Bedachtzaam
Mieren in mijn schoenen
woorden in mijn hoofd;
vuur schroeit me als ik zit,
ver weg fietsen om terug te keren
een sprong van de trein
telkens er vaart in komt:
angst voor de terminus
en pret in het plannen
vertrouwen in elk detail
en in de deus ex machina
uitgestelde uitspattingen
tot amper voor de uitvaart
tenzij de voldoening me kalmeert
of
de kale reis me inspireert.
Bedachtzaam zal ik het allemaal opnieuw beginnen
want ik heb een nieuwe kans verdiend.
Alleen smeek ik tot wie het horen wil
tot wie het horen kan:
Bevrijd mij uit deze houten kist
vooraleer de hengsels roesten.
|