Vertigo
Duizelend in een spiraal van blindheid,
in de wetenschap dat verder dan het verste
in geen geval het einde is:
Je kan altijd een stapje verder gaan.
Duizelend in een wervelwind van onmacht
in het besef dat na het laatst getelde jaar
nog eeuwen zullen volgen
die niemand kent of tellen zal.
Duizelend in de schaamte om de hoogmoed
van wezens (bewerend het leven te kennen)
die zelf sterven in bekrompenheid,
waarvan ze vol lef de anderen betichten.
Verstrikt in grenzeloze tijd en ruimte
die ons denken in een draaikolk drenken
tot Iemand ons liefdevol confronteert
met geloof in eindeloze hoop.
8/12/2015
|