|
WANDELTOCHT W.C.AMBY.
W.C. AMBY.
MAASTRICHT.
Amby is een wijk in Maastricht, even buiten het centrum waar het aangenaam wandelen is. Amby wordt wel eens aangeduid als het "oudste dorp van Nederland". Reeds in 1000 v.Chr. was er sprake van bewoning en sindsdien is het gebied min of meer continu bewoond gebleven. In 2008 werd in Amby een muntschat uit de eerste eeuw v. Chr. gevonden van zilveren zogeheten Rijnlandse regenboogschoteltjes, en gouden munten die worden toegeschreven aan de Eburonen. In 1918 werden verspreid over een groot terrein Romeinse dakpannen en scherven van aardewerk aangetroffen. In het begin van de jaartelling heeft hier een Romeins landhuis gestaan.
In Amby liggen enkele historisch waardevolle kasteeltjes en herenhoeven, o.a. Kasteel Geusselt, Huis Severen en Withuishof we vertrekken dan ook op onze ontdekkingstocht en komen zo aan Huis Severen we komen eerst aan de hoeve. Bij het huis ligt een wit gepleisterde voorburcht met gesloten hoeve uit de 17e eeuw. Het poortgebouw is uit 1647 en is in 1700 verhoogd en voorzien van een koepeldak met lantaarn. Het heeft een in gezwenkte gevel waarin een fronton is aangebracht. In het fronton is een wapensteen van de familie Pain et Vin zichtbaar. Het is een heel opvallende gebouw in de groene omgeving. Wij wandelen het park binnen en wandelen door de in landschapsstijl ingerichte tuin uit 1880. Zo komen we aan het kasteel.
Het huidige kasteel is een omgracht herenhuis met wolfdak en is in 1742 gebouwd door Godaert van Slijpe op de plek van een laatmiddeleeuwse voorganger. Over een boogbrug heeft men toegang tot het huis via een poort met een gebeeldhouwde omlijsting in Lodewijk XV-stijl, waarin het alliantiewapen van de families Van Slijpe en Van Bogaert is verwerkt. De achtergevel met daarvoor een terras met hardstenen balustrade, heeft een middenrisaliet met afhangende guirlandes en daarboven een dakerker waarin aan de top een onderbroken fronton waar een ovaal zoldervenster in is aangebracht. Aan de zijkanten van het huis bevinden zich in 1880 aangebouwde verandas en aan de tuinzijde een portiek met dubbelzuilen. Binnen heeft het huis een rijk régence-interieur. Het kasteel heeft verschillende eigenaren gehad nadat in 1912, de familie Stevens kinderloos was gestorven, vestigden de Zusters De la Miséricorde er een gesticht voor verlaten en verwaarloosde kinderen.
In 1986 werd het complex aangekocht door de Woningvereniging Maasvallei, die de benedenverdieping in de oude stijl liet restaureren en op de bovenverdiepingen appartementen inrichtte. In 1997 vestigde de verpleegkliniek De Zeven Bronnen zich in het huis. Nu wandelen we een eindje door het dorp om zo de velden in te wandelen, wat hebben we vandaag geluk de dahliaclub heeft zijn jaarlijkse tentoonstelling. De dahlia, wel meer dan 60 verschillende soorten groeien en bloeien op een beschut perceel aan de Oude Molenweg. Landelijk gebied, zover je oog reikt. Op het ene veld is een boer bezig met het maaien van gras, in de andere wei lopen een paar pony's te genieten van het zomerse weer met op de achtergrond tegen de helling een donker groen bos. Het veld met bloeiende bloemen is een oase van rust en het is genieten van de prachtige perken met bloemen. Wij nemen ruim de tijd om de tentoonstelling te bezoeken en om er even te verpozen met een kopje koffie.
Vele wandelaars komen kijken naar de bloemenpracht. We verlaten de dahlia tentoonstelling om onze wandeling verder te zetten. Eerst een stukje door de velden en langs de akkers en dan komen we aan de Groeve Curfs of de Bronsdaler groeve
De Bronsdaelgroeve te Geulhem
In maart 1944 begonnen de Duitsers met de inrichting van de eerste ondergrondse werkplaatsen in het Geuldal. Dit gebeurde in de Bronsdaelgroeve (codenaam Valerie 15). De werkzaamheden in deze groeve werden uitgevoerd door Belgische dwangarbeiders en moesten 9200 m2 werkruimte opleveren t.b.v. reparaties voor BMW motoren voor de Duitse bommenwerpers.
Tevens had de beton constructie een overdekt laadperron moeten worden voor vrachtwagens en treinen, maar dankzij de Belgische arbeiders is deze spoorlijn nooit in gebruik genomen, daar de overkapping met opzet te laag werd gemaakt, waardoor de treinen de groeve niet konden bereiken. In de rots is een uitgehouwen hal (genoemd "De Ster van Parijs"), die als hangar voor een locomotief moest fungeren. Vlak voor de fabriek klaar was maakten de geallieerde bevrijders een einde aan deze poging om de "Endsieg" te redden.
Deze groeve heeft een hele geschiedenis en vandaag is het een plaats waar de natuur zijn gang kan gaan ze hebben de steile mergelwanden wel laten staan waardoor we een indruk krijgen van de grote van de groeve. We wandelen verder en komen zo in een bos met steile mergelwanden hier vinden we een bijzondere soort paddenstoelen. Een Engelse benaming heb ik gevonden dead mans fingers of xylaria polymorpha.
Xylaria polymorpha,
Algemeen gekend als dodemansvingers, is een saprotrofe paddenstoel. Het is een algemene bewoner van bossen, meestal aan de basis van rottende of verwonde boomvoeten of boomstammen in afbraak groeiend. Deze soort kan ook houtige struikgewassen of kruidachtige stengels koloniseren. De houtknotszwam wordt gekarakteriseerd door zijn langwerpige, rechtopstaande, soms vertakte vruchtlichamen die uit de grond schieten als waren het vingers. De soortnaam polymorpha betekent letterlijk vele vormen. Zoals deze naam suggereert, heeft deze soort een zeer variabel uitzicht, vaak knotsvormig voorkomen met een uitzicht van verbrand hout. Vaak wordt deze paddenstoel ook aangetroffen met meerdere individuele vingers, maar soms zijn deze delen met elkaar versmolten.
We wandelen verder en komen zo in Meerssen. We komen zo aan de Groote Molen gelegen op een zijtak van de Geul het was een banmolen. Vanaf 1985 maakt de molen elektriciteit.
We wandelen weer een eind verder en stekken de Geul over. Op de Molenveldweg staat een prachtig boerderij in gele mergel. Weer verder komen we in Rothen. We komen aan de Joodse begraafplaats. De Joodse begraafplaats van Meerssen is gelegen langs de Geul tussen de plaatsen Meerssen en Rothem.
Joodse begraafplaats Rothem.
De begraafplaats werd in het jaar 1715 in gebruik genomen. Het is hiermee een van de oudste joodse begraafplaatsen van Nederland. De begraafplaats hoorde officieel bij de Joodse gemeente van Meerssen die in 1947 werd opgeheven. Meerssen valt nu onder de Joodse gemeente van Maastricht.
De begraafplaats is een Rijksmonument en is niet toegankelijk voor publiek. In 1990-1991 is ze gerestaureerd. Er zijn nog 67 graven te zien. De oudste, bewaard gebleven grafsteen, stamt uit 1859. Omdat de Joodse begraafplaats van Meerssen al in 1715 in gebruik was, kan er van worden uitgegaan dat er veel meer mensen hier hun laatste rustplaats hebben gevonden.
Nu wandelen we langs de Geul. Zo komen we aan de Oliemolen, waar olie gewonnen werd uit zaden, het waterrad is na de oorlog verloren gegaan door een brand, er was brandstof van het Amerikaanse leger in de Geul terecht gekomen en deze is in brand geschoten waardoor het waterrad verbrand. We wandelen verder door de velden en weilanden en kome zo in de Dellen terecht.
De Dellen
De Dellen en het Meerssenerbroek [167 ha] liggen ten zuiden van Meerssen op de zuidelijke helling van het Beneden-Geuldal.
Het gebied bestaat uit helling- en plateaubos, in het dal liggen bossen en graslanden langs de Geul en in de ondergrond bevinden zich enkele mergelgrotten. Op het plateau zijn enkele akkers in eigendom die beheerd worden ten behoeve van de hamster, en andere soorten natuurrijke akkers. Dellen zijn holle wegen en grubben die zich in de helling hebben ingeslepen. Hiervan zijn mooie voorbeelden in het gebied te zien.
We wandelen door het prachtige natuurgebied en wat later verlaten we de Dellen en komen zo terug naar ons vertrek.
Een pracht van een wandeling in een streek die er wezen mag.
Voor het fotoalbum de link volgen
|
