26-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

25-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Verlatingsangst

Verlatingsangst bij dieren,
als het baasje werken gaat
als de postbode niet bellen wil
als de waterbak zijn bodem keert
als het dagrantsoen verorberd is...

Verlatingsangst bij kindjes,
als de mama slapen gaat,
als het speelgoed onbereikbaar is
als niemand bij de schoolpoort staat
als er niemand in de kamer is.

Verlatingangst bij mensen
die afstand onderhouden
die nabijheid blijven schuwen
in alles wat bespreekbaar is
en al wat leeft boven de gordel


24/12/2010

24-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Dooi tot nader order

Niet meer wit, maar wel nog koud,
minder hard, wel stilaan klam.
Zwetend langs hun vochtig hout
druipend langsheen de stijve stam

Paarlemoeren winterpracht
die bruin bederft voorbij de wegen
kringelt weg naar goot en gracht
komt geen hindernis meer tegen

't Voetpad boort zich door het wit
of wat er nog van overblijft;
een sneeuwman buigt totdat hij zit
en in de vriesnacht toch verstijft

23/12/2010

23-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Bezoeker

Nu weet ik waar je gelopen hebt,
en waarlangs je dan gaat jagen.
Ik hield de sneeuw voor ongerept
na al die lange wintervlagen.

Maar ik zie nu waar je slapen gaat
en dat mijn kippen daarmee leven;
je jaagt hun muizen 's avonds laat
en kan hun beet're nachtrust geven.

Ze noemen jou een wilde kater,
maar bent gelukkig wat je bent
zelfs al bevriest nu al het water
en ben je 't vriezen al gewend

Ik volg je sporen in de sneeuw
na elke vlaag van witte vlokken,
je voelt je vast een kleine leeuw
de trouwe klant van kippenhokken

21/12/2010

21-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Iedereen op de wereld wens ik in deze kersttijd een tante Martha toe!

Dit gedicht gaat eigenlijk over mijn grootmoeder







Jouw beeld

Nooit hoorde ik een naam uit mensenmond
met de zelfde warmte en genegenheid,
met de zelfde waardering en respect
met zoveel liefde, zoveel tederheid,
dan de naam waaronder men jou
het beste kende:

Tante Martha was een begrip:
een eeuwige bloem op ieders lip
een triomf van schoonheid ergens binnen
offer en vergeving waren je kwaliteiten
je lach was echt en een gehele gave
tot ieders geluk

Je schonk je dochters aan de Heer
en je zoon aan mijn eigen moeder
maar jij alleen bent in mijn geest
het voorbeeld voor de ware vrouw
die haar gezin onvoorwaardelijk
beschermt en alle onheil trotseert
over oorlog en mensengrillen heen

Ik zie
je ogen in de wolken
en je haren in de zee
je glimlach in de zon

Ik voel
je handen in de mijne
en je zoen die laatste keer
zoals er nooit geen andere meer kwam

Ik hoor
je stem in mijn hart
telkens ik verdriet of pijn
of teleurstelling verdring

19/12/2010

19-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

19-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

18-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

De bloemen voorbij

Ik slikte even toen ik in de hoek
van de kamer die ruiker bloemen zag,
Gistren was ik urenlang op zoek
naar iets wonderbaars dat ik schenken mag

Je stem die hijgde aan de telefoon
verraadde dat er iemand bij je was
en ik hoorde aarzeling in je toon
net alsof ik wegzonk in een moeras

Het heeft me toen de ganse dag gekweld
dat ik maandenlang in jou had geloofd
dat ik de duurste bloemen had besteld
behalve jij zat niemand in mijn hoofd

Bloemen hebben nu nog geen geheugen
en protesteren niet als je ze dropt
Maar als de intenties niet meer deugen
is 't best dat je met vazen vullen stopt

17/12/2010
　

17-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Blind date

Morgen is voor mij de grote dag
die and're dagen doet vergeten,
wanneer ik jou ontmoeten mag
en we samen uit gaan eten

Als ik opsta na de langste nacht,
klopt mijn hart snel vol verlangen
te gaan kijken waar dat meisje wacht
met een blos op beide wangen

Ik twijfel nu, was het vandaag
en was het hier op deze plek ?
De droeve zon zakt al omlaag,
ik voel me dom, ik voel me gek !

Gist'ren was voor mij een dode dag,
die ik spoedig wil vergeten
gewoon omdat ik jou niet zag
Ik had veel beter moeten weten

16/12/2010

16-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Terminus

Welke straat je ook inslaat,
je blijft er eenzaam achter.
Tenzij er iemand meegaat,
weerklinkt het klagen zachter

Meestal doe je dat alleen
bijna nooit eens vergezeld,
want je leven was te leen,
met je streven en je geld

Deze straat draagt niet je naam,
je loopt er heen verloren,
tot je halt houdt aan een raam,
en stamelt: nu niet storen!

Wetend wat je hebt geloofd
worden je pupillen groot
snap je wat er is beloofd
Deze straat loopt nergens dood

15/12/2010

15-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Afscheid

Ik kende je van soms gezien
en zelden eens gesproken.
Toen werd je eensklaps ziek
en was er iets gebroken

Je wereld was de onze niet
en de onze was je kwijt,
zodat je zelfs je huis verliet
voor je eigen veiligheid.

Je zat op het verkeerde spoor
en bracht jezelf in nood
Je ziekte brak niet verder door:
je kreeg een snelle dood.

14/12/2011

14-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Bij de haard

De deur op een kier,
gluur ik naar de mensen buiten
op weg naar elders,
al is het koud daar buiten

De deur piept open,
warmte ontsnapt naar buiten,
verdwijnt in de mist,
die stijgt uit de sneeuw buiten

De deur waait dicht:
het is veel fijner hier binnen
op weg naar nergens,
behalve het liefste vanbinnen

13/12/2011

13-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

12-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Dit gedicht schreef ik 55 jaar geleden. I
Ik was toen 8 jaar oud en zat in het derde leerjaar







De ruiter


De ruiter is sterk van hand,
Tegen iedereen is hij bestand,
Hij heeft een heel groot zwaard,
En rijdt onvervaard.


Als hij klein was, leerde moeder 'm lopen.
Daarvoor kwam hij van de grond aan tafel gekropen.
Maar nu is hij ruiter en leeft in vree,
en vraagt ons: Rijden jullie allemaal mee?

10-12-2010 om 11:28 geschreven door Frankie

Elias

Je ogen volgen me
en elke beweging die ik maak.
Alles wat beweegt
wil je grijpen , voelen, proeven.

Alles wat je grijpt,
gaat prompt naar je mondje toe.

Je boodschap is te horen,
maar niet te ontcijferen,
want je schreien vergt onderzoek
naar de mogelijke plek
van je onbehagen,
ergens tussen billen en tandjes

Als je eindelijk kan eten,
blijf je rond je gluren

en leer je je wereld kennen
en als dan zo ineens
je oogleden verzwaren
glijd je weg in een zalige slaap


9/12/2010

09-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Een minuutje meer

Nog een minuut,
zo maar na het ontwaken,
om de kwade dromen te verjagen,
de dag te plannen,
de spoken te bannen...
Alsjeblieft, nog één minuut
in je armen

Nog een minuut,
zo maar na het ontbijten,
om de sterke koffie te verteren,
de dag te plannen
problemen te bannen
Alsjeblieft, nog één minuut
met je praten

Nog een minuut
zo maar na het instoppen
van de kleinzoon met zijn beertje
zijn dag te plannen
ons even ontspannen
Alsjeblieft, nog één minuut
méér gelukkig zijn

8/12/2010

08-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Hoe ver duurt het nog?

Er was een tijd
dat ik de weg naar jou in uren mat
en de tijd met jou alleen kon onthouden
door te denken aan de ruimte
waarin we toefden

Er kwam een tijd
dat je onze stappen bijeentelde
om te weten hoe lang we samen waren
bezig met plannen voor de tijd
waarvan we droomden


Het wordt stilaan tijd
om de rest van de weg in te schatten
die alleen afhangt van de tijd die ons rest
om de ruimte te verkennen
waarin we samen toeven

7/12/2010

07-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Verspilling

Verspilde tijd

met werken voor de blinden

Jaren kwijt:
steeds gedacht dat ze me beminden

Verspilde kracht
met zwoegen voor toeristen,

niets volbracht,
behalve energie en durf verkwisten

Verspilde moed
om kastelen op te bouwen

eigen bloed
dat rekent zonder veel vertrouwen

Verspild geduld
met wachten op een zanger

put gevuld
als was ik heel mijn leven zwanger

Verspilde hoop
op jaren van voldoening

tekst te koop,
gemiste kansen op verzoening

Verspild verdriet
om leven van verspilling

Liefde niet:
unieke reden voor een rilling

6/12/2010

06-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Onrecht

Wat doe je als het onrecht zegeviert,
en de haver naar het paard gaat
dat het eigen gras verkiest
en nooit eens
verder
kijkt
dan
de schrikdraad
die elke zekerheid
weghoudt van avontuur
uitdaging en ontdekkingen
waarmee echte liefde kansen krijgt
?

3/12/2010

03-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie