Ik heb mijn tweede nacht in het Hostel heel goed geslapen. De "roofgebeurtenis" is ondertussen godzijdank verwaterd tot een lacherige anecdote. Ik besluit daarom deze nacht en ook de volgende (laatste nacht) opnieuw bij Arpad in te trekken. Kan ik ook anders? Hij gaat vandaag met mij overal rondrijden: "zet kruisjes op de map van de dingen die je nog wil zien, Danielle, ik breng je er dan naar toe". Dat moet je mij maar 1 keer zeggen! Om 10u is hij er, bekijkt de map, voor de meest logische weg en up we go! We beginnen aan het stadspark, dat is achter het Heldenplein, en dat is het plein waar de Andrassy Ut (=De Budapestse 'Avenue Louise') eindigt. Het stadspark, de zoo en het pretpark zijn overblijfselen van de 1000-jaar Hongarije feesten in 1907. Het park is in Engelse landschapstijl, zoals in 1907 in de mode, nogal 'wild' dus, zeer tot mijn goesting! De wereldberoemde Szechenyi baden zijn er gevestigd. Een ovaal complex rond buitenbaden (3). De achterzijde gebouwen zijn beige en barok en mooi gerestaureerd. De voorzijde gebouwen zijn in Habsburgs 'Sissigeel', zoals Schőnbrun in Wenen. Ik zal me er morgen laten masseren en ik zal er ook baden. De buitentemperatuur speelt geen rol. Het water is 40 graden warm. Hier wordt trouwens heel het jaar door gebaad, zelfs in de winter. Men is open van 6u 's morgens tot 8u 's avonds. Als je in een thermale stad bent zoals Budapest, moet je er van profiteren, denk ik zo, Trouwens een massage kost maar12 euro voor 20 minuten, dus voor het geld moet je het niet laten ;-))) Wat staat er nog in dat park? Een zeer eigenaardig kasteel. Het bevat replika's van beroemde gebouwen uit omringende steden in het Hongaarse rijk. Daarom een alegaartje van gotiek, barok, romaans, zelfs Palazo-Italiaans. En het vloekt niet, in tegendeel. Volksverheffende kunst in het kader van die milleniumfeesten van 1907. En omwille van zijn populariteit goed onderhouden tot op deze dag. Nu naar de dierentuin uit hetzelfde jaar in hetzelfde park. Mooie Art Nouveu ingang met stenen olifanten. Maar daar gaan we niet binnen, anders krijgen we ons programma niet af. Waarheen nu? Ik weet dat er zich hier ergens een paardemolen bevindt van alweer het jaar 1907. En daar wil ik op. Gans mijn jeugd heb ik paardemolens met koetsen en paarden gemeden als de pest, wegens 'onozel'. Maar hier wil ik op! Ik zeg aan Arpad, dat ik iets moet goedmaken uit mijn jeugd. Doe maar Danielle, ik zal je uitgebreid fotograferen. En dan zoals tegen de kleine kinderen: "kies maar uit" ;-) (er zijn witte en zwarte glitterpaarden, witte koetsen met schattige putti's en bazuinende engels, donkerblauwe gondels...). For the record: de paardenmolen is overdekt wegens te kostbaar, en je draait rondjes begeleid met het authentiek orgel. Even nog de schaatspiste van vroeger (1907) bekijken: men is die aan het afbreken. Geen schaatsen meer, het water is er uit. Het is een surrealistisch zicht: metershoge metalen spinnekoppen op hun kop met duizend poten, waarmee het water vroeger ijsgekoeld werd. Zeer komiek. En nu de auto in: voorbij het Blindeninstituut -Art Nouveau met Moorse inslag, niet mijn tand. Voorbij het ambassade kwartier, prachtige gebouwen! Uitstappen aan het Geologisch Museum, fantastisch gebouw van Lechner, de Hongaarse Gaudi. Nu naar het Museum voor Toegepaste kunst, ook al van Lechner, en van binnen van absolute schoonheid. In de musea voor toegepaste kunst loopt nooit veel volk. Bestekken, vazen, glazen, horloges, tapijten, meubels bekijken interesseert de modale toerist niet zo, maar mij juist wel. Een Tiffany vaas of glas, ik kan er mijn ogen niet af houden....Wij drinken trouwens een verrukelijke capuccino in de 'suikertaarten' hal van het museum, komt goed van pas, ik zie haast sterretjes van honger en dorst. Ik ben vergeten zeggen dat we ook het kerkhof bezocht hebben. Super! Te lang om te beschrijven, beter bekijken op de fotoblog, maar het ziet er absoluut niet uit zoals kerkhoven van bij ons. Eerder zoals de kerkhoven in amerikaanse film over 'dure mensen'. Heel wijds, versneden door straten en mausoleums op de kruispunten. Zeer groen. Je moet trouwens goede papieren hebben om hier te liggen: beroemd of rijk of een voorouder hebben die er ligt..... En nu gaan eten. Arpad trakteert. Daarvoor gaan we per auto naar het heuvelachtig 2e district van de stad, rozenheuvel geheten. Duidelijk een residentieel stukje stad. Het is een gewoon restaurant bovenop de heuvel, in de bossen. We nemen schnitzel met een serieuze portie sla. Heerlijk, en zonder een greintje vet! Het is al na de vieren, nu rap naar huis, want om 6 uur gaan we naar de opera en we moeten ons daarvoor uiteraard omkleden. Het is een wonder hoe zo een smaakvol geklede mens als Arpad, kan wonen in zo een onsmaakvol appartement. Hij draagt een kostuum met ondervest. Zal ik een das dragen, Danielle? Yes please. Er is veel volk in de opera, maar precies niet te veel Hongaren. Achter een 1u30 houden we het voor bekeken, het eerste bedrijf kijken we uit. Waarom niet langer? De stemmen stijgen te weinig boven het orkest uit, de man die de oudste rol speelt (baron Ochs) is spijtig genoeg precies de jongste van de hoop, de hoofdvertolkster heeft een stem waar we niet van houden...Wat zijn we in Belgie toch verwend, denk ik zo, We gaan een taartje eten boven de boekhandel Alexandra op de Andrassy Ut en je gaat het niet geloven, maar het plafond van dat cafe is al zo mooi beschilderd als de opera waar we net vandaan komen. Nu per auto langs 'modern' Budapest: het Nieuw Nationaal Theater en de nieuwe Concerthal. Die nieuwe concerthal is overdag een rechthoekig saai gebouw, maar 's avonds en de hele nacht wordt het afwisselend Led-verlicht is wel 7 verschillende kleuren. Je staat er naar te kijken als een kind naar vuurwerk, benieuwd naar de volgende kleur. Het Nationaal theater is van de hand van een vrouwelijke architekte, het heeft veel kritiek gekregen, maar ik vind het prachtig! Nu nog de auto in voor een bezoek aan Budapest by night. De heuvels op, maar niet dezelfde van van middag. Het zijn die van district 11, boven het Gellert hotel. Aan het vrijheidsbeeld. Wie hier al postkaarten van zag en weet dat het mooi is, valt algelijk met zijn mond open, de werkelijkheid overtreft alles. Waaaaaaaawwww x3 Een sprookje!!!! Ik herken alles wat ik vandaag en de vorige dagen zag. Lichtjes, lichtjes, lichtjes. De 7 bruggen over de Donau, schitterend verlicht. Ik bedank Arpad uitgebreid en benadruk dat ik zo een dag zoals vandaag nooit op eigen kracht zou kunnen doen. Arpad heeft zeker 40 km met mij rond gereden, gids gespeeld, fotograaf gespeeld, galante cavalier gespeeld...Hij heeft zitten zingen in de auto, meezingen met de liedje op zijn cd's. Hij heeft een nogal dramatische muzieksmaak. Frans, Grieks, Engels, hij zingt het allemaal mee en niet lelijk ook nog. Heeft 3 jaar op Cyprus gewoond, vandaar die kennis van het Grieks. Hij verstaat al mijn Duits volledig, kan zelfs antwoorden als het moet, spreekt goed engels, kent genoeg frans om galant te zijn en een mondvol Italiaans kan er ook nog af. Vreemde man, beetje gespannen, alsof hij ergens een geheim meedraagt. Niet nodig, beste man, voor dat geheim van jou draaien ze in Belgie hun hand niet meer om.... slukes en tot morgen Jelle
