hoe men tijd ziet/ervaart 

Mme Henri wordt binnenkort 85 en besluit voor een paar maanden naar het zuiden te verkassen.
Ze wil een klein comfortabel appartement, instapklaar en vooral
niet teveel frullen & krullen of gedoe & poespas.
Misschien koopt er ze wel meer dan één, om familie en vrienden te logeren.

De jonge makelaar aldaar is in de wolken met zo'n welstellende cliënte en
laat haar alvast foto's van de meest fabuleuze appartementen zien. 
Bij elke set foto's zingt hij het lof van het te groot eigendom en
elk en ieder te luxueus appartement prijst hij met jeugdig enthousiasme de hemel in. 

"En dit hier, wat een koopje, Mevrouw! De investering van uw leven!
Binnen tien jaar is dit drie keer de aankoopprijs waard en …"

Mme Henri kende iets meer van investeringen dan het jonkie van dienst en onderbrak kregelig:
"Tien jaar? Jongeman, op mijn leeftijd koop ik zelfs geen halfrijpe bananen meer."

m  - EZW-11/2013, herzien