|
Dwarrelvlucht
Kindergelach toeterde door mijn ogen,
de roos begon te geuren
en de dauw gleed in de kelk.
Waar wacht de merrie?
Ik weet niet of ze op haver wacht.
Ergens is ze verscholen
in mijn gisteren.
Ze neuriet een wiegenlied
over de koelte van de ochtend
en de zwoelte van een roes
die me troost
tussen de kille muren,
waar de smart bevriest
in witte kegels,
wijzend naar de paarse lucht.
Ja, er is een kind dat schreit,
en dat hoor ik echt.
Mijn droom is gezadeld,
en galoppeert verder in de bossen
van één donker glas wijn.
Maar waarheen:
weiger ik te raden
sinds de rozen geuren.
2/9/2009
|
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
