thigmofilie = TAST-baar geluk

"Waarom kruipt een kat in een doos en trekt de mens zich graag terug?
Dit fenomeen, thigmofilie genoemd, is het positief tegenovergestelde van claustrofobie.
Volgens bioloog Midas Dekkers schuilt in ons allen een thigmofiel,
en werkt in tijden van angst een lekker warm bed soms beter dan de psycholoog.

Het is de plezierige tegenhanger van claustrofobie: thigmofilie,
de liefde voor de kleine ruimte, het verlangen naar geborgenheid,
grond onder je voeten, het gevoel dat wegkruipen de beste oplossing is. 

De kat doet het wanneer hij in zijn kartonnen doos gaat zitten,
de kakkerlak die wegschiet tussen spleten in het hout,
en de mens, wanneer hij in foetushouding onder zijn dekbed gaat liggen
of zich terugtrekt op de wc. (?)

Midas Dekkers heeft begrip voor die kat, die kakkerlak, die mens.
In een tochtige wereld vol licht, lucht en kale vlaktes, is het goed om je veilig te voelen.
Dekkers schrijft en filosofeert met vertrouwde verve over het tastbare geluk op de vierkante meter."

Luister met een dekentje op de sofa naar dit interview.
geen beeld, enkel klank :
http://www.radio1.nl/item/322611-'De-Thigmofiel'---Midas-Dekkers-over-tastbaar-geluk-op-de-vierkante-meter.html
12min51, voor wie zin heeft in een luchtige portie ernst.

Mij doet het idee thigmofilie ook denken aan Temple Grandin uit
‘Een Antropoloog Op Mars’ van Oliver Sacks.

"Op 18-jarige leeftijd ontwikkelde ze een 'knuffelmachine' waar ze in ging liggen
als er teveel prikkels op haar afkwamen.
Ze kan verschillende onderdelen tegen haar laten aandrukken (knuffelen).
Autisten houden er niet om aangeraakt te worden door anderen en dan is dit een prima vervanging.
Ze kwam op dit idee toen ze in slachterijen zag dat koeien rustig werden als ze ingeklemd werden."

Op de sofa liggen heeft ook zoiets. Heel anders dan in bed liggen.
Een sofa heeft iets dat een bed niet heeft : een rugleuning. (zelf gevonden)
Wanneer men in een sofa ligt heeft men rugdekking.
Canapé is ook goed. Of divan. En dan het dekentje nog, pure thigmofilie !
-----
Het heeft efkes geduurd, maar ik heb het filmke gevonden.
Het dateert van 2010.
Hij heet Jonathan Okseniuk, hij is dan drie en hij dirigeert.
Hij hoort/kent/beleeft muziek gans anders dan wij.

klank aanzetten
https://www.youtube.com/watch?v=0REJ-lCGiKU
04min29 

In de rechterhoek staat een tentje.
Een tentje in de woonkamer?
Tja, dacht ik toen, dat is voor als zijn hoofdje aan rust toe is.
Dan moet hij efkes indrukken en omgevingsprikkels kunnen weren.
Zich efkes afsluiten van de buitenwereld.
En daarvoor dient dat tentje in de woonkamer, hij kan er in wegkruipen wanneer nodig.

En wegkruipen wanneer men dat zo aanvoelt, heeft nu een naam :
thigmofilie! dank zij Midas Dekker.

Maar wat wou ik nog zeggen …
Ah ja, die foetushouding, die lukt bij mij ook niet meer.

m

Nog ééntje, van 05/2015, hier is hij 8j en hij  speelt nu ook viool.
https://www.youtube.com/watch?v=bJtqPtcnNMc - 06min52, voor wie tijd en zin heeft
HiH-11/2015