Lang geleden, in de tijd dat we nog Belgisch geld gebruikten droomde ik eens dat ik 42 miljoen kreeg.
Geërfd of gewonnen of gebankroofd, dat werd er niet bij gedroomd.
Er was gewoon ineens 42 miljoen. Voor mij. 
Wat ik daar toen mee zou doen weet ik niet meer maar het getal 42 is me altijd bijgebleven.
Áls er ooit geld binnenvalt, zal het iets met 42 zijn. 42€, dat kan ook, of 42 cent.

Lotto spelen doe ik niet. LM wel. Hij heeft daar ingewikkelde geheime systeemconstructies voor.
Welke constructies dat zijn weet ik niet, want ze zijn geheim.
Hoeveel geld hij daaraan besteedt weet ik ook niet, want het is zíjn geld.

Er was een tijd dat hij me al eens wat getallen vroeg, om in te vullen.
Maar sinds zijn geheime formule is dat niet meer nodig. Dat vind ik ook beter.
Want het was een verpletterende verantwoordelijkheid.
Door mijn argeloze keuzes gingen hier elke week miljoenen verloren.
Sinds zijn Systeem gaat deze kelk aan mij voorbij.

Ooit heb ik wel lotto gespeeld. Op zaterdag was dat toen te doen.
Het was met een caféclubje en we speelden 100 BF per week, per persoon.
De koopvaardij werkte toen nog met contracten van zes maanden. Ik werd opgeroepen,
betaalde bij het clubje mijn twee weken vooropzeg en vertrok naar andere horizonten. 
Zes maanden later en terug thuis, vernam ik dat het clubje 60.000 BF per persoon gewonnen had,
drie weken na mijn vertrek. Tja, dat zijn zo van die dingen hé.
Maar ik was er heel gerust in, want het was geen 42.000 BF. Mijn beurt zou dus nog komen. Ooit.

We zijn nu meer dan 30 jaar verder en ik heb niet meer gespeeld sindsdien. Het is er gewoon niet meer van gekomen. 
30 jaar x 52 weken x 100 BF = 156.000 BF, minstens.
Dat is iets van een 3.850€ die ik niet heb uitgegeven. Goed hé! Alleen weet ik niet waar ik dat geld gelegd heb.

m  - EZW-06/2014, HiH-04/2015, herwerkt