Crupet ligt de Naamse Condroz en spreekt mede door zijn eenvoud al bij de eerste oogopslag tot de verbeelding. De huizen zijn uit de 17de en18de en 19de eeuw, werden keurig gerestaureerd in de traditionele stijl.

Tijdens de industriële revolutie waren niet minder dan vijf molens, één ijzersmelterij met hoogovens, één papiermolen en één brouwerij. Vele gebouwen staan er nog maar de activiteit is gedaan. Nu de wandeling, eerst verkennen we het centrum van dit prachtige dorp. Vanuit het centrum aan de kerk vertrekken we en we komen aan de donjon.

Gelegen in het dal omgeven door water. Deze toren is de rots van het dorp, we wandelen door de prachtige streek. De huizen in kalksteen en de vensteromlijstingen in houwsteen.

Wij komen langs de molen aan de overzijde van de beek. Deze oude watermolen "Molen des Ramiers" is werkelijk een prachtig gebouw het is een top restaurant.

We wandelen langs het straatje dat achter de donjon komt. We wandelen rechtdoor naar het gehucht Insefy. We moeten een steile klim doen om er te geraken maar het is de moeite waard links en rechts prachtige bossen en landerijen. We wandelen door het prachtige landschap en komen in het gehucht "Jassogne" dit is prachtige rechts het kasteel van Jassogne, dat uit zandsteenblokken en houwsteen opgetrokken werd.

Voorbij de oude lindeboom staat de dorpssmidse. Aan de andere zijde van de weg een indrukwekkende boerderij. Wij keren terug op onze stappen en dalen af naar het dorp, met prachtige zichten en de natuur op zijn best.

MARCHE DU PARC NATUREL DES 2 OURTHES

MARCHEURS DE L’OURTHE ET DU LAVAL.

SAINTE-ODE.
 




In het hartje van de echte Ardennen, in de valleien van de Ourthe en de Lavel ligt Saint-Ode. In het hart van het natuurpark van de “2 Ourthes” biedt de wandeling ons pure natuur om onvergetelijke momenten in door te brengen.

We vertrekken in Amberloup, een ardeens dorpje met typische boerderijen en veel natuur. Spijtig dat we het weer niet bij hebben wij worden getrakteerd op prachtige vergezichten over de streek. We wandelen door de velden en weilanden langs prachtige bospaden en we gaan naar “Le Jardin” het volgende dorpje rustig liggen in de vallei. We komen daarna in Saint-Ode waar de oude stoomtramlijn(1900) gelopen heeft van Marlae tot Bastonge deze passeerde ook Amberloup. Nu kunnen we wandelen in de bedding van de tram en genieten van de prachtige omgeving.

We komen in een privé domein met een rijke geschiedenis we krijgen het kasteeltje even te zien tussen de bomen en de herten lopen hier vrij rond, aan de houten barak hangen de herten geweien.

We wandelen een stukje langs de stroom die donderend naar beneden vloeit, er is de laatste dagen veel regen gevallen. We komen in het dorpje “Tonny” Met de prachtige boerderijtjes gemaakt uit lokale steen en dan wit geschilderd, een traditie die stilaan verdwijnt.

We keren terug naar Amberloup en passeren de Romaanse kerk “Saint Martin” gebouwd in 1734 en 1828 verbouwd, een zeer mooie sobere kerk met een heel eigenaardigheid de muren lopen schuin naar elkaar welk een vreemd effect heeft als je de kerk binnen gaat.

Nog even genieten van het landschap en dan zijn we terug aan het vertrek, een mooie en aangename wandeling alleen spijtig dat zon ontbrak. Er bestaan plaatsen die we niet willen vergeten en waar men graag terugkomt op het ritme van onze voetstappen.

MONASTERE DES BERNIDICTINIS D’HURTEBISE

Na de wandeling willen we nog even naar Saint Hubert gaan, en we komen langs het klooster van de benedictijnen. We rijden even de laan in om de mooie gebouwen even te bekijken, dit klooster met boerderij gelegen in de vallei is gewoon prachtige we wandelen even rond op de koer en bezoeken de kapel het klooster is opgedragen aan “Notre-Dame” We rijden verder en komen in:

ST-HUBERT.

Jaren geleden zijn we eens in St Hubert geweest maar we waren aangenaam verrast hoe het plein voor de abdij veranderd is, het paleis van de abdij is prachtig gerenoveerd en de hekken zijn hersteld met prachtige motieven, nu is de abdijkerk aan de beurt en we gaan een kijkje binnen nemen, door de werken ligt zeer wat verwaarloosd bij maar het is een prachtig interieur met vele zijkapellen.

MARCHE DES HAUTES ROCHES
 
MARCHEURS DES HAUTE-ROCHES.

DOURBES.
 

Viroinval in de provincie Namen is de fusiegemeente waar Dourbes deel van uit maakt.

Dourbes, eerste dorp aan de Virion, geeft de sfeer aan van pittoresk en charmant, in de schaduw van de ruines van zijn kasteel, verscholen achter het silhouet van de vroeger leerlooierij. Omgeven door weiden, bossen en velden. Hoog boven het omringende landschap uitstekkend, bied deze rotsachtige kalksteenheuvel met imposant kruis een uniek zicht op de prachtige Viroinstreek.

Ook de Haute Roche met zijn 197 meter met de ruïne van het kasteel van Dourbes, prachtige wandeling naar de ruinen door het bos klimmend om te genieten van een adembenemend uitzicht over de Viroinstreek.

Door het natuurreservaat Viroin “La Contiènou” met zijn bijzonder pracht van planten en vlinders. Zeer zeldzame planten, aan de rotsachtige zuidhelling met zijn zuiderse getinte flora. Met zijn 12000ha grote natuurpark met zijn acht liefelijke dorpjes en zijn uitzonderlijke landschappen die zich langs het levend gevend water van de Virion uitstrekt, prachtige wandelwegen met veel verrassingen.

De streek Ardenne en Gaume zijn een uitgelezen wandelparadijs. Van heuvel naar heuvel brengt de wandeling ons langs de uitgestrekte velden en de beboste hellingen. De beken vol met vissen dat is ons wandellandschap vandaag gewoon prachtig, In de valleien loop de stroomtrein van de “Trois Vallées” en we horen het huilen van de stoomfluit. Op de weekends rijdt de stoomtrein op het traject Mariembourg-Treignes. Terug in Dourbes aangekomen de prachtige huizen in lokale steen rustig over het dorp uitgespreid, met de voordeuren op een erf, gezellig straten met bloemen en planten, smalle straatjes waar de tijd stilstaat. Gewoon prachtig!

MARIEMBOURG TOERISTISCHE TREIN “TROIS VALLEES”

Als we Dourbes verlaten komen we voorbij het station van Mariembourg, we stoppen even om naar de stoomtreinen te gaan kijken, de locomotievenloods, de laatste in rotondevorm die nog in gebruik is, geeft ons een zicht op meer dan 100 jaar stoomhistorie.

Prachtig herstelde stoomtreinen staan in de loods wachtend op de volgende rit. Aan het einde van de 14 kilometer lang traject staat het”Stoomtreinmuseum van Treignes” zeker een bezoek waard.


BRASSERIE ARTISANALE “MORTAL’S BEERS”


We verlaten Mariembourg en rijden langs Jamagne waar we de “brasserie Mortal’s Beers” komen, we stoppen even om even kennis te maken.

De brouwerij startte een 3 tal jaren geleden met het brouwen van bier en vandaag kun je er een aantal komen proeven, wij kiezen voor de “Black Mortal” 8%. Een donker bier met een lekker smaak.

>

Hallo Jonnhy

Vooreerst bedankt voor je reactie, het doet mij plezier te ontdekken dat er mensen zijn die deze ramp blijven herdenken. Wat betreft mijn verhaal, dit is het verhaal dat ik meemaakte als kind, ziek te bed lag met een longontsteking, en dan vergeet je niet meer wat er toen gebeurde, het blijft gegrift in je geheugen, want als ziek kind ( 7 jaar oud ), dan denk ik wel dat iedereen als kind verlangt om zijn vader elke dag te zien. Alleen dit ging niet daar mijn vader opgevorderd werd als redder van Winterslag om naar Marcinelle te trekken, de eerste keer dat hij huiswaarts mocht keren vertelde hij van de gruwelijke taferelen die hij had gezien, niet rechtstreeks tegen mij, maar je vangt het op. Toen hij weerom vertrok naar Marcinelle, met propere kledij, want de kledij die zij droegen mochten ze ook nog eens thuis laten wassen, ging de tweede fase in namelijk het bergen van de lichamen die al dagen en weken in het water lagen, want de mijn was ondergelopen, hij zag er tegen op maar deed zijn dienst, ik heb hem toen zien thuiskomen gebroken ziek en een doordringende geur van lichamen in staat van ontbinding bij zich dragend, deze geur ruik ik nog steeds, en zal er ook nooit meer uitgaan bij mij. Ik heb mijn vader dan ook verder zien aftakelen, om enkele jaren later als invalide de mijn te verlaten, hij is nooit meer kunnen terugkeren, zijn longen hadden flinke klappen gekregen in de eerste fase door de hitte, hij werd dan ook voor 100% invalide verklaart met de nodige financiële gevolgen voor het gezin, later is dan de kas van de beroepsziekte opgericht en werd de financiële situatie klaarder bij ons. Daarom alleen werd ik boos en opstandig tegen al die mensen die niet de moed maar ook de onwetendheid over de redders van Winterslag te schrijven, want zij waren de mannen van het eerste uur, maar ook die van het laatste uur, zij zijn gebleven tot iedereen boven was. Wat dan nog het meest frustrerende aan het verhaal is, dat er in het museum van Bois du Casier geen enkele foto of vermelding staat van de redders van Winterslag, niet iemand van de overlevende redders is ooit uitgenodigd geweest om BV het museum te openen, ook nu niet bij de herdenking is de laatst overlevende redder uit Winterslag niet uitgenodigd namelijk Louis Snoeks, hij heeft samen met mijn vader in het belang van Limburg gestaan, en was aanwezig op de begrafenis van mijn vader 4 jaar geleden. Enkele dingen uit Marcinelle heb ik gevonden op de website van een particulier die wel de vernoeming doet naar de redders van Winterslag, die zelfs hun uren met en zonder masker vermeld en de vergoeding die ze gekregen hebben, je kan het vinden als naar Google gaat en “ Redders van Winterslag” ingeeft, zo heb ik het ook gedaan, en heb die documenten gedownload, ik stuur ze dan ook mee in bijlage. Jonnhy bedankt voor het aanhoren, ieder beetje helpt en een luisterend oor kan veel doen, nogmaals bedankt

. Mulders Andre

Molenhoek 15 9185 –
 
Wachtebeke
 
09/342.96.91 idem fax

andre.mulders@skynet.be

IK KREEG VOLGENDE REACTIE OP ONS VERHAAL VAN 50 JAAR MARCINELLE.
 
Reacties op bericht  09-08-2006 Mijnramp Marcinelle 50 jaar geleden

Als zoon van een van de redders in Marcinelle, stuit het voor de borst telkens wel over de ramp te lezen, maar niets over die andere mannen die op risico van eigen leven andere mensen probeerde te redden, en later de reeds in ontbinding zijnde lichamen boven te halen, dit alles maakte ik van kortbij mee als ziek kind destijds, had mijn vader nodig maar die zat weken in Marcinelle ten koste van zijn eigen gezondheid en risico van zijn leven, ik heb het hiet over de redders van Winterslag. Doch nergens vinden wij respect, zelfs op zijn begrafenis geen greintje van respect, doch hij heeft veel voor de mensen opdat ogenblik betekent. Ik hoop dan ook bij een volgende gelegenheid hiervan iets te ontdekken Vriendelijke groeten

09-08-2006, 03:36 geschreven door Mulders Andre
 
Ik heb Andre het aanbod gedaan om zijn verhaal hier te vertellen, we wachten op zijn verhaal.

OOGSTTOCHT

DE SCHOVERIK.

DIEPENBEEK.

Augustus, de zomer gaat in rasse schreden aan ons voorbij, We wandelen bij onze club en vertrekken in Rooierheide, het is prachtig weer en we genieten volop van de wandeling die ons aangeboden wordt. We wandelen door de prachtige omgeving met veel afwisseling, nu, weer een stukje tussen de huizen en dan weer een stuk door de natuur. We steken het Albertkanaal over.

Zo gaan we naar de controlepost. Het tweede gedeelte van de wandeling is gewoon prachtig veel afwisseling, door het natuurreservaat de” Maten” vijvers met waterlelies, blauwe reigers tussen het riet. Wilde eenden op de vijvers gewoon genieten van de omgeving, niet haastig even blijven staan aan de vijvers en de dieren gadeslaan.

Het landschap van de Maten is een mix van vijvers met brede rietkragen, moerasbosjes en ruigten, natte en droge heide die nu in bloei komt en de omgeving kleurt. Graslanden en droge duinkammen. De 35 vijvers in de Matten bieden een schuilplaats voor vele diersoorten, ook komt de bedreigde roerdomp voor en vele zeldzame planten. Ook zien we veel verschillende vlinders.

Gewoon prachtig, dan weer een stuk door het bos en dan weer een stuk langs de Stiemerbeek, waar vele kleine visjes in zwemmen. De Maten is een prachtig natuurgebied.

We verlaten de bosjes en komen zo terug aan het Albertkanaal, aan het sas. Ook hier even blijven kijken hoe de boten versast worden. Dan nog een laatste inspanning en we zijn terug in Rooierheide. Bij het binnen gaan van de zaal komen Yvon en Marissa en de kinderen tegen zij hebben de wandeling ook gedaan.

MARCHE DU PRESIDENT

LES SPARTIATES DE GEMBLOUX.
 
BOSSIERE.



De streek tussen Samber en Maas en van de Orneau bestaat hoofdzakelijk uit rustige landbouwdorpjes die in een harmonisch geheel vormen met de heuvels die met meidoornhagen begroeid zijn. Bossiére dit vredige dorpje is beroemd om zijn twee kastelen, kasteel Vichenet 19de eeuw met een indrukwekkende hoeve 1772 beiden zien we op de wandeling op een afstand zijn ze al indrukwekkend, spijtig dat de wandeling er niet voorbij komt.

Maar het is vooral het landschap dat indruk op ons maakt, het mooie veldlandschap afwisselend met de beboste hellingen van de Orneau. We wandelen door de velden en komen aan Clos St Anne, eigenlijk aan de ingang en de kapel, het kasteel krijgen we later van heel ver te zien, privé.

Maar we mogen wel door het prachtige domein met vijvers en bossen wandelen. We komen in Beuzet een fijn dorpje. Dan komen we aan in Ferooz waar een prachtige “Ferme de l’Escaille” een geweldige boerderij uit de XVII eeuw.

We wandelen door een prachtige domein met vijvers waar je prachtige beelden krijgt, de weerspiegeling van de bomen in een vijver gevuld met waterlelies. Prachtig.

We wandelen door een prachtige dreef met eeuwenoude bomen, de zonnestralen die door de groene bladeren schijnt, gewoon prachtig. We wandelen door de mooie streek veel afwisseling, dan uitgestrekte korenvelden en dan de hellingen met bossen, geregeld een pittige klim en dan kom je in een liefelijk dorpje met boerderijen. Dan passeren we opnieuw Clos St. Anne aan de andere zijde van het indrukwekkend domein. Hier kunnen we blik werpen op het kasteel, prachtig onderhouden.

Zo komen we terug in Bossiére. Een prachtige wandeling in een ontzettende mooie streek, met interessante gebouwen.

BLOEMENTOCHT

GLOBETROTTERS HAGELAND.

WAANRODE.






Het wordt zowat een traditie om geregeld de bloementocht van Waanrode te gaan wandelen, wij hebben ze al een 10tal keren gedaan. Gelijktijdig zijn de Bloemenfeesten in Waanrode. Een feest van 5dagen.

Wij gaan altijd naar de wandeling, bezoeken de tuinen, en natuurlijk ook de “kerk in bloemen” dit reeds voor de 20ste maal. Ieder jaar is het een ander thema. De ene keer zeer kleurrijk vandaag eerder sober. Het thema “Bidden is ……”

We wandelen de eerste lus die ons naar Wersbeek brengt door en prachtig domein van kasteel Bergenhof, met veel natuur en prachtige vijvers, we zien zelf grote schildpaden op die van de zon aan genieten zijn.

We wandelen door de prachtige omgeving en komen terug aan het vertrek waar controle is, zo vangen we de tweede helft van onze wandeling aan deze brengt ons door het centrum met de bebloemde huizen en boerderijen, langs de kraampjes en de kerk, maar eerst gaan we naar hoeve Pauwels waar we de fusiashow gaan bekijken, ook de neerhofdieren van de Tiense vereniging t’Neerhof, bij het verlaten van de hoeve kijken we op de kapel welke prachtig bebloemd is.

Dan wandelen we naar de Oude Diesterstraat opzoek naar de beenhouwerij van onze blogvrienden “Sissi”, We worden hartelijk onthaal door Sonia en Eddy en het is een prettige kennismaking. Na een babbel en een natje en droogje moeten we verder, op dat ogenblik komt een andere blogvriend binnen Ludo van Tienen ook even met hem kennis gemaakt. We verlaten onze blogvrienden en wandelen terug het centrum in om de kerk te bezoeken. We komen langs de vroegere kasteelhoeve Vanden Velpen 1846-1854. Zo komen we aan de kerk en vatten het bezoek aan, zoals ik al zei is het dit jaar sober maar toch mooi.

Nog genieten van een terrasje en dan terug naar de kantine waar onze wandeling eindigt. Een prettig dag in Waanrode.

TAVIGNY is een van de typische dorpjes uit het hart van de Ardennen. De huizen zijn gebouwd met "schieferstenen" en soms worden de stenen verborgen achter een laagje pleisterwerk. Deze zijn meestal wit geschilderd.

We vertrekken met de wandeling aan de Saint-Rémykerk die omgeven is door een oud kerkhof, de huidige gebouwen dateren uit de 18de eeuw.

Als we het straatje links van de kerk inkijken zien we een voorbeeld van de plaatselijke bouwpracht, deze aantrekkelijke huizen uit Schiefersteen en leisteen daken. We keren de kerk de rug toe en steken de Boeur over.

Hier krijgen we een prachtig zicht op het kasteel.. Met de ronde hoektorens is het een prachtig beeld.

We wandelen het dorp uit en komen langs één van de vele boerderijen met 3 verdiepingen en een leien schilddak en witgepleisterde muren en grijze vensteromlijstingen. We wandelen nu langs eeuwenoude eiken, beuken, appelbomen en naaldboombossen, uitgestrekte weilanden met een bloemenpracht. Hier adem je nog zuivere Ardennse lucht in.

We wandelen van 420 meter naar 467 meter en dalen terug af naar Bernistap We passeren de boerderij van Bernistap met muren uit schaliesteen bedekt met een roze pleisterlaag. Het binnenhof is totaal anders okergeel pleisterwerk en kastanjebruine vensteromlijstingen.

Aan de voet van de boerderij vinden we het tracé van het kanaal van Bernistap. "In 1827 vertrouwde Willem I der Nederlanden de bouw van het kanaal tussen deMaas en Moesel toe aan de Generale Bank van Luxembourg. Er zou een tunnel uitgegraven worden en dit werk begon op 13 januari 1829 en vorderde heel traag amper 1 meter per dag.In 1830 was de tunnel 442 meter lang. In 1832 had men 1150 meter uitgegraven. Met de scheiding tussen Luxemburg in Belgische-Luxemburg en het Groothertogdom Luxemburg kwam er een einde aan de graafwerken" In Buret kan men deze tunnelingang bekijken en in 1978 werd deze beschermd. De wandeling gaat verder door een prachtig stuk natuur met bremstruiken. Nu zijn we in het bos en volgen echte bospaadje. Later steken we de Tavigny over en passeren de molen van Lambiéval. Nu wandelen we terug naar het vertrek maar eerst komen we nog langs prachtige huizen met schieferstenen.

Hier komen verschillende prachtige gerestaureerde gebouwen tegen. Als afsluiter kunnen we nog eens van het zicht op het kasteel genieten, een unieke combinatie van schiefersteen en blokstenen of breukstenen. Zo komen we terug aan de kerk van Tavigny. Een prachtige wandeling met veel natuur en cultuur.

KONING LUDWIG II VON BAUERN 1848 - 1886
 
Wij hebben een koningshuis en velen zijn hen liever kwijt dan rijk, in Bayern zijn ze kwijt zij willen een koning. In vele steden en dorpen heeft het Bayerische koningshuis nog vele aanhangers en de beeltenis van Koning Ludwig II von Bayern is alom tegenwoordig. Als je met de mensen zelf spreekt hoort me duidelijk dat ze aanhangers van het Koningshuis zijn, en niet alleen om de toeristen die komen naar de kastelen kijken.

Op 25 augustus 1845 werd in Nymphenburg de Prins Otto Ludwig Friedrich Wilhelm geboren, de zoon van Koning Maximilian II en Koningin Marie, prinses van Preussen. Op 10 maart 1864 sterft Maximilian en Ludwig werd koning Ludwig II von Bayern.

In zijn leven laat hij een aantal kastelen bouwen,waarvan er slecht één afgewerkt word in zijn leven, Schloss Linderhof.

De romantische bouwwerken van de "Märchenkönigs" liggen in de omgeving van onze verblijfplaats.

Op 12 juni 1886 verliet de Koning Neuschwanstein naar het slot Berg am Starnberger See, de Koning en zijn lijfarts verlieten het kasteel, en wat er dan gebeurde is nog altijd niet duidelijk, maar later op de avond vonden ze de Koning en zijn lijfarts drijvend in de Starberger See. Nooit werd de dood van de koning opgelost en de mythe van de Sprookjekoning was geboren.

LES GALOCHES EN FOLIE

LES HULL’OTTES.

HAN-SUR-LESSE.

Vijf Naamse wandelclubs die de handen in elkaar slaan om een gedeelte van de Naamse provincie waar geen clubs zijn aan de wandelaars willen voorstellen.

Een prachtige streek om te wandelen hebben ze uitgekozen. Han-Sur-Lesse. Een prachtige stadje met de vermaarde grotten van Han en het wildpark. Han-Sur-Lesse ligt op een kalksteenmassief waarin de rivieren de Lesse en de Lomme al eeuwenlang verdwijnen om er grotten uit te snijden.

In de bosrijke omgeving van Han-Sur-Lesse is het heerlijk wandelen. We wandelen langs het wildpark en de safaricars passeren ons. Wij wandelen langs het wildpark dat in 1970 werd geopend en dat de belangrijkste diersoorten herbergen die ooit in de Ardennen hebben gewoond. Wij genieten van het prachtige landschap wat ons geboden word.

We komen aan “Le Tchornet” de plaats waar Merovingische graven ontdekt zijn uit de 7de eeuw. Wat verder komen we aan het monument voor de gesneuvelde helden van de oorlog, er staat een Amerikaanse vliegtuigbom die in 2005 gevonden werd in de omgeving.

Overal staan distel die honderden vlinders aantrekken. Genieten van de zon en de omgeving, de wandeling door de vallei is prachtig; we genieten van de veelheid van vlinders die hier voorkomen.

We klimmen het bos in waar het aangenaam is, prachtige omgeving rustig en mooi. We komen terug naar Han-sur-Lesse aan het domein. We komen aan de ingang van de grotten waar de rivier de Lesse in de berg verdwijnt.

We wandelen door het domein en volgen het tramsporen naar het centrum. De prachtige trams rijden reeds 100jaar hier rond, ze zijn prachtig, we wandelen voorbij het landelijke kerkje en het interessante museum van de Onderaardse Wereld. In het centrum is een gezellige drukte en het is er aangenaam.

Wij komen nog langs een plaats waar tot in 1930 de handpers stond voor het persen van fruit, ze hebben ze heropgericht en er een gezellige pleintje van gemaakt, wij rusten wat onder 76 jarige linde die in 1930 geplant is ter herdenking van 100 jaar onafhankelijkheid van België.

We wandelen nog wat rond op het centrale plein en kijken hoe de oude trams aan en af rijden. Genoten van de wandeling en de omgeving .

MARCHE AUTOUR DE LIEGE
 
LES MARCHEURS DE LIEGE.
 
LIEGE.
 
Ste-Walburge is de vertrekplaats van de wandeling "Rondom Luik". Luik "de Vurige Stede" is een stad van contrasten. De historische stadskern met zijn prestigieuze gebouwen ligt vlak naast de volkswijken, waar vroeger de kleine ambachtslui van de "32 goede beroepen" van de stad actief waren. De Maas is als het ware de slagader van de Luikse binnenstad. We wandelen vanuit Ste Walsburge naar de hoger gelegen gedeelte van de stad, waar we een prachtig zicht hebben op de oude stad; de Maas en de omgeving. Met een prachtig zicht op de kerk.

We wandelen door de wijken van Luik. We komen ook in de nieuwe wijken die er verzorgt uitzien. We wandelen naar Rocourt waar controle is.

We wandelen voorbij het "Arsenal de Rocourt" door de velden waar de oogst word binnengehaald. Het is wel vroeg op het jaar om te oogsten, maar de hitte van de afgelopen weken heeft alles versneld en de boeren zijn volop de oogst binnen aan halen.

Een prachtige wandeling vanuit de vallei naar boven de top.

Een stevige beklimming met een 40 tal infoborden die ons het verhaal vertellen van het ontstaan van de "klamm" hoe het hier tienduizenden jaren geleden een gletsjer was en deze diepe kloof heeft uitgeschuurd. Nu een wandelparadijs.

De beklimming tot aan de Oostenrijkse grens is meer dan 1 uur. Maar prachtig met de oversteek van de kloof als hoogtepunt en een ongelooflijk zicht op de waterval en het snel stromend riviertje. overal worden info borden geplaatst met veel bijzonderheden die we op de wandeling tegen komen. Ook de bloemenrijkdom word aan ons verteld en de zeldzame vogels die er voorkomen. gewoon prachtig. Dit "Koboldpfad" is onlangs pas opengesteld. Het is een prachtige omgeving rond de Karwendel berg.

Een prachtige stadje inde Alpenwereld van de Karwendel. Een bergketen met toppen van 1391 meter.

Mittenwald heeft zijn historisch uitzicht bewaard tot op de dag van vandaag. Zeer indrukwekkend is het dorpsbeeld met zijn oude Oberbayerische huizen temidden van een omwaarschijnlijk mooie omgeving.

Van ver is de kerk zichbaar met fresco beschilderde toren barokke toren. De oude Bayerische huizen met beschilderde gevels zijn gewoon prachtig.

Ook de beroemde "Geigenbau" vioolbouwers hebben er een prachtig museum. In de Obermarkt staan de mooiste beschilderd huizen uit de 18de eeuw. Ook bezoeken we de Midderwalder brouwerij met zijn lekker bieren.

We gaan ook de Leutaschklamm bezoeken. De rivier Leutacher Ache heeft een klamm uitgeschuurd in de wanden van de berg een 1650 met lange aangelegde weg, door de grenscontrole breng het ons naar de waterval waar het ijskoude water van de gletsjer naar beneden donderde. "Geisterklamm" heet het hier en ze hebben deze wandeling uitgebreid met de "Koboldpfad" die ons de geschiedenis van de berg en de klamm verteld met een aantal infoborden we beklimmen deze en hebben een prachtig zicht over de neerstortende riviertje. ook krijgen we zeldzame bloemen en planten te zien op onze wandeling. We wandelen tot aan de Oostenrijkse grens, en dan dalen we terug naar beneden. Gewoon prachtig.

Een rondreis met de byerischen Zugspitzbahn is een hele belevenis. Met de "Zahnradbahn" vanuit de Eibsee worden we naar de Sonnelpin op 2600meter hoogte gebracht, waar je op een zonneterras kunt genieten van de prachtige bergwereld.

We wandelen ook naar de Gletsjer waar het eeuwige ijs is.

Met de "Gletscherbahn" worden we naar het hoogste punt van Duitsland gebracht de "Zugspitze" op 2962 meter. Hier kunnen we iets eten op het hoogste restaurant van Duitsland, we kunnen hier van Duitsland naar Oostenrijk gaan.

Het is een prachtige omgeving, voor de moedige onderons is er de mogelijkheid om naar het hoogste punt te klimmen tot aan het kruis. Ongewoon prachtig zo op deze kleine padjes, je vasthouden aan de kabel, wat ons opvalt zijn de grote hoeveelheid vlinders op deze hoogte, hoe het komt komen we te weten gedurende onze klim, aan deze zijde van de berg is het een bloemenparadijs, op elk mogelijk plekje staan witte bloemen.

Het is wel fris op deze hoogte en kunnen een trainingvest best gebruiken. Met de Eibsee-Seilbahn keren we terug naar de Eibsee.

Een hele dag hebben we nodig gehad om deze rondreis te maken, gewoon indrukwekkend.

CULTOUR EUREGIO.
 
AMERIKAANSE BEGRAAFPLAATS

MARGRATEN. NL.
 
De Amerikaanse Begraafplaats in Margraten beslaat ruim 26ha voormalig akkerland. Op 13 september 1944 werd deze plek bevrijd door eenheden van de 30e Infanterie Divisie van het Eerste Amerikaanse leger.

Dit ereveld was een van de eerste begraafplaatsen waarin Duitsland gesneuvelde Amerikaanse soldaten werden begraven. Op 10 november 1944 nam het Negende Amerikaanse leger de begraafplaats in gebruik.

Uit eerbied en dankbaarheid heeft de Nederlandse regering de grond in eigendom genomen en in eeuwigdurend gebruik afgestaan.als je de lange oprit op komt en voor het erehof staat “court of honor” bestaande uit een waterpartij en 2 muren de “Walls of the missing” bevat de namen van 1722 Amerikaanse militairen die nog steeds vermist zijn.

De begraafplaats is in 16 vakken verdeeld, de vakken zijn onderling gescheiden door de promenade en de graspaden. De 8301 grafstenen, een grafsteen met Davidster voor degene die het Joodse geloof beleden en een Latijns kruis voor alle anderen.

De 8302 doden die hun leven gaven in dienst van hun vaderland, kwamen uit alle staten van Noord-Amerika, het District Columbia, Engeland, Canada en Mexico. Van 106 soldaten kon de identiteit niet achterhaald worden.

In niet minder dan Veertig gevallen liggen twee broers langs elkaar en één grafsteen is het gemeenschappelijk graf voor twee onbekende soldaten. Op de top van de heuvel, in de as van de promenade, staat de vlaggenmast.

Aan de andere zijde staat de toren en de kapel, waar vandaag muziek wordt gespeeld. Veel volk wandelt op het kerkhof en we horen ook Amerikanen, die naar hun familie komen zoeken. Deze heilige plaats, waar zovele jonge Amerikaanse jongens liggen, hun leven gegeven voor onze vrijheid verdient het nodige respect en word dan ook al zovele jaren prachtig onderhouden. De stilte die er heerst, ondanks het vele volk getuigd van de eerbied van ieder van ons voor Hen.