15DE ROMMELARENTOCHT.

DE ROMMELAAR.

HOESELT.- SINT-HUIBRECHTS-HERN.

In Hoeselt, een krans van schilderachtige dorpjes, heerst een ongekende rust in een ongerepte en tevens zeer afwisselende natuur en dat we ons op de grens van Droog en Vochtig Haspengouw bevinden.

De rijke diversiteit die Vochtig Haspengouw ons biedt aan landschappelijke bakens zijn het sterke reliëf van vlakke plateaus afgewisseld met smalle, vochtige beekvalleien, droge heuvelruggen, bosjes, holle wegen en kasteelparken binnen vrij korte afstand. En verder een mooi kleinschalig en heuvelachtig landbouwgebied met akkers en fruitbomen. Het Steenbroek. Op vrij korte tijd werd dit gebied vlakbij Vrijhern -in beheer van de Nationale Boomgaarden Stichting- uitgebouwd tot een pareltje van hoogstamboomgaarden, gemengde hagen, houtkanten en hooiweiden. We wandelen door Hern en komen langs een paar mooie vakwerkhuizen. Prachtig om te zien wat verder komen we aan het Kasteel Schalkhoven.

Het oorspronkelijk waterkasteel werd in 1588 gebouwd door Rijkaard van Elderen. Rond 1770 werd het verbouwd en ingericht in classisistische stijl. De grote achterliggende kasteelhoeve, in Maaslandse renaissance, is deels uit de 16de eeuw, maar werd in de 18de eeuw sterk verbouwd. Het kasteel was achtereenvolgens eigendom van de families Vanelderen, Vaes, van Eijll, de Heusch, Barthels, du Vivier en de Borman. Het is gelegen in een prachtige omgeving met een park en veel landbouwgronden. Wat verder wandelen we de Oude tramweg op, vandaag word deze beheer door natuurreservaten, langs de tramhalte en oude stoomzagerij.

Op elke belangrijke plekken staan borden met oude postkaarten en zo hebben we en zicht op het oude dorp en de gebouwen die er nog staan of stonden. We wandelen weer verder en keren terug naar het centrum van het dorp langs de kerk en zo komen we terug aan ons vertrek. Een mooie wandeling in Sint Huibrechts-Hern.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Hoeselt

LENTE IS IN AANTOCHT DE MEREL ZOEKT NESTMATERIAAL,DE VLINDERS VLIEGEN UIT.

DAGPAUWOOG

Wat gaat de tijd toch vlug al 12 jaar geleden

.

PIETER 1988- 15 MAART 2003

Voor Pieter.
 
nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten
nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten
en telkens weer zal ik je tegenkomen
we zeggen veel te gauw: het is voorbij
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen
niet wie je was en ook niet wat je zei
ik zal nog altijd grapjes met je maken
we zullen samen door het stille landschap gaan
nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
raak je mijn hart nog duidelijker aan.

MARCHE D’HIVER.

LES FOUGNANS.

CELLES-HOUYET.

Voor de oorsprong van Celles, dat verdoken ligt in het dal van een vallei omgeven door vier heuvels, moeten we heel ver terug in de tijd. Met de komst van de monnik Hadelin in 669 beleeft Celles zijn hoogtepunt. De Saint-Hadelinkerk is een prachtige staaltje van romaanse bouwkunst. Op de heuvel die boven de kerk uittorent, ligt de Saint-Hadelinhermitage. Deze twee zullen we na de wandeling eens bezoeken.

Celles is ook van “Les Plus Beaux Villages de Wallonie”. We wandelen het dorp uit en als we omkijken zien we hoe prachtig dit dorp is met zijn heel typische huizen van breuksteen waarvan ramen en deuren omlijst zijn met gehouwen steen, zijn uitstekend bewaard en getuigen van heel wat smaak. Wij volgen een eindje “Promenade de la sabliere” en komen zo aan het punt “Les Reches Voies” ook hier weer een mooi panorama op het dorp. Waarom dit gedeelte de wandeling van het zand heet is duidelijk wanneer we aan de zandkuil komen, de exploratie is dan wel gestopt maar het is een indrukwekkende plek, de verschillende kleuren geven het een speciaal effect.

We wandelen verder door het golvend landschap met veel afwisseling, stukken bos dan weer wat landbouwgrond. Nog steeds wandelen we op de route “de la sabliere” en komen aan het punt ”Bois Marcaux” wat verder zijn we in “Grande Trussogne” we moeten ons niet laten leiden door de naam van het dorpje want “Grande” is het niet enkele huizen in het veld. We dalen hier af en komen zo in het bos met mooie boswegen waar het fijn is om te wandelen. De donker bossen met ervoor de groene weilanden is wel een mooi contrast.

Wat verder komen we langs een grote boerderij en dan is er ee rust post, weer verder door het mooie landschap en komen zo aan”Les combles” een groep gebouwen rond de grote kasteelhoeve. Weer verder door de velden en langs bossen en zo komt Celles terug in Zicht. We wandelen voorbij” Le Fontaine Saint-Hadelin” wij wandelen nu terug het dorp binnen en bezoeken de kerk.

De Saint-Hadelinkerk (11de eeuw) : de crypte, de 11de eeuwse koorstoelen, een 12de eeuws wijwatervat, glas-in-loodramen, een stenen oksaal, een stenen kruisweg. Daarna beklimmen we de berg naar De Saint-Hadelin hermitage, langs de trappen naar boven staat een mooie kruisweg, spijtig dat enkele stuk zijn en omliggen. Boven aan de hermitage hebben een prachtig zicht op de gemeente en de omgeving. Terug naar beneden en zo eindigt hier een pracht van een wandeling in een bijzonder kader.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Celles-Houyet

Het bloedrode, diep kelkvormige vruchtlichaam, de groeiwijze (op hout) en de vroege groei zijn kenmerkend voor deze soort. Het vruchtlichaam is twee tot zes cm breed en heeft een ronde tot langwerpige kelkvorm. De binnenkant is glad, bloed- tot scharlakenrood; de rand is licht okerkleurig en ietwat gekarteld. De buitenkant is fijnviltig, in het begin wittig van kleur, later vaalroze en tenslotte okergeel wanneer de paddestoel oud is en begint te verdrogen. In het algemeen is de steel vijf tot zes cm lang, vier tot vijftien mm dik, kort en cilindrisch - het komt ook voor dat hij vrij lang en wigvormig is. In uitzonderlijke gevallen is hij zelfs helemaal niet ontwikkeld. De steel is stevig, buigzaam, donzig tot fijnbehaard, vuilwit tot vaalroze. Het vlees is wittig, vrij dun, bij jonge exemplaren wasachtig maar nooit broos. Later wordt het vlees taai.

Deze kelkzwam groeit van februari tot april op het vochtige, dode hout van bomen en struiken, vooral op takken van de beuk, de iep maar ook op rosaceeën (meidoorn, sleedoorn, kersenboom). Hij hecht zich vast aan takken die op of gedeeltelijk onder de grond liggen. Rode kelkzwammen komen vrij algemeen voor, met name op grote hoogte en in heuvelachtige gebieden. Ze verschijnen vrij snel na het smelten van de sneeuw en vormen in het landschap een schitterend voorjaarstafereel. Deze paddestoel is eetbaar, maar de smaak is matig. Opmerking : Sarcoscypha austriaca en Sarcoscypha jurana hebben beide veel weg van de rode kelkzwam. De austriaca groeit voornamelijk op takken van de espenboom, acacia, wilg, esdoorn en de jurana vooral op die van de linde. Deze drie Europese soorten zijn alleen met de hulp van een microscoop van elkaar te onderscheiden.De info heb ik bekomen op de website van WORLDEXPLORER

38E MARCHE DU FORT DE BATTICE. 

MARCHEURS DU FORT DE BATTICE.

BATTICE.
 

Wij vertrekken met de wandeling in het centrum van Battice, met zijn prachtige gemeentehuis werd gebouwd in 1716. Tussen 1790 en 1794 was het Hof van Justitie van Herve er gevestigd. Na 1880 door een groter gebouw vervangen dat diende als eerste gemeentehuis, maar in augustus 1914 werd het verwoest door de Duitser. Het gebouw brandde af. In 1923 werd het huidige gebouw heropgebouwd. Op de buiten muur bevinden zich twee stenen met het wapen van Charles Joseph, graaf d'Aspremont Lynden en de heer van Crèvecoeur (datum: 1716) en een andere steen met het wapen van Caldenbourg en Barbieus (datum: 1642). Deze twee stenen zijn van het kasteel van Crèvecoeur. Deze werden ook verwoest in augustus 1914 door de Duitsers. Wij wandelen het dorp uit en gaan richting Charneux.

Langs stille wegen en prachtige boerderijen komen we in het centrum van Charneux. Prachtige boerderijen die laten zien hoe rijk de streek eens was. Komen zo aan de kerk spijtig deze kerk is al sinds1959 gesloten, op het kerkhof verschillende oude grafkruizen. Wij wandelen weer verder en komen langs “Chateau de Beauregard” een uit de 18de eeuw kasteel gelegen in een prachtige omgeving. We wandelen weer verder langs veldwegen en door de weilanden langs de kleine voetpaden die “Het Land van Herve” rijk is.

Weer wat verder en we komen langs het industriegebied terug in Battice. Op een van de gebouwen staat een plaket dat verwijst naar het mijn verleden van de streek “Charbonnages Reunis de la Minerie-Battice: 23-09-1890 tot 14-05-1960” nog wat verder en we komen terug op ons vertrek. een mooie en aangename wandeling in “Het Land van Herve”

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Battice

40E MARCHE INT. HOEGNE ET VESDRE. 

HOEGNE ET VESDRE.

CORNESSE-PEPINSTER.

Zon, blauwe hemel wel koud maar met een laagje sneeuw over het landschap wat is er mooier in de winter. We vertrekken met de wandeling in Cornesse een deelgemeente van Pepinster.

We wandelen van het centrum weg en in de verte zien we het kasteel van Cornesse. Het met gele natuursteen gebouw valt wel op. We wandelen door de velden en genieten van de prachtige wintertaferelen. Wat een mooie vergezichten. We komen in Wegnez aan de kerk met een paar mooie huizen. Dan weer een heel eind door de prachtige natuur.

Dan komt Soiron in zicht. We wandelen het dorp binnen, Soiron, met zijn schitterende kasteel, ligt te midden de heuvels, velden en boomgaarden die afwisselend met doorlevende hagen en groepjes bomen zijn afgezoomd. Bij de traditionele woningen, die zoals vaker in het Land van Herve in de Maaslandse renaissancestijl zijn gebouwd, heeft men gebruik gemaakt van baksteen, zandsteen en kalksteen voor de omlijsting van deuren en ramen.

We verlaten het dorp en wandelen door de vallei van de “Ruisseau” en komen zo aan de kapel “Du Fierain” nog wat verder door de prachtige velden en weilanden, prachtige vergezichten over het prachtige landschap.

Wat verder komen we op het drie dorpenpunt Soiron, Chene en St Germain Haspice. Nog wat verder dalen we af naar Cornesse we wandelen langs het kasteel het dorp in en hier eindigt onze wandeling.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Pepinster

Voor Track Download op de Link Klikken


WIKILOC