Dragon wordt vooral gebruikt in kip- en eiergerechten, salades, vianigrettes (tartarensaus). Een dragon- of bearnaisesaus maakt van onze maaltijden èèn culinair festijn. Ook de populaire dragonazijn smaakt enorm lekker bij salades,... Ook in soepen is dragon complementair (venkelsoep, tomatensoep...). Het keukenkruid smaakt het sterkst wanneer men het oogst voor de bloei en men dient het steeds vers te gebruiken. Gekneusde bladeren en in gedroogde toestand moet veel aan aroma inboeten. Optimaal is wanneer men het kort laat mee opwarmen en voor het opdienen toevoegt aan de gerechten. Gebruik het ook met mate want anders kan de smaak nogal opdringerig. over komen.
.Aangezien de zaden in onze streken geen kiemkracht bezitten vervalt hier de zaaimethode. Daarom zijn we verplicht andere vermeerderingswijzen te gebruiken:
1. Stekken: dit gebeurt in de lente door het nemen van kruidachtige kopstekken of door wortelstokstukken die men in een mengsel van turf en zand steekt op een warme plaats, beschut met dubbel glas of onder geperforeerde plastiekfolie. na het inwortelen kan men de stekjes oppotten en daarna afharden en buiten planten op de gewenste plaats.
2.Scheuren: is een veelgebruikte vermeerderingswijze die ook dient te gebeuren in de lente. indien men ten volle wil genieten van het aroma van dragon is het aangewezen de plant om de drie jaar te verplanten. Dat dit keukenkruid niet gemakkelijk te kweken valt is te wijten aan het feit dat ze enerzijds kan belaagd worden door scierotiënrot (schimmel die de plant doet afrotten tussen groeistengel en wortel ten gevolge van langdurige natte) en anderzijds door aardrupsen die dragon graag lusten, men kan ze enkel kwijtraken door ze te zoeken in de grond rondom de plant en ze daarna te vernietigen.
. Afscheid aan de trein, de auto of in de luchthaven. Afscheid van iemand van wie je echt houdt en van wie je weet: "Ik zie die nooit meer terug". Afscheid nemen doet wenen. Het is een beetje sterven. Toch vreemd, in de christelijke Bijbel wordt bij Jezus' afscheid bij de hemelvaart alleen gesproken over vreugde kracht en enthousiasme. Mensen zeggen: "Uit het oog, uit het hart". Maar hier lijkt het juist het omgekeerde. Er is als het ware 'een andere aanwezigheid' geboren en die is de oorzaak van dat optimisme van Jezus' volgelingen. Enerzijds is er de opgave die Jezus geeft: "Keer naar de stad terug, ik zend u." Anderzijds is er de belofte: "Ik zal u kracht geven. Ik ben met u, alle dagen tot de voleinding van de wereld." Waarom zijn christenen soms zo depressief en pessimistisch? Zij hebben toch een wens en een belofte van Godswege? Is Zijn naam niet : "Ik zal er zijn voor u "?!
.Dragon voelt zich best thuis op een beschutte zonnige plaats in een voedzame en goed doorlatende grond. Goed gedraineerde grond is noodzakelijk wil men scierotienrot voorkomen bij nat weer. Daar de plant van origine afkomstig is uit zuiderse landen is het aangewezen het kruid gedurende de winter af te dekken met bladeren. De plant doet het ook bijzonder goed op het terras in potten of bakken.
Dit uiterst populair keukenkruid is afkomstig uit Midden-Azië en Midden- en Oost-Europa en werd in de 13 e eeuw door de Moren (Arabieren) tijdens hun veroveringstocht naar Spanje meegebracht, even later konden wij ook voluit genieten van dit uitzonderlijk lekker keukenkruid. Dragon - in de volksmond ook "keizersla", drakenkruid of slangenkruid" genoemd - is een doorlevende plant die toch om enige bescherming vraagt in de winter. Dracunculus, "draak", verwijst naar de grillige vorm van de wortelstokken. Slangekruid wijst vooral op de geneeskrachtige werking bij slangen- en insectenbeten. Dragon met zijn weinig opvallende geelgroene bloempjes behoort tot de familie van de samengesteld bloemigen (Compositae) en kan 90 cm groot worden. Het behoort tevens tot hetzelfde geslacht als citroenkruid en de bittere alsem of absint. Het kruid met zijn lijnvormige , gladde en blinkende bladeren heeft een gepeperde, zure anijssmaak dien ons aangenaam verrast in vele gerechten. De Franse dragon (Artemisia dracunculus), de meest gebruikte, wordt soms wel eens verward met zijn smaakloze Russische variant (Artemisia dracunculoides).
. ik vind geluk alleene Te huis in 't huisgezin Bij 't vrouwken en de kleenen Die' k even teer bemin. Daar in ons kleine woning Daar vind ik liefde en lach, 'k Ben blij zooals een koning Als 'k thuis eens blijven mag.
'k Laat andren elders jagen Genoegen en vermaak Ik ken slechts vreugdedagen Als ' k rozig kus een kaak Van 't vrouwken of de kleenen Te huis in ' t huisgezin Geluk vind ik alleene Bij die 'k zoo teer bemin.
.Bloeiende bolletjes, als de hyacint 'Purple Sensation', vragen nauwelijks verzorging omdat de bloemen hun voeding uit de bloembol halen. Als je de 'Purple Sensation' in bakken zet, hoef je er alleen maar op te letten dat de grond niet uitdroogt. De bloeitijd is afhankelijk van de temperatuur. In huis kun je ongeveer twee tot drie weken genieten van de lentebloeier van het jaar; buiten heb je vaak meer dan zes weken lente-plezier. Zijn de hyacinten uitgebloeid ? Geef ze een zonnig plekje in de border. De kans is groot dat je volgend jaar weer kunt genieten van de paarse sensatie.
.De 'Purple Sensation' is afkomstig uit de zogenaamde groep Pearl-hyacinten. De hyacint 'Purple Sensation' is dus het paarse zusje van 'Pink Pearl; Violet Pearl' en 'Blue Pearl. Het unieke van Pearl hyacinten is dat ze een tweede bloei kunnen geven en dat ze ondanks de zware 'bebloeming' niet zo snel omvallen. De lentebloeier van het jaar kleurt gedurende de bloeitijd van paars naar donkerpaars.
.Een van de populairste lentebloeiers is de hyacint, tegenwoordig verkrijgbaar in veel verschillende kleuren. Ze hebben allemaal èèn duidelijke overeenkomst: de heerlijk zoete lentegeur. Een jury van specialisten heeft de hyacint 'Purple Sensation' uitgeroepen tot dè lentebloeier van het jaar. De naam doet het al vermoeden; het is een paarse hyacint die zowel in als om het huis voor een lente-sensatie zorgt!
De hyacint 'Purple Sensation' is tot lentebloeier van het jaar 2009 verkozen
.Tijdens een inspirerende bijeenkomst op Paleis Soestdijk vond onlangs de verkiezing plaats van de lentebloeier van het jaar 2009. Deze lentebloeier wordt in 2009 de nieuwe vaandeldrager van de ge-hele productgroep bolp-op-pot. Kweker Eric Breed presenteerde de genomineerde bolgewassen aan een selectie van journalisten en groenspecialisten. Deze jureerden diverse bolletjes-op-pot aan de hand van diverse crtiteria als lente uitstraling en toepasbaarheid binnen èn buiten.
. Geef tijdens de blok de voorkeur aan 'trage' koolhydraten. Dat zijn voedingsmiddelen die langzaam door het organisme worden opge- nomen, waardoor het suikergehalte in het bloed op een constant niveau gehandhaafd wordt en een regelmatige energietoevoer naar de hersenen verzekerd wordt. Kies dus voor pasta, rijst, aardappelen, brood, peulvruchten, vruchten, groenten en zuivelproducten.
.Omdat op beide delen van de suikerindustrie de accijnswetgeving een grote invloed had, zal daar eerst afzonderlijk aandacht aan worden besteed. Voor de Nederlandse koloniale belangen was de rietsuikerindustrie van eminent belang, maar zij zal in dit hoofdstuk onbesproken moeten blijven. In het 'Europese' deel van Nederland bestond de suikerindustrie sinds 1858 uit twee aparte bedrijfstakken. Op grond van hun plaats in de productiekolom zou de bieetsuikerindustrie als eerste en daarna het raffinagebedrijf behandeld moeten worden. Qua historische achtergrond komt de raffinaderij echter voor de bietsuikerindustrie, want de raffinaderijen waren al eind zestiende eeuw in Nederland ontstaan en verwerkten toen ruwe rietsuiker uit de Tropen;bietsuiker als industrieel product was een negentiende-eeuwse nieuwkomer.
.In twee opzichten is de negentiendeeeuwse suikerindustrie een pendant van de huidige aardolie-industrie. Er waren grote financiële en staatkundige belangen mee gemoeid, zo groot dat vanaf 1864 bijna voortdurend internationaal overleg werd gevoerd over wat men 'de suikerkwestie' noemde. Het overleg en de daaruit voortkomende Suikerconventies concentreerde zich weliswaar op accijnstarieven, maar daarachter ging een hele kluwen van belangen schuil: van koloniën en handel, van binnenlandse landbouw, van scheepvaart, van de staatskas.
De andere overeenkomst met de olieindustrie is het productieproces. In de onmiddellijke omgeving van de grondstof, suikerriet of bieten, werd een ruw halffabrikaat vervaardigd, dat vervolgens in raffinaderijen - vaak honderden of duizenden kilometers verder tot een scala aan zuivere eindproducten werd verwekt.
.In niet-tropische gebieden was tot twee eeuwen geleden eigenlijk alleen honing een zoetstof die in enige hoeveelheid in de natuur voorkwam. Behalve vruchten waren suikerhoudende planten nagenoeg onbekend, want het suikerriet vond zijn noordelijkste verbreiding aan de kusten van de Middellandse Zee. Uit dit tropisch gewaas werd al duizenden jaren sap geperst dat enigzins gezuiverd werd en waarin zich, na indamping, suikerkristallen vormden.
De Europese koloniale expansie van de zestiende en zeventiende eeuw bracht een levendige handel in dit soort suiker op gang. Door zijn tropische herkomst was suiker al niet goedkoop, maar het luxe-karakter ervan werd nog versterkt doordat de meeste staten er een extra invoerrecht op hieven. Zo werd de prijs nog aanzienlijk verhoogd en bleef suiker een artikel voor welgestelden en voor speciale gelegenheden. Nog in 1854 beargumenteerde de Nederlandse regering de hoge accijns op geraffineerde suiker.
. In de menselijke smaak neemt het zoete een speciale plaats in. Het lijkt erop alsof er een aangeboren voorkeur bestaat voor zoet, iets wat bij de smaken bitter, zuur en zout niet het geval is!
Zoet is waarschijnlijk ook daarom in overdrachtelijke zin , in ons spraakgebruik bijvoorbeeld, verbonden met aangenaam, feestelijk, luxe, rijkdom. Die associatie is nog versterkt door de eeuwenlange relatieve schaarste van suiker.
hierbij nog een foto van de Westersuikerfabriek Amsterdam,1910.
