de klokken in reparatie

Ieder jaar maakten we nestjes van hooi en plaatsten die in de tuin
in de lage struiken van stekelbezen, troskesbezen, jeneverbezen, in de haag, enz.

Die nestjes waren geen kunstwerken en het heeft heel wat moeite gekost eer ik het onder de knie had,
dat was pas het geval toen ik doorhad dat de eerste/onderste  draai met het hooi heel vast moest zijn,
dan verder draaien en het nest viel niet meer uiteen. 

Gelukkig was mijn 5 jaar oudere zuster heel behulpzaam en zij hielp me met het maken en plaatsen van de nestjes,
dit in tegenstelling met mijn 11 jaar oudere broer die er plezier in had zijn zusjes te treiteren,
vb. achter onze rug ons nestjes ergens anders te zetten,
ons wijsmaken dat de klokken in Rome tegen een toren gebotst en hun vleugels kwijtgeraakt waren,
ze moesten in Rome blijven tot ze gerepareerd waren en
niemand wist hoelang dat zou duren, enz… den treitzak!

Gewoonlijk koste het veel moeite om me ’s morgens wakker te maken,
deze keer echter wou ik met eigen ogen zien of er nu al dan niet
klokken met half kapotte vleugels over ons huis zouden vliegen en ik was al vroeg wakker,
ging naar beneden en zag mijn grote broer met een papieren zak vol eieren binnen komen.

Dief ! Vuilen dief ! Ma, hij heeft ons eieren gepikt !!!  

Door het kabaal dat ik maakte was nu iedereen wakker. Ma, pa, mijn zuster kwamen kijken.
Ons ma troostte me door te zeggen dat het geregend had en dat ze daarom de eieren weggenomen had
en toen het niet meer regende had ze mijn broer opgedragen de eieren terug te leggen eer ik wakker werd.
Bon, ik geloofde het maar halvelings want mijn broer kennende…!

En ik hoorde haar stillekes tegen onze pa zeggen:
“dat is de eerste keer sinds maanden dat ze vanzelf wakker wordt en dan nog zo vroeg.”

05h17 

Meiske, het is bijna dag en het heeft niet geregend. 
Hier ni, in Rome ni, nergens ni. Van heel de nacht ni. 
De eieren zullen straks droog zijn. 
Laat u dit jaar niet doen hé! Gelijk waar ge zijt.

m - EZW-04/2014, bijgewerkt – i.m. FIV