een blitse flits

 Een aantal jaren geleden las ik ergens een flitsend verhaal.
Het werd verteld door de dochter. En het ging ongeveer zo : 

1994 of 1995

Mijn ouders zijn bedaarde mensen en zullen zich zeker niet te buiten gaan
aan overdreven snelheid of aan andere vormen van hooliganisme.
Ze kwamen terug van een dag winterwandelen met de Natuurclub en
ze hadden onderweg ergens halt gehouden om iets te eten.
Het was later geworden dan verwacht en het was al donker.

Tijdens het rijden merkte Vader opeens een lichtflits achter zich.
Was dit nu het beruchte flitsen waarover men het had?
Hij reed toch niet te snel? Voor alle zekerheid loste hij het gaspedaal.
Moeder werd zenuwachtig bij de gedachte aan het bedrag van de boete.
"Daar gaat ons volgend etentje", dacht ze.
Er gebeurde verder niks, er kwam geen politie met zwaailichten
en Pa gaf een beetje gas. Een beetje maar.
Enkele minuten later zagen ze opnieuw een flits achter zich.
"Roger, vertraag dan toch!" zei Ma, want twee snelheidsboetes zouden een dure grap kunnen worden.
"Ik rij 50 Meiske, sebiet krijg ik een boete omdat ik hier te tráág rij!"

Ze besloten de autostrade te verlaten: "Dan rijden we langs de oude baan naar huis.
Dat duurt wat langer, maar daar hebt ge dat modern gedoe niet", besloot Pa.
Op de afrit van de autostrade : opnieuw een flits.
Drié boetes, dacht Ma, en ze voelde dat ze bleek werd.
"Dit kan toch niet meer", vloekte Pa.

Op de steenweg gekomen : wéér een flits. De vierde.
Pa parkeerde de wagen en stapte uit om te kijken waar die flitsers wel konden staan.
Er viel niks te bespeuren.
Terwijl hij naast de wagen stond : weer een flits
En die kwam van de achterbank.

Wat was er gebeurd: Pa had die dag voor de eerste keer zijn nieuw fototoestel gebruikt,
zo’n groot zwart ding met een kanon van een zoom vooraan en
een bakbeest van een flitslamp bovenaan.
Om een of andere reden was de batterij van de lamp blijven aanstaan
en om de zoveel minuten ging de flits af.
Pa heeft de batterij kunnen afzetten en
ze reden 10 km trager dan de toegestane snelheid naar huis.
Want een mens weet nooit.

Thuis vond Ma dat ze een borrel verdiend had om te bekomen van de emoties. 
En ‘s anderendaags heeft Pa de gebruiksaanwijzing van zijn blitse flitslamp
eens grondig doorgenomen.

Waarschijnlijk circuleert dit verhaal nu nóg op hun familiebijeenkomsten. :o)
EZW-02/2014, bijgewerkt