als garnituur op de buffetkast

Hier moet het weekend nog beginnen en de eerste relazen van Thanksgiving zijn er al.

Een muziekstudent bracht vrijdag zijn concerthoorn naar het atelier voor reparatie.
Het was dringend want er waren optredens gepland op zaterdag en zondag.
Hij dacht dat iets in de windingen zat.
Het voelde geblokkeerd aan en hij kreeg er amper of geen lucht doorgeblazen.



Het is niet ongewoon bij koperblazers dat er gedeeltelijke obstructies zijn in de tubes,
omdat kleine voorwerpen er kunnen in verzeild geraken, de kleine legoblokjes bvb.

De baas testte de hoorn en die zat dicht. Volledig, compleet, helemaal dicht !
De student was op zijn onderlip aan 't kauwen van de zenuwen.

Na wat koteren, poken en prutsen kwam er iets uit de beker gerold.
Een mandarijntje. 
Ow, zei de jonge muzikant schaapachtig.
De baas en de jongeman bleven beiden staan kijken naar dat mandarijntje. 
De baas keek op.
De jongeman begon aan een verklaring, met blozende kaken.

- Mijn Moeder heeft eh … we hadden gisteren gasten. 
  Ze had met mijn hoorn een garnituur gemaakt, voor op het buffet,
  met gedoe van herfstbladeren en fruit en zo, een Hoorn des Overvloeds.

- Ja, zei de buikige baas vaag, moeders …

Voor die reparatie heeft hij niks aangerekend.
Ook al omdat hij het mandarijntje mocht houden.
Na zijn lunch heeft hij het opgegeten, terwijl hij uit het raam staarde
in herinneringen aan moeders en grote familietafels van lang geleden.

m
HiH-11/2015, met dank aan RD