|
Het blijft gesmoord verdriet xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
dat spint en wroet
en als een zijden web
over mijn hele wezen hangt
De wijze adviseurs ten spijt
hun raad en hulp vervliegen
als ether op geplaagde huid
Het volgt me telkens op
de schaduwen bij heldere hemel
zonder koude dronk die afleidt
of remedie die de last verdaagt
Geen wandeling in het bos
niet joggen aan een zonnig strand
geen fietstocht in de schaduw van de bomen
verjaagt het uitzicht op een lege vlek
Ook water spoelt niet weg
geen koele duik of zwemmend
tussen het wriemelend volkje
noch samen op terrasjes toeven
en luchtig keuvelen
over die beruchte koetjes
Wat ooit als hoop begon
verpot zich steeds
als onkruid voor de ziel
Dus rest er mij de slaap
de bleke nacht met stille dromen
als frisse bron van het andere verhaal
van de geheiligde illusie
Floreanne
|
