Bonn 1770 –Wenen 1827 Duits componist, behoort tot de meest bewonderde componisten uit de westerse muziekgeschiedenis.Uitgaande van de Weense klassieke traditie ontwikkelde hij geleidelijk een individuele stijl, waarmee hij de voorbode werd van de romantiek. Hij heeft in de 19de eeuw een zeer grote invloed uitgeoefend.
____________________________
Mozart
Salzburg 1756 – Wenen 1791
Oostenrijks componist, geldt als een van de grootste fenomenen uit de muziekgeschiedenis. Zoon van Leopold Mozart en Anna Maria Pertl (1720–1778), toonde al zeer vroeg een grote muzikale aanleg, die vanaf 1760 door zijn vader werd ontwikkeld.
____________________________
Chopin
Frédéric François (Pools: Fryderyk Franciszek) Zelazowa Wola, bij Warschau, 1810 – Parijs 1849
Pools componist en pianist Chopin was de zoon van een Franse vader en een Poolse moeder.
Schreef vrijwel uitsluitend pianomuziek, waarin elegante, expressieve melodieën. Experimentele harmonieën en vrije vormen worden gecombineerd met een briljante pianotechniek. Zijn werk vormt het hoogtepunt van de romantische pianomuziek en is excellent voor het instrument geschreven. Het vormt een persoonlijke synthese van Pools-traditionele en West-Europese klassieke elementen. Aanvankelijk trad hij op als concertpianist. Later echter trok hij zich steeds meer uit de openbaarheid terug en concentreerde hij zich op het lesgeven.
____________________________
Mensen kun je vergelijken met muzieknoten . Als ze eenmaal op elkaar zijn afgestemd , vormen ze een prachtig orkest. Deze mooie tekst schreef Amouretje in mijn gastenboek.
Een koppel dat het lang uitzingt, heeft meer gemeen dan alleen liefde tussen hen beiden. Dezelfde houding tegenover alcohol, de leeftijd van het koppel bij hun huwelijk, hun opleidingsniveau en het feit of ze roken, spelen een grotere rol in het voortbestaan van de relatie. Een Australische studie bevestigt daarmee officieel wat de meesten van ons al langer aanvoelden of vermoedden.
Roken & drinken Koppels die ongeveer evenveel drinken hebben meer kans om bij elkaar te blijven dan een koppel waarvan een partij meer drinkt dan de andere. Hetzelfde geldt voor roken: als de twee wel of niet roken, hebben ze meer kans om bij elkaar te blijven dan wanneer de ene rookt en de andere niet.
Te jong, te oud Koppels die op jonge leeftijd in het huwelijksbootje duiken hebben dan weer meer kans om uit elkaar te gaan "omdat ze niet weten wat bij hen past of wat ze willen in het leven". Hetzelfde geldt voor wie laat trouwt, omdat het aanbod geschikte kandidaten dan kleiner is, net als de kans om er de liefde van je leven uit te pikken.
Mannen met jongere vrouwen mogen dan langer leven, maar hun huwelijk niet. Een leeftijdsverschil van negen of meer jaren, verhoogt de kans op een echtscheiding aanzienlijk. Zowel een significant jongere vrouw als een significant jongere man doen de relatie sneller eindigen.
Kinderen vs opleiding Kinderen uit een vorige relatie doen de liefde ook snel bekoelen, net als werkloosheid en economische crisissen. Hoogopgeleide koppels kunnen de liefdesvlam langer laaiende houden dan laagopgeleide koppels.
Dat alles bleek uit een onderzoek bij 2.500 koppels die 6 jaar lang gevolgd warden. Tegen het einde van het onderzoek was een kwart van de koppels uit elkaar, wat de onderzoekers deed besluiten dat de helft van de koppels na 25 jaar niet meer zou bestaan. (edp)
Officieel is het allemaal niet, maar dit kan wel eens de kleinste hond ter wereld zijn. Scooter, een zes maanden oude Maltezer uit Nieuw-Zeeland, is zo klein dat hij in een theekopje past. Het hondje is amper 8 centimeter hoog, meet zo'n 20 centimeter van kop tot staart en weegt een schamele 400 gram.
Volgens baasje Cheryl McKnight is Scooter gestopt met groeien en is hij dus kleiner dan de huidige recordhouder Boo Boo, een Amerikaanse chihuahua van iets meer dan 10 cm. Scooter is zo klein dat hij uit een eierdopje eet en in een schoenendoos slaapt. Het hondje uitlaten lukt niet, want geen enkele riem is klein genoeg. Om ongelukken te voorkomen heeft McKnight een truitje voor Scooter gemaakt uit een paarse sok. (sps)
Wie loopt het meest risico: vleeseter of vegetariër?
Er wordt vaak de nadruk gelegd op de gezondheidsaspecten van een evenwichtig vegetarisch dieet: minder kans op kanker, bijvoorbeeld. Maar is vegetarisch eten altijd de gezondste oplossing? De Daily Mail zet veel voorkomende gezondheidsproblemen op een rijtje.
1) Artritis Hebben het meeste kans: vleeseters Reumatische artritis is een gevolg van het immuunsysteem dat gewrichten aanvalt, wat pijn en stijfheid veroorzaakt. Vijf of meer keer per week rood vlees eten verhoogt het risico op artritis. Wie elke dag vlees eet, heeft zelfs dubbel zoveel kans dan wie slechts twee keer per week rood vlees at.
De reden ligt bij de stoffen in het vlees zelf. Collagenen zetten het immuunsysteem in werking, het vele ijzer hecht zich dan weer aan de gewrichten, wat schade veroorzaakt. 2) Onvruchtbaarheid Hebben het meeste kans: vegetariërs Bij ongeveer één op zes koppels verloopt de bevruchting moeizaam. De zaken worden bemoeilijkt door een vegetarisch dieet, en dan vooral door het populaire vervangproduct soja. Een onderdeel van soja, genistein, saboteert het sperma terwijl het naar de eicel zwemt. Vegetarische vrouwen die zwanger willen raken, vermijden best soja voor een bepaalde tijd. 3) Galstenen Hebben het meeste kans: vleeseters Galstenen worden gevormd als de gal in de galblaas stenen vormt, in plaats van vloeibaar te blijven. Een pijnlijke aandoening die ertoe kan leiden dat de galblaas moet verwijderd worden, als dit onbehandeld blijft.
Een mogelijke oorzaak is het verzadigde vet in het vlees. Uit onderzoek bij 45.000 mannen bleek dat mannen die veel vlees aten 18 procent meer risico liepen op galstenen dan wie meer groenten en onverzadigde vetten at. Die laatste houden de insuline op peil, wat de vorming van galstenen tegengaat. 4) Tanderosie Hebben het meeste kans: vegetariërs Groenten als courgettes, paprika's, uien en aubergines veroorzaken tanderosie doordat de aanwezige zuren in aanraking komen met de tanden. Ook fruit is redelijk zuur en kan de tanden aantasten.
Geroosterde groenten zijn slechter omdat de hoge temperaturen een chemische reactie op gang brengen die de zuurtegraad nog verhoogt.
5) Alzheimer Hebben het meeste kans: vleeseters Alzheimer staat in verband met 'hoopjes' proteïnen die gevormd worden in het brein. Antioxidanten, vitamines en polyfenolen (een stof in planten) zou beschermen tegen die hoopjes.
Wie 'mediterraans' eet (relatief weinig vlees) heeft 48 procent minder kans om geheugenproblemen te ontwikkelen. Wie zijn vleesconsumptie vermindert en meer groenten, fruit en granen eet, ziet de kans op milde geheugenproblemen met een derde dalen.
6) Osteoporose Hebben het meeste kans: vleeseters Osteoporose treft ongeveer een op drie vrouwen en een op twaalf mannen. Dierlijke proteïnen, vooral van rood vlees, hebben een slechte invloed op de botten door de zuurresten die ontstaan bij de vertering ervan. Die zuren moeten gecompenseerd worden met mineralen als calcium, zoals in groene bladgroenten.
7) Depressie Hebben het meeste kans: vegetariërs Het tekort aan vitamine B12, gevonden in vlees en zuivel, kan milde neurologische problemen veroorzaken, zoals mood swings en depressie. B12 is nodig voor celgroei en zenuwfuncties. Slechts enkele sneetjes vlees per dag is voldoende om je (kleine) noodzakelijke portie binnen te krijgen. Maar wie niet aan die portie per dag komt, riskeert depressieve buien, vermoeidheid en geheugenstoornissen. 8) Spieratrofie Hebben het meeste kans: vegetariërs Afname van spierweefsel is een neveneffect van een dieet arm aan proteïnen. Zij helpen immers mee de spieren opbouwen en in standhouden. Goede bronnen van proteïnen zijn vleesvervangers als quorn, tofu en seitan en groenten als bonen en broccoli. Ook rijst en pindakaas bevatten veel proteïnen. 9) Voedselvergiftiging: Hebben het meeste kans: vleeseters De meeste gevallen van voedselvergiftiging zijn gelinkt aan zuivel, schaaldieren, ongewassen salade, rood vlees en gevogelte. Vooral rauw rood vlees is een bron van gevaarlijke organismen als E.coli, salmonella en campylobacter.
Het vlees in een afgesloten bak onderaan de koelkast bewaren zodat er geen ander voedsel of vocht aankan, is een goed begin. De handen wassen voor je met rauw vlees in aanraking komt ook. (edp)
Verscholen achter videospelletjes en televisie, verliezen kinderen alle contact met de natuur. "Dat is een ware tragedie", zo stelt een Amerikaanse auteur op Timesonline.
Kindertijd Hebben wij een leukere kindertijd gehad dan de huidige kinderen, vraagt de auteur van het boek 'Last Child in the Woods' zich af? Urenlang ravotten in de bossen, spelen in het park of op rustige plekjes: het lijkt er tegenwoordig niet meer bij. Zelfs in de meest stedelijke gebieden lijkt het erop dat kinderen vroeger meer van de natuur proefden in een park of ander plekje. Spontaan buiten spelen, met of zonder vriendjes uit de buurt: kan het nog?
Huidige kinderen weten alles over het milieu en zijn gevaren, maar verliezen wel elk fysiek en psychisch contact met de natuur. Elke kind kan vertellen over het regenwoud in de Amazone, maar niet over die keer dat ze in het veld luisteren naar de wind of kijken naar de wolken.
Natuurstoornis "Ik wil liever binnen spelen, want daar zijn al mijn spelletjes", vertelde een tienjarige onlangs. De high-tech maatschappij geeft aan jongeren nieuwe kansen, allicht, maar tot welke prijs?", stelt de auteur terecht. De auteur heeft het over een nieuwe term, een 'natuurstoornis', een vervreemding van de natuur, dat bij de meeste jongeren flink tiert. Favoriete herinnering Onderzoekers in Engeland, America, Scandinavië en Australië onderschrijven het bestaan van dergelijke trend en waarschuwen voor de gevolgen ervan. Een rondvraag aan 3.000 parents leert dat spelen in het park of tuin tot hun meest favoriete herinnering behoort van de kindertijd, gevolgd door het bouwen van kampen en de fauna en flora ontdekken in het bos. Vandaag spenderen slechts 38 procent van alle kinderen meer dan een uur buiten. 13 procent van de kinderen speelt nog op 'natuurrijke plaatsen', vroeger was dat 40 procent. 75 procent van de volwassenen beweerde in de buurt een eigen plekje te hebben waar het leuk vertoeven was, meer dan de helft verbleef er enkele keren per week.
Geen voeling Een onderzoek door BBC Wildlife Magazine, rapporteerde dat nog weinig kinderen enige voeling hebben met diersoorten als libellen of kikkers. Spelen op het platteland stond als minst populaire bezigheid aangestipt. Het rapport doet de wenkbrauwen fronsen, ook die van Sir Attenborough: "niemand kan de natuur beschermen zolang we ze niet verstaan".
Onveilig Waarom spelen ze niet meer buiten? Amerikaans onderzoek legt tal van redenen bloot. Gaande van minder natuurgebieden, meer tv- en computerconcurrentie tot gevaarlijker verkeer, meer huiswerk en drukke tijdschema's. Bovenaan prijkt de vrees van ouders voor ontvoeringen. Onveiligheid is de belangrijkste reden, terwijl onderzoek uitwijst dat de kans op een daadwerkelijke misdaad zoveel kleiner is dan media doet geloven.
Emotioneel welzijn Een spijtige zaak, want de natuur doet heel wat goeds voor een jongere. Zet kinderen in een kamer met natuuruitzicht en stress verdwijnt, vooral bij kinderen die daar gevoelig voor zijn. Een wandeling in park bant eveneens depressieve gevoelens.
De natuur pakt leerstoornissen aan, activeert de creativiteit, verhoogt het leer- , ervarings- en testvermogen. Volgens Zweeds onderzoek zijn kinderen die minstens zes uur per week buiten spelen, minder ziek en lijden ze minder aan obesitas. Tips Kan je als ouder helpen om je kind naar buiten te krijgen? Jawel, stelt de auteur. Vertel waarom die plek zo speciaal was tijdens je kindertijd, help hen een eigen plekje te vinden.
-Laat hen buiten kamperen. Koop een tent of maak een tipi. Laat deze de hele zomer buiten staan.
-Ga op insectenonderzoek, leg af en toe een 'groen uurtje' vast met de hele familie. Klim met hen in de bomen, kijk naar de bloemen of ga wandelen.
-Leer kinderen hun zintuigen gebruiken. Gebruik een blinddoek en leer hen ruiken, voelen en proeven.
-Leg een moestuin aan. Gebruik zaadjes die snel resultaat geven zoals radijsjes of laat kruiden groeien in potten. (lvl)
De woorden 'Ik hou van je' zijn onbetaalbaar. Letterlijk zelfs, blijkbaar zijn ze meer dan 190.470 euro waard. Het bedrag werd berekend nadat duizend Britten een beoordeling dienden te geven aan vijftig belangrijke gebeurtenissen uit hun leven.
Op de eerste plaats prijkt 'een goede gezondheid, goed voor 209.912 euro in een mensenleven. De magische woorden 'I love you' staan tweede, gevolgd door een duurzame relatie, goed voor 180.476 euro. 'Wonen in een veilig en vreedzaam land' werd becijferd op 150.871, 'het hebben van kinderen' op 144.046 euro.
Lachen boven seks Seks lijkt minder belangrijk dan gedacht. 'De liefde bedrijven' strandt onderaan, lager dan 'lachend door het leven' te wandelen. Ook 'op vakantie gaan' en 'lezen' komen in het lijstje voor.
Alternatief voor geld Steve Henry, die de gegevens gebruikt in zijn boek 'You Are Really Rich: You Don't Know it yet', wil met zijn publicatie een antwoord bieden aan de huidige financiële crisis. "Dit boek biedt een alternatief aan. Mensen zoeken naar andere manieren om beter te leven, naar iets dat geld kan vervangen. Als het er echt op aankomt, is geld minder belangrijk. De meesten leggen vooral de focus op familieaangelegenheden en vrienden, op rustige momenten beleven en nieuwe plaatsen ontdekken". (lvl)
Eén van de eerste maatregelen die de Mexicaanse overheid nam tegen de Mexicaanse griep was het uitdelen van neus- en mondmaskers. Helpen die echt?
Het is goed een onderscheid te maken tussen maskers en zogenaamde respirators. De belangrijkste doelgroep voor maskers zijn zieke mensen die hun infectie kunnen overdragen op anderen. De maskers gaan dit tegen. Ze beletten dat ultrafijne druppeltjes die virussen kunnen bevatten zich bij uitademen, niezen of hoesten in de omgeving verspreiden. Hun afdichting is echter niet waterdicht. Ze beschermen niet, zoals veel mensen denken, tegen het inademen van zulke deeltjes. Maar ze verhinderen wel dat je met handen en vingers aan neus of mond komt, iets wat mensen zeer vaak en totaal onbewust doen.
Respirators, een Engelse term voor gas- en stofmaskers, beschermen wel tegen inademing van ongewenste partikels. Zogenaamde N95-respirators houden minstens 95 procent van alle fijne luchtstofdeeltjes tegen. Ze worden onder meer gedragen tijdens chirurgische ingrepen, maar ook op bouw- of afbraakwerven met veel fijn stof. Voorbeelden kan je op deze website onderaan bekijken.
N95-respirators beschermen tegen inademing van ziektekiemen, maar er is geen duidelijkheid over hun effect tijdens epidemieën. Hun gebruik ligt immers niet voor de hand. Deze soepele maskers moeten zodanig vervormd worden dat ze nauw op het gezicht aansluiten en zo goed als alle ingeademde lucht door het masker passeert. Dat is ietwat vermoeiend en maakt hen dus minder geschikt voor mensen met ademhalingsmoeilijkheden.
Tijdens epidemieën weet je nooit of de persoon voor je besmet is of niet. Dus moet je de respirator in principe altijd dragen. Maar na verloop van tijd gaan ze vaak de huid irriteren. Zeker bij warm en vochtig weer of wanneer je zweet. Ze worden na verloop van tijd vochtig door de uitgeademde lucht en dat maakt hen minder aangenaam om dragen. Wanneer je ze wat nonchalanter en minder aansluitend gaat dragen, vermindert echter hun bescherming omdat een groot deel van de ingeademde lucht niet meer door de respirator passeert.
Zowel maskers als respirators zijn bestemd voor eenmalig gebruik.
Het leren controleren van je hongergevoel en zin in lekkernijen is het grootste probleem van diëters, aldus voedingsconsulent Harald Stossier. Daarom geeft deze succesvolle professor enkele tips waardoor je minder gaat eten.
Luisteren naar je lichaam "Omdat we als kind verplicht werden ons hele bord op te eten, kunnen de meeste mensen de juiste grootte van een portie niet inschatten. Ze weten niet wanneer ze genoeg hebben gegeten. Velen zijn dus te dik omdat ze simpelweg te veel eten. Je moeten leren luisteren naar je lichaam, dat is belangrijker dan te kijken naar wat er op je bord ligt. Het is een kwestie van training", aldus Stossier.
Genoeg? Het geheim is volgens de professor dat wanneer je een vol gevoel hebt, je eigenlijk te veel hebt gegeten. Vaak hebben we zin in iets omdat we het zien in plaats van dat we echt honger hebben en veel dingen stoppen we in onze mond uit gewoonte. Dus vanaf vandaag eindig je vijf minuten eerder met je maaltijd voor je dat normaal gezien zou doen. Of wanneer er nog een kwart van je eten op je bord ligt. Doe dan even tien minuten iets anders, zet je vervolgens terug aan tafel en vraag je af of je nog altijd hongerig bent. Het is bijna zeker dat dit niet zo zal zijn. Schep dus de volgende maaltijd minder op en als je bijna gedaan hebt, doe je weer hetzelfde als hierboven. Heb je echt nog honger, eet dan je bord leeg.
Tips om je hongergevoel en de grootte van je porties te controleren: - Gebruik kleinere borden. Voor je hoofdmaaltijd kun je bijvoorbeeld een dessertbord gebruiken. Het klinkt heel eenvoudig maar het werkt. Je hersenen zullen je maag vertellen dat je alles op hebt, waardoor deze het signaal krijgt dat je genoeg hebt gegeten.
- Drink genoeg water tussen de maaltijden, twee tot drie liter is aanbevolen. Veel mensen verwisselen dorst namelijk met een hongergevoel.
- Neem je tijd. Door traag te eten geef je je hersenen de kans om de boodschap naar je maag te sturen dat je genoeg hebt.
- Probeer twee keer per week genoegen te nemen met een kom soep met volkorenbrood als avondmaal, zo wordt je er gewoon aan minder te eten. Als je 's ochtends dan hongerig wakker wordt, kun je een stevige maaltijd eten. Bij het ontbijt en de lunch werkt je verteringsstelsel optimaal, dat zijn de beste momenten om het meeste voeding te nuttigen.
- Slaap genoeg. Doordat je 's avonds geen zware maaltijden meer eet verbetert je nachtrust. Vermoeidheid maakt dat je zin krijgt in energierijke voeding.
- Zorg dagelijks voor een portie lichaamsbeweging. Zelfs al is het maar een wandeling in plaats van de auto te nemen of huishoudelijk werk.
- Met junk food krijg je geen vol gevoel omdat het weinig voedzame stoffen bevat. Hoewel het een caloriebom is, zal je lichaam blijven snakken naar de voedingstoffen die het nodig heeft. (ep)
Verzadigde vetten zijn slecht voor je cholesterol. Maar wat betekent dat concreet voor je voedingspatroon?
Het is belangrijk dat je voeding evenwichtig is samengesteld. Ideaal is het als in een maaltijd maximaal 30 procent van de energie uit vetten komt, waarvan maximum 10 procent uit verzadigde vetten. Maar hoe pas je dit concreet toe?
Vlees Verzadigde vetten zitten veel in vette vleessoorten. Kies voor mager vlees en beperk de hoeveelheid. Honderd gram vlees per dag is voldoende. Vervang ook twee keer per week vlees door vis.
Snoep en koekjes In roomboter, koekjes, chocolade en gebak zitten veel verzadigde vetten. Vervang daarom snoep door fruit, nootjes en gedroogd fruit. Koekjes eet je best met mate. Kies voor vezelrijke of droge koekjes.
Vetstof Wees zuinig met minarine of margarine op je boterham. Als je bakt, gebruik dan vloeibare margarine of olie. Wees ook gewoon zuinig met vetstof: één eetlepel vetstof per persoon is voldoende.
Zuivel Wees zuinig met zuivel: drink of eet er maximum een halve liter per dag van. Kies ook voor magere of halfvolle zuivel, want in volle zuivelproducten zitten veel verzadigde vetten.
Hoe leuk de zon ook is, voor je huid is ze niet lief. Liefst 80 procent van huidveroudering is te wijten aan de UV-stralen van de zon. Zelfbruiner is een interessant alternatief. Maar hoe breng je die mooi aan?
Wie met zelfbruiner aan de slag gaat, heeft één grote angst: strepen. Nochtans zijn die makkelijk te voorkomen, als je maar voorbereid aan de slag gaat.
Voorbereiding Neem eerst een douche voor je je zelfbruiner bovenhaalt. Scrub jezelf van top tot teen en scheer of epileer je benen. Gebruik voor je gezicht een speciale gezichtsscrub. Droog je goed af.
Bodylotion Check eerst waar je droge plekken hebt op je lichaam. Vaak is dit op je knieën en ellebogen. Smeer wat bodylotion op die droge plekken. Als je er rechtstreeks zelfbruiner op aanbrengt, dan trekt die er te diep in, waardoor je oranje plekken krijgt.
Zelfbruiner Begin bij je voeten en werk zo naar boven. Let op voor de plooien in je huid, zoals je knieplooien. Zorg dat daar niet te veel zelfbruiner komt, anders krijg je plekken. Let er bij je gezicht op dat je je wenkbrauwen en haarlijnen vermijdt. Vergeet je oren niet: een bruin gezicht en witte oren staan een beetje vreemd.
Achteraf Was je handen onmiddellijk nadat je de zelfbruiner heb aangebracht, en doe het grondig. Anders riskeer je dat je handen oranje gaan uitslaan.
Verwacht wordt dat de Mexicaanse griep binnenkort ook in ons land dodelijke slachtoffers zal eisen. Moeten we nu bang zijn voor de Mexicaanse griep?
Hoeveel mensen er effectief ziek zullen worden of sterven, kan niemand voorspellen. Maar de onzekerheid dat je zelf een van de slachtoffers kan zijn, maakt veel mensen erg ongerust. De cijfers van 3 miljoen griepgevallen en 7 griepdoden per dag die Nationaal griepcommissaris, Marc Van Ranst, onlangs liet vallen, schijnen veel mensen erg ongerust te maken.
Dat is nergens voor nodig, want het aantal griepdoden verschilt niet wezenlijk van het aantal slachtoffers in een normaal griepjaar. Afhankelijk van het type velt de griep in ons land jaarlijks tussen 1.000 en 2.000 slachtoffers. De meeste daarvan blijven onopgemerkt omdat griep zelden of nooit als doodsoorzaak vermeld wordt. Stel dat de epidemie van Mexicaanse griep vijftien weken duurt (griepepidemieën lopen zelden langer dan vijftien weken uit) en er zeven slachtoffers per dag vallen, dan blijft het aantal doden nog lager dan 750. Veel minder dus dan een gewoon griepjaar. En als we ons niet ongerust maken over de griep in andere jaren, waarom zouden we dat nu dan wel doen?
Beter nu besmet dan later Op dit moment is de Mexicaans griep nog erg mensvriendelijk. De klachten verschillen niet wezenlijk van de gewone seizoensgriep: een plotse koortsopstoot, spierpijn, vermoeidheid en symptomen van de luchtwegen die gepaard kunnen gaan met diarree en zich onwel voelen.
Als je dan toch de griep moet krijgen, raak je vermoedelijk beter nu besmet, nu de griep nog zo onschuldig is, dan later wanneer hij misschien een aantal kwaadaardige trekken opgescharreld heeft na zijn doortocht in het zuidelijke halfrond.
In Zuidoostazië woedt immers nog steeds de vogelgriep A/H5N1. Maar gelukkig lijkt die A/H5N1 tot nu toe niet erg gesteld op vermenging met andere griepsoorten.
Bovendien geniet wie nu besmet raakt met de A/H1N1-griep, waarschijnlijk van een zekere immuniteit tegen latere mutaties. Dat is een tweede reden waarom het niet zo slecht is om nu al besmet te raken.
Tenminste, als je gezondheid goed genoeg is en je bereid bent om het zeer kleine risico op een ongelukkige afloop erbij te nemen. Maar zulke risicos nemen we dagelijks tijdens zo veel verschillende activiteiten, bijvoorbeeld telkens wanneer we ons in het verkeer wagen.
Elke dag stofzuigen lijkt bijzonder hygiënisch, maar dat is het niet. Een stofzuiger is gemaakt om zichtbare stukjes vuil op te zuigen. Die gaan recht de stofzak binnen en dan ben je ervan verlost. Wie graag een hygiënisch huis wil, neemt dus al snel de stofzuiger ter hand. Maar dat is geen goed idee. Het probleem ligt bij de kleine stofdeeltjes. Die vormen een gevaar voor de gezondheid, want ze kunnen onder meer lood, pesticiden of zware metalen bevatten. Ze kunnen allergieën of astma verergeren. Deze kleine stofdeeltjes gaan gewoon dwars door de stofzuigerzak heen. Ook al lijkt de vloer schoner na het stofzuigen, in werkelijkheid dwarrelen er nog steeds kleine stofdeeltjes door de lucht. Door elke dag te stofzuigen, waaien deze kleine stofdeeltjes juist extra op, waardoor je er meer last van kan krijgen.
Om dit te voorkomen, kan je een stofzuiger kopen met een HEPA-filter. Die zijn beter in staat om allergenen en kleine stofdeeltjes tegen te houden. Toch bieden ze ook geen garantie dat je voortaan allergievrij door het leven kan. Dweilen is een meer hygiënisch alternatief.
Op vraag van Jan van het blog Bas en Belle een beetje nieuws over Molly.
Met Molly gaat het nu heel goed. We hebben wel veel aanpassingsproblemen gehad, maar nu vertrouwt hij ons al heel wat meer en wij begrijpen hem ook al beter. Wel laat hij bepaalde dingen nog niet toe...
Hij is een superlieve en aanhankelijke kater geworden.
Minder verging het met de katten van de buren. Vroeger kwamen die hier bij ons binnen alsof ze hier thuis waren...door brand in de woning die paalt aan onze tuintjes hebben de drie katten niet meer buiten gemogen van hun baasje...bang, omdat ze anders via dat huis op de grote baan zouden geraken.
Dat was trouwens de reden dat we Molly geadopteerd hebben. Ik miste die poezen enorm, allé toch twee ervan want "de witten" kwam niet zoveel buiten.
Maar na drie maanden kon hij ze niet meer binnenhouden. En dus zo gebeurde het dat tien dagen nadat Molly hier thuis was die katten terug buiten mochten. En wat dacht je dat die deden? Juist, ja direkt op weg hierheen.
Mijn hartje ocharme sprong een gat in de lucht maar tegelijkertijd weende het ook, want ik mocht ze niet binnenlaten vanwege Molly. Die had het al moeilijk genoeg gehad in zijn leventje en 'k wou het hem niet aandoen dat hij zich weer zou moeten weren tegen katten.
***
"Manou, Vlekje en Witteke" kijken verbaasd naar Molly...toemme toch!!! Dat ziet er niet goed uit zullen ze gedacht hebben.
"Vlekje" aan het kijken of hij veilig kan afspringen
Ons Molly staart ze aan en denkt waarschijnlijk ...toemme weeral katten!
Manou en Vlekje geduldig aan het wachten tot de deur zou open gaan...
Ondertussen komt Vlek al gezwind binnen, passeert soms op een halve meter van Molly en dan hoor je het geblaas, maar Vlekje trekt het zich niet veel meer aan. Manou is veel banger en die blijft liever uit de buurt, enkel als hij het gat vrij ziet dan durft hij binnen te komen.
Wat een prachtig weertje hebben we gehad...nu nog eventjes terug op gang komen hier. Ik laat jullie een paar prachtige beelden zien van het landschap en de omgeving Oostkerke - Hoeke.
Pasta is al lang niet meer het voorrecht van de Italianen, maar neemt steeds meer plaats in onze Belgische keukens in. Gemakkelijk en snel klaar, goedkoop, eenvoudig en toch gezond: je zou voor minder overstag gaan.
Hoe lang de Italiaanse pasta al bestaat is niet geweten, maar er doen allerlei verhalen over de ronde. De legende wil dat Marco Polo aan het einde van de dertiende eeuw pasta meebracht vanuit Azië naar Italië. Andere bronnen zeggen dat de Arabieren tijdens hun veroveringen in de twaalfde eeuw als eerste een gekookte, noedelachtige pasta introduceerden in Sicilië.
Feit is dat pasta over de eeuwen heen alleen maar aan populariteit heeft gewonnen en tegenwoordig over de hele wereld wordt gegeten. Doordat er zo veel export is, moet Italië zelfs tarwe invoeren om aan de pastavraag te kunnen voldoen.
Voedingswaarde? Pasta wordt gemaakt met een deeg van bloem, water en eventueel eieren. Een groot deel van de voedingswaarde wordt dus bepaald door de gekozen bloem. Traditioneel wordt harde tarmebloem gebruikt, de zogenaamde semolina, maar er kunnen ook andere granen gebruikt worden.
Andere granen leveren vaak een meer plakkerige pasta, maar hebben dan weer als voordeel dat ze geen gluten bevatten. Daardoor zijn ze een handig alternatief voor mensen met coeliakie, een allergie voor gluten. Gluten is een eiwit dat voorkomt in rogge, tarwe, haver en gerst.
Er bestaan ook meergranenpastas en volkorenpastas. Deze laatste zijn de meest voedzame. Volkorengranen bevatten veel zemelen en ze kunnen het risico op coronaire hartziekten, diabetes en bepaalde kankers verminderen tot 30 procent.
Het pastadeeg kan ook aangevuld worden met eieren. Deze maken het deeg elastischer, sterker en zachter, en ze verrijken de voedingswaarde ervan.
Pasta bevat veel meervoudige koolhydraten (60 à 75 gram per 100 gram pasta). Die zorgen voor een trage energieopname en dus een lage bloedsuikerspiegel. Pasta is daardoor ideaal voor wie sportinspanningen moet leveren. Bovendien bevat pasta weinig vetten en eiwitten. Voor je cholesterolgehalte hoef je ook niet te vrezen als je graag pasta eet, want pasta is vrij van cholesterol.
Volkorenpasta kan per honderd gram 32 procent van je dagelijkse behoefte aan vitamine B1 invullen, en zelfs 60 procent voor vitamine B3. Ook magnesium, fosfor en ijzer zijn goed vertegenwoordigd in pasta.
Tips voor in de keuken Pasta lijkt een makkelijke klus, maar toch zijn er enkele trucs die je moet kennen. Niemand wil immers een plakkerige, overgare pasta op zijn bord krijgen.
Gebruik een grote pot met veel water. Je hebt minstens een liter nodig voor honderd gram droge pasta. Zo heeft je pasta voldoende plaats om te bewegen.
Goed roeren is ook belangrijk. Zo vermijd je dat de pasta gaat kleven. Bovendien wordt hij zo gelijkmatig gaar.
Olie toevoegen kan, maar is alleen nodig als je verse pasta kookt. Zout toevoegen moet je altijd doen, van zodra het water kookt en voor je de pasta erin legt.
Italiaanse mammas gieten vaak ook een klein beetje van het zetmeelrijke kookwater in de saus. Zo verbetert de smaak en de structuur van de saus.
Pasta laten schrikken onder koud water is overigens uit den boze. Zo spoel je immers het zetmeel weg, en meteen ook de smaak. Schrikken is enkel goed als je de pasta in een koude salade wil gebruiken.
Boekenwinkels hebben tegenwoordig meestal een groot aanbod zelfhulpboeken. Boeken over zelfhulp en zelfontplooiing zijn immens populair. Ze bieden kant-en-klare oplossingen voor de zoekende mens. Maar maken ze die belofte ook waar?
Steeds meer mensen gaan zelf op zoek naar hulp voor hun problemen, of dat nu fysieke ongemakken of psychische kwalen zijn. Logisch ook, want een boek is nog altijd goedkoper dan een consultatie. Bovendien kan je je met je boek terugtrekken in je privésfeer. Zelfhulpboeken zijn ook een handig alternatief voor wie de stap naar een zelfhulpgroep te groot vindt.
Wie koopt ze? Mensen die zelfhulpboeken kopen zijn niet chronisch ongelukkig of mentaal gestoord, verre van. Het zijn mensen die graag lezen, die nadenken over zichzelf en hun relaties. Over het algemeen zijn lezers van zelfhulpboeken vrij tevreden met hun leven.
Het zijn zoekende mensen: ze zijn nieuwsgierig en ze streven actief hun geluk na. Ze gebruiken de boeken om beter te worden en hun leven te beheersen. Vaak zien ze de verbanden tussen relaties, gedachten en handelingen erg helder.
Kwaliteit
Er zijn ontelbaar veel zelfhulpboeken op de markt, maar ze zijn niet allemaal van dezelfde kwaliteit. Hoe weet je of jouw boek een goed boek is? Een goed zelfhulpboek verplicht je tijd te nemen om stil te staan bij je eigen situatie. Het geeft je inzicht in die situatie en de mogelijkheid om jezelf te genezen.
Een zelfhulpboek moet vertrekken vanuit het leven zelf en moet geschreven zijn vanuit ervaringsdeskundigheid. Uit de lucht gegrepen peptalk helpt niemand vooruit. Daarom is het ook goed als een boek veel voorbeelden bevat. Die zijn belangrijker dan de adviezen van coaches of therapeuten. Als een lezer ziet hoe anderen de dingen hebben aangepakt, en welk resultaat ze daarbij geboekt hebben, kan hij daar kracht uit putten.
Voorts geeft een goed zelfhulpboek de lezer de kans om weer controle te krijgen over de situatie. Alleen al door een boek te kopen, door te kiezen tussen verschillende titels, stijgt de lezer uit zijn slachtofferrol. Die lijn moet het boek doortrekken.
Effect? Er zijn maar weinig wetenschappelijke gegevens over de effecten van zelfhulpboeken. Het lijkt erop dat ze helpen, maar veel hangt af van het boek zelf. De auteurs die focussen op persoonlijke onafhankelijkheid, tolerantie, zelfactualisering, kalmte en een innerlijk kompas kunnen het geluk van de lezer vergroten. In ieder geval bieden zelfhulpboeken een inspirerend antigif tegen ons gevoel van hulpeloosheid, dat ons vaak is aangeleerd. Als een boek iemand kan doen geloven dat hij echt uit de put kan raken, is het helingsproces al begonnen.
Let op voor Er zijn ook zelfhulpboeken die gebakken lucht verkopen. Zo schrijven verschillende auteurs dat zelfbevestiging je van je negatieve zelfbeeld zal afhelpen. Als je jezelf maar lang genoeg vertelt hoe goed je bent, zal je je vanzelf beter gaan voelen, is het idee. Wetenschappelijk onderzoek heeft echter aangetoond dat dat niet klopt. Je zelfbeeld is de som van jarenlange interacties met ander mensen. Die wis je niet zomaar uit.
Ook boeken die schrijven dat je gewoon je doel moet visualiseren en dat de rest wel zal volgen, kan je beter mijden. Optimisme is immers niet genoeg. Je kan wel geloven dat je je doel kan bereiken, maar je moet ook nog de kracht hebben om de obstakels die op je pad komen te overwinnen.
Tuinieren, klussen en koken zijn ideaal om depressieve gevoelens te bannen. Fysieke arbeid helpt tegen neerslachtigheid. Zo stelt neurowetenschapper Kelly Lambert in haar nieuwste boek 'Lifting Depression' en staat te lezen op Express.be
Oertijd De menselijke hersenen zien er met onze oerouders nog altijd hetzelfde uit, alleen waren onze voorouders de hele dag bezig. Ons modern, comfortabel leven past niet in dat brein, waardoor het depressief wordt. Zelfvertrouwen Wie fysiek bezig is, is in staat om meer moeite te doen voor beloning. Hierdoor krijgt iemand meer zelfvertrouwen en reageert die gemotiveerder, twee eigenschappen die een depressie kunnen voorkomen.
Hersenen Volgens Lambert vormen emotie, beweging en denken één geheel. Door te bewegen worden bepaalde delen van de hersenen geactiveerd en worden nieuwe hersencellen aangemaakt. Door deze aan te maken, kan een depressie verminderen. Handenarbeid is daarbij zeer belangrijk, de hersenen worden zo meer geactiveerd dan andere lichaamsdelen. (lvl)
Dat roken verslavend is, weet intussen wel iedereen. Maar hoe komt dat precies? Het antwoord is: nicotine.
Nicotine, de belangrijkste chemische verbinding in tabak, is verantwoordelijk voor de fysieke afhankelijkheid en deels ook voor de psychologische gewenning. Nicotine lijkt qua vorm en structuur op acetylcholine, een neurotransmitter of boodschappersstof die het dopaminesysteem in de hersenen prikkelt. Prikkeling van dopaminerge hersenreceptoren zorgt voor een goed, ontspannen gevoel. Om dat gevoel te kunnen reproduceren, zijn echter steeds grotere doses nicotine nodig.
Er treedt dus gewenning op. Meer nog, door het overaanbod van nicotine in de hersenen komen er in de grijze massa dopaminerge receptoren bij. Chronische stimulatie van deze receptoren neutraliseert het euforische gevoel. Na verloop van tijd veroorzaakt nog gemiddeld één sigaret op de tien zo'n positief moment. De andere negen sigaretten dienen om de emoties neutraal te houden en om negatieve effecten tegen te gaan. Want, wanneer men niet rookt, blijven de receptoren onverzadigd. Dat zorgt voor prikkelbaarheid en nervositeit.
Constante nicotinespiegel Iedere roker zorgt er onbewust en op zijn manier voor dat de nicotinespiegel in zijn bloed min of meer constant is. Niet alleen door een vast aantal sigaretten per dag te roken, maar vooral door de manier van roken.
Een roker kan trekje na trekje de dosis nicotine in het bloed vrij precies moduleren. Overdosering, op stressmomenten bijvoorbeeld, is moeilijk. Verschillende sigaretten na elkaar worden niet fors geïnhaleerd, de luchtwegen voeren de hoge doses nicotine weer naar buiten.
Het is opvallend hoe stabiel de concentratie nicotine in het bloed blijft. Iedere roker voelt zich best met zijn persoonlijke, optimale dosis. Lichtere sigaretten, met een lager nicotinegehalte, zijn daarom volstrekt zinloos. Rokers compenseren de lagere dosis door dieper te inhaleren of door de filter plat te drukken.
Lichte sigaretten hebben filters met microporiën die de geïnhaleerde rook vermengen met lucht. Een roker die probeert het aantal sigaretten per dag te beperken, zal ook dieper inhaleren om de maximale doses uit de sigaret te halen. Onbewust zal een roker nooit onder een bepaald aantal sigaretten gaan.
Natuurlijk is niet iedere roker in dezelfde mate verslaafd. Rokers kunnen hun mate van fysieke afhankelijkheid onderzoeken met de Fagerström-zelftest, een gevalideerd en internationaal erkend instrument.
Aerobics, fitness, BBB, allemaal heb ik het wel eens geprobeerd. Niet omdat ik zo sportief aangelegd ben, maar eerder omdat ik moeite heb om mijn gewicht onder controle te houden. Je weet dan dat je moet gaan sporten, en probeert het dus maar eens. Tot telkens die ontnuchtering komt: weer geen succes.
Nu hoorde ik van die nieuwe rage: zumba. Verschillende vriendinnen bleken wel heel erg enthousiast. En dus schreef ik me in voor een proefles.
Voorbereid op een zoveelste ontgoocheling (met die start-to-run was het laatst ook niets geworden) vertrok ik naar de les. Ik was een beetje te laat, dus moest me onmiddellijk in de groep gooien en meedoen.
Na tien minuten was ik al helemaal in de ban van de vrolijke, opzwepende muziek. Ik deed mijn uiterste best om de snelle heupbewegingen van de lerares te volgen, al dan niet met succes. Blijven stappen, riep de lerares tussen elk liedje door, en zo kwam het dat ik een uur lang onafgebroken heb bewogen. En dat was erg lang geleden.
Het leuke is dat je eigenlijk gewoon danst, en ondertussen met je armen beweegt. Je hebt helemaal niet het gevoel dat je aan het sporten bent. Het is zwaar en lastig, maar het ritme van de muziek stuwt je vooruit. Ik bleef gewoon gaan, en voelde me bijzonder vrouwelijk terwijl ik met mijn heupen stond te wiegen en met mijn boezem stond te schudden. Een groot voordeel vind ik dat: het is een elegante sport. Puffend sit-ups doen en je lijf moeizaam in gang trekken, is er voor het eerst niet bij. Eindelijk!
Na de les, ben ik moe en vooral heel erg bezweet. Maar uitgeput ben ik niet, zoals ik na een looptraining altijd had, hoe kort ook. Ik ben moe, maar op een ontspannen manier.
En ook na een nachtje slapen, zie ik de zumba nog volledig zitten. Ik heb geen spierpijn, maar ik voel dat mijn lichaam gesport heeft. Dat geeft me een gezond gevoel, het gevoel dat ik goed bezig ben.
Of ik effectief veel calorieën verbrand heb, zoals beloofd wordt bij de zumba, weet ik niet. Maar ik hoop toch over enkele weken wat resultaat te zien onder de vorm van een strakkere buik dan. bron Door: Liselotte Ampe - 26-06-2009
