nachtraaf >< vroege vogel

‘k Ben lang een nachtraaf én vroege vogel geweest.

Toen ik 15 of 16 was had ik heel sterk de indruk
dat ik me overdag met zoveel dingen moest bezighouden die me opgedrongen werden
-zolang ik nog thuis woonde was dat ook zo-
dat er maar één moment overbleef voor mezelf : de nacht.
Of toch het begin van de nacht, zolang ik nog thuis woonde.

Ik verdween rond 22h naar mijn kamer maar ik sliep niet voor 01h.
Huiswerk maken en daarna onder de dekens wat liggen lezen en radiootje luisteren,
vooral AFN en ook Europe n°1 met Daniel Filipacchi.
Radio Veronica en Radio Caroline kon ik niet ontvangen vanonder die dekens.
Waarschijnlijk niet de juiste dekens.

Om 05h30 was ik er al weer uit want ik wou ’s morgens weg zijn
voor ze me konden terugfluiten ivm ontbijt of andere huishoudelijke taken.
Die had ik tussen 16h en 22h al genoeg.

De nacht was van mij,
dat beetje slaap was van mij en
de ochtend lag gewoon in het verlengde van die twee,
de ochtend was ook van mij.

Dus : douchen, aankleden (beetje mascara ook) en de deur uit.
Na een paar keer vroegen mijn ouders zich niet meer af waarom ik zo vroeg weg was.
Om ondanks de files intijds op school te geraken?
De bussen hadden toen nog geen eigen bedding hé.
Aan het Simonisplein liep toen alles hopeloos strop.
Rustig laten strop lopen, heel die westkant van Brussel.

Ik (prinses) nam een alternatieve route, achterop een brommer.
Een rood geval van een kameraad die naar de school in de Vier Windenstraat moest.
Hij pikte me op aan de bushalte thuis.
Uit het zicht van het ouderlijk huis natuurlijk.
Het woord 'cool' bestond toen nog niet in jongerentaal maar het was wel cool,
om een mokke achterop de motto te hebben zitten.
Ondanks de witte sportkousen.
En dat mokke vond het tof om door nen 'tip' afgezet te worden
aan een bushalte die nog een half continent van de school af lag.
De ochtenden waren reizen door de geuren van de seizoenen.
Over helm & hersenpan bestonden nog geen You Tubekes.

Nu ik het schrijf hoor ik ook terug het gejank van die brommer.
Een opgefokt geval.
En ik ruik terug de ochtend-mélange van weinig verkeer maar wel polluerend,
met herfstgeuren van de oude stadsbomen van voor die renovaties overal.
En de geur van zijn vest in skai.
Hoe zou het nu zijn met Jef BB?
Is hij nu cilinders aan het uitboren samen met kleinzonen?

Hij zette me af aan Veeweyde.
Daar nam ik de bus.
Samen met een andere kameraad, die in de Cellebroersstraat naar school ging nam ik daar de bus.
Hij kwam daar ook wat vroeger.
We stapten af aan het Fontainasplein en zaten daar dan een sigaret te roken en te kijken naar een stad in de ochtend.
Daarna begon de dag en begonnen de verplichtingen.

Dat traject was een omweg, maar de weg was mooi en het ritje op de motto was een vleugje van … iets,
iets waarvan ik niet wist of het wel bestond.
Het was een manier van weg zijn.

m
Het was de periode van ditte, nu hopeloze kitch maar toen absoluut niet : http://www.youtube.com/watch?v=7IWDDXQ1HmE  02min54
en dan dit natuurlijk http://www.youtube.com/watch?v=8LhkyyCvUHk  03min03
EZW-06/2012