|
In veilige haven
Je hebt me nooit een ding gegeven
dat ik voortaan koesteren kan.
Niets dat ik de rest van mijn leven
kan gebruiken in mijn eigen plan.
Je licht verblindde soms mijn ogen,
de bundels toonden ons de weg
naar havens die we vinden mogen,
zonder schipbreuk, zonder pech.
Op je toren die de zee begreep,
wenkten spiegels naar de horizon,
die ijdel als een verre escape
niets anders dan bezwijken kon.
Toen de ochtend dan je stralen at
en je aandacht haast vanzelf verdween,
is het water even opgespat.
Je zei niet veel en ging toen heen.
18/3/2010
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
