|
44E WINTERWANDERUNG.
MARCHFREUNDE KELMIS.
KELMIS.
Kelmis, dat in het drielandenpunt tussen België, Duitsland en Nederland ligt, is de meest noordelijke gemeente van de Duitstalige Gemeenschap. Kelmis werd bekend omwille van haar politiek statuut in de 19e eeuw. In 1815 (het Congres van Wenen) streed het Nederlands-Pruisisch koninkrijk om de grens. Omdat er geen oplossing werd bereikt, werd „Neutraal Moresnet“ een bijzonder statuut toegekend, dat de gemeente tot 1919 behield. Daarna werd het aan België toegevoegd. Naast de bijzondere geschiedenis valt er ook in de natuur met haar rijke fauna en flora – meer dan 212,8 ha Natura 2000 Gebied – veel te ontdekken. Midden in dit natuurgebied liggen de Casinovijver en het kasteel Eyneburg (uit de 13e eeuw, dat nog altijd bewoond wordt).
Vandaag een mooie winterse wandeling en dun laagje sneeuw bedekt de aarde. We schrijven ins in en dan zijn we op weg. Wat een prachtige panorama’s krijgen we voorgeschoteld. Dan wandelen we de bossen in. Toch mooi door het bos met het laagje sneeuw de bomen en struiken hangen vol en het is zo mooi. Weer wat verder langs de open vlakte met zicht op het bos zo prachtig. Het is genieten van het mooie landschap. Zo komen we aan in Moresnet-Chapelle. Weer prachtige vergezichten over het mooie landschap met zicht op de brug van Moresnet. Het viaduct van Moresnet is een 1200 meter lange spoorwegbrug over het dal van de Geul in Moresnet. Het is een van de bekendste spoorbruggen van België, en van Europa. De brug is onderdeel van spoorlijn 24 (Montzenroute Antwerpen-Aken) die speciaal gebouwd is voor het transport van artillerie en troepen naar het front tijdens de Eerste Wereldoorlog. De brug is nu een belangrijke schakel in het internationale goederenverkeer. Ze verbindt het Duitse Aken met de haven van Antwerpen en bevindt zich nabij het rangeerterrein van Montzen.
Weer een stukje verder komen zo weer in de bewoonde wereld. Nog wat verder en langs oude gebouwen vakwerkgebouw, de vakken zijn wel opgevuld met baksteen. Wat een prachtige gebouw. We wandelen verder langs Schellenberg met een prachtig huis en de Rochuskapel, dan door de velden, wat klimmen en dalen door de weilanden. Dan komen we aan het kasteel Emmaburg of Eyneburg Bij het dorp Hergenrath. Het kasteel, gebouwd op een heuvel, domineert de linkeroever van de rivier de Geul. Een legende uit de 19de eeuw brengt het kasteel in verband met Emma, een dochter van Karel de Grote, en haar geheime minnaar van Einhard, vriend en biograaf van Karel de Grote. De saga van Einhard (Eginhard) en Emma (Imma) kan gaan over de verhouding van de dochter van Karel de Grote, Bertha (779/780 -828, 814 verbannen van het Hof) met de hofgeestelijke Angilbert.
Het complex bestaat vandaag de dag uit het kasteel met berg, verdedingstoren een kapel en een landbouwbedrijf.De grote ronde verdedingstoren is gebouwd tijdens de eerste bouw van het kasteel, Aan de donjon wordt in de 15e eeuw, door de laatste Heer van Eyneburg een woonhuis toegevoegd, verwoest door de brand van 1640. Tijdens de herbouw in de 17de eeuw werd het woonhuis een verdieping verhoogd. Tijdens de 19e eeuw was het kasteel sterk vervallen. Theodor Nellessen liet het kasteel herstellen en uitbreiden met een neogotische kapel.Het voorstuk van het kasteel heeft minder veranderingen ondergaan. De twee verdiepingen tellende noordelijke vleugel dateert uit de 17e eeuw, echter het aanzicht op de binnenplaats is vernieuwd. De zuidelijke helft van de westelijke vleugel werd gebouwd in de 15de, de noordelijke helft met het kruiskozijnen in de 17de eeuw.De buitenmuren van het langgerekte zuidvleugel behoren tot bouwfasen uit de 15de en 16de eeuw, de westelijke helft tot de 17de eeuw. Hier vindt u een poort met het wapen van baron Johan Karl Dobbelstein van Donrath en zijn vrouw Catharina Barones von Westerholt-Lembeck uit het jaar 1722. Dan dalen we af tot aan de beek en wandelen nu een heel eind tussen de weg aan één zijde rotsen en de andere zijde het riviertje. Zo komen we aan de controlepost, de tweede, hier mag Sloefke binnen gelukkig. Wat verder komen we aan de Casinovijver.
Door de bouw van een aarden wal van zo’n 300m in 1861 ontstond de opgestuwde Casinovijver. Deze vijver is ongetwijfeld het mooiste overblijfsel van de 19e-eeuwse mijnactiviteiten nabij de toenmalige Altenberg en omgeving. Dit meer is bijna 5 ha groot en werd door de mijngemeenschap “Vieille Montagne” als waterreservoir voor het wassen van zinkerts aangelegd. De restanten daarvan zijn nog steeds te zien in de vorm van opgehoopte steenbergen aan de oevers van de stuwdam. De Casinovijver werd destijds omwille van economische redenen nabij de samenvloeiing van de Tüljebach en de Geul aangelegd. Vandaag de dag is de vijver –met zijn prachtige rietkragen en pittoreske bomen langs de dichtbegroeide oevers– een regionaal pareltje, zowel voor de mensen die op zoek zijn naar ontspanning als voor de aanwezige veelsoortige fauna en flora. Dit beschermd grondgebied is een zeer interessant spiegelbeeld van de culturele en geschiedkundige ontwikkeling van een landschap dat tot het midden van de 20e eeuw door de mijnbouw werd gekenmerkt.
We wandelen nu terug het dorp binnen langs “Haus A.Penning uit 1776. En dan komen we aan het park en zo komen we aan ons eindpunt. Een mooie en aangename wandeling in Kelmis.
Voor het fotoalbum de link volgen
|
