Karin is de zus van Peter.Zij woont in dezelfde straat. Haar zoontje heet Darren en was toen 5j+.
Darren is elke dag na school enkele uren bij Peter & Diane.
Zij hebben twee dochters. Darren is de jongste van de drie.
Peter vertelt :

Ik heb zondag de veranda opnieuw geschilderd, Diane had de kleur gekozen
en zij & de meisjes zouden voor de verdere inrichting zorgen.
Die egale kale muren inspireren hen, zeggen ze.
Zij zien hoe de veranda moet worden. Denkelijk iets Mexicaans. 
Ik zie niks, ik ben al blij dat het schilderwerk achter de rug is. 
Wie ook geïnspireerd werd, was Darren.  
Maandag na school heeft hij in een onbewaakt moment zijn bijdrage geleverd :

foto van ’t Net

Toen Karin na het werk haar nakomeling kwam halen, kreeg ze bijna een hartstilstand.
Ze wist onmiddellijk dat de krabbels op de achtergevel van de hand van Darren waren.
Zijn nichtjes zouden zoiets niet meer doen, zij zijn al tot de jaren van verstand.
Diane en ik waren in de keuken,
Karin kwam binnen en zei zwakjes : "Kom eens kijken naar de veranda …"
Toen ik de kribbels zag hapte ik naar adem en wist ik niet meer wat zeggen.
Blauwe stift op een ondergrond in oker, daar wist ik niet direct raad mee.
Overschilderen? Alles herbeginnen? Zou een primer dat blauw kunnen dekken?
Want zoveel ken ik er nu ook niet van hé. 

Karin zei kleintjes : ik zal de verf dan wel betalen.
De meisjes stonden in ongeloof te staren naar deze heiligschennis. 
Diane zei dat er nergens haast bij was, dat ze eerst wou nadenken.
Darren leek iet of wat onwennig dat hij zoveel ongenoegen veroorzaakt had.
's Anderendaags had Diane de oplossing en ze maakte de meisjes enthousiast voor
een Mediterrane aanpak ipv de Mexicaanse kleurtjes.
Het zou een veranda worden met veel okers en tinten van azuur.
En dat we er allemaal eens moesten over nadenken, maar dat we het zeker mooi zouden vinden.

Dinsdagavond zagen we wat ze bedoelde met oker en azuur,
de kribbels van Darren waren weggewerkt, en wel zo :

 foto van ’t Net

Het dessin heeft ze overgenomen van een keukenschortje dat we ooit in de Provence gekocht hebben.
De meisjes waren opgetogen over het Provençaals idee en over de tekening.
Karin was van een zorg bevrijd nu de kost van de verf wegviel.  
Ik was opgelucht dat er niet moest overschilderd worden.  
Bij zoveel opgewekt gekwetter en blije gezichten stelde Darren glunderend voor
dat hij de rest van de muur ook wel kon doen. 
Nu dat weer … 
Ipv naschoolse opvang wordt het voor Darren fulltime bewaking. Eventueel met handboeikes.

Tot zover Peter. En dat hij zijn Diane een diplomatiek genie vindt.
m - EZW-02/2014,bijgewerkt