Peter mailt het verhaal van de vogel

Af en toe krijg ik eens belevenissen van Peter & C° doorgemaild.
Hij en Diane en hun twee dochtertjes wonen ver weg, soms in een warme streek.
Wij mailen omdat Peter de taal van zijn moeder wil onderhouden.
Dat is niet zijn moedertaal.

De verhalen zijn de zijne, sommige woorden zijn soms de mijne.

------- 

Ik stond in de douche en het werd nogal dampig in de badkamer.
Ik stap uit de douche en ik zet het raam open, volledig open.
Ik stap terug de douche in en hou me bezig met water en zeep.
Ineens vliegt er een vogel binnen.
Het dier is in paniek, fladdert allerlei flesjes van Diane omver,
raakt nog meer in paniek en knalt tegen de spiegel.
Danig geschrokken doe ik in de douche een stap achteruit,
ik stoot de shampoo omver en glij uit over de inhoud.
Toen ik bekomen was van de smak en recht gekrabbeld was,
was de vogel nog altijd de badkamer aan het verruïneren
en aan het panikeren tegen de spiegel.
We zijn nu al 30 seconden in dit armageddon.

De vogel valt neer naast de wastafel en kijkt me aan : doe iets aub … 
Ik neem een handdoek, raap hem voorzichtig op
en breng hem langs de zijdeur naar buiten.
Ik ga een paar meter de oprit op, zodat hij zeker niet opnieuw binnen zou vliegen.

Op dat ogenblik komen mijn buren met hun jonge kinderen,
buren die er anders NOOIT zijn op dit uur van de dag,
hun helft van de oprit opgereden.

Daar stond ik dan.
Met een handdoek in mijn handen ipv rond mijn lenden.
Ik vouwde de handdoek open, zodat de vogel kon wegvliegen,
zodat ik de handdoek voor mijn schamele zelf had.
En toen viel de vogel dood op de grond.
Ziet ge ‘t vóór u?

-------

Ja Peter, ik zie het voor me. En nu zou ik graag weten
hoe ge dat uitgeklaard hebt met de buren; de dooie vogel, de oprit, de lendenen, … 

m
EZW07/2014, HiH-11/2014, herzien