nog wat vlieg-perikelen

"ik heb al meerdere vluchten meegemaakt, wij zitten steeds achteraan daar we geen maaltijd nemen aan boord
en de klein kinderen ook waarschijnlijk want als we opstijgen begint er een kind te krijsen tot we terug op grond zijn,
zenuwslopend is dat als je 4u30 in een vliegtuig zit, ook eens op een nachtvlucht, we dachten lekker een dutje te doen
maar er was weer zo'n krijser bij tot in Zaventem toen hield hij op en begon zijn zus te brullen." van BE

Wanneer er een schreeuwertje begint is het mentaal dekking zoeken, ja. Gij hebt het over 4 à 5 uren vliegen.
Hoe houdt men het vol op een intercontinentale vlucht van meer dan 12 uren?
Ik probeer dan te verdwijnen in een soortement on-bewustzijn,
een soort half-comateus bewustzijn, ik weet niet hoe het heet, maar ik verdwijn in een soort gelatenheid.

Ik accepteer het geluid niet hoor, dat lukt me niet. Maar ik onderga of negeer het op een of andere manier.
Wanneer het geluid dan stopt, of wanneer moeder & kind bij de tussenlanding het vliegtuig verlaten
en we het niet meer horen, dan komt er een hoofdpijn opzetten die me vertelt dat ik qua negeren nog veel te leren heb. 
Hoe langer die hoofdpijn blijft duren, hoe beter ik besef dat ik moet leren negeren zónder me te verzetten.
Ik heb nog een hele weg te gaan hé. Maar LM & ik vliegen niet meer. Dat helpt voor een deel.

m  – EZW-07/2014, herwerkt