afl. 030/121

Wegens ooit een vergissing in de nummering bestaat deze aflevering niet maar ik bewaar en volg wel de oorspronkelijke nummering
omdat anders de verwijzing/de link naar de bron niet meer klopt. En bronvermelding is ongeveer heilig hé, m.

afl. 029/121 ~ Echtelijke verwijten

Het duurde geen week of Gerda onthaalde me krijsend en gillend met haar feestelijkste verwijten.

'Dat jij hier nog een voet durft binnen te zetten, jij schurftige hond. Ha, meneer heeft een hoer.
En dat duurt al jaren. Nu weet ik wat ik aan die toot van jou miszag. Afgeleefd! Rot weg, schoft.
O, ik wist het. God, mijn Heer, U bent mijn getuige dat ik het vermoedde.
Al vele jaren komt hij niet meer af, ben ik lucht voor hem.
Zelfs geen zoen met Nieuwjaar. Geen vriendelijk woord …
Blijf met je tengels van mijn deuren. Wie weet wat je er bij die hoer mee uitgespookt hebt.
Vies, vies, ik ben vies van jou. Door het hoofd zal ik je schieten en dat spel tussen je benen afsnijden.
O, God, Heer van mij, laat me toch zwijgen.
Maria, ons aller moeder, leg andere woorden in mijn mond, ik smeek U.
Je stinkt naar haar. Straks moet ik braken, zie.
Al jaren de nagel van mijn doodskist en nu hoerenloper ook!
Dat mankeerde er nog aan.'

Ze draafde maar door. Er kwam geen eind aan. Almaar heftiger.
Schreeuwend, met haar overslaande kraaienstem en maar dreigen met de vuisten.
Zo had ik haar nog nooit gezien.

'En denk maar niet dat ik jaloers ben! Ik geef geen sikkepit om jou.
Maar mijn zoon en Pat, de buren, pastoor Serge, de omgeving,
hoe gaan die allemaal tegen ons aankijken. Wij …'

'We kunnen scheiden.'

'O ja, dat zou meneer en zijn violet goed uitkomen. Wie weet, heb je nog tijd om te scheiden,
je kan tegen die tijd allang rondlopen met aids aan je gat.
Heer, vergeef mij dat laatste woord. Sta me bij, Heer, en heb begrip voor mijn woorden.
Scheiden nooit! Hoor je mij, nooit! Jamais! Wat de Heer verenigd heeft, kan niet gescheiden worden.'
'Laat je god er buiten en trachten we dit af te handelen als volwassen mensen, ja?'

'Hier valt niets af te handelen. Zelfs moest je me morgen vertellen dat het uit is met die troela, ik zou je niet geloven.
Serge zegt het ook: eens dat een man van die kelk gedronken heeft, is hij verloren.
Er zijn uitzonderingen, maar een leugenaar zoals jij, een geboren scheefmarsjeerder!
Je het leven zuur maken, ja, met plezier. Scheiden? Over mijn lijk!'

wordt morgen vervolgd - tekst geplaatst met toestemming van de auteur: http://blog.seniorennet.be/titipoes3/archief.php?startaantal=140