Gisteren ging ik zoals gepland met kameraad Philip naar de finale van de Croky Cup. Het stadion liep helemaal vol voor de wedstrijd tegen Union en de supporters hadden in het fandorp hun stemmen al grondig gesmeerd. Zoals gewoonlijk was er ook weer een grote groep mannen in het zwart die onder de naam Collectief 86 voor de ambiance zorgen. Nu ja, ambiance … voor aanvang van de match was het allemaal okee en zorgde Bengaals vuurwerk voor heel wat spektakel. Wat tijdens het begin van de tweede helft gebeurde en op het veld werd gegooid zal waarschijnlijk weer een flinke boete opleveren. In ieder geval : Union heeft de beker gewonnen maar het had net zo goed RAFC kunnen zijn. Toch was de algemene teneur dat iedereen het Union gunt. De terugreis verliep vlot en om 19u werd ik thuis afgezet.

Vandaag was het weer werkdag op de camping in Sint-Job. Weer een klus waar we niet gerust in waren : de caravan verplaatsen. Steuntjes indraaien en hop, het ging vanzelf en binnen enkele minuten stond hij waterpas op de nieuwe plaats. Toen kon het poetsen beginnen want enkele jaren onder de eikenbomen staan levert een diepgroen dak op. Na een grondige poetsbeurt werd de voortent geïnstalleerd en moe maar voldaan was het daarna tijd om naar huis te rijden. Morgen gaan de werken verder.

Zondag gingen we naar de “505” concerten op het Sint-Jansplein. Een allegaartje van artiesten kwam daar enkele nummertjes brengen op een volgelopen plein. Af en toe verscheen zelfs het bordje “volzet” en moest je wachten om toegang te krijgen tot het gratis evenement.

Vandaag was het heel wat anders, ik voel mijn rug niet meer. Rond 10u kwam Leo zijn aanhangwagen brengen, daar konden we tijdens de verhuis van de caravan een heleboel spullen in kwijt die normaal in de voortent staan. Toen de voortent met hulp van Staf was afgebroken begon het al krap te worden om alles in de aanhangwagen te krijgen.

Toen begon het zware werk : de vloer opbreken en alle onderdelen (OSB platen, paletten, stenen enz al naar onze nieuwe plaats brengen. Bepaalde moment kon ik zelfs geen grassprietje meer oprapen. Helemaal kapot terwijl Carina maar bleef doorgaan. We zijn in ieder geval verder gevorderd dan oorspronkelijk voorzien was.

Morgen ga ik met Philip naar de finale van de Croky Cup (blijft belachelijk klinken), hopelijk kunnen we deze keer Union wel verslaan en worden we voor het tweede jaar op rij bekerwinnaar.

Vrijdag gaan dan de verhuiswerken in Sint-Job verder zodat maandag Leo een nieuwe vloer kan komen leggen.

Onze laatste verplaatsing op woensdag verliep prima, zonder enige file. Het was dan ook geen toeval dat we een feestdag (1 mei) hadden gekozen om het dagelijkse verkeerskluwen op werkdagen in en rond Antwerpen te vermijden. Eerste stop was bij Yum (mama Carina) en toen dochter en schoonzoon daar ook binnen vielen, konden we niet anders dan iets gaan eten bij Anoot. De volgende dagen hebben we zelf eten gemaakt, ons restaurantritme van in Spanje valt hier in België moeilijk vol te houden.

Intussen zijn we weer helemaal gewend aan de grijze dagen en zijn we tevreden met af en toe een petieterig straaltje zon.

Gisteren zijn we een kijkje gaan nemen op de camping in Sint-Job. Dat doen we altijd, gewoon om te zien of we tijdens de winter bezoek hebben gehad van muizen, of er geen schade is door vallende takken enz. Dit jaar hangt er nog een heel verhaal aan vast. Terwijl we in Spanje waren hadden we bericht gekregen dat onze caravan verplaatst moet worden, omdat we te dicht bij de omheining zouden staan volgens de pesterijen van de plaatselijke burgemeester en brandweer. Wat moet gebeuren moet gebeuren en dus gingen we gisteren een ander perceel kiezen. De plaats die ze ons eerst beloofden komt pas einde dit jaar vrij en dus werd het de tweede keuze.

Een caravan enkele tientallen meters verhuizen is al niet zo simpel maar veel meer werk is het afbreken en terug opstellen van de voortent. Alles (meubilair, koelkast ed) uit de voortent halen, de vaste vloer opbreken en op de nieuwe plaats waterpas leggen … Het vergt een hele voorbereiding en vooral goed afspreken met een aantal mensen die er meer verstand van hebben dan wij. Daarom op voorhand al een dikke merci aan Leo en Staf.