‘k Ben geen arachnofoob die wild begint rond te stampen bij het zien van een spin,
maar ik ben evenmin een arachnofiel die de diertjes in saaie bakjes verzamelt.

‘k Wil gewoon eerst laten horen dat ik die twee moeilijke woorden opgezocht heb.

Dood maken doe ik niet, spinnen eten insecten.
Ik niet. Dus zijn spinnen nuttiger diertjes. 
Volgens mij is er genoeg plaats op deze planeet
en ook in ons appartement voor, buiten ons twee, nog een aantal wezens.

Behalve in de douche. Douchen doe ik liefst alleen.
Sommige spinsoorten hebben vier paar ogen.
Dan voelt een mens zich toch bekeken zeker.

Spinnen hebben af en toe water nodig voor het een of ander,
iets met chitine, als ik het goed begrepen heb.
Er zit al eens een spin in de douche.
Die schep ik er dan uit met een stukje karton van de geurstaaltjes.
Er zitten genoeg kartonnetjes in dat mandje voor een heel spinnenseizoen.
En dan wip ik de spin boven op de kast.
Uit het raam gaat niet, we hebben zo’n hoge reep kipraam in de badkamer,
ik krijg de spin langs daar niet buiten.

Toen we hier pas woonden, zette ik de spin in de wastafel, maar dat doe ik nu niet meer.

Er zat eens een spin in de douche, op weg naar water.
Ik nam haar op een kartonnetje, en ik had geen zin om mijn badjas weer aan te trekken
en naar het raam van de slaapkamer te stappen om de spin buiten te zetten.
Daarbij, het beestje moest niet in de slaapkamer zijn, het was opzoek naar water.
Dus dropte ik de spin in de wastafel. Dat leek me een logisch alternatief voor de douche.

Toen ik uit de douche stapte was ze niet meer te zien.
‘k Was ze eigenlijk al vergeten. Uit het oog, uit het hart.

Toen den echtgenoot de badkamer in gebruik nam begon hij met tandenpoetsen en ging dan over op gebrul. 
Ik sprong de badkamer binnen klaar om hem alle mogelijke eerste hulp te verstrekken,
maar het was de spin die hulp nodig had. 
Het beestje was uit de afvoer tevoorschijn gekomen
en voor LM was het een territoriumkwestie, een van de twee moest wijken.

Aangezien LM de grootste van ons drie was, ordonneerde hij mij de spin weg te maken.
Ik opnieuw met een kartonneke in de weer en vermits Spinnekop waarschijnlijk
voldoende waterdruppels gevonden had in de afvoerbuis,
bracht ik haar naar de vensterbank van de slaapkamer.

Dus nooit nog spinnen in de wastafel.
Altijd bovenop de kast.
Daar kunnen ze hun beurt afwachten.
Daar zitten ze dan in zijn nek te kijken tot hij weg is.
Maar dat weet hij niet.

m
EZW-04/2013, HiH-11/2014