|
23/08/14
Goed geslapen in een fantastisch bed, blauwe lucht en volop zon, mijn schijters dure sigaartjes die ik gisteren had gekocht terug gevonden en voor de eerste keer verse pistole’s bij het ontbijt. Mijn dag kan nu al niet meer stuk. (dat dacht ik toch)
Om half negen rijden langs de haven we het mooie Kristiansund uit. Kristiansund ligt op een eiland. De stad is eigenlijk het eiland, weet niet goed hoe ik dit moet beschrijven. De geïnteresseerden kunnen eens op Google map gaan kijken wat ik bedoel. Om Kristiansund te verlaten rijden we door een goed verlichte mooie brede 5,2 km lange tunnel(Atlanterhavstunnel) die onder het Norskehavetfjord loopt. Dit is de enige toltunnel waar motorrijders ook tol moeten betalen. (NOK 58)
Als we de tunnel uitkomen, rijden we over weg 64 (Atlantische kustroute)Nu vind ik de naam Atlantische kustroute redelijk overdreven. Het stuk dat je werkelijk doormiddel van de beroemde bruggen rijdt is amper tien km lang. Het is er mooi rijden maar zeker niet de mooiste route van deze reis. De Michelin kaart nr. 752 is veel nuchterder in de beschrijving van deze weg. De weg wordt zelfs niet groen ingekleurd als teken van toeristische weg. Ik denk dat ik ondertussen toch wel een dertigtal reisgidsen heb. Door die te lezen een aantal bezienswaardigheden te hebben bezocht heb ik zeker geleerd om die gidsen met een flinke korrel zout te nemen. Maar wat ze over deze weg schrijven dat slaat alles. Je zou al bijna een zot zijn als je hier niet geweest bent. Niets is minder waar, het is de moeite om er een omweggetje voor te maken en dat is het. Tenslotte gaat het over twee bruggen waarvan één bijzonder mooi is. De spectaculaire foto’s in de gidsen zijn volgens mij met een speciale lens vanuit een helikopter genomen.
Spijt dat ik heb gereden heb ik niet, weet nu ook hoe het werkelijk is. En als we via de 64 in Molde aan komen waar we de ferry opgaan om over het mooi Moldefjord naar Vestnes te varen komen we daar op de E39 die ons langs prachtige fjorden de bergen in stuurt. In Liabygda waar we via een mooie bergrit met diverse uitzicht punten komen nemen we de ferry naar Stranda. We blijven door de bergen en langs fjorden rijden tot we in Innvik aankomen waar we overnachten in een hotel dat prachtig aan het fjord is gelegen.
Jammer genoeg heb ik van de rit die we vandaag gereden heb weinig foto’s. Mijn Smart-Phone of I-Phone of hoe het ding ook al heet.(Ik noem het een gsm maar blijkbaar is dat iets anders)weigert na de achtste foto die ik heb genomen alle dienst. Zwart scherm en gedaan, heeft nochtans heel de nacht onder stroom gestaan. Op de eerste ferry zoek ik een stopcontact en zet het toestel onder stroom, zonder resultaat. Na de ferry stop ik bij een terras, haal mijn laptop boven water en sluit het toestel aan op de laptop. Weer niets, mijn mogelijkheden zijn nu wel uitgeput.
Na de laatste dertig mooie kilometers onder een zwaar wolkendek met en af en toe een spatje regen zijn we om 16 u in Innvik onze overnachtingsplaats voor vandaag. Na het inchecken haal ik uit mijn gereedschapsbakje een klein hamertje om dat klote ding of wel tot moes te slaan of terug in gang te krijgen. Voordat ik er op begin te timmeren zet ik het nog eens onder stroom. Ongelooflijk, het bekende geluid komt er uit en de batterij begint op te laden. Nu zou ik toch graag eens weten wie er altijd met mijn kloten aan het spelen is.
We zitten in een prachtige omgeving maar een avondwandeling zit er wegens bakken regen niet in. Wel tussen de buien door nog een paar foto’s kunnen nemen.
Morgen overnachten we in Al I Hallingdal, althans dat hoop ik. Het ligt blijkbaar afgezonderd in de bergen. IK heb de coördinaten aan Garmien gegeven en die weet me te vertellen dat daar geen weg ligt. Wat ik weet is dat het dorpje ongeveer 40 km boven Geilo ligt, een redelijk bekend toeristisch stadje.
Ben benieuwd hoe het af zal lopen.
|
