|
Een seizoen te lang
Zoals mijn vaders ooit eens deden,
en zoals zij vergeefs probeerden te vermijden,
zijn zij in de zomer van hun leven overleden,
en wil ik net zoals zij eens overlijden.
Maar mijn lente is pas aangebroken,
en mijn winter is al lang voorbij.
In het najaar ben ik jaren weggedoken,
smachtend naar het voorjaar en de mei.
Toch weet ik dat mijn vaders overleefden
om hun dromen vorm te geven,
dat hun armen en hun lippen beefden
en hun erfgoed onaf of niet beschreven.
Niemand luistert naar een stervend hert
of ziet dat ook een laatste gloed kan laaien,
niemand voelt dat alles wordt zoals het werd,
en dat alleen de wind zal blijven waaien.
19/10/2014
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
