|
Bij opa op de schoot
Met je warme armpjes
kan je amper mijn arm omarmen,
maar je knelt die stevig vast
tot de slaap je overmant.
Je hoofdje zijgt opzij,
zacht zuig je aan mijn duim
die wegglijdt om je polsje.
Je ragfijne haartjes haperen
aan mijn vergeten stoppelbaard
en roeren niet meer.
Je blik zinkt weg
met je vermoeide ideetjes
verscholen achter vier rijen zware wimpers
versloten als twee blitse ritsjes
privé pad naar het dromenland.
Onze ademhaling vloeit ineen
en je volgt het ritme van mijn hart,
zo warm als nooit tevoren,
tot je weer eens hongert
naar de dag.
24/1/2011
|
Het is net als de regering die weten ook niet wat ze willen jammer genoeg 
Met warme groetjes en een lach
Een fijne start van een nieuwe week
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
