Het verdict
Ik zag je razen op je snelle high speed boot en je zag niet wat de baren je zegden, en je hoorde niet wat de oever je bood.
Ik hoorde je schreeuwen dat niemand sneller was dan jij, niemand beter, wijzer of begaafder, niemand zo onkwetsbaar, hoog en vrij.
Ik deed je lachen met mijn zorgen en mijn angst want van ons tweeën over zeven zeeën was ik van ons beiden steeds het bangst.
Ik wou je leren van de meteoren naast de zon van de slakjes op de bloemen en wat jij in je haast niet begrijpen kon.
Ik zal je missen als de deur ooit opengaat en van mijn vrienden in dit leven niet iedereen terzelfdertijd gelijk naar binnen laat.
|