik uiteraard wel verbeterd-
    omdat ze ten slotte het juiste beeld ophangen en de ware toedracht van Gerda's dood belichten.

    Toch wordt de morbide sluier af en toe opgekleurd met een vleugje kinderlijke, naïeve humor.
    Resultaat van zestig jaar dagelijkse bijbel- en missaallectuur. Van oogkleppen dragen en eenrichtingsverkeer.
    Van vroom leven. Ook die passages wou ik aan u kwijt, waarde lezer.

    Het begin:

    15 augustus - De Heilige Maagd Maria wordt ten Hemel opgenomen.

    Allerheiligste Moeder, Gouden Hemelpoort, op mijn almanak van de Druivelaar staat O.L.V. Hemelvaart.
    Ik heb iets tegen dat woord Hemelvaart. Van als ze naar de maan gegaan zijn.
    Adrienne en Florence horen ook liever dat Gij ten Hemel zijt opgenomen.

    Roemrijke afstammelinge van David, Gij hadt Serge moeten bezig horen in Uw Heilige Mis.
    Ge zoudt meer dan content geweest zijn. Met zijn zachte stem vertelde hij zijn parochianen opnieuw
    hoe een groot teken zichtbaar werd aan de hemel en een vrouw, die omkleedt met de zon en de maan onder haar,
    op haar hoofd een kroon van twaalf sterren droeg. Iedereen hing aan zijn lippen, Heilige Moeder.
    Men kon een muiske horen lopen in de kerk. 

    Wel, Koningin van de Heilige Rozenkrans, vroeger vóórdat die hoer in Max zijn leven verscheen,
    was deze dag voor mij een bijzonder heuglijke dag, een van de schoonste dagen van het jaar.
    Vandaag moest ik al mijn moed bijeenrapen om U te gaan vieren. Eens in de kerk, gaat het beter hoor, maar thuis!
    Gij hadt in uw huishouden geen weelde, maar Gij hadt een doodbrave man.
    Bij mij is het andersom. Vroeger had hij soms nog tijd om af en toe met mij naar de Delhaize te rijden.
    Maar de laatste maanden moet ik maar mijn plan trekken. Een geluk dat ik mijn zoon heb.
    Verleden zaterdag en zondag heeft Max met zijn miejef 624 kilometer afgelegd en ik ben nog geen halve liter naft waard. 

    Ik heb in zijn bureau een afrekening van de Visa gevonden. Op één maand drie gepeperde rekeningen van restaurants.
    En Gij nu, Ongeschonden Maagd! Tot tegen de Franse grens rijden ze. Om te gaan eten!
    Op het Rouppeplein heeft hij 354 euro betaald voor twee personen! Toen ik dat onder de ogen kreeg! Ik ben er nog niet goed van!

    Adrienne, dat schaap, kreeg precies een slag van de hamer. Zij moet rondkomen met een pensioentje van 961 euro.
    Serge vindt zulks hemeltergend. Er zijn zoveel werken van naastenliefde en barmhartigheid nodig, zei hij. En gelijk heeft hij.
    Allez, Ark van Verbond, hoe Gij het draait of keert 354 euro! Het gaat er vanboven in en het komt er toch vanonder uit! 

    Mijn zoon vindt dat allemaal normaal! Het is het duurste restaurant van België, zegt hij.
    Het schijnt dat de koningen daar gaan eten.
    Ik denk niet dat Boudewijn, onze koning zaliger en Koningin Fabiola daar ooit een voet hebben binnengezet.
    Dat waren zeer godvruchtige mensen, die leefden sober. Van een goed en schoon koppel gesproken, Morgenster!
    Zo’n mensen worden uiteengerukt. Mijn zot blijft hier maar rondlopen.
    Allerheiligste Maagd, denk alstublieft niet dat ik hem in zijn graf wens,
    ik ben niet zo verdorven, hoor! Maar ik zou er geen traan om laten. 

    Gezegend zijt Gij, o dochter door de Heer, want door U hebben wij de vrucht van het leven ontvangen.
    In de geur van uw welriekende zalven lopen wij, de maagden die u bovenmatig liefhebben.
    Verheven zijt Gij, Heilige Moeder, boven alle vrouwen.

    Heb dank, o, Heer.

    afl. 072b/121 ~ Smeekbede voor autopech

    29 augustus -Onthoofding van de Heilige Johannes de Doper, Gedachtenis van de Heilige Sabina, martelares.

    Mijn God, ik aanbid U in alle ootmoed. Ik bemin U uit geheel mijn hart en bemin mijn evennaaste gelijk mezelf uit liefde voor U.
    Is mijn schoondochter ook een gewone evennaaste, Heer? Als dat zo is zit ik met een probleem.
    Hoe kan ik iemand beminnen, die voor mijn bloedeigen zoon niet doet wat een normale vrouw zou moeten doen?

    Koken kan ze amper. Dat weet Gij allang, Heer. Strijken ook niet. Al de was en strijk gaan buiten.
    Eerlijk gezegd, ’t is een lui vel. Rotbedorven door haar brave en simpele ouders.
    Die mensen hebben veel te veel geërfd in één keer. Die kunnen daar niet mee omgaan.
    Wees matig, zelfs met de matigheid. Dat was de regel in mijn ouderlijk huis.
    Gegoede burgers van huize uit zijn gewend met geld om te gaan. Nieuwe rijken niet.
    Wel volgende week gaat zij tennissen in Frankrijk, met haar club.
    Onze Francis heeft mij dat verteld en ik denk niet dat het hem aanstaat.
    Maar hij moet zo dikwijls zwijgen. Daarom, Heer, heb ik voor hem
    ajuinsoep, stoverij met patersbier en vogelen zonder kop klaargemaakt en ingevroren.
    Nu moet Gij luisteren, Heer. Ik wou haar dat deze namiddag meegeven en weet Gij wat ze zei?
    Dat zij die bazaar niet meenam, zij moest gaan turnen en als Francis honger had, dat hij naar het restaurant kon gaan. 

    Jawel, Heer, ik heb mijn boosheid voor de toeren van mijn man wel zeer ver doorgedreven.
    Met Uw genade, wil ik mijn plichten vervullen, maar ge ziet, Heer, hoe een moeder dan uitspeelt.
    Heer, Mijn God, verdrijf uit mijn ziel de duisternis. Ik smeek U, aanhoor mijn gebed.

    Heb dank, O, Heer!

    18 september- Dag van de Heilige Joseph van Cupertino, Belijder.

    Heer, uw dochter lijdt. Het was gisteren terug schandalig laat toen hij naar huis is gekomen
    en het was geen woensdag. Heer, Almachtige God van mij, verhoor toch mijn gebed.
    Mag ik U smeken als zij in zijn auto zit, hem een platte band te doen krijgen.
    Geen accident, Heer, gewoon een platte band. Ergens waar er geen garage is.
    Hij kan geen band steken. Zijn handen staan averecht voor zoiets. Daarmee zal zij inzien wat voor vlees zij in haar kuip heeft.
    Heer, ik weet dat dit een onwaardige bede is van uw dienares, maar alleen Gij kunt mij vertroosting brengen.
    Heer, als Gij mij aanhoort, zal mijn boetedoening groot zijn. Maar van een andere kant mijn plezier ook.

    Heb dank, O, Heer!

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande teksten zijn geplaatst met toestemming van de auteur: http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=80

    22-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    21-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ contrast

    ontvangen van mpc

    Wat zijn die jaren voorbijgevlogen !
    Rennen, dat is volkomen verleden tijd, ik ben al blij dat ik nog kan stappen. mpc

    Andre Deymonaz , French, °1946   Andre Deymonaz

    Een schilderij over rennen, over het plezier van rennen.

    Haar oude ik heeft ze achter zich gelaten. Want het is haar oude ik die daar loopt,
    ze is doorzichtig. Toen had ze nog iele beentjes. En ze liep gebukt onder iets.
    Nu rent ze de komende dag tegemoet en de enige die moe wordt is de hond.

    Deymonaz weet licht te vangen : Afbeeldingen van Andre Deymonaz 
    mpc & m  - 07/2015, tekst bijgewerkt - http://bertc.com/subsix/g247/deymonaz.htm

    21-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.640. ontbijt ~ oelala

    Voor het ontbijt heb ik graag dat de tafel al gedekt is van de avond tevoren,
    zodat we de dag niet moeten beginnen met het gekletter van tafelgerei. 
    LM kan namelijk niet in stilte werken. En die geluiden halen mij uit mijn ochtendlijke halfslaap.
    Dan ben ik vroeger wakker dan nodig en dat vind ik erg.
    Lang geleden vond ik dat niet erg, nu wel: ik kan elk minuutje slaap gebruiken, dus maak-mij-niet-wakker-AUB!

    Wanneer ík 's morgens de tafel dek heeft hij daar absoluut geen last van, hij slaapt daar los door.

    Omdat ik heb leren werken in stilte. Ooit. Lang geleden. 

    De oplossing : de tafel wordt de dag tevoren gedekt. 
    De koffietassen staan ondersteboven, dat vind ik belangrijk.
    En de waterglazen moeten er staan. Ook ondersteboven. 
    In de keuken staat het koffieapparaat klaar met water in het reservoir en
    met een filter in de filterhouder. Het blik met koffie wordt er naast gezet. 
    Tot zover de mise en place, alles stand by.
    Laat de volgende dag maar komen, we zijn er klaar voor.

    Wie het eerst wakker wordt doet vier schepjes koffie in de filter en duwt op de knop.
    Dat is gewoonlijk rond 07h. Niet vergeten filter naar binnen te zwaaien, of er start niks.
    Maar eigenlijk kunnen wij koffie maken al slaapwandelend.   
    Om 08h ontbijt. 
    Vanmorgen was het koude kippeblokjes met een appel en curry. 
    Een kipcurry, maar dan huisgemaakt, met slechts 1 lepel mayo voor 2 x 2 porties van 200ml. 
    LM vond het fris en lekker. 
    Morgen een brado/kipper, een gerookte haring. Opgewarmd in de microwave.
    Zelf krijg ik dat niet naar binnen maar voor LM is zo'n beest een feest.

    'k Probeer het ontbijt gevarieerd en interessant te houden omdat
    het voor de suikerbalans enorm belangrijk is dat er 's morgens
    voldoende en gevarieerd gegeten wordt na een ganse nacht niksni. 
    Hij mag er zich niet van af maken met een boterhammeke met choco.
    Oelala-néé!

    – EZW-07/2014, herwerkt

    21-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.639. --- afl. 071/121

    afl. 071/121 ~ Levenslange onderwerping

    Ik had haar doen verlangen naar een geestelijk, innig en blijvend samengaan.
    Ze had zich als jong meisje een bruid van God gewaand en wou dezelfde bruid zijn voor mij.
    Maar die vleselijke gemeenschap was er te veel aan.
    Ze hield van haar man, schreef ze, maar niet van dat vies ding tussen zijn benen.
    Ze had geen keuze. Dat ding moest, want ze wou moeder worden.
    De enige reden waarom zij niet was toegetreden tot een kloosterorde.

    In feite hadden haar ouders haar hoofd gek gemaakt over dat moederschap.
    Kwestie van de eigendommen van de familie te kunnen doorgeven.
    Ze konden die toch niet aan de Staat nalaten? En Gerda was altijd een gehoorzaam kind geweest.
    Haar kinderwens was dus gehoorzaamheid aan het ouderlijk gezag.

    Ja, ze had mij uitgekozen omdat ik haar beviel. Ze vond mij een schone man.
    Ik was verzorgd, proper gekleed en kon het vooral mooi uitleggen.
    Bovendien zou vader Vanbesien zorgen voor een andere, beter betaalde job voor mij en Gerda kreeg so wie so later de winkel.
    Eerst moest er een kind komen. Ten hoogste twee. Maar niet meer!
    Kroostrijke gezinnen dat was voor de sukkelaars. Die hadden toch niets te verdelen.
    In sommige gevallen moest een mens de woorden vanop de kansel niet al te nauw nemen. Zeker niet als er te erven viel.

    Daarom was een beginnend journalist meer dan welkom. Die waren toch altijd de baan op.
    De speleman zou daar niet dikwijls op het dak zitten. Haar moeke had haar dit op het hart gedrukt.
    Gerda gehoorzaamde. Altijd. Ook aan mij, haar man. Eerst een keer per maand.
    Na de geboorte van Francis alleen op hoog- en feestdagen!

    Inderdaad eens Francis er was, veranderde het spel van de hormonen Gerda in één grote kuisheidsgordel.
    Zij had schrik dat de coïtus haar melkstuwing zou hinderen. Ze speende hem daarom met plezier zeven maanden lang.

    Tiens, Adrienne kwam ook ter sprake. Uitgebreid! Een vriendelijke, hulpvaardige en devote buurvrouw.
    Steeds bereid om Gerda bij te staan. Vooral wanneer zij vroeger ’s avonds alleen was met haar zoontje.
    Adrienne wist alles over kindjes en kindjes krijgen. Kinderloze vrouwen zijn vaak experten op dit gebied.
    Bovendien was Adrienne ongehuwd, maar ze kende het echtelijk leven van A tot Z, door haar parochiale werken!

    Uit 'ervaring' wist Adrienne dat een vrouw na een zwaar kraambed, (Francis woog 5 kg bij de geboorte),
    zeker nog twee jaar nodig had om haar lichaam in orde te krijgen en vooral haar … binnenwerk!
    Gerda gehoorzaamde opnieuw. En met geestdrift. Afzonderlijke slaapkamers werden definitief een feit. 

    Waarom, Heer, ben ik dan zo van streek en belust op haat? Gerda stelde dergelijke vragen aan haar God,
    kreeg blijkbaar geen afdoende antwoorden en formuleerde ze dan maar zelf:
    Is het omdat hij zich afgeeft met een del? Een vrouw die ongemanierde dingen met om het even welke man doet?
    Omdat zij zich dik laat betalen en er niet op let of zijn onderlijf al dan niet gewassen is?

    Haar Heer zweeg echter in alle talen.
    Daardoor kreeg Gerda de indruk, dat de hele omgeving haar uitlachte en met de vinger wees.
    Alleen haar vriendinnen toonden medeleven en Gerda klampte zich aan hen vast.
    Ook aan de sterkte van het gebed en de zo dankbare steun van pastoor Serge.
    De priester, die niet alleen als afgezant van haar Heer maar vooral als mens zoveel voor haar betekende.

    O wee, als ik dan terugkeerde van mijn eerloze duivelin,
    haar misselijk parfum meebracht en Gerda mijn glazige ogen zag.
    In die ogenblikken had zij huilend van schaamte in de grond willen zinken.
    Alles in Gerda brandde op van pijn. Van woede, ontzetting en onmacht.
    Ze riep samen met haar vriendinnen alle kwalen uit over haar twee kwelgeesten.
    Gevierendeeld moesten wij. Niet tot as veroordeeld in de hel.
    Wel daar voor eeuwig en altijd branden: ik aan de ene kant en Marianne aan de andere kant.

    Zo gingen die dagboeken door.

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=80

    21-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    20-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ 'n boom schieten

    Een kemel schieten = iets zeggen of doen dat niet al te slim is. 
    Een boom schieten = …

    Het antwoord van een paar bosbewoners is duidelijk :
    hoongelach Mouse LaughingenAfbeeldingsresultaat voor chip and dale laughing leedvermaak.
    Want diep in het bos verscholen
    leven wezentjes die nu nog altijd
    dit verhaal doorgeven
    en dan rollen zij over de grond van het lachen.

    klank aanzetten voor de sukkel die een boom schiet :
    https://www.youtube.com/watch?v=rR4qDg0QGik
    00min19

    – EZW-04/2014, bijgewerkt 

    20-07-2018 om 05:38 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.638. les gens du nord

    Het heeft gisteren voormiddag een beetje gemiezerd hier,
    en ik hoop dat er nog regen komt. Mei en juni zijn te droog geweest.
    Hier staan bomen die nu al hun bladeren laten vallen en het is nog maar juli.
    Straks hebben de herfstwinden niks meer om mee te zottebollen.

    Regen moeten we hebben. Maar gedoseerd, zodat de grond het kan slikken.
    Anders verdwijnt dat kostbaar water toch maar in de riool.
    De miezer spoelt ook de lucht schoon en dat is letterlijk een verademing.

    Niet iedereen kan tegen dit soort weer. 't Is grijs.
    Maar … 't is geen wintergrijs, 't is zomergrijs. 
    Die gedachte helpt ook niet altijd.

    In de klas van Toppié zat iemand die in het tweede jaar opgegeven heeft
    omdat hij geen tweede keer onze herfst, winter en trage lente aankon.
    Hij is definitief naar huis gegaan, ergens in de buurt van Nice.

    Hij werkt nu als technieker en moet veel op verplaatsing.
    Toen ze in zijn curriculum lazen dat hij twee (2?) jaar in Brussel gewoond had
    en dat hij anderhalf woord Nederlands sprak, werd hij mee ingezet voor –ô ironie!-
    de Noordelijke sector. Terwijl hij liefst zo zuidelijk mogelijk zou werken. 

    Wanneer hij dan toch eens een opdracht kreeg voor een installatie in Marokko,
    kreeg hij daar prompt een voedselvergiftiging.
    Zo erg dat ze hem moeten repatriëren hebben voor verder herstel.
    Sindsdien krijgt hij wegens 'zwak gestel' enkel nog 'veilige' sites toegewezen,
    daar waar het drinkwater is wat het belooft te zijn : drinkbaar. 

    We lachen er soms nog mee, dat hij nu zo vaak in deze contreien is.
    Maar na elke opdracht kan hij naar huis hé, naar zijn plek in de zon.
    Hij heeft ons ondertussen wel gelijk gegeven.
    Toen hij in '98 of in '99 met tranen in de ogen kwam vertellen dat hij terug naar huis ging,
    hebben we geprobeerd hem om te praten. Dat warmte niet hoeft afhankelijk te zijn van zonlicht.
    We hebben er toen zelfs dit lied bijgesleept,
    een stille ode aan het Noorden, gezongen met een Zuiders accent:

    klank voldoende luid zetten, de weergave is niet fameus,

    https://www.youtube.com/watch?v=nv8d5wHVWM8 
    03min12   


    Les gens du Nord ont dans leurs yeux le bleu qui manque à leur décor.
    Les gens du Nord ont dans le cœur le soleil qu'ils n'ont pas dehors.

    Les gens du Nord ouvrent toujours leurs portes à ceux qui ont souffert.
    Les gens du Nord n'oublient pas qu'ils ont vécu des années d'enfer.

    Si leurs maisons sont alignées, c'est par souci d'égalité
    Et les péniches, pauvres ou riches, portent le fruit de leurs efforts.

    Les gens du Nord courbent le dos lorsque le vent souffle très fort.
    Les gens du Nord se lèvent tôt, car de là dépend tout leur sort.

    À l'horizon de leur campagne, c'est le charbon qui est montagne
    Les rues des villes dorment tranquilles, la pluie tombant sur les pavés.

    L'accordéon les fait danser et puis la bière les fait chanter
    Et quand la fête tourne les têtes, on en voit deux se marier.

    Les gens du Nord ont dans les yeux le bleu qui manque à leur décor.
    Les gens du Nord ont dans le cœur le soleil qu'ils n'ont pas dehors.

    (Jean Claudric/Jacques Demarny/Enrico Macias-1967) http://lyrics.wikia.com/Enrico_Macias:Les_Gens_Du_Nord

    Het heeft niet mogen baten, hij kon niet tegen grijs weer.
    Hij werd daar te vaak neerslachtig van en de sombere buien duurden alsmaar langer.
    Dus ging hij terug naar de zon. 

    Ondertussen weet hij al wel dat het waar is wat Enrico Macias zingt.

    Als het grijs weer wat lang duurt naar mijn zin, ook al is het zomergrijs,
    dan denk ik aan het liedje van Macias.
    Als een Zuiderling het zo mooi verwoord krijgt, dan zal het wel waar zijn zeker? 

    m – HiH-07/2015, bijgewerkt - https://en.wikipedia.org/wiki/Enrico_Macias

    20-07-2018 om 05:37 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.637. --- afl. 070/121

    afl. 070/121 ~ De lectuur vangt aan

    Maar onderaan al die oude jaargangen van Knack, Trends en Elsevier.
    Koord rond, knopen en buiten. Komaan, de eerste jaargang. Neen, een halve was al voldoende zwaar.
    Ik tilde het pak uit de kast en zag opeens tegen de muurwand, rechtopstaand drie dunne schriftjes.
    Drie volledige tafels van vermenigvuldiging op twee groene en een vuil roze kaft.
    Ik jubelde het uit. Dat waren ze, haar dagboeken! Ik herkende ze meteen.
    Ik had er Gerda een paar keer mee betrapt in de keuken. Niet te geloven. Ik had ze gevonden.
    Mijn slapeloze nachten, mijn nachtmerries, haar judaspenningen.
    Mijn Vloesberghe-fobie! Gerda's gezwets. Kermits Sisyphustales.
    Ze stonden daar. Mijn wettelijke onschuld, daar gewoon tegen de muurwand. Mijn handen trilden.

    Verbranden ga ik jullie, bij Marianne in de tuin. In de verste hoek van de tuin.
    Ik had ze. Eindelijk! Ze stonden daar voor het grijpen!
    Jongens, jongens, zelden had ik me zo opgelucht gevoeld en voldaan geweten.

    Ik belde meteen Marianne. Ze slaakte gedempte juichkreetjes:
    'Vanavond beginnen wij met champagne … in bad! En de rest, on verra!'

    Ik zweefde al even ongeremd als zij. Ik deed de voordeur op slot.
    Installeerde me in het salon en begon te bladeren. Dag en datum stonden zorgvuldig genoteerd.
    Zelfs de naam van de heilige van die dag had ze niet vergeten. Benieuwd wat me nu zou geopenbaard worden.
    Devote saus over een schotel overspel. Goddelijke banbliksem over wellust.

    En ik las. Het ging in het begin inderdaad uitsluitend over mij en haar. Over mij en mijn hoer.
    Sporadisch over Francis en Pat.
    Met zijnoten over Serge en haar kerkvriendinnen. Over hun parochiale werken en intense godsvrucht.

    Nooit of nooit, zo schreef ze, zou ze het mij kunnen vergeven dat ik een minnares had.
    Dat ik me dag na dag dieper in de hellegloed waagde en mijn lichaamsdelen bevuilde aan dat schepsel.
    Mijn dood en het levend verbranden van die heks mocht zij niet wensen.
    Doch ze deed het en met volle graagte. Vroeg dan de Heer duizendvoudig om vergiffenis.
    Ze wou zelfs weten of ze even smerig, bevlekt was als ik, omdat zij zo’n slechte gedachten koesterde.
    Ze zou haar biecht gaan spreken bij Serge en zien wat hij ervan dacht!

    Ze begreep niet dat God haar urenlange smeekbeden niet aanhoorde en mij niet op het juiste pad terugbracht.
    God had al meer zondaars op de goeie weg gezet.
    Maar of er daar hoerenlopers bij waren, dat had Serge niet verteld. Ze zou het hem vragen.

    Ik las hoe Gerda ooit toch echt verliefd op mij was geweest. Hoe ik haar lichaam had doen zinderen van verlangen!
    Niet te geloven! Ik? Haar verlangens opgewekt? Ik zou niet weten wanneer, maar nu kwam de kat op de koord!

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=80

    20-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    19-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.------ de selfie

    Portretten die door professionelen gemaakt worden
    zijn natuurlijk veel gesofistikeerder dan wat we er zelf van bakken.
    En kijk eens wat we krijgen wanneer beroepsmensen zich met selfies bezighouden.
    Radiologen bvb, de x-ray selfie:  


       Xray selfie  Afbeeldingsresultaat voor xray selfie  Afbeeldingsresultaat voor xray selfie
    m – HiH-07/2015, herwerkt

    19-07-2018 om 01:10 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.636. kast & kast

    De echtgenoot is op het werk en zijn vrouw neemt haar minnaar mee naar huis. 
    De zoon van dertien komt vroeger thuis van de training,
    hoort iets en verbergt zich in de inloopkast van de ouderlijke slaapkamer. (foei!) 
    Iets later rijdt de echtgenoot de oprit op -veel vroeger dan verwacht-
    en de vrouw jaagt haar minnaar de kast in. 
    Daar krijgt die man bijna een hartstilstand wanneer hij een stem hoort:

    - 't Is hier donker hé…
    - Ja, heel donker, fluistert de man met een droge keel.
    - Ik heb hier een baseball.
    - Dat is tof voor u, piept de man
    - Wilt ge hem kopen?
    - Nee, niet echt, perst hij uit zijn keel.
    - Mijn Pa staat buiten …
    - Oké. Hoeveel? zucht de man verslagen.
    - 50 euro .
    - Verkocht, zegt de man kleintjes.

    Een paar weken later gebeurt het opnieuw dat de minnaar en de jongen samen in de kast staan.

    - 't Is hier donker hé …
    - Jáá, zucht de man.
    - Ik heb hier een baseballhandschoen.
    - Hoeveel? zucht de man gelaten.
    - 100 euro.
    - Verkocht, zegt de man heel kleintjes.

    Een paar dagen later zegt de Pa tegen de zoon :

    - Neem uw baseballspullen, we gaan wat oefenen.
    - Kan niet, zegt de zoon, ik heb mijn spullen verkocht.
    - Voor hoeveel, vraagt de Pa fronsend.
    - Voor 150 euro, antwoordt zoonlief heel fier.

    De Pa staat eerst verstomd, windt zich op en dan dondert hij :

    - Maar dat is veel te veel! Véél te veel!
      Dat is niet schoon van u jongeman, geld uit de zakken van de mensen kloppen!
      Dat soort zaken leren wij u toch niet? Zo brengen uw Moeder en ik u niet toch groot?
      Weet ge wat, gij gaat nú met mij mee. Naar de kerk. Biechten. Onmiddellijk. 

    En de jongeman moest op staande voet mee. Naar de kerk. Biechten. Onmiddellijk. 
    Toen hij aan de beurt was stapte hij een beetje onwennig en ook beverig de biechtstoel in: 

    - Da's hier donker, zei hij met een schor kuchje.
    -  ... stilte ... 
    - Dat het hier donker is, piepte hij.
    - Hou maar al op vent, zei de stem aan de andere kant van het rooster, we zitten nu in MIJN kast.

    -.-   EZW-2013, -07/2014 – nog altijd een goeike vind ik

    19-07-2018 om 01:07 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.635. --- afl. 069/121

    afl. 069/121 ~ De confrontatie

    Het regende nog steeds. De week voordien hadden we een bakhete zondag met 28 graden Celcius gehad.
    Nu was het kil. Onaangenaam, grijs en nat. Het bleef maar druppelen. En daarna, onze typische drache nationale!

    Ik besloot tot een laatste zoektocht in de villa. Ik moést de dagboeken vinden.
    Ze waren er. Dat stond voor mij als een paal boven water. Maar waar, waar?
    Lukte het niet, dan zou ik de achterbank en de koffer van de wagen volladen
    met de meest dringende rest van mijn persoonlijke zaken. Mijn pc en Epson, mijn fototoestellen.
    Enkele van mijn dierbare klassiekers, die ik nu en dan graag herlas.
    Mijn collectie cd's, de gereedschapskist van vader (puur jeugdsentiment), mijn broodvormen en de twee zakken bloem!
    Natuurlijk enkele foto's van Francis, zeker die met mijn ouders.
    Nog enkele kistjes Medoc, enkele flessen Graves, de resterende vijf flessen uitzonderlijke Sauternes.
    De verhuis van Stan en Laurel wou ik eerst met Marianne bespreken.
    For every problem there is a solution, ook voor mijn kippen. 

    First things first: mijn tenen. De sok plakte aan de nagels door het gestold bloed.
    Ik kon beide tenen vrij goed bewegen. Het viel in feite nog mee. Overwegend dank zij de kwaliteit van Church.
    Even verzorgen en misschien morgen bij de dokter langs. Ik besloot eerst naar Marianne's woning te rijden.
    Ze had me een huissleutel gegeven. Fijn, veilig gevoel. Ik had nu eindelijk een echte thuis.
    Ik drukte het nummer van Darcy in en gaf haar een kort relaas van de uitvaartparty.
    Haar collega was ziek gemeld. Het zou vanavond wat later worden, verontschuldigde ze zich.

    'In dat geval blijf ik hier nog wat verder zoeken, lieveke.'

    'Wanneer ga je daar nu eindelijk mee stoppen, Max?
    Je hebt je al suf gezocht en het levert niets op.
    Rond halfzeven ben ik thuis. Wat krijgt venteke straks?'

    Haar stem kreeg weer dat heterig zwoele, die bedwelmende hypnose.
    Als een drug van geraffineerde sensualiteit. Met speelse tederheid en vol belofte:
    'Aspergeroomsoepje met enkele grijze garnalen,
    lamskroon met flageolets en gepersileerde krieltjes, een flesje Margaux of een Bourgogne.
    Nadien, als hij nog zin heeft, huisbereide kiwisorbet. Een nadien, nadien, al de rest. Je t'aime, mon trésor.
    Ik verlang naar jou, lieverd, naar onze dagen, onze nachten samen. Amote!'

    Wat kon me dat rotweer schelen! Wat die moord, Vloesberghe, Pat en de dagboeken!
    Marianne was er en bleef er voortaan voor mij. Iedere minuut van ons leven.
    Wij waren samen. Tot het einde. Tot onze laatste zucht.

    Héla, vriend, ontnuchterde denkduiveltje. Flippen is voor vanavond. Ga liever zoeken!
    Kermit gaat beslist nog deze week op pad om een deel van de inboedel hier te verkopen.
    Ze is loops, ze heeft geld geroken!

    Natuurlijk moest ik de realiteit onder ogen zien en ja,
    Pat zou Francis wel weten te bewerken, om zo snel mogelijk het een en ander te liquideren.
    Op de stoepen van mijn buren stonden dozen en samengebonden pakken papier.
    Hoogstwaarschijnlijk morgen ophaling. Ik had stapels liggen en besloot die methodisch weg te werken.
    Eerst in de hal. Te beginnen met de grote muurkast.
    Speciaal ingebouwd met legplanken en bovenaan een ruimte voor koffers en reistassen.
    Massa's knipsels lagen er. Ooit had ik ze beslist belangrijk gevonden, doch nooit meer naar omgekeken.
    De buitenlandse bladen waarin ik de voorbije jaren een bijdrage had kunnen plaatsen.
    Al die Sterns, Spiegels en Vrij Nederlanden.
    Ik kon het echt niet over mijn hart krijgen ze zomaar weg te doen, ijdeltuit die ik was.

    wordt morgen vervolgd - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur : http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=80

    19-07-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)



    Archief per maand
  • 03-2020
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!