Over een rode piek, een rode fez en rode haren
Een avontuur in acht afleveringen, door SK

Na veertien dagen kwamen ze thuis.
Doodmoe maar zeer tevreden.
Met koffers vol koopjes.

Het was koud in huis, want
door de open en dicht wapperende keukendeur was de verwarming uitgevallen.
Ze trokken alle kleren aan die ze konden vinden om warm te blijven.
Jochem van tien zette de fez die hij cadeau had gekregen zelfs niet af  toen hij naar bed ging.

De volgende morgen was het weer iets aangenamer.
Ineens  riep moeder:
"Waar heb jij die kerstboom neergezet, oelewapper, want de versiering moet er nog uit!"
Vader, die wel aan oncomplimenteuze aanspreektitels gewend was, mompelde iets onduidelijks.
"Jochem, ga de kerstboom eens zoeken. De piek moet er af, de kribbe met het jezussie,
de herders, de os en de ezel, en vergeet ook de drie koninkies niet.
Als je klaar bent moet je je vader maar roepen, dan kan die hem in de grond poten,
want een kerstboom met kluit kan jaren meegaan, heb ik gehoord!"

Jochem was zo goed niet of hij ging de keukendeur uit,
nog steeds met zijn rode Marokkanenhoed op,
maar hoe hij ook zocht, er stond geen kerstboom.

Omdat hij nu toch eenmaal buiten was liep hij even rond om te kijken of er ook vriendjes buiten speelden,
maar voor hij twee straten ver was
was hij al drie keer voor Roodkapje uitgescholden en toen had hij er genoeg van.
Wat jammer nou!
Als hij een straat verder gelopen was had hij de kerstboom in het voortuintje van de dokter zien staan...

SK,E (NL) - 02/2012
Bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur. Wordt morgen vervolgd.