het gijzelvirus - ransomware

LM en ik wonen op een busritje van ’t Stad,  
met achter ons, binnen loopafstand, ’t Dorp. 
Het beste van twee werelden, vinden wij. 
Dit speelt zich af in ’t Dorp:

De man voor mij had een virus binnengekregen en
hij deed het hele verhaal aan de computerbaas,
chronologisch en minutieus. En conciëntieus.

- … en toen begon ik met foto’s van de kleinkinderen, op de fotoservice van het Kruidvat
en ineens was dat daar dus hé, een bericht van de politie dat ik iets illegaals gedaan had.
Daarom werd mijn PC geblokkeerd tot ik de boete betaalde.
Want op het scherm stond dat ik een boete moest betalen.
En ik weet niet wat ik illegaal gedaan heb meneer, want het waren foto’s van mijn kleinkinderen hé.
Geen ongeoorloofde foto’s van eh …, van ge weet wel, eh, van dames …

Hij keek naar mij en zei:
- Excuseer Mevrouw, maar u begrijpt dat ik het hier moet vertellen zoals het is hé. 

Ik knikte en glimlachte. Aan de PC-dokter moet men álles vertellen. En zoals het is. 
‘k Had er nog bij willen zeggen dat ik het bijna aandoenlijk hoffelijk vond dat
hij zich tegenover mij verontschuldigde omdat hij het in mijn aanwezigheid
met de PC-man over charmefoto’s moest hebben,
zodat die de mogelijkheid van charmefoto’s helemaal kon uitsluiten.
Absoluut uitsluiten. Over dat soort sites ging het niet.

En ik geloofde hem. Hij zag er uit als een heertje dat
een foto met kant en broderie al een gewaagde prent zou noemen.

Meneer, dacht ik bij mezelf, er bestaat sinds dan al een gans ander soort foto’s en
bewegende beelden ook. Gore sites zelfs. Duizenden.
En die sites zijn niet eens illegaal.

Maar hoe hoffelijk en integer hij ook was, hij had ocharme toch het Gijzel-Virus aan zijn been.
Met familiefoto’s op de fotoservice van een familiewinkel.

m
EZW-02/2012, HiH-01-2015, bijgewerkt