Dag wandelaar (versie 2.0)
Soms dans ik dartel
in kronkels en meanders,
dan weer gerust en burgerlijk
als de boer in zijn zondagse pak.
Soms ben ik onbedwingbaar breed
en koester de laagste kouters
en dek ze statig en beheerst
en spiegel de wilg naast de populier.
Ik houd van mijn bedding hier
en kronkel zo veel ik kan
om hier te mogen blijven
eer ik me verlies in de Denderwond.
Zelfs de Seine vlucht Parijs
na één fraaie snelle bocht
en zucht dan verder naar de zee,
daar doe ik niet aan mee.
En als de molenaar kleppen sluit
mag ik bruisen en spatten
vol geweld, omdat het alleen
mijn kracht is, die dan telt.
De Mark vloeit door Tollembeek.
6/10/2008
|