|
06/05/14 Naar Edirne in Turkije
Amai, beste vrienden wat een dag. Goed geslapen, matig ontbijt, geen regen amper slecht wegdek en een ideale temperatuur om met de motor te rijden. Wat wil een mens nog meer. Eindelijk kunnen we genieten van bij momenten prachtige uitzichten in Bulgarije. We zitten nog in de bergen en we komen voor de eerste keer deze reis boven 1.000 m. Als we bijna op de top van de berg zijn slaan we een zijweggetje in om een monument te gaan bezichtigen dat op de top van de berg staat. Na de nodige foto’s en een Bulgaars vlaggetje gekocht te hebben rijden we nog een uurtje door de bergachtige streek om dan langzaam af te dalen naar het laagland waar voornamelijk aan landbouw wordt gedaan. We snappen niet dat er grote stukken grond onbewerkt bij liggen. In elk dorpje staan er als stille getuigen bombastische beelden die aan het Sovjet tijdperk herinneren. Garmien vond het blijkbaar wat saai want ze stuurde wilde ons een brug oversturen die gesloten was voor alle verkeer.
Tamelijk onverwachts staan we aan de grens Bulgarije – Griekenland zonder problemen wordt de passage gedaan. Na een half uurtje Griekenland komt de grens van Turkije in zicht. Driehonderd meter voor de grens overgang passeren we enkele zwaarbewaakte soldaten, ook bij de grensovergang staat een gewapende soldaat. Er waren geen noemenswaardige problemen om de grensovergang te passeren we hebben er hoog uit een half uurtje gestaan. Het enige probleem was dat de Kees een sigaartje had opgestoken en dit is verboden aan de grensovergang. Weg sigaartje en probleem opgelost. Honderd meter na de passage van de grens zetten we ons aan de kant om de papieren en ons paspoort op te bergen. Een enthousiaste boer komt met zijn tufmachine langs en nodigt ons uit om een foto te nemen. Welkom in Turkije. Nog 10 km en een foutje van Kees om het hotel te bereiken zijn we aangekomen rond de klok van vijf. Prachtige kamers, een heerlijke douche en een aangename stadje. Eigenlijk hebben we spijt dat we morgen hier al moeten vertrekken. Na de douche een wandeling door de gezellige kleine straatje van de bazaar en onze eerste Turkse maaltijd genuttigd. Kees maakte de fout om een beet van een geroosterde rode peper te nemen die ze op tafel hadden gezet. Geen kou meer gehad deze avond. Als we terug naar het hotel wandelen stapt Kees bij Oscar binnen om zich met een vlijm scherp mes zich lekker te laten scheren.
Als alles goed gaat slapen we morgen in Istanbul. Een deel van de route gaat langs de kust van de Zee van Marmara.
|
