Hoe ziet hij eruit?

Het mannetje van het oranjetipje kun je heel makkelijk herkennen. Als je goed kijkt dan zie je dat hij oranje punten op zijn vleugels heeft! De vrouwtjes hebben die niet en lijken daarom veel op de witjes. Als je naar de onderkant van de vleugels kijkt, kun je de vrouwtjes-oranjetipjes en witjes wel uit elkaar houden: de onderkant is bij de oranjetipjes wit met groene vlekjes (gemarmerd) en bij de witjes gewoon wit.

Wanneer vliegt hij?

Het oranjetipje vliegt van half april tot begin juni. Waar kun je hem vinden? Oranjetipjes kun je vooral vinden in vochtige graslanden met bosranden in de buurt. Soms vliegen ze ook in tuinen of parken in de stad.

Waar leven de rupsen?

Voor het oranjetipje is het heel belangrijk dat de voedselplanten van de rups (ook wel waardplanten genoemd) in de buurt zijn, bijvoorbeeld de pinksterbloem. Op elke plant legt het vrouwtje één eitje. De rups die uit het eitje komt, heeft genoeg te eten in zijn eentje. Wanneer de rupsen uitgegroeid zijn, kruipen ze naar de bosrand om zich daar tussen de planten te verpoppen. En de bosrand is ook belangrijk voor de vlinders zelf want de mannetjes zoeken daar naar vrouwtjes. Je snapt het al: het is heel belangrijk voor het oranjetipje dat er graslanden met bosranden in de buurt zijn.

AZUURWATERJUFFER. Coenagrion puella

De azuurwaterjuffer behoort tot een groep van bijna 15 blauwe waterjuffers. Al die soorten uit elkaar houden kan een geweldige tour zijn. Bij mannetjes kijken we vooral naar het figuurtje op segment 2. Bijna elke soort heeft daar een unieke tekening. Bij de azuurjuffer zien we daar een blauwe U-tekening. De mannetjes zijn bovendien flink blauw, want er is slechts één segment zwart aan de bovenkant. Daarmee zijn ze de meest blauwe juffers van allemaal. De vrouwtjes hebben elk segment zwart aan de bovenkant en zijn daarmee de donkerste van allemaal. Overigens kunnen ze blauw zijn, maar meestal zijn ze lichtgroen, soms wat wittig. Bij beide geslachten kent het borststuk een ononderbroken lichte streep, die bovendien net iets smaller is dan de zwarte streep eronder. Met een lengte van 30 tot 35mm en een spanwijdte die uiteenloopt van 4 tot 5cm één van de grootste blauwe juffers

 RANDONNEE POPULAIRE INTERNATIONALE

SOLEIL NONIANO.

L’ERMITAGE DE ST WALFROY. MARGUT. FR.
 

Saint Walfroy is een abdij gelegen op een heuvel op 350 meter. In het Franse dorpje Margut.

Als we aan het vertrek aankomen zijn de zichten over de Franse Ardennen adembenemend. We hebben een prachtig zicht over het “Land van Yvois” natuur en velden en weilanden met metershoge hagen. Een pracht van een omgeving.

We vertrekken in de abdij welk een prachtig gebouw is. De rust die hier heerst is onbeschrijfelijk. Van op de berg van Saint-Walfroy zijn de panoramische zichten ongelooflijk. Deze Heilige berg gewijd aan de godin Arduina naar wie de Ardennen genoemd zijn, de godin werd verdreven door Saint-Walfroy, een leerling van Sint-Maarten liet een kerk bouwen, nu abdij ”ermitage de Saint- Walfroy”

We wandelen door de prachtige streek met diepe dalen, holle wegen. Prachtige hagen, meters hoge hagen die volop in bloei staan, maar niet alléén de hagen trekken onze aandacht, de hagen zitten vol met meikevers, honderden nee duizendende op ene struik. We genieten van het spektakel van het aanvliegen van de meikevers, nog nooit hebben zoveel meikevers gezien.

We komen aan in het dorpje Bievres, hier is de tijd blijven staan kleine woningen en boerderijen, ook staan hier de wasplaatsen nog de wasplaatsen voor de was en de “lavoir publik” voor de mensen. De eerste zijn baken met een dak boven de andere zijn gesloten gebouwen.

We klimmen uit het dorpje en kijken nog even om naar het dorpje te kijken. Nu wandelen we een hele poos door het bos met een prachtig landschap als we boven op de berg komen en het bos verlaten voor ons ligt Dodin het volgende dorp. Dit dorp is grotere dan het vorige je ziet het ook aan het gemeentehuis welke een prachtig gebouw is tevens jongens en meisjesschool.

De huizen in bruingele steen dateren uit 1781. sommige hebben speciale daken met ronde dakpannen. We wandelen door het prachtige landschap en zien in de verte de Ermitage liggen. We klimmen en klimmen en hebben een prachtig zicht op de omgeving stevig klimmen en we komen terug in de ermitage, hier eindigt een prachtige wandeling.

SAPONGE-SUR-MARCHE

We dalen de berg aan en rijden richting Orval. We komen langs Chateau de Tassigny in het dorpje Saponge-sur-Marche. Het 16de-17de eeuws kasteel met vier, vierkante torens een prachtig inrijlaan. De omgeving is groen en aangenaam.

VILLERS-DT-ORVAL.
 
Dit grensdorpje heeft prachtige huizen in geelbruine steen, het riviertjes stroomt door het dorp, langs het kasteeldomein met watermolen, ook hier staan de wasplaatsen in het midden van het dorp. We wandelen door het dorpje we verlaten het dorpje en nemen de weg naar Orval.

ORVAL

De oudste resten van Orval dateren van de Frankische periode, maar de bron van Orval getuigt van een veel oudere bezetting van de plaats.

In de tiende eeuw wordt een abdij opgericht in de Gouden Vallei. Enkele Italiaanse benedictijnenmonniken vestigen er zich in 1070, dank zij de graaf van Chiny, de plaatselijke heer. Ze bouwen er een eerste kerk.

Orval kent een boeiende ontwikkeling met de broeders die door Bernardus van Clairvaux gestuurd worden in 1132. In de achttiende eeuw kent ze een grote bloei die haar ertoe brengt in het midden van de vallei nieuwe gebouwen op te trekken in neoklassieke stijl. In 1793 vernielen de Franse revolutionaire troepen alle bestaande gebrouwen en het is pas in 1926 dat trappistenmonniken onder de impuls van Dom Marie-Albert van der Cruyssen de huidige abdij optrekken. Vandaag bezoeken we de ruïne en de omgeving. Een prachtige dag hebben we beleefd in de Belgische en Franse Ardennen.

De kleuren van wantsen zijn dikwijls zeer spectaculair. Deze schildwants heeft een knalrood pyjamapak aan. Het is de Pyjamawants (Graphosoma lineatum), Ze hebben een voorkeur om te foerageren op schermbloemigen.

BLOESEMTOCHT
 
DE LOONSE TSJAFFELEERS.
 
BORGLOON.


Borgloon, Parel van Haspengouw, Bloesemwandeltocht van de Tsjaffeleers.

Het Haspengouwse landschap, we wandelen naar de Bolderberg waar je prachtige zichten heb over het Borgloonse landschap, met een mooi zicht op de kerk, de bloesem is bijna verdwenen, door de warme maand april is de bloesem prachtig geweest, alléén de appelbloesem is nog hier en daar te zien. We wandelen door de velden en plantages.

KUTTEKOVEN

We komen ook in Kuttekoven, met ook hier overweldigende zichten over het landschap, we komen aan de kapel met twee mooie glasramen in lood, deze kapel heeft in het verleden bijna van Kuttekoven een bedevaartsoord gemaakt. De kerk, pastorij zijn prachtige monumenten.

KUTTEKOVEN

We wandelen naar het centrum en wandelen langs de vallei van de Mot en het Motkasteel, langs de wijngaarden en het centrum met het stadshuis en de Markt met zijn beschermde huizen.

KASTEEL DE MOT

We komen in de Stationstraat waar controlepost is, ook hier staan een paar prachtige huizen, de Stationstraat was vroeger de villawijk van Borgloon. Langs het Stoomstroopfabriek richting Boeshoven en Boeshovenveld, hier heb je een prachtig zicht op het landschap op een heldere dag als vandaag kun je heel ver zien.

STADSHUIS


 PERRON


 
DE MARKT

Een wandeling in Borgloon langs de prachtige velden en boomgaarden, langs prachtige huizen en door de mooie deeldorpen van Borgloon. Het is toch fijn dat je nog kunt genieten van je eigen dorp of stad. Een prachtige wandeling, met als afsluiting pannenkoeken.

STATIONSSTRAAT





STROOPFABRIEK MEEKERS.

Prachtig wandelweer, om in Haspengouw te wandelen, vertrek in Rommershoven. Is een deelgemeente van Hoeselt, is een straatdorpje, maar kende een industriële bloei met een kleine siroopfabriek en twee brouwereitjes. Spijtig is van deze ambachtelijke industrie niks meer over en is Hoeselt een klein Haspengouws dorp met veel fruitboeren.

De wandelclub doet zeker hun best om ons de mooiste plekjes uit de omgeving te tonen, en wat is er voor het ogenblik mooier dan de bloeiende boomgaarden, door de plantage wandelen we en genieten van het prachtige spektakel van de bloesems. We worden langs boerderijen en landerijen gebracht en hier en daar staan nog kleine pareltjes van vroeger, zoals een oude bakoven.

De koeien liggen te genieten in de schaduw gewoon prachtig. We wandelen verder en komen in Schalkhoven. We wandelen langs het kasteel van Schalkhoven. Rond 1770 werd het verbouwd en ingericht in classicistische stijl. De grote achterliggende kasteelhoeve, in Maaslandse renaissance, is deels uit de 16de eeuw, maar werd in de 18de eeuw sterk verbouwd. Het kasteel was achtereenvolgens eigendom van de families Vanelderen, Vaes, van Eijll, de Heusch, Barthels, du Vivier en de Borman. Het is een mooi kasteel gelegen in een groen kader, wat later komen we langs de voormalige brouwerij “De Es” tot voor enkele jaren werd hier nog lekker tafelbier gebrouwen.

KASTEEL SCHALKHOVEN



BROUWERIJ DE ES

We wandelen door de prachtige natuur, langs groene weilanden en boomgaarden en genieten van de wandeling.

MARCHE DE LA ST GEORGES.

AMICALE DES MARCHEURS INDEPENDANTS.

ARCHENNES.


Archennes, deelgemeente van Grez-Doiceau een prachtig stuk Dijleland. Ook in dit stukje Waals-Brabant treft men grote hoeven en enkele interessante kastelen en ook enkele bospartijen.

CHATEAU D' ARCHENNES.

In Archennes staat een prachtig kasteel, Chateau d’Archennes een 18de eeuws gebouw. Het geheel wordt omgeven door tuinen, die in de Engelse stijl zijn aangelegd. We wandelen door het dorp langs de prachtige huizen. We komen in Gastuche een deelgemeente van Grez-Doiceau, met grote boerderijen en uitgebreide velden en akkers.

GASTUCHE

Gewoon prachtig. In de verte staat het Chateau de Laurensart gelegen tussen het bos. We wandelen naar Dion-Le-Val. Dit dorp met een prachtige grote hoeven rond het kasteel. Het kasteel van Dion-le-Val eens bewoont graaf Dion één van de bekendste autobouwers uit vorige eeuw.

CHATEAU DE LAURENSART



DION-LE-VAL

De Dion-Bouton was als automerk zeer belangrijk. De naar De Dion-Bouton genoemde De Dion-as slaat op de achterste as van een auto, die door middel van een differentieel de kracht verdeelt over beide achterwielen. Een belangrijk kenmerk daarbij is dat de as eigenlijk uit twee helften bestaat die onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen. Later zou men de techniek ook voor de vooras gebruiken, toen voorwielaandrijving meer gewoonlijk werd. Zelfs nu wordt de in 1893 gepatenteerde Dion-as nog immer in sportwagens over de gehele wereld gebruikt.

In 1895 bouwden ze hun eerste tricycle met deze motor en in 1897 volgde een gemotoriseerde fiets. Graaf Albert de Dion en Georges Bouton bouwden al in 1883 hun eerste stoomauto, de eerste echte Dion-Bouton kwam in 1899. Zoals zovele merken, kwam De Dion-Bouton na de Eerste Wereldoorlog er nooit meer bovenop de productie van auto ging door tot in 1932 en vrachtwagens tot 1953. Nu staat er in het centrum een gedenksteen om dit te herinneren.

BROUWERIJ "ERKEN BRAU DECAMP"

We verlaten Dion-Le-Val en wandelen door een prachtig stukje bossen met prachtige hollewegen. We komen in Grez-Doiceau en dan langs de oude brouwerij “Erken Brau Decamps” . Nog even en we zijn terug in Archennes of in het Nederlands Eerken. Zo hebben we een prachtige wandeling gedaan in het Dijleland.

MOLENS ARCHENNES.

Hoe ziet hij eruit?

De naam zegt het al: dit zijn witte vlinders. Je kunt heel makkelijk het verschil tussen het mannetje en het vrouwtje zien. Het vrouwtje heeft op de bovenkant van haar vleugel altijd twee zwarte stippen en het mannetje heeft één zwarte stip of helemaal geen. Er zijn eigenlijk drie verschillende witjes: het groot koolwitje, het klein koolwitje en het klein geaderd witje. Als je een witje ziet, zal het meestal het klein koolwitje zijn, want die komt het meeste voor.
 
Wanneer vliegt hij?

Je kunt van april tot oktober witjes zien vliegen in heel het land. Witjes stellen niet zoveel eisen aan de plek waar ze leven, dus ook in de stad zie je heel vaak witjes vliegen. Ze vallen natuurlijk ook heel erg op door hun witte kleur.
 
Waar kun je hem vinden?

Verder leven witjes graag in de buurt van akkers en tuinen, omdat daar vaak koolplanten staan.

Waar leven de rupsen?
 
Je zult je misschien afvragen waar de naam koolwitje vandaan komt. Nou, dat is omdat de rupsen van de koolwitjes het liefst koolplanten eten.

MIDWEEKWANDELTOCHT

W.S.V. DE VELDLOPERS GULPEN.

GULPEN. NL.

Woensdagnamiddag, zomerse temperaturen, Gulpen een wandeling die prachtig is het landschap, de gebouwen, de dorpjes gewoon mooi. We vertrekken in het centrum langs de oude kerk waar alléén de toren nog staat met het oude kerkhof. We klimmen het dorp uit langs de grote hoeve met speklagen in mergelsteen.

Dan wandelen we de natuur in, weidse landschapen, weilanden met bosjes op de heuveltoppen. Het glooiend landschap is prachtig, steeds worden we geboeid door het landschap. Nu wandelen we de hellingsbossen in en geregeld een stevige klim en dan weer de afdaling gelukkig hebben ze trappen gemaakt en is de afdaling aangenaam. In het golvende landschap van Gulpen liggen nostalgische kernen en gehuchten verscholen tussen groene weides en kleurrijke hoogstamboomgaarden.

Het Geul- en Gulpdal is het mooiste landschap in Nederland. Wij worden verrast worden door de schitterende vergezichten, de holle wegen, de vakwerkboerderijen en het kabbelende water van Geul en Gulp. We komen in de omgeving van de orchideeëndal en tuin met de prachtige oude hoeve. Op de hellingen staan de fruitbomen in bloei.

Het Gerendal is het beroemdste bloemendal van Limburg. Waarschijnlijk zelfs van heel Nederland. Dankzij de gevarieerde, kalkrijke bodem groeien hier vele soorten orchideeën. Helaas zijn deze zogenaamde kalkgraslanden erg kwetsbaar. Daarom zijn ze niet toegankelijk voor publiek. De orchideeëntuin in het Gerendal is daarentegen wel te bezichtigen. Hier groeien alle planten die ook in de rest van het gebied voorkomen. Met name in het voorjaar is een bezoek aan de tuin zeer de moeite waard. Het Gerendal is overigens wel te doorkruisen over de kleine verharde veldwegen. We komen langs een van de vele met bloemen versierde kruisen.

Nu klimmen we uit het dal en krijgen een prachtig panorama over het dal. We wandelen naar het dorpje Scheulder de kerk komt dichterbij.

We komen in Scheulder een prachtig dorp met grote boerderijen gebouwd met mergelstenen en gedeelten in vakwerk. We verlaten Scheulder en wandelen terug naar Gulpen langs de velden en bossen. Zo komen we terug aan in het centrum van Gulpen. Een prachtige en aangename wandeling

LENTETOCHT

WC DE MINSTREEL.

WIJNANDSRADE. NL.

Wijnantsrade is een deelgemeente van Nuth, het voornaamste gebouw in het dorp is het kasteel. Vanaf 1973 is kasteel Wijnandsrade vooral bekend geworden in de Euregio door het jaarlijkse Antiek- en Folklorefestival.

Een festival waarin de Limburgse kunst, cultuur en folklore, en de welhaast vergeten oude volksgebruiken, levendig worden gehouden. De geschiedenis van kasteel Wijnandsrade reikt veel verder. Achter het kasteel en kerk ligt een hoge heuvel, ook wel de motte genaamd. Deze stamt uit de 12e eeuw. Op de motte bevond zich een primitieve burcht die als woonplaats diende voor de eerste Heren van Wijnandsrade”. Hier kon men zich bij onraad verschansen en verdedigen.

In 1554 werd een nieuw kasteel gebouwd, waarvan een belangrijk deel nog aanwezig is. Vanaf de binnenplaats van de kasteelboerderij ziet men rechts een deel van de oude slotgracht, met daarover een stenen brug die naar een poorttoren leidt. In dat deel bevindt zich onder meer de vroegere ridderzaal. De andere delen van het kasteel zijn later gebouwd. Zo dateert de grote toegangspoort tussen kasteel en kasteelhoeve uit 1719. Tot 1916 was kasteel Wijnandsrade in bezit van de adellijke familie von Bongart. Van 1872 tot 1960 werd het achtereenvolgens bewoond door de paters Jezuïeten en de paters Minderbroeders Conventuelen.

Sedert 1967 dient de begane grond van het kasteel onder andere als vestiging van een aantal bedrijven. Na een ingrijpende restauratie door de Stichting tot Behoud van Kasteel Wijnandsrade zijn er op de verdieping tevens een zevental appartementen in ondergebracht. De kasteelhoeve is eigendom van de Stichting Proefboerderij Wijnandsrade die regelmatig landbouwproeven uitvoert.

In Nederland zijn de gemeenten, opgebouwd uit dorpen, buurtschappen en gehuchten. We verkennen vandaag een paar gehuchten van Nuth.

We wandelen door de prachtige omgeving met mooie oude huizen, holle wegen en kapelletjes op elke hoek van de veldwegen. In de verte de wieken van een windmolen. Gewoon mooi, landbouw is hier de hoofdactiviteit. We wandelen verder door de mooie natuur en komen in Brand, dan verder en naar Terstraten en Nierhoven, hier staan nog prachtige vakwerkhuizen.

Een grote witte hoeve uit 1732, met een paar vakwerkhuizen vormen de buurtschap Terstraten hier is de tijd blijven staan, een prachtig geheel, zelf de auto die ons langs de stoffige wegen inhalen zijn van vorige eeuw, gewoon prachtig. wat verder komen we in Nierhoven met de prachtige windmolen uit 1892.

Ook nog een paar zeer mooie vakwerkhuizen en dan komen we terug in Wijnandsrade.

Een prachtige wandeling in Zuid-Limburg met een stralende blauwe hemel met temperaturen die rond de 30° C flirten wat wil je nog meer als wandelaar, gezellig met ons drieën, genieten van de natuur en de prachtige bouwwerken, een pracht van een wandeldag.

BLOESEMS 2007.

Op het ogenblik zijn de bloesems zeer mooi, alhoewel de pruimen uitgebloeid zijn en er al veel groene bladeren verschijnen aan de bomen. Maar de prachtige appelbloesem zijn nu volop in bloei, en voor mij zijn dit de mooiste van al. Grote wit/rode bloemen sieren de bomen. Geniet maar mee met de beelden.

ABDIJ COLEN KERNIEL

DOMEIN COHLENBERG - NIELSE WIJN.

STOOMSTROOPFABRIEK.


ABDIJ VAN COLEN - KERNIEL.

Weggedoken in het heuvelend Haspengouwse landschap, midden in de fruitstreek, straalt de abdij “Mariënlof” vrede en rust uit.

In de loop der jaren is ze een vaste waarde geworden in Zuid-Limburg. Oorspronkelijk gesticht en bewoont door de Kruisheren, opgeheven door de Franse Revolutie, word de abdij sedert 1822 bewoond door Cisterciënzerzusters. Het ideaal van de orde werd en word er hoog aangehouden en nog steeds beleefd. Mariënlof, mensen komen en gaan om de kunstschatten te bewonderen, om te bidden en om tot rust te komen.

Verblijven een paar dagen bij de zusters en volgen op het ritme van de orde de dag. Dit vroegere kruisherenklooster werd uitgebouwd vanaf 1438 onder impuls van Maria van Colen, dochter van de graaf van Loon. Vandaag vormen het klooster, de kerk en de boerderij een gesloten complex uit de 16de-18de eeuw. De noordvleugel met de renaissancetrapgevel dateert uit 1516-1520. De oostvleugel uit 1560 verbindt de kerk met de noordvleugel. Hij werd samen met de westvleugel uit 1721 in 1750 in classisistische stijl herbouwd. De kerk werd in gotische stijl uitgewerkt met een torentje dat wat barok aandoet. Een eerste poortgebouw met een Maltezer kruis kwam in 1696 tot stand, een tweede met een fronton in 1788. Het klooster werd staatseigendom in 1796 en cisterciënzerinnenpriorij in 1822. Nadat de kerk in 1944 werd vernield, volgde een restauratie. Sinds 1990 draagt het klooster de titel van abdij. De kerk heeft overwegend rococomeubilair, met een eiken koorgestoelte en een hoogaltaar met schilderijen van de Luikse schilder M. Aubé.

De sacristie is in rococostijl uitgewerkt en omvat houtsnijwerk, het schrijn van Sint-Odilia uit 1292 - de oudste paneelschildering in de Nederlanden -, de stoel van Sint-Lutgard en schilderwerk van M. Aubé.

Inlichtingen: Toeristische dienst stad Borgloon : http://www.borgloon.be/

FRUITSTREEKMUSEUM - KERNIEL.

De fruitsite Colen: In een zijgebouw op het binnenplein van de abdij van Colen staan een aantal panelen opgesteld die de ganse geschiedenis van de fruitteelt uit Haspengouw weergeven aan de hand van foto’s en teksten.

Er zijn ook een groot aantal voorwerpen bewaard die met de fruitteelt te maken hadden in Haspengouw, we vernoemen enkele, de oudste sorteermachiene van Europa, de oudste veilingklok van België.

In de deelgemeente Kerniel word de “Vroege Loonse” gemaakt. Een prachtig terras in de wijngaard bied een prachtig zicht op de omgeving, de Colenvallei en de abdij en het prachtige Haspengouwse landschap. Proeven van de wijnen kan ook. Een bezoekje aan de wijnmaker met de nodige uitleg is een meegenomen extra.

STOOMSTROOPFABRIEK – BORGLOON.

Op minder dan 500 meter van de Abdij van Colen, de fruitsite en de Colhenberg wijngaard ligt de stoomstroopfabriek van Borgloon. Deze prachtige site ligt in de stationsbuurt.

Altijd een feest is een bezoek aan de ambachtelijke stroopfabriek. De gebroeders Bleus maken ambachtelijke stroop. De koperen ketels zijn een prachtig zicht, het fruit dat staat te koken, de pers die de fruitpap perst en de koperen ketels waar het sap word ingedikt tot stroop. De werken aan de ambachtelijke stroopfabriek schieten goed op en de twee nieuwe koperen ketels zullen binnenkort in dienst genomen worden. Er heerst een gezellige drukte als de stroopmakers bezig zijn, de geur van de kokende stroop is bijzonder, de verloren gewaande geur over de stationsomgeving is weergekeerd. Binnen enkele weken word de aardbeien en Rode bessen siroop gemaakt welke een heerlijke smaak hebben.
 
Inlichtingen: http://gebroedersbleus.be/

SLOPEN OF HERDOPEN.

Kerken staan in de belangstelling zeker om hun architectuur. Maar ook om de vele bedreigingen, het aantal kerkgangers loop drastig omlaag en het onderhoud van de kerken kost de gemeenschap handen vol geld, betekend dit dat we de kerken maar moeten laten vervallen en verkommeren? Zeker niet.

Stilaan word het voor vele duidelijk dat een gemeente of stad het onderhoud van al de kerken op hun grondgebied niet kunnen blijven onderhouden, en dat er een andere bestemming aan gegeven kan worden. Begrijp me niet verkeerd ik pleit niet om de kerken te sluiten of verbouwen of te slopen. Maar toch is het goed dat we even durven verder kijken dan onze neus lang is.

DOMINIKANERKERK

Het behouden van de gebouwen is een belangrijke opdracht voor de beleidsverantwoordelijke zeker omdat kerkgebouwen een belangrijke historische waarde hebben. Als erfgoedraad vragen we ons af wat er moet gebeuren en hoe we de toekomst van onze kerkgebouwen veilig kunnen stellen. We willen ook niet wachten om erover te praten tot we verplicht worden een standpunt in te nemen, de opdracht van een erfgoedraad is ook verder denken naar de toekomst om ons erfgoed op een zo goed mogelijke wijze te beschermen en te bewaren.

KRUISHERENKERK

We gaan eens op bezoek bij onze buren in Maastricht om eens te zien hoe zij het probleem opgelost hebben. Het is een hele ervaring om te zien hoe een kerk omgebouwd word naar een boekhandel, een hotel of een archief. Maar vooral de wijze waarop het gebeurd. Met heel veel respect voor het gebouw en zijn vroegere bestemming, zonder het gebouw te verbouwen en zijn originele bestemming verloren te laten gaan.

Ze hebben het originele gebouw vakkundig hersteld in zijn oorspronkelijke staat en hebben met moderne middelen er een nieuwe bestemming aan gegeven. Eigenlijk moet je zelf kunnen zien om het te geloven, hoe geslaagd de transformatie is en hoe op heel korte tijd het gebouw terug in originele staat gebracht kan worden.

MINDERBROEDERSKERK

We wandelen door het centrum met een bezoek aan de Dominikanenkerk herbestemd als boekhandel,Minderbroederskerk herbestemd als Regionaal Historisch Centrum Limburg. De Kruisherenkerk herbestemd als hotel. Als afsluiter een demonstratie en toelichting bij de website www.zichtopmaastricht.nl een Culturele biografie over Maastricht een virtueel museum over Maastricht. Een geslaagde studienamiddag waar we de komende tijd nog zullen over praten.

Het bont zandoogje is een bruine vlinder met kleine gele vlekjes die leeft in het bos. Het mannetje zit vaak op kleine zonnige plekjes in het bos te wachten op een vrouwtje. Die zonnige plekjes zien er net zo uit als zijn eigen gele vlekjes, zodat je hem soms bijna niet ziet zitten. Als er een ander mannetje op zijn plekje komt jaagt hij hem snel weg. Dan vliegen ze om elkaar heen hoog de lucht in.

MARCHE DES PINGOUINS.
 
LES PINGOUINS DE BELLAIRE.
 
BELLAIRE.

Een wandeling met veel afwisseling en veel mooie kleine dorpjes waar het fijn is om te wandelen.

In de verte de resten van de koolmijn verleden, de terriels. Het landschap is mooi en afwisselend. We wandelen naar Saive waar we door de velden wandelen. Wat verder komen we in Retinne.

Mooie oude gebouwen met een prachtig plein met een Christus op kruis met twee gezichten. Zo komen we in Vieux Retinne. Wat verder wandelen we door een mooie wandelwegje met bomen. we wandelen verder en komen in Surfosse en Tilleur. Een prachtige streek met veel natuur en afwisseling in gebouwen. Een aangename wandeling.

Er worden twee nieuwe koperen ketels geplaats om stroop in te stoken.
De werken zijn gestart.

LENTETOCHT
 
WSV TERVUREN BOS.
 
TERVUREN.

Tervuren, de prachtig brede Tervurenlaan, die van Brussel komt en uitloopt op het Koloniënplein. Koning Leopold II liet deze laan in 1897 aanleggen. Zowel in Brussel als in Tervuren liep toen een deel van de wereldtentoonstelling.

KOLONIENPALEIS

Langs deze laan werd meteen een tramlijn aangelegd. Die vandaag nog haar eindpunt in een pittoresk tramstationtje heeft. Met de wereldtentoonstelling van 1897 wilde Leopold II meer belangstelling wekken voor zijn Kongo-Vrijstaat. Hij bouwde daarom in het park van Tervuren een “Koloniënpaleis”. Vandaag staat het Koloniënpaleis nog altijd met een indrukwekkende fontein op de voorgrond. Het dierenorkest is een prachtige fontein.

De belangstelling voor Kongo bleef groeien en in 1910 werd het “Museum voor Midden-Afrika” geopend. Een prachtig park met vijvers omkadert het geheel. Hier vertrek onze wandeling door Tervuren. Onze eerste passage naar de “Nettenberg” langs de Wolvenweg en komen aan het kasteel “de Robiano-Stolberg” “”een Italiaanse familie Robiano. Het huidig kasteel dateert van 1900 doch de oudste sporen gaan terug tot 1404. In 1516 werd het kasteel eigendom van Willem I, Prins van Oranje-Nassau. In 1566 zou het gediend hebben als toevluchtsoord voor de Brusselse Calvinisten die voor hertog Alva op de vlucht sloegen. In de 2de helft van de 19de eeuw kwam het in het bezit van de Italiaanse familie de Robiano.

ROBIANO KASTEEL



WOLVENWEG

We wandelen door de Ysedreef van het Zoniënwoud. Het Zoniënwoud beslaat meer dan 4.000 ha. Het bevindt zich zowel op het grondgebied van het Vlaamse, het Waalse als het Brusselse gewest. Eigenlijk is het huidige woud een overblijfsel van het oude 'Kolenwoud' dat in de loop der tijden geleidelijk door de mens werd gerooid. De laatste kaalslag gebeurde in het begin van de 19de eeuw. Het grote beukenbestand, dat dateert uit de tijd van de Oostenrijkers (1715-1794), is nu een waar paradijs voor wandelaars en fietsers. Maar liefst 80 % van de totale oppervlakte bestaat uit beuken. In het bos ontspringen ook heel wat bronnen en enkele riviertjes. We verlaten het woud en komen in Duisburg waar nog verschillende druivenserres staan, nog altijd worden de Belgische druiven als de beste ter wereld ervaren, door het vakmanschap van de telers.

HOEFIJZER



ST HUBERTUSKAPEL



HERTOGELIJK PALEIS

We wandelen terug het zoniënwoud binnen en genieten van de prachtige natuur. Dan komen we in het Park van Tervuren. De Warande van Tervuren is een bos als park aangelegd (205 ha), dat twee door een beboste kam van elkaar gescheiden dalen omvat. Voor het park bevindt zich een merkwaardige, met vijvers, bloembedden en beelden verfraaide Franse tuin die uitloopt op een reeks vijvers die hun water ontvangen van de Voer. Een tweede sliert van met waterplanten bedekte vijvers strekt zich uit voorbij het beboste gedeelte. Hier heeft de natuur haar ruw en woest uitzicht bewaard. Op het kruispunt van de Zevenster liggen drie grote stenen. In tegenstelling tot wat soms wel eens wordt beweerd, gaat het hier niet om dolmen of druïdenstenen. Het zijn megalieten, tertiaire zandstenen, die in mei 1883 door Hubert Nootens uit Duisburg-Ten Hertswegen uit zijn akker werden opgegraven. Leopold II vond ze een geschikte versiering voor zijn Warande en kocht ze aan voor 150 franken. In de Middeleeuwen werd de Warande ommuurd om het wild binnen te houden voor de jacht. De Leuvensepoort is de enige nog authentieke poort uit de 17de eeuw. De Parkpoort daarentegen werd pas gebouwd in 1897 als toegangspoort voor het 'Kongolees Dorp' dat in de Warande rond de vijvers opgetrokken werd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling. De poort werd gerestaureerd in 1990. We komen aan het vroegere Hertogelijk Kasteel.

Bij opgravingen tussen 1982 en 1985 werden bij de Sint- Hubertuskapel en de Kasteelvijver de fundamenten blootgelegd van het vroegere Hertogelijk Kasteel. Het oudste gedeelte gaat terug tot de jaren 1200 wanneer de Brabantse hertog Hendrik I hier een burcht liet bouwen. In de loop der eeuwen werd dit kasteel uitgebreid en verfraaid door zowel de Aartshertogen van Brabant Albrecht en Isabella als de Oostenrijkse landvoogd Karel van Lorreinen. Na diens dood werd het op bevel van keizer Jozef II afgebroken. Enkel de Sint-Hubertuskapel en het Hoefijzer ontsnapten aan de sloophamer.

AFRIKA MUSEUM

We lopen even langs de Sint-Hubertuskapel. Deze barokke slotkapel werd in 1617 gebouwd in opdracht van de Aartshertogen Albrecht en Isabella, naar een plan van Wenceslas Coeberger. Zij bevindt zich in de Warande op de binnenkoer van het voormalig kasteel van de Aartshertogen. Volgens de legende zou de heilige Hubertus op deze plaats gestorven zijn. Van het Hertogelijke Paleis zijn alleen de stallingen overgebleven. Het wordt ook het “Hoefijzer”genoemd en dient als Kazerne Panquin. Dit harmonisch geheel was een deel van het verdwenen Hertogelijk kasteel. Het diende als stalling en woning voor het kasteelpersoneel en werd gebouwd in 1749-1750 in opdracht van Karel van Lorreinen volgens de plannen van bouwmeester J.A. Anneessens. Thans doet het dienst als kazerne.

SPOORLOOS STATIONTJE

We wandelen door de poort het centrum van Tervuren binnen. Een prachtig Marktplein, gezellige winkelstraten. Zo komen we terug aan de brede Tervurenlaan waar onze ontdekkingstocht door Tervuren en omgeving eindigt. We lopen nog even tot aan het Museum en komen langs het “Spoorloos stationtje” en het Koloniënpaleis. Nog even rond de prachtige fontein. Een geweldige wandelervaring.