Avondschemering # 65
Ik belde je vanmorgen
en je zei me dat het nog geen ochtend was.
Ik verzweeg mijn zorgen,
'k Zou wachten tot het voor jou ochtend was.
Ik schreef je een lange brief,
in de hoop dat je hem op een mooie dag zou lezen.
Ik schreef: ik heb je o zo lief.
Maar je leefde veel te hectisch om mijn brief te lezen.
Ik zend je nu een mail,
een uurtje voordat onverbiddelijk de laatste avond valt.
Het grijpt me naar de keel
dat jij zelfs nu niet ziet hoe je leven is verknald.
7/3/2013
|