Van de kleuterklas herinner ik me niet de allereerste dag, wel een paar andere dingen.
Veel is het niet, al ben ik er toch twee schooljaren jaren geweest. '55-'56 & '56-'57
Ik denk beide jaren in hetzelfde lokaal en telkens bij zuster Jozefa. 

Er stond een tafelzandbak op kinderhoogte. De kleintjes mochten zand morsen en de groten,
de vijfjarigen kuisten het achteraf op. Of dat toen grondig gedaan werd betwijfel ik nu.
Een zandbak binnen in de klas … ik denk dat zuster Jozefa dikwijls zand staan vegen heeft.
Het was een houten bak op pootjes, de juiste hoogte, met een binnenbekleding in zink.
Misschien was het gewoon een afgedankte bloembak en was zuster Jozefa een vindingrijk mens?

Dit was bij de Ursulinen in Koekelberg.
We gingen te voet naar school. Een buurmeisje nam me heen-&-terug mee.
Dat kon toen nog in die buurt.
Nu is dat daar ondenkbaar. En niet alleen vanwege het verkeer.  

De ingang voor de Vlaamse kindjes was aan de achterkant van het gebouw,
in de Herkoliersstraat. Een straat die me veel smaller lijkt dat toen.
De immense poort van toen bleek op StreetView een dubbele deur te zijn,
ongeveer de breedte van een stootkar. Het hekwerk is vervangen door PVC.
Dat het PVC is weet ik omdat ik er eind februari 2012 eens langs gegaan ben. 

De buurt is veranderd maar niet onherkenbaar. Dat soort wijken wordt niet gerenoveerd. Hoogstens opgelapt.
De zon scheen op de stoep, als een welkom. Dat is niet veranderd.
Het speelplein is vanaf de straat niet meer te zien. Dat is jammer want ik wou weten of de grot er nog stond.
Dat was een vies ding in cement met stalactieten. Die dropen van de schimmel en ander verdriet.
Rond heel het bouwsel stond een traliehek op kinderhoogte.
In die grauwe grot stond een proper wit lievrouke smartelijk naar boven te kijken.
Zij vond die vochtige viezigheid boven haar hoofd maar niks.
En ik vond dat zo erg dat ik er thuis niet kon over ophouden.
De kindjes mochten 's avonds allemaal naar huis en onslievrouke moest in die grot blijven staan. 's Nachts!

Omwille van de gemoedsrust in huis zei mijn Moeder dat zuster Jozefa elke avond,
nadat de kindjes naar huis waren, het lievrouke meenam naar binnen.
En ik geloofde dat direct, want zuster Jozefa kon alles. Ook over tralies kruipen.

m - EZW- 09/2012, HiH-09/2015 - bijgewerkt

Maart,

Die tafelzandbak bestaat nog steeds hoor. Iedere kleuterklas zou er zo een moeten hebben, zeker de kleintjes van 2,5 en 3 jaar kunnen niet zonder.

En wat die zinken binnenbekleding betreft, het is geen omgebouwde bloembak of zoiets, maar af en toe wordt die zandtafel een watertafel en dan is een waterdichte binnenbekleding een noodzaak. 

Een moddertafel is helemaal het einde: zand en water mengen: leute en ervaring verzekerd. Maar afspraken moeten er zijn, anders.....

ik ben er zeker van dat uw zuster josefa met plezier iedere avond hoopjes zand bij elkaar veegde.

 Het is een rustgevende activiteit. Zeker na een schooldag drukke kleuters is het een therapeutische bezigheid. 

A6

03-09-2018 om 16:28 geschreven door Agnes