|
De teletijdmachine is geen grote machine meer, toen zo met instappen en ingewikkelde bedieningstoestanden.
  time travel machine blueprints https://news.nationalgeographic.com/news/2013/13/130412-iranian-time-machine-time-travel-grandfather-paradox/
Het is nu een tele-tijd-box, met afstandsbediening. We zijn er op vooruitgegaan.
'k Zou zo'n dingske dus thuis hebben liggen en ik zou enkel efkes terugkomen
wanneer er eten moet gemaakt worden of LM verkommert door eenzijdige voeding,
door een regime van dingen die hij zelf het liefst klaarmaakt.
Ik zou constant rond voyageren via dat teletijd-dingske.
Er is energie om meerdere personen te verzappen, we kunnen dus met veel op stap.
Geen Professor Barabas of Scotty meer nodig, we doen het nu zelf.
'k Zou niet naar één bepaalde periode gaan, ik zou themareisjes ondernemen,
constant en bijna continu, want met een teletijdbox wordt tijd wel een heel relatief iets
vooral wanneer men zo'n ding thuis heeft liggen, gewoon op de salontafel.
En per thema neem ik natuurlijk een paar specialisten en enthousiastelingen mee.
Er is zap genoeg voor iedereen.
http://ronamok.com/2010/10/22/the-rule-of-thumbs/ 
Mijn eerste reis zou zijn, mechanica. Hoe zat het met de houten machinerie.
Tredmolens, katrollen en alle andere hijswerktuigen want zonder die toestellen
werden geen hoge (stenen) gebouwen gebouwd.
De gotische kathedralen in West-Europa, de piramides in Egypte,
die in Midden-Amerika, de lemen flatgebouwen in Yemen, de rotswoningen overal-en-elders …
Hoe verplaatste men toen gereedschappen en materiaal in verticale richting
en hoe voerde men het bouwafval af ? Dat wil ik allemaal gaan bekijken.
Volgende reis : grote houten machines. Weefgetouwen, textiel in de Lage Landen en elders.
Drukpersen. Dat soort dingen. Op die reis moet LM weer mee en zo nog een paar mensen natuurlijk.
En dan voeding, zonder LM, want misschien moeten we houtjes knabbelen.
Ik wil weten wat er te eten gegeven werd aan de mensen in Sparta. Spartaans eten waarschijnlijk.
Maar was het enkel water en brood of mocht er al eens een ajuin bij?
Ze hadden er openbare keukens, als ik me goed herinner uit de geschiedenislesjes.
Daar wil ik dus gaan kijken en ruiken en ook proeven.
En wat aten de mensen die de piramides bouwden. ‘k Heb daar eens een documentaire over gezien.
Door de vondsten konden de archeologen met duizelingwekkende precisie vertellen wat er ooit gegeten was.
En nu wil ik nog weten hoe het bereid werd en hoe het smaakte. Als het lekker is blijf ik mee afwassen.
Met zand. Afwassen met zand, want in de woestijn is niet genoeg water om het aan afwas te verspillen.
En dan wil ik alle scheepswerven die ooit bestaan hebben gaan bekijken. En breeuwen van dichtbij zien.
Kijken hoe ze een groot houten schip neerleggen en terug recht halen, zonder het in frut te trekken.
Ik ben nog niet uitgefantaseerd, maar hier ga ik efkes stoppen. Straks reis ik misschien verder.
m – EZW-04/2013, HiH-03/2015, bijgewerkt vanuit 2525
|
