wat opa's en oma's allemaal moeten kunnen !

Zelf hebben LM en ik geen kleinkinderen (geen kinderen ookni) en misschien daardoor
heb ik een mateloze bewondering voor wat oma's en opa's allemaal moeten kunnen.

Zou het kloppen dat kleinkinderen het herexamen zijn
voor wat men met de eigen lading kinderen verprutst heeft ?
Goed, begin dan maar al te studeren voor dat herexamen.

'k Heb gisteren iets geoefend en op ruitjespapier gaat het makkelijker.
Ruitjespapier biedt door de horizontale en de verticale lijntjes iet of wat houvast voor
de verhoudingen tussen de verschillende delen van de kattepoes. 

hoe tekent men een kat     zo tekent men een kat

Bij mij stond het mondje er eerder, vanaf fase 5 al, nog voor ze een lijfje had.
Ik liet het wat meer naar boven krullen ook, dan lacht de kattepoes een beetje. 
Van zodra ze een mondje heeft kan de kat praten, zolang men aan het tekenen is.
Toen de tekening klaar was, was ook de kattepraat-inspiratie op.

Achteraf kreeg ze een tekstballonnetje en zei ze wat er die dag gezegd werd of moest worden,
bvb : 'tomaten zijn soms wel lekker hoor'
En in een tweede ballonnetje zei de kat wat de oudste daarvan dacht : 'maar soms ook niet'.
In een derde ballonnetje stond wat de mama zei : 'van tomaten wordt ge sterk'. 
Gelukkig was mijn blad groot genoeg om alle tekstballonnetjes er op te krijgen,
want de twee kleinen bleven enthousiast tekstjes produceren.

De kat kleuren deed de jongste zelf. Dat deed ze met meer ijver dan ik. Mijn ijver was opgebruikt bij de staart. 

De staart tekenen was voor mij het moeilijkste. Gom of geen gom, er zaten twee kinderen op te kijken
en de staart was nooit goed. Daarom : eerst een dag op voorhand oefenen.
Wanneer het klein comité er dan is, schudt men de kat zó uit het potlood. Met staart en al. 

Voor volgende keer willen ze een giraffe en een koerscoureur want
zondag gaan ze ergens naar renners kijken. Nu ga ik oefenen. Vooral de giraffe.

m  – HiH-07/2015, herzien